- Ανάκαμψη. Τί ωραία λέξη...

Ανάκαμψη. Τί ωραία λέξη

Τί χρειάζεται όμως για την Ανάκαμψη; Θα την επιτρέψει το Μνημόνιο;

Μάλλον ναί. Διότι περιέχει στο νόημά της πράγματα και καταστάσεις που ουδόλως εμποδίζονται από την τρέχουσα οικονομική μας δυσπραγία.

Η Ανάκαμψη της Ελλάδος, θα πρέπει να συνδέεται στο οικονομικό πεδίο, με παραγωγική δραστηριότητα, η οποία να έχει εξαγωγικό προσανατολισμό, διευκολύνοντας τις αστείρευτες δυνάμεις του Έθνους μας και αξιοποιώντας τα πνευματικά χαρίσματα και τις γνώσεις του λαού μας.

Η Ανάκαμψη της Ελλάδος, θα πρέπει να συνδέεται στο πολιτικό επίπεδο, με ανάθεση αρμοδιοτήτων και ευθυνών σε άφθαρτους, επαγγελματικά καταξιωμένους, ηθικούς και τίμιους λειτουργούς, ανεξαρτήτως κομματικής απόχρωσης ή εκλογικής προτίμησης.

Η Ανάκαμψη της Ελλάδος, θα πρέπει να συνδέεται στο πνευματικό επίπεδο, με την ενεργοποίηση των σημαντικότερων και πιο καινοτόμων ελληνικών μυαλών, με σκοπό την παραγωγή πνευματικών πονημάτων και έργων προοπτικής, αντί της σημερινής αφασίας και αγκύλωσης.

Η Ανάκαμψη της Ελλάδος, θα πρέπει να συνδέεται στο διοικητικό επίπεδο, με την αξιοκρατία και τις αδιάβλητες διαδικασίες πρόσληψης, λειτουργίας, καθηκόντων και ποινών, τόσο αναφορικά με τη στελέχωση της κρατικής μηχανής όσο και τις σχέσεις της κρατικής μηχανής με τους πολίτες και ιδιώτες εν γένει.

Η Ανάκαμψη της Ελλάδος, θα πρέπει να συνδέεται στο δικαστικό επίπεδο, με πλήρη επιτέλους ανεξαρτησία της δικαιοσύνης αλλά και με νομοθέτηση σε κωδικοποίηση, απλών, κατανοητών και απολύτως σεβαστών νόμων από όλους τους κοινωνούς, ώστε να δημιουργηθεί αίσθημα δικαίου αλλά και επιβολής ποινής στους παραβάτες των νόμων μιας, κατά τα άλλα κατ’ ευφημισμό, πολιτεία δικαίου.

Η Ανάκαμψη της Ελλάδος, θα πρέπει τέλος να συνδέεται στο ψυχολογικό επίπεδο, με την δημιουργία του αισθήματος στους πολλούς, ότι ο Ηγέτης που επιχειρεί να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας, είναι ένας άνθρωπος σαν και εμάς, με αγάπη για την Πατρίδα, με στόχο και όραμα για αυτή, με επίγνωση των προβλημάτων και των απαιτήσεων της δουλειάς και με ιστορική συνείδηση των θυσιών που απαιτούνται από εμάς και των προσδοκιών που τρέφουμε για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Το όραμα ενός Έθνους που είναι τόσο ιστορικό και παλαιό σαν το δικό μας δεν είναι ούτε μπορεί ποτέ να γίνει η επιτυχία του PSI, ή η απομείωση των επιτοκίων μακροχρόνιου δανεισμού από τους εταίρους μας. Το όραμα των Ελλήνων πρέπει να είναι κάτι υπερβατικό, κάτι τόσο δυνατό που θα είναι αρκετό για να ενεργοποιήσει απίθανες δυνάμεις του Έθνους μας που κρύβονται και λουφάζουν, άλλοτε γιατί κουτουλάνε άτσαλα πάνω στους τοίχους της νεοελληνικής γραφειοκρατείας και του κρατισμού, και άλλοτε διότι συγκεκριμένες και πολιτικά δεσπόζουσες μειοψηφίες τις κρατούσαν αλυσοδεμένες στα Τάρταρα της οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου.

Και ποιο είναι το όραμα των Ελλήνων;

Δεν ξέρω.

Ξέρω όμως ποιο είναι το όραμα το δικό μου.

Θέλω να ζω υπερήφανος και ασφαλής στη Χώρα μου, να γίνομαι σεβαστος από τους φίλους μου, να με τρέμουν οι εχθροί μου και να απολαμβάνω το μέρισμα και την επιτυχία των προσπαθειών μου, σε μια χώρα δικαίου και δημοκρατίας.

Για αυτή την Ανάκαμψη είμαι διατεθειμένος να παλέψω. Για καμία άλλη.

Σπύρος Σπυρόπουλος