Eνα αξέχαστο οδοιπορικό στην καρδιά των βουνών, σ' έναν τόπο τραχύ και συνάμα συναρπαστικό. Από την ιστορική Ρεντίνα, στα Λουτρά Σμοκόβου, και έπειτα δίπλα στη νεότευκτη γαλάζια λίμνη που «άλλαξε τα δεδομένα» σφραγίζοντας με τη γαλήνη της το σκληρό ορεινό ανάγλυφο.
Μήπως είναι καιρός να... «πάρουμε τα βουνά»;
Οδηγώντας στις μονότονες ευθείες του καρδιτσιώτικου κάμπου τίποτα δεν σε προϊδεάζει γι' αυτό που πρόκειται να συναντήσεις μόλις λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα, αν ακολουθήσεις τις ταμπέλες για Ρεντίνα και Λουτρά Σμοκόβου.
Οι γρήγορες ανηφορικές στροφές αφήνουν πίσω την πεδιάδα και αναλαμβάνουν με συνοπτικές διαδικασίες να σε ανεβάσουν ψηλά, εκεί όπου ανάμεσα σε κατάφυτους λόφους, υγρές ρεματιές και συννεφιασμένες ακρώρειες ξεπροβάλλει η γαλάζια πινελιά της νεότευκτης λίμνης Σμοκόβου.
Από εδώ και πέρα δεν έχεις να κάνεις τίποτα περισσότερο από το συντονιστείς με τις διαθέσεις του τοπίου και ν' αφήσεις τον δρόμο να σε οδηγήσει σε χωριά και τόπους που κρατούν καλά κρυμμένα τα μυστικά της ορεινής φύσης.
Η ευρύτερη περιοχή Σμοκόβου - Ρεντίνας παρότι έχει ήδη να παρουσιάσει μερικά εξαιρετικά καταλύματα, θεωρείται τουριστικά «παρθένος» τόπος και ίσως αυτό να είναι το μυστικό της ταξιδιωτικής σαγήνης της.
Τα Λουτρά Σμοκόβου και η Ρεντίνα προσεγγίζονται μέσω καλού οδικού δικτύου τόσο από την Καρδίτσα όσο και από τη Λαμία.
Σε κάθε περίπτωση οι στροφές θα πρέπει να θεωρηθούν δεδομένες, ωστόσο άλλου είδους προβλήματα δεν ελλοχεύουν ακόμη και αν προηγηθεί χιονόπτωση, αφού τα εκχιονιστικά μηχανήματα επαγρυπνούν για να μην κλείσουν ποτέ οι δρόμοι.
Εφορμώντας από την Καρδίτσα εύκολα θα πάτε στο χωριό Κέδρος (παλιότερη ονομασία Χαλαμπρέζι) απ' όπου ουσιαστικά ξεκινά η ορεινή διαδρομή.
Ο δρόμος με μαεστρία συνοδεύει την πετρώδη κοίτη του ποταμού Ονοχώνου ή Σοφαδίτη με τα παρόχθια πλατανοδάση. Πιθανόν το όμορφο αυτό ποτάμι να οφείλει το όνομά του σ' ένα ατυχές περιστατικό που συνέβη στους αρχαίους Μακεδόνες, κατά την εκστρατεία τους εναντίον των Φαρσάλων υπό τον στρατηλάτη Φίλιππο, όπου στην άμμο της κοίτης του ποταμού θάφτηκαν οι «όνοι» (τα υποζύγια δηλαδή) που κουβαλούσαν τις προμήθειες του στρατεύματος.
Απ' όπου κι αν περνά ο Ονόχωνος, από τις πηγές του στα βουνά της Ρεντίνας μέχρι τη συνάντησή του με τον Πηνειό, δίνει ζωή σε φύση και ανθρώπους. Μάλιστα παλιότερα στις όχθες του λειτουργούσαν πολλοί νερόμυλοι και νεροτριβές, μερικοί από τους οποίους διασώζονται ακόμη και σήμερα.Μετά από κάθε στριφογύρισμα του ανηφορικού δρόμου το τοπίο αποκαλύπτει την ορεινή του διάθεση. Το ποτάμι γίνεται πιο γρήγορο και κυλά με ορμή ανάμεσα σε μικρά πλατιά σκαλοπάτια που σχηματίζουν οι πέτρες σε όλο το μήκος του. Μετά από 11 χιλιόμετρα ανάβασης θα φτάσουμε στο χωριό Λουτρά Σμοκόβου όπου σε υψόμετρο 400μ., αναβλύζουν οι ομώνυμες ιαματικές πηγές και βρίσκονται οι σύγχρονες εγκαταστάσεις.
Τα Λουτρά Σμοκόβου απέχουν από το επόμενο χωριό, τη Λουτροπηγή (πριν το 1927 ονομαζόταν Σμόκοβο) 6 χιλιόμετρα, μια διαδρομή καθαρά ορεινή, σε αρκετά σημεία της οποίας η τεχνητή λίμνη Σμοκόβου μας κρυφοκοιτά για πρώτη φορά. Στη ροή του χρόνου το Σμόκοβο πέρασε δύσκολες στιγμές. Μία από τις χειρότερες όμως ήταν σαφώς εκείνη η μέρα του Νοεμβρίου του 1943 όπου μετά από μια συντονισμένη επιχείρηση οι Γερμανοί κατακτητές εισέβαλαν στο χωριό και έκαψαν περίπου 100 από τα συνολικά 160 σπίτια, σκοτώνοντας όσους κατοίκους βρέθηκαν στον δρόμο τους.
Παρόλα αυτά, η αναδομημένη από τότε Λουτροπηγή διατηρεί το προφίλ ενός καθαρόαιμου ορεινού οικισμού με εμφανή αρκετά από τα παλιά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του.
Σημείο αναφοράς γίνεται η πετρόκτιστη «Βρύση της Καμάρας» του 1820 για την οποία οι ντόπιοι ακόμα καμαρώνουν. Αξίζει ν' ανηφορίσετε έως το ύψωμα του Αϊ Λιά (στη ρίζα του οποίου είναι κτισμένο το χωριό), για ν' απολαύσετε την υπέροχη θέα από τη θέση «Κάστρο» όπου διακρίνονται υπολείμματα αρχαίας ακρόπολης, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει πύργος ύψους 3,50 μ.
Φτάνοντας στη Λουτροπηγή σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σας περάσει από το μυαλό η ιδέα ότι οι ορεινές περιπλανήσεις έφτασαν στο τέλος τους. Το αντίθετο μάλιστα. Η άγρια φύση των Αγράφων μόλις άρχισε να δείχνει τις πραγματικές διαθέσεις της.
Η ομορφότερη διαδρομή κατά γενική ομολογία είναι αυτή που συνδέει τη Λουτροπηγή με τη Ρεντίνα. Ο δρόμος κουλουριάζεται στο πλούσιο ανάγλυφο που δημιουργούν τα γύρω βουνά και καθώς κινείται σε ύψος 1.000-1.200 μέτρων διασχίζοντας πυκνόφυτο δρυοδάσος, αποκαλύπτει μια αεροπορικών διαστάσεων θέα στα κορφοβούνια της Φθιώτιδας και της Ευρυτανίας.
Τα καλύτερα σημεία για στάση είναι το εκκλησάκι του Αγ. Φανουρίου (αμέσως μετά τη διασταύρωση για Αηδονοχώρι) που φωλιάζει στο δάσος πλάι σε πηγή και ο ναός της Αγ. Τριάδος (απ' όπου θα απολαύσετε τη μαγευτική θέα)και τους δυο μικρούς ναούς θα τους δείτε πάνω στον δρόμο, σε υψόμετρο 900 μέτρων.
Τελικός προορισμός η Ρεντίνα, το παλιό κεφαλοχώρι της Ρούμελης, γνωστό και ως Βασίλισσα των Αγράφων.
Τα Λουτρά του Αλη Πασά
Οι φυσικές ιαματικές πηγές Σμοκόβου βρίσκονται 35 χλμ. ΝΔ της Καρδίτσας, στον ορεινό όγκο των νοτίων Αγράφων και σε υψόμετρο 400μ.. Αν και οι θεραπευτικές ιδιότητες των πηγών που αναβλύζουν κοντά στην περιοχή ήταν γνωστές ήδη από την αρχαιότητα, η ανάδειξη και η συστηματική εκμετάλλευσή τους ξεκίνησε το 1662 από δυο εύπορους Σμοκοβίτες εμπόρους που διατηρούσαν σημαντικές εμπορικές δραστηριότητες στις παραδουνάβιες περιοχές. Ο Φράγγος και Μόσχος Στραβοένογλου έστησαν εδώ τους πρώτους μόνιμους λουτήρες.
Με την πάροδο του χρόνου τα Λουτρά έγιναν γνωστά σε όλη την Ελλάδα για τις ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες των θειούχων και αλκαλικών νερών τους. Από τους πιο διάσημους επισκέπτες της εποχής ήταν ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων και ο Μαχμούτ Πασάς. Μάλιστα δύο από τις ιαματικές πηγές φέρουν τα όνομά τους. Το 1882 τη διαχείρισή τους αναλαμβάνει το ελληνικό κράτος. Η διάνοιξη του δρόμου Καρδίτσας - Σμοκόβου γίνεται στις αρχές του 20ού αιώνα οπότε αρχίζουν να εμφανίζονται τα πρώτα ξενοδοχεία, ενώ το 1923 κτίστηκε το πρωτοποριακό για την εποχή υδροθεραπευτήριο. Το 1943 οι εγκαταστάσεις των Λουτρών φιλοξένησαν τη Σχολή Αξιωματικών του ΕΛΑΣ. Αυτό θορύβησε αρκετά του Γερμανούς που σχεδίασαν ολόκληρη επιχείρηση με επιλεγμένους άνδρες των Ες- Ες και ανατίναξαν κάθε υποδομή.
Ο σημερινός επισκέπτης θα βρει στα Λουτρά Σμοκόβου ένα σύγχρονο κέντρο υδροθεραπείας και ένα άριστα οργανωμένο spa που διαθέτει πισίνα, ένα πλήρως εξοπλισμένο γυμναστήριο, δύο κλασικές και δύο διαθερμικές σάουνες, δύο χαμάμ και δύο αίθουσες χαλαρωτικού μασάζ. Στο υδροθεραπευτήριο οι επισκέπτες θα βρουν ατομικούς λουτήρες με υδρομασάζ, αίθουσα ατομικών εισπνοών και αίθουσα ρινοπλύσεων. Κατά τη χειμερινή περίοδο από 15/10 έως 1/6 οι εγκαταστάσεις είναι ανοικτές στο κοινό κατά τις ημέρες Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή από τις 10 π.μ. μέχρι τις 7 μ.μ. (24430 61210 www.loutrasmokovou.gr).
Μήπως είναι καιρός να... «πάρουμε τα βουνά»;
Οδηγώντας στις μονότονες ευθείες του καρδιτσιώτικου κάμπου τίποτα δεν σε προϊδεάζει γι' αυτό που πρόκειται να συναντήσεις μόλις λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα, αν ακολουθήσεις τις ταμπέλες για Ρεντίνα και Λουτρά Σμοκόβου.
Οι γρήγορες ανηφορικές στροφές αφήνουν πίσω την πεδιάδα και αναλαμβάνουν με συνοπτικές διαδικασίες να σε ανεβάσουν ψηλά, εκεί όπου ανάμεσα σε κατάφυτους λόφους, υγρές ρεματιές και συννεφιασμένες ακρώρειες ξεπροβάλλει η γαλάζια πινελιά της νεότευκτης λίμνης Σμοκόβου.
Από εδώ και πέρα δεν έχεις να κάνεις τίποτα περισσότερο από το συντονιστείς με τις διαθέσεις του τοπίου και ν' αφήσεις τον δρόμο να σε οδηγήσει σε χωριά και τόπους που κρατούν καλά κρυμμένα τα μυστικά της ορεινής φύσης.
Η ευρύτερη περιοχή Σμοκόβου - Ρεντίνας παρότι έχει ήδη να παρουσιάσει μερικά εξαιρετικά καταλύματα, θεωρείται τουριστικά «παρθένος» τόπος και ίσως αυτό να είναι το μυστικό της ταξιδιωτικής σαγήνης της.
Τα Λουτρά Σμοκόβου και η Ρεντίνα προσεγγίζονται μέσω καλού οδικού δικτύου τόσο από την Καρδίτσα όσο και από τη Λαμία.
Σε κάθε περίπτωση οι στροφές θα πρέπει να θεωρηθούν δεδομένες, ωστόσο άλλου είδους προβλήματα δεν ελλοχεύουν ακόμη και αν προηγηθεί χιονόπτωση, αφού τα εκχιονιστικά μηχανήματα επαγρυπνούν για να μην κλείσουν ποτέ οι δρόμοι.
Εφορμώντας από την Καρδίτσα εύκολα θα πάτε στο χωριό Κέδρος (παλιότερη ονομασία Χαλαμπρέζι) απ' όπου ουσιαστικά ξεκινά η ορεινή διαδρομή.
Ο δρόμος με μαεστρία συνοδεύει την πετρώδη κοίτη του ποταμού Ονοχώνου ή Σοφαδίτη με τα παρόχθια πλατανοδάση. Πιθανόν το όμορφο αυτό ποτάμι να οφείλει το όνομά του σ' ένα ατυχές περιστατικό που συνέβη στους αρχαίους Μακεδόνες, κατά την εκστρατεία τους εναντίον των Φαρσάλων υπό τον στρατηλάτη Φίλιππο, όπου στην άμμο της κοίτης του ποταμού θάφτηκαν οι «όνοι» (τα υποζύγια δηλαδή) που κουβαλούσαν τις προμήθειες του στρατεύματος.
Απ' όπου κι αν περνά ο Ονόχωνος, από τις πηγές του στα βουνά της Ρεντίνας μέχρι τη συνάντησή του με τον Πηνειό, δίνει ζωή σε φύση και ανθρώπους. Μάλιστα παλιότερα στις όχθες του λειτουργούσαν πολλοί νερόμυλοι και νεροτριβές, μερικοί από τους οποίους διασώζονται ακόμη και σήμερα.Μετά από κάθε στριφογύρισμα του ανηφορικού δρόμου το τοπίο αποκαλύπτει την ορεινή του διάθεση. Το ποτάμι γίνεται πιο γρήγορο και κυλά με ορμή ανάμεσα σε μικρά πλατιά σκαλοπάτια που σχηματίζουν οι πέτρες σε όλο το μήκος του. Μετά από 11 χιλιόμετρα ανάβασης θα φτάσουμε στο χωριό Λουτρά Σμοκόβου όπου σε υψόμετρο 400μ., αναβλύζουν οι ομώνυμες ιαματικές πηγές και βρίσκονται οι σύγχρονες εγκαταστάσεις.
Τα Λουτρά Σμοκόβου απέχουν από το επόμενο χωριό, τη Λουτροπηγή (πριν το 1927 ονομαζόταν Σμόκοβο) 6 χιλιόμετρα, μια διαδρομή καθαρά ορεινή, σε αρκετά σημεία της οποίας η τεχνητή λίμνη Σμοκόβου μας κρυφοκοιτά για πρώτη φορά. Στη ροή του χρόνου το Σμόκοβο πέρασε δύσκολες στιγμές. Μία από τις χειρότερες όμως ήταν σαφώς εκείνη η μέρα του Νοεμβρίου του 1943 όπου μετά από μια συντονισμένη επιχείρηση οι Γερμανοί κατακτητές εισέβαλαν στο χωριό και έκαψαν περίπου 100 από τα συνολικά 160 σπίτια, σκοτώνοντας όσους κατοίκους βρέθηκαν στον δρόμο τους.
Παρόλα αυτά, η αναδομημένη από τότε Λουτροπηγή διατηρεί το προφίλ ενός καθαρόαιμου ορεινού οικισμού με εμφανή αρκετά από τα παλιά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του.
Σημείο αναφοράς γίνεται η πετρόκτιστη «Βρύση της Καμάρας» του 1820 για την οποία οι ντόπιοι ακόμα καμαρώνουν. Αξίζει ν' ανηφορίσετε έως το ύψωμα του Αϊ Λιά (στη ρίζα του οποίου είναι κτισμένο το χωριό), για ν' απολαύσετε την υπέροχη θέα από τη θέση «Κάστρο» όπου διακρίνονται υπολείμματα αρχαίας ακρόπολης, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει πύργος ύψους 3,50 μ.
Φτάνοντας στη Λουτροπηγή σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σας περάσει από το μυαλό η ιδέα ότι οι ορεινές περιπλανήσεις έφτασαν στο τέλος τους. Το αντίθετο μάλιστα. Η άγρια φύση των Αγράφων μόλις άρχισε να δείχνει τις πραγματικές διαθέσεις της.
Η ομορφότερη διαδρομή κατά γενική ομολογία είναι αυτή που συνδέει τη Λουτροπηγή με τη Ρεντίνα. Ο δρόμος κουλουριάζεται στο πλούσιο ανάγλυφο που δημιουργούν τα γύρω βουνά και καθώς κινείται σε ύψος 1.000-1.200 μέτρων διασχίζοντας πυκνόφυτο δρυοδάσος, αποκαλύπτει μια αεροπορικών διαστάσεων θέα στα κορφοβούνια της Φθιώτιδας και της Ευρυτανίας.
Τα καλύτερα σημεία για στάση είναι το εκκλησάκι του Αγ. Φανουρίου (αμέσως μετά τη διασταύρωση για Αηδονοχώρι) που φωλιάζει στο δάσος πλάι σε πηγή και ο ναός της Αγ. Τριάδος (απ' όπου θα απολαύσετε τη μαγευτική θέα)και τους δυο μικρούς ναούς θα τους δείτε πάνω στον δρόμο, σε υψόμετρο 900 μέτρων.
Τελικός προορισμός η Ρεντίνα, το παλιό κεφαλοχώρι της Ρούμελης, γνωστό και ως Βασίλισσα των Αγράφων.
Τα Λουτρά του Αλη Πασά
Οι φυσικές ιαματικές πηγές Σμοκόβου βρίσκονται 35 χλμ. ΝΔ της Καρδίτσας, στον ορεινό όγκο των νοτίων Αγράφων και σε υψόμετρο 400μ.. Αν και οι θεραπευτικές ιδιότητες των πηγών που αναβλύζουν κοντά στην περιοχή ήταν γνωστές ήδη από την αρχαιότητα, η ανάδειξη και η συστηματική εκμετάλλευσή τους ξεκίνησε το 1662 από δυο εύπορους Σμοκοβίτες εμπόρους που διατηρούσαν σημαντικές εμπορικές δραστηριότητες στις παραδουνάβιες περιοχές. Ο Φράγγος και Μόσχος Στραβοένογλου έστησαν εδώ τους πρώτους μόνιμους λουτήρες.
Με την πάροδο του χρόνου τα Λουτρά έγιναν γνωστά σε όλη την Ελλάδα για τις ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες των θειούχων και αλκαλικών νερών τους. Από τους πιο διάσημους επισκέπτες της εποχής ήταν ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων και ο Μαχμούτ Πασάς. Μάλιστα δύο από τις ιαματικές πηγές φέρουν τα όνομά τους. Το 1882 τη διαχείρισή τους αναλαμβάνει το ελληνικό κράτος. Η διάνοιξη του δρόμου Καρδίτσας - Σμοκόβου γίνεται στις αρχές του 20ού αιώνα οπότε αρχίζουν να εμφανίζονται τα πρώτα ξενοδοχεία, ενώ το 1923 κτίστηκε το πρωτοποριακό για την εποχή υδροθεραπευτήριο. Το 1943 οι εγκαταστάσεις των Λουτρών φιλοξένησαν τη Σχολή Αξιωματικών του ΕΛΑΣ. Αυτό θορύβησε αρκετά του Γερμανούς που σχεδίασαν ολόκληρη επιχείρηση με επιλεγμένους άνδρες των Ες- Ες και ανατίναξαν κάθε υποδομή.
Ο σημερινός επισκέπτης θα βρει στα Λουτρά Σμοκόβου ένα σύγχρονο κέντρο υδροθεραπείας και ένα άριστα οργανωμένο spa που διαθέτει πισίνα, ένα πλήρως εξοπλισμένο γυμναστήριο, δύο κλασικές και δύο διαθερμικές σάουνες, δύο χαμάμ και δύο αίθουσες χαλαρωτικού μασάζ. Στο υδροθεραπευτήριο οι επισκέπτες θα βρουν ατομικούς λουτήρες με υδρομασάζ, αίθουσα ατομικών εισπνοών και αίθουσα ρινοπλύσεων. Κατά τη χειμερινή περίοδο από 15/10 έως 1/6 οι εγκαταστάσεις είναι ανοικτές στο κοινό κατά τις ημέρες Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή από τις 10 π.μ. μέχρι τις 7 μ.μ. (24430 61210 www.loutrasmokovou.gr).
Τα λουτρά είναι από τα πολύ καλά και σας συνιστώ όχι μόνο να τα επισκεφθείτε αλλά και να απολαύσετε τα υπέροχα νερά! Ο Αλέξης μου έκανε την έκπληξη και πήγαμε πριν τρία χρόνια και από τότε όποτε βρίσκουμε ευκαιρία πάμε για λουτροθεραπεία. Άλλωστε είναι στα πόδια μας.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τη Ρεντίνα στο άκουσμα και μόνο γυρνάω πολλά χρόνια όταν παιδάκι πήγαινα τα καλοκαίρια με τις ξαδέρφες μου Ραμαντάνη Δήμητρα και Καίτη. Ήταν η γενέτειρα του πατέρα τους. Στο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία κατασκηνώναμε πάνω στο βουνό μέσα στα έλατα...... Νάσαι καλά Παβλίτο !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή