Κι αν νοιώθουμε μόνοι, λειψοί δίχως την εικόνα των δικών μας γλυπτών, μάθαμε να κάνουμε χώρο στην ψυχή, να βρίσκει χώρο το όνειρο, να μένει ζωντανή η ελπίδα της επιστροφής τους.
Τα αγάλματα φορούν κάποτε τα καλά τους και μας επισκέπτονται.
Μας παίρνουν απ' το χέρι ή φορές πάλι μας ανεβάζουν στους δυνατούς ώμους τους.
Έπειτα εμείς μικραίνουμε, γινόμαστε μια σταλιά, κομμάτια μαρμάρου, κομμάτια ακατέργαστων εμβρύων. Στα αυτιά μας ακόμη ηχούν νανουρίσματα αρχαίων μελωδών, ήχοι βαρείς, πλάγιοι. Θηλάζουμε αθανασία.
Απο σήμερα λέω να αφήσω άπλα στην ψυχή μου, να ρχονται θνητοί, ημίθεοι παρέα με αγάλματα κι αγίους, τόσο δικοί μου, τόσο δικοί μας γνώριμοι. Κι εκεί στις υγρές απ' την υγρασία πτυχώσεις των πέπλων τους θα σκαλίζω τα νέα ταξίδια, το έξω και το μέσα του κόσμου.
Τώρα το ξέρω καλά!
Τα αγάλματα σε κοιτούν. Μας κοιτούν. Αρχαίοι κι εμείς μαζί τους μα και τόσο νέοι. Βασιλείς ή πένητες... Θεοί και άνθρωποι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής