Όσοι έχετε βιώσει κάτι παρόμοιο θα με νιώθετε.
Οι υπόλοιποι διαβάστε να μαθαίνετε.
Γενικότερα στη ζωή μου πάντα μου άρεσε το διάβασμα, τα "εξωσχολικά" βιβλία όπως λέγαμε παλιά. Έτσι μας έμαθαν κιόλας οι δάσκαλοί μας, στον ελεύθερο χρόνο μας να διαβάζουμε, όχι μόνο παιχνίδι.
Θυμάμαι μέρος της επιστροφής μας στο σχολείο αποτελούσε η κλασική ερώτηση "Τι βιβλία διαβάσατε το καλοκαίρι παιδιά ;" Και για κάποιο διεστραμμένο λόγο "Οι χαρούμενες διακοπές" δεν μετρούσαν ποτέ.
Αδικία!
Για μένα το διάβασμα αποτελεί ταξίδι - μοναχικό μεν -, ξεκούραση, απόλαυση.
Ευτυχώς έχω και μάνα με τον ίδιο "κάλο", οπότε πολλές φορές είχα την ευκαιρία να διαβάσω βιβλία που δεν θα αγόραζα ποτέ. Έχω αποσπάσει κατά καιρούς διάφορα θετικά σχόλια για την βιβλιοθήκη μου και ένιωθα κρυφή υπερηφάνεια για τις ολόδικες επιλογές μου.
Και ναι είμαι από τα άτομα που αν μου κάνεις δώρο στα γενέθλια βιβλίο θα το χαρώ πάρα πολύ!
Στη διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής δεν διάβαζα ιδιαίτερα λογοτεχνία ή οτιδήποτε άλλο, εκτός απ' τα μαθήματα της σχολής - γιατί άραγε ; -.
Όσο για την διάρκεια τον πανελληνίων ας μην μιλήσω καλύτερα, δεν είχαμε το κουράγιο ούτε το μενού των Goodies να διαβάσουμε.
Μετά τη σχολή λοιπόν συνεχίστηκε αυτό το υπέροχο ταξίδι.
Διάβαζα με ευχαρίστηση ότι ήθελα και όσο ήθελα.
Τα τρία τελευταία χρόνια, θες η δουλειά, θες το πρόγραμμα, διαβάζω συνεχόμενα και περισσότερο από ποτέ.
Διαβάζω στα λεωφορεία, στα τρένα, στα ταξίδια, ακόμα και στην καφετέρια.
Ανακαλύπτω καινούριους κόσμους και ταξιδεύω μέσα στις σελίδες και την υπέροχη μυρωδιά του χαρτιού. Δεν έχω διαβάσει ποτέ με e-book και ούτε πρόκειται νομίζω.
Για μένα το διάβασμα αποτελεί ένα είδος ερωτικής πράξης.
Το ξεχωρίζεις απ' τ' άλλα, σε κεντρίζει και το εξώφυλλο, το διαλέγεις, ύστερα το φυλλομετράς, ζυγίζεις το βάρος του, το μυρίζεις !
Του δίνεις την προσοχή σου, χρόνο πριν κοιμηθείς και χώρο στο κρεββάτι σου.
Διαλέγεις λοιπόν το βιβλίο σου, χορταίνεις λίγο το εξώφυλλο και προσπαθείς να μαντέψεις απ' την εικόνα του το ύφος του βιβλίου, προς τα που το πάει, τι θέλει να μας πει ο ποιητής και τέτοια.
Εγώ προσωπικά σχεδόν πάντα σε κάθε βιβλίο τις πρώτες 30 με 50 σελίδες τις βαριέμαι, μέχρι δηλαδή να καταλάβω τι διαδραματίζεται και πότε θα γίνει ο φόνος. Ευτυχώς μετά αλλάζουν τα πράγματα. Και κάπου προς το τέλος είναι το δυσκολότερο σημείο. Εκεί που νιώθεις στο δεξί σου χέρι τις σελίδες να λιγοστεύουν -κι ας έχεις πάθει τενοτίτιδα να το κρατάς- και σχεδόν καταπίνεις το βιβλίο και χάνεις τη στάση του λεοφωρείου για να διαβασεις λίγο ακόμα μέχρι που έρχεται στα μάτια σου εκείνη η τελευταία λέξη που κάθε συγγραφέας σφραγίζει το βιβλίο του.
ΤΕΛΟΣ.
Και σιγά - σιγά με τα χρόνια, μεγαλώνοντας κι εγώ, επέλεγα πιο συνειδητά τι θα διαβάσω.
Πέρα από τη λογοτεχνία, ελληνική και παγκόσμια, στράφηκα προς την αρχαιολογία, την ψυχολογία και την ιστορία.
Και ανοίχτηκαν μπροστά μου ολοκαίνουριοι κόσμοι έτοιμοι να τους κατακτήσω.
Και έψαχνα συγγραφείς, και παρήγγελνα βιβλία στην κυρία Νίκη, που έχει τα τελευταία 30 χρόνια το ομώνυμο βιβλιοπωλείο κάτω απ' το σπίτι μου, και γέμιζε η βιβλιοθήκη.
Έχω στην άκρη σίγουρα 8 βιβλία σε ετοιμότητα προς ανάγνωση, μη τυχόν και ξεμείνω βρε αδερφέ. Και μετά αρχίζεις και συζητάς με φίλους και γνωστούς γι' αυτό το βιβλίο που σ' έχει συνεπάρει και θες να μεταλαμπαδεύσεις στον συνομιλητή τη μαγεία του βιβλίου - και να τον πείσεις κιόλας - πριν καν ο δόλιος το διαβάσει.
Και κάπου εκεί ξεκινάει η καταστροφή μου...
Όταν ο συνομιλητής είναι δικός σου άνθρωπος, εμπιστεύεσαι το γούστο του, ταιριάζετε πάνω - κάτω σε αντιλήψεις και πεποιθήσεις ή όταν σε ξέρει πολύ καλά, ξέρει σχεδόν το χρώμα της ψυχής σου και τη διαστροφή του μυαλού σου.
Εκεί έρχεται και σου προτείνει βιβλίο!!!
Και για μένα προσωπικά το να μου προτείνει ένας δικός μου άνθρωπος βιβλίο είναι σα να μου κάνει ο αγαπημένος μου πρόταση γάμου.
Τόσο σοβαρά μιλάμε !
Και μαζεύονται κι άλλα βιβλία και βλέπεις και τα δικά σου στο ράφι που κάθονται υπομονετικά και σε περιμένουν αλλά θες και την απιστία σου, να διαβάσεις και το ξένο βιβλίο, το περαστικό.
Και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ , όσο και να βγάλεις τα μάτια σου.
Αρχίζω πλέον και το παίρνω απόφαση, πως δεν πρόκειται να διαβάσω όλα εκείνα τα βιβλία που έχω στο μυαλό μου.
Κι όσο ο κόσμος συνεχίζει να γράφει, και τα πιεστήρια να τυπώνουν τόσο το δράμα μου θα μεγαλώνει...
Ας είναι κι έτσι...δεν πειράζει...το ταξίδι παραμένει ταξίδι και η απόλαυση μεγαλώνει με τον καιρό...
Ελισάβετ Μπαράκου
(Απο το blog της Κατερίνας Νοτοπούλου)
Bittersweet symphony
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής