- Ο Αστακός του Τερζή...!!!

Είναι φορές που δεν μπορείς να κρατηθείς την ώρα που δουλεύεις στο πατάρι σαν μουσικός, με την αθωότητα η την ασχετοσύνη κάποιων.
Προσπαθείς, να δαγκώνεις την γλώσσα σου, μα στο τέλος δεν μπορείς και ξεσπάς σε γέλια.
Αυτόν τον διάλογο μου έτυχε να ακούσω κάποιο βράδυ απο έναν θαμώνα του μαγαζιού την ώρα που έπαιζα και τραγουδούσε ο φίλος μου o Κώστας.

Θαμώνας προς τραγουδιστή:
- Κώστα
- Παρακαλώ
- Μια επιθυμία
- Ποιά;
- Ένα του Τερζή
- Οκ, ποιό
- Ο "Aστακός"
- Τι πράγμα;
- Ο Αστακός, του Τερζή
- E! και τι έπαθε ο αστακός του Τερζή, ήταν φρέσκος και τού 'φυγε απο το πιάτο;
- Όχι, τραγούδι είναι.
- Θα 'ναι καινούργιο φαίνεται, δεν το ξέρω, εγώ ξέρω μόνο το "χταποδάκι", την "τσιπούρα" και τα "καλαμάρια."
- Μην κάνεις πλάκα ρε Κώστα.
- Εσύ άρχισες
- Αφού σε άκουσα να το λές
- Πές μου πώς πάει αν θυμάσαι.
- "Εί-μαι α-στα-κός πο-λύ, κι όπου θέ-λω θα πη-γαίνω.."

Πάει ο Αστατος, πάει και ο αστακός, και ο Κώστας και γω ακόμα γελάμε.
Άμοιρε Τερζή, χάθηκε να βγάλεις ένα τραγούδι με ..μύδια...!!!

Παύλος Σαμαράς