Είναι πάμπολλες οι στιγμές, σε διάφορα γλέντια, που βλέπεις κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με λεβεντιά και ήθος και να χορεύουν με τέτοια εκφραστικότητα τη ζεϊμπεκιά, που όχι μόνο ξεχωρίζουν αλλά τραβάνε επάνω τους όλα τα βλέμματα γεμάτα θαυμασμό.
Παρατηρώντας τους, θαρρείς ότι βλέπεις τις υπέροχες ζωγραφιές του Tσαρούχη που σε συγκινούνε, και σε κάνουν να αισθάνεσαι υπερήφανος Έλληνας.
Το ζεϊμπέκικο είναι ένας ιδιόμορφος, καθαρός αντρικός χορός.
Δεν έχει βήματα είναι αυτοσχεδιαστικός, εκφραστικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα, που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Δεν χορεύεται ποτέ μόνον ως κούφια επίδειξη.
Είναι μυσταγωγία
Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να το νοιώθει», να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του, αγνοώντας τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό.
Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι' αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια.
Ο καθένας χορεύει τον εντελώς δικό του, ιδιαίτερο, ειδικό, ατομικό ζεϊμπέκικο.
Κάθε χορευτής έχει τις δικές του φιγούρες, τσακίσματα, στροφές και τούμπες.
Αν και το ζεϊμπέκικο είναι καθαρά αντρικός χορός, η Μαρία Σταφυλοπάτη που το χορεύει παρακάτω το τιμά και με το παραπάνω.
Βήματα σωστά, αργά, κόντρες και τσαλίκια εκεί που χρειάζεται, το νοιώθει, και στοίχο και τραγούδι!!!
Παρατηρώντας τους, θαρρείς ότι βλέπεις τις υπέροχες ζωγραφιές του Tσαρούχη που σε συγκινούνε, και σε κάνουν να αισθάνεσαι υπερήφανος Έλληνας.
Το ζεϊμπέκικο είναι ένας ιδιόμορφος, καθαρός αντρικός χορός.
Δεν έχει βήματα είναι αυτοσχεδιαστικός, εκφραστικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα, που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Δεν χορεύεται ποτέ μόνον ως κούφια επίδειξη.
Είναι μυσταγωγία
Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να το νοιώθει», να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του, αγνοώντας τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό.
Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι' αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια.
Ο καθένας χορεύει τον εντελώς δικό του, ιδιαίτερο, ειδικό, ατομικό ζεϊμπέκικο.
Κάθε χορευτής έχει τις δικές του φιγούρες, τσακίσματα, στροφές και τούμπες.
Αν και το ζεϊμπέκικο είναι καθαρά αντρικός χορός, η Μαρία Σταφυλοπάτη που το χορεύει παρακάτω το τιμά και με το παραπάνω.
Βήματα σωστά, αργά, κόντρες και τσαλίκια εκεί που χρειάζεται, το νοιώθει, και στοίχο και τραγούδι!!!
Μακράν το ωραιότερο ζειμπεκικο που έχω δει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τι να πω...το συγκεκριμένο βίντεο το έχω παρακολουθήσει άπειρες φορές και πάντα κάθομαι και την καμαρώνω (και επιτέλους έμαθα και το όνομα της), της εύχομαι ολόψυχα να έχει υγεία και να μετουσιώνει τα συναισθηματα της σε όμορφα βήματα ζωής και χορού.
η γυναικα που το χορευει το νιωθει!! φοβερη....τον αλλον τον μπακαλιαρο ποιος τον ανεβασε πανω??!!
ΑπάντησηΔιαγραφή= ΤΟ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ,Ο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΘΡΗΝΟΣ,ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ,Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΤΟ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟ ΟΝΕΙΡΟ..- Ο ΠΟΙΟ ΚΑΘΑΡΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ [ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ]- ΕΙΝΑΙ ΧΟΡΟΣ ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ.ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΑ ΧΑΣΚΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ,Ο ΤΟΠΟΣ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕΙ ΑΛΛΟΝ...ΤΑ ΠΑΛΑΜΑΚΙΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΝΕ ΟΙ ΦΙΛΟΙ Η ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΛΕΙΠΟΥΝ. Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΘΕΩΝΕΤΑΙ.ΤΟ ΠΙΟ ΣΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟΝ ΧΟΡΕΥΤΗ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΕΡΑΣΟΥΝ.ΝΑ ΠΙΟΥΝΕ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ,ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΕΙ Ο ΚΑΗΜΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΧΟΡΕΨΕΙ.=
ΑπάντησηΔιαγραφήΗΜΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ..ΔΙΟΝ.ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ο συγγραφέας των κειμένων ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ, Διον.Χαριτόπουλος,γράφει οτι το Ζεϊμπεκικο δεν είναι γυναικείος χορός.Κι όμως είδε σπουδαίο ζεϊμπεκικο από δύο γυναίκες...τη Λιλή Ζωφράφου,πού αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον ευατό της από τούς ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός,και μιά νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιό αυτεξούσια απ΄όλους τούς αρσενικούς εκεί μέσα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοίος είναι ο Διονύσης Χαριτόπουλος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Διονύσης Χαριτόπουλος γεννήθηκε το 1947 στον Πειραιά όπου έζησε τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής του κάνοντας από μικρή ηλικία διάφορες χειρωνακτικές δουλειές στο λιμάνι και τα γύρω μηχανουργεία και εργοστάσια, άφησε ημιτελείς δύο ενάρξεις σπουδών στην Αθήνα και το Λονδίνο, παντρεύτηκε δυο φορές και έχει δυο γιούς από τον πρώτο του γάμο, δούλεψε αρκετά χρόνια στη διαφήμιση, ενώ από το 1990 εγκατέλειψε οριστικά κάθε βιοποριστική δραστηριότητα.
Μεταξύ των ετών 1976-1996 εξέδωσε τα πεζά: Δανεικιά γραβάτα (διηγήματα), 525 τάγμα πεζικού (μυθιστόρημα), Τα παιδιά της Χελιδόνας (μυθιστόρημα), Δέσποινα (νουβέλα), Τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι (διηγήματα), Εναντίον του Marlboro (μυθιστόρημα), Από εδώ πέρασε ο Κιλρόι (νουβέλα). Στη συνέχεια εξέδωσε το ιστορικό έργο Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων, μια ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη βιογραφία του Άρη Βελουχιώτη, τα θεατρικά έργα Λίστα γάμου και Αυγά μαύρα, το δοκιμιακό Ημών των ιδίων και το 2005 το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα Ο άνεμος κουβάρι.
Tο δοκιμιακό του εγχειρίδιο με τους αφορισμούς (Εγχειρίδιο βλακείας, εκδ. Τόπος) παρέμεινε για οκτώ μήνες στις πρώτες θέσεις σε όλες τις λίστες ευπώλητων βιβλίων. Η νέα, οριστική έκδοση του βιβλίου Ημών των ιδίων, ξανακοιταγμένη από τον συγγραφέα, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τόπος το φθινόπωρο του 2008. Η ιστορική βιογραφία του Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2009 σε πανηγυρική επανέκδοση. Το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο Εκ Πειραιώς, μια ανθρωπογεωγραφία του Πειραιά της περιόδου 1947-1967, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τόπος τον Οκτώβριο 2012.
Με εντατικά μαθήματα μπορούν να χορέψουν Ζεϊμπέκικο ακόμη και γυναίκες παρόλο που είναι καθαρά ανδρικός χορός. Η συγκεκριμένη κυρία είναι και πολύ καλή μάλιστα. Δεν είναι οτι πιο ορθόδοξο να λικνίζεται ενας γυναικείος ποπός την ώρα που τραγουδούνται τα ένατα της Ζεμπεκιάς αλλά στη σήμερο ημέρα τα έχουμε δεί όλα, αυτό θα μας πείραζε...?
ΑπάντησηΔιαγραφήσιγα ρε παιδια κοψτε κατι.θελει πολλα ψωμια ακομα
ΑπάντησηΔιαγραφή