Κοιτάζω γύρω μου, και βλέπω σε κάθε πρόσωπο τα ίδια.
Λες και όλοι έχουμε την ίδια μούρη.
Πρόσωπα σκυθρωπά, αγέλαστα, σαν να είναι όλη μέρα θυμωμένα, με αποτυπωμένη πάνω τους την μιζέρια και την ξινίλα.
Πρόσωπα γεμάτα απάθεια....
Ο καθείς για την πάρτη του...
Για τον διπλανό του κανείς δεν νοιάζεται, παρά μόνο όταν τον φθονεί.
Και αυτός ο φθόνος είναι το μεγάλο κακό της φυλής μου.
Ναι, μιλάω σαν Έλληνας.
Σε φθονώ για την ομορφιά σου, τα νιάτα σου, την επιτυχία σου, τα λεφτά σου, το αμάξι σου, την γυναίκα η την γκόμενά σου, το σπίτι σου, την πισίνα σου, τη δουλειά σου, τους φίλους σου, την ηρεμία και τη γαλήνη σου..
Δεν βλέπω κανέναν λόγο να σε αγαπήσω, και όπως βλέπεις, έχω ένα σωρό να σε φθονώ.
Μπορώ να σε σταυρώσω με την πρώτη ευκαιρία, μου είναι εύκολο. Θα το ευχαριστηθώ να σε βλέπω να σφαδάζεις από πόνο. Να σε γλιτώσω από τη σταύρωση όμως, μου έρχεται κομματάκι δύσκολο. Κατάλαβέ με, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς....είμαι Έλληνας.
Αυτός ο φθόνος με θρέφει, αυτός με μεγαλώνει από τα γεννοφάσκια μου, αυτός με ανδρώνει και αυτός με τρώει κάθε μέρα, μέρα με τη μέρα, ως την τελευταία μέρα.
Παύω να φθονώ όταν πεθάνω μόνο.
Μη σου πω πως και πεθαμένος, είμαι ικανός να φθονώ ακόμα και τον διπλανό μου, γιατί ίσως έχει ομορφότερο μνήμα από μένα, η του ανάβουν μεγαλύτερα κεριά, η τον επισκέπτονται πιο πολλές φορές, ή του βάζουν περισσότερα λουλούδια, ενώ στο δικό μου φυτρώνουν τσουκνίδες.
Από την άλλη βέβαια, αισθάνομαι μια χαιρεκακία που δεν μπορεί να σηκωθεί να τα βάλει σε κανένα βάζο η να τα ποτίσει μονάχος.. χε χε!
Σου είπα, είμαι Έλληνας.
Όποιος δεν φθονεί, δεν είναι ορίτζιναλ, είναι Έλληνας μαϊμού.
Σου φαίνομαι για ιμιτασιόν;
Όχι...
Για μαϊμού;
Ούτε...
Ε, αυτό λέω...
TGB
Λες και όλοι έχουμε την ίδια μούρη.
Πρόσωπα σκυθρωπά, αγέλαστα, σαν να είναι όλη μέρα θυμωμένα, με αποτυπωμένη πάνω τους την μιζέρια και την ξινίλα.
Πρόσωπα γεμάτα απάθεια....
Ο καθείς για την πάρτη του...
Για τον διπλανό του κανείς δεν νοιάζεται, παρά μόνο όταν τον φθονεί.
Και αυτός ο φθόνος είναι το μεγάλο κακό της φυλής μου.
Ναι, μιλάω σαν Έλληνας.
Σε φθονώ για την ομορφιά σου, τα νιάτα σου, την επιτυχία σου, τα λεφτά σου, το αμάξι σου, την γυναίκα η την γκόμενά σου, το σπίτι σου, την πισίνα σου, τη δουλειά σου, τους φίλους σου, την ηρεμία και τη γαλήνη σου..
Δεν βλέπω κανέναν λόγο να σε αγαπήσω, και όπως βλέπεις, έχω ένα σωρό να σε φθονώ.
Μπορώ να σε σταυρώσω με την πρώτη ευκαιρία, μου είναι εύκολο. Θα το ευχαριστηθώ να σε βλέπω να σφαδάζεις από πόνο. Να σε γλιτώσω από τη σταύρωση όμως, μου έρχεται κομματάκι δύσκολο. Κατάλαβέ με, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς....είμαι Έλληνας.
Αυτός ο φθόνος με θρέφει, αυτός με μεγαλώνει από τα γεννοφάσκια μου, αυτός με ανδρώνει και αυτός με τρώει κάθε μέρα, μέρα με τη μέρα, ως την τελευταία μέρα.
Παύω να φθονώ όταν πεθάνω μόνο.
Μη σου πω πως και πεθαμένος, είμαι ικανός να φθονώ ακόμα και τον διπλανό μου, γιατί ίσως έχει ομορφότερο μνήμα από μένα, η του ανάβουν μεγαλύτερα κεριά, η τον επισκέπτονται πιο πολλές φορές, ή του βάζουν περισσότερα λουλούδια, ενώ στο δικό μου φυτρώνουν τσουκνίδες.
Από την άλλη βέβαια, αισθάνομαι μια χαιρεκακία που δεν μπορεί να σηκωθεί να τα βάλει σε κανένα βάζο η να τα ποτίσει μονάχος.. χε χε!
Σου είπα, είμαι Έλληνας.
Όποιος δεν φθονεί, δεν είναι ορίτζιναλ, είναι Έλληνας μαϊμού.
Σου φαίνομαι για ιμιτασιόν;
Όχι...
Για μαϊμού;
Ούτε...
Ε, αυτό λέω...
TGB
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής