Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Pink Floyd - The Endless River 2014

Artist: Pink Floyd
Album: The Endless River (2014)
Genre: Progressive/Psychedelic Rock
Origin: UK
Store Date: 2014
Format: MP3
Quality: Extreme, mp3, CBR 320 kbps [CD-Rip]
Number of tracks: 18
Total Size: 121 MB



Track List
1. Things Left Unsaid (4:26)
2. It’s What We Do (6:17)
3. Ebb And Flow (1:55)
4. Sum (4:48)
5. Skins (2:37)
6. Unsung (1:07)
7. Anisina (3:16)
8. The Lost Art Of Conversation (1:42)
9. On Noodle Street (1:42)
10. Night Light (1:42)
11. Allons-Y (1) (1:57)
12. Autumn ’68 (1:35)
13. Allons-Y (2) (1:32)
14. Talkin’ Hawkin’ (3:29)
15. Calling (3:37)
16. Eyes To Pearls (1:51)
17. Surfacing (2:46)
18. Louder Than Words (6:36)

...περιέχει σκαναρισμένο ολόκληρο το έντυπο υλικό που συνοδεύει το CD.




....ΕΔΩ
Το αρχείο εχει password που είναι.... zinhof


3 σχόλια:

  1. Ευάγγελος Θανασούλης8 Νοεμβρίου 2014 στις 9:33 μ.μ.

    Καλέ μου φίλε Παύλο, ακούω το The endless river εδώ και δύο μέρες. Ως λάτρης της μουσικής τους, όσο αυξάνονται οι ακροάσεις, αυξάνεται και η αγάπη που του δείχνω. Αυτό όμως που γράφω δεν πρέπει να το λάβει σοβαρά υπόψη κάποιος που - ναι μεν του αρέσουν οι Pink Floyd αλλά - δεν έχει εντρυφήσει στη μουσική τους. Ο δίσκος κατά τη γνώμη μου είναι μια περίληψη των αριστουργημάτων που έχουν κυκλοφορήσει από την εποχή που ο David Gilmour αντικατέστησε τον Syd Barrett μέχρι και το The final cut που ήταν σε πλήρη σύνθεση με τον Roger Waters. Μπορεί εξ' αρχής να φαίνεται chillout αλλά περιέχει μερικά ψυχεδελικά ξεσπάσματα όπως τα κομμάτια "sum" και "Skins" που θυμίζουν εποχές A saucerful of Secrets, Ummagumma και Meddle. Στα υπόλοιπα τραγούδια συναντούμε "κλίμα" περισσότερο The dark side of the moon. Απ΄ότι διαβάζω όλα τα τραγούδια είναι "τζαμαρίσματα" επάνω σε συνθέσεις του Richard Wright. Δεν θέλω να πιστέψω ότι ο δίσκος κυκλοφόρησε επειδή υπήρξε πίεση από την εταιρία τους ή κάποια υποχρέωση. Θέλω να μείνω στην εντύπωση ότι ο δίσκος κυκλοφόρησε ως φόρος τιμής στον σύντροφο και φίλο τους Richard Wright που "έφυγε" το 2008...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. προτιμω τον παλιο καλο πολιτικοποιημενο στοιχο κ οχι αυτο το "chillout" πειραμα των τελευταιων ετων. Το the wall θα το ακουω μεχρι τα βαθια γεραματα κ παντα θα ανακαλυπτω κατι περισσοτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευάγγελος Θανασούλης8 Νοεμβρίου 2014 στις 10:47 μ.μ.

    Όπως λέει κι ο Βαγγέλης είναι μεν chillout στο μεγαλύτερο μέρος του, αλλά περιέχει και κάτι ψυχεδελικά ξεσπάσματα όπως το "sum" και το "skins", κομμάτια που θυμίζουν εποχές A saucerful of secrets και Meddle. Σύμφωνα με τις πρώτες 7-8 ακροάσεις θεωρώ ότι είναι κάτι σαν ποτ-πουρί από τα αριστουργήματα που κυκλοφόρησαν μέχρι και το The Final Cut στο οποίο ήταν σε πλήρη σύνθεση με τον Roger Waters. Απ' ότι διαβάζω ο δίσκος περιλαμβάνει κάποια τζαμαρίσματα επάνω σε συνθέσεις του Richard Wright στον οποίο είναι αφιερωμένος ο δίσκος. Δεν θέλω να πιστέψω ότι κυκλοφόρησε κατόπιν πίεσης ή υποχρέωσης σε κάποια δισκογραφική εταιρία. Μένω στην εντύπωση ότι είναι μια ειλικρινής αφιέρωση των Gilmour / Mason στον Richard Wright που "έφυγε" το 2008...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.

Ο διαχειριστής