Η άρχουσα και η πολιτική τάξη έχουν αυτονομηθεί τόσο πολύ από την Ελληνική Κοινωνία που συμπεριφέρονται ωσαν να ζούν σε μια τελείως διαφορετική χώρα.
Πάντα στην Ιστορία υπήρχε μια νοητή διαχωριστική γραμμή μεταξύ των τάξεων, που όμως στους αιώνες της νεωτερικότητας οι ελίτ κρατούσαν τα προσχήματα δημοκρατικότητας και αντίληψης του κοινωνικού γίγνεσθαι, ώστε να προλαμβάνονται οι αντιδράσεις και οι επαναστάσεις.
Παρακολουθώντας την συζήτηση κατά την διάρκεια ψήφισης του προυπολογισμού ακόμη κι ο πιο ανίδεος είδε ότι απλά δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, όχι λόγω ανεπάρκειας, αλλα απλά δεν τους ενδιαφέρει!
Η πολιτική τρομοκρατία που είναι πια εξόφθαλμη από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα παπαγαλάκια τους. Είναι η μόνη και η πραγματική τρομοκρατία και μπροστά στο επερχόμενο τέλος των εκλεκτών που τόσα χρόνια εξέθρεψαν έχουν χάσει κάθε μέτρο απειλών και εκβιασμών που θα ζήλευε κι ο Κορλεόνε στον κινηματογραφικό Νονό.
Σε παλαιότερες εποχές έλεγαν ότι το Κράτος έχει το προνόμιο της βίας, αλλά αυτό πριν αναπτυχθούν τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας. Πλέον το Κράτος εχει το Προνόμιο της Τρομοκρατίας.
Δεν χρειάζεται πια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για εξοντώσει ένα κομμάτι του λαού, το μόνο που χρειάζεται είναι να το στοχοποιήσει και μετά αναλαμβάνουν οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ να γίνουν οι απολογητές του εγκλήματος. Εγκλημα με δικαιολογία παύει να είναι έγκλημα, είναι απλά αναγκαία μεταρρύθμιση.
Κάθε μορφή περιφρόνησης, ιδιαίτερα πολιτικής είναι Φασισμός.
Το κράτος κόμα κι όταν έχει άδικο, ακόμη κι αν αδιαφορεί για τους νόμους που το ίδιο ψήφισε (Καθαρίστριες, Ρωμανός, ΕΡΤ) μπορεί να το κάνει, και το κάνει γιατί έχει την εξουσία να παραβιάζει εαυτόν κατά το δοκούν. Είναι ο ορισμός της απολυταρχίας.
Η πολιτική σήμερα δεν παράγει ούτε θέλει να παράξει…πολιτική.
Ειναι απολογητές της Τρόικας και των Αγορών, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.
Οταν το πρωι υπόσχονται ανάπτυξη στα πλεονεκτήματα της χώρας και το βράδυ φορολογούν παράλογα ή ψηφίζουν κόντρα σε αυτά τα πλεονεκτήματα (Τουρισμό, κρασί, γάλα κτλ) απλά δεν τους ενδιαφέρει, έτσι απλά, ετσι και κυνικά! Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο, μόνο είσπραξη φόρων και διατήρηση της εξουσίας με κάθε τρόπο και κάθε τίμημα!
Ο λαός δεν είναι καν ώριμος να γνωρίζει τι γίνεται με τις συνομιλίες με την Τροϊκα!
Μόνο φήμες και αυτές φιλτραρισμένες!
Δεν μάθαμε για παράδειγμα ποιες ήταν οι απαιτήσεις τις Τροϊκας στις οποίες σκάλωσαν οι συνομιλίες και επισπεύσθηκε η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μήπως ήταν η σημερινή απαίτηση του ΔΝΤ στα κράτη με υψηλή ανεργία νέων (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) να γίνει μείωση των επιδομάτων ανεργίας και των κατώτερων μισθών;
Αγνωστο.
Σκοτώνουν την κοινωνία, εν πλήρη συνείδηση και εκ προμελέτης και υπέρτατος στόχος είναι να σωθούν οι Αγορές και στο όνομα της νεας αυτής Αρείας φυλής, και δολοφονούν εν ψυχρό κάθε άλλο υγιή κλάδο της οικονομίας. Ετσι η έννοια της αθωότητας χάνεται ακόμη και στον αθώο και μένει μόνο η αξία της δύναμης.
Στοχοποιούνται ολόκληρες κοινωνικές ομάδες γιατί πχ κάποιος Ιατρός πήρε φακελάκι έκλεισε η μοναδική παιδοκαρδιοχειρουργική στην Ελλάδα,κι επειτα στιγματίζονται από του απολογητές Πολιτικούς και εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες.
Στην Ελλάδα τελικά οι μόνοι αθώοι είναι οι πέτρες και όσοι είναι στην λίστα Λαγκάρντ, που δεν έκαναν δα και κάτι παραπάνω από την γιαγιά που δεν ζήτησε απόδειξη από την λαϊκή αγορά, «μαζί τα φάγαμε» είναι η δικαιολογία.
Το μόνο δικαίωμα που έχει το πόπολο είναι το μέλλον!
Η υπόσχεση ότι το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο αν μείνει για τα επόμενα 10 χρόνια πειθήνιος στο ξεπούλημα των δικαιωμάτων του, εργασιακών και δημοκρατικών είναι δωρεάν και χωρίς κόστος.
Ο μόνος εχθρός στην Ελληνική Δημοκρατία, είναι η «λαθος» λαϊκη ετυμηγορία, που πολύ πιθανόν στις επερχόμενες εκλογές θα πει – επιτέλους – το βροντερό ΟΧΙ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από αυτή την μικρή λέξη.
Στον συγχρονο κόσμο της επικοινωνίας, το ΟΧΙ ισοδυναμεί από μόνο του σε επανάσταση.
Σε έναν κόσμο που έχει χτιστεί πάνω στο ΝΑΙ, το ΟΧΙ είναι ο απόλυτος εχθρός!
Μετά από 4 χρόνια επαναλαμβανόμενων ΝΑΙ σε ΟΛΑ, τρομάζει και μόνον η ιδέα ότι μπορει να πούμε στα αυτονόητα ΟΧΙ.
Οπως τρομάζει κάποιον που δεν ξέρει κολύμπι, η ιδέα της κολύμβησης στην θάλασσα.
Αλλά αυτό μέχρι να μάθει να κολυμπά.
Κάθε μορφή περιφρόνησης, ιδιαίτερα πολιτικής είναι Φασισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κράτος κόμα κι όταν έχει άδικο, ακόμη κι αν αδιαφορεί για τους νόμους που το ίδιο ψήφισε (Καθαρίστριες, Ρωμανός, ΕΡΤ) μπορεί να το κάνει, και το κάνει γιατί έχει την εξουσία να παραβιάζει εαυτόν κατά το δοκούν. Είναι ο ορισμός της απολυταρχίας.....
Ρωμανός.....λίγα λόγια:
Διάβασα τα περί θεόστραβης δικαιοσύνης που αδυνατεί να κρίνει με συμπάθεια «το παιδί». Παρακολούθησα τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, όπου οι παρευρισκόμενοι δήλωναν την στήριξή τους προς τον νεαρό απεργό πείνας, είτε γιατί γνώριζαν την ουσία του θέματος είτε γιατί βρήκαν μια αφορμή να καταγγείλουν το κακό και άδικο κράτος είτε γιατί έτσι τους επέβαλε ο κομματικός τους ή μή φορέας.
Εν τέλει, όχι μόνο δεν έβγαλα άκρη, αλλά προβληματίστηκα ακόμα περισσότερο.
Ένα από τα σημεία της όλης ιστορίας που δεν μπορώ να κατανοήσω, είναι πώς γίνεται ένας άνθρωπος που τον Ιούνιο του 2013 σε επιστολή του μέσα από τις φυλακές Αυλώνα έγραφε «ή μάχεσαι για την καταστροφή του συστήματος ή συνθηκολογείς με τις παροχές του» να απεργεί τώρα διεκδικώντας συνθηκολόγηση με τις εκπαιδευτικές παροχές του ΤΕΙ.
Σύστημα δεν είναι και αυτό για τον ίδιο και τους ομοϊδεάτες του, και μάλιστα από τα πιο διαβρωμένα;
Αυτό το σύστημα δεν πολεμούν αναρχικοί και αντεξουσιαστές; Σε αυτό δεν εκμεταλλεύτηκαν ουκ ολίγες φορές μέχρι τώρα την έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου, μετατρέποντας τους χώρους των Σχολών σε εστίες παραβατικότητας και ορμητήρια κλεφτοπόλεμου, καταστρέφοντας τη δημόσια, αλλά και την ιδιωτική περιουσία; Καταστρέφοντας τις υποδομές αυτού του συστήματος, δεν εκφράζουν δεκαετίες τώρα την αντίδρασή τους;
Θα μου πείτε ότι, κατ’ αυτήν την λογική, ο αναρχικός πρέπει να είναι και αμόρφωτος; Φυσικά και όχι. Αλλά όποιος δηλώνει «ενάντια» στο σύστημα επιλέγει και «αντισυστημικό» τρόπο μόρφωσης. Διαβάζει τα βιβλία που εκείνος επιλέγει και παρακολουθεί το έργο των πνευματικών ανθρώπων οι οποίοι τον εκφράζουν. Εξάλλου, για τους αναρχικούς σαν κι εκείνον- ο ίδιος αυτοχαρακτηρίζεται έτσι, δεν είναι δικό μου - το σημαντικότερο όπλο για να αντιταχθείς στην προπαγάνδα και την πνευματική αποχαύνωση του συστήματος είναι η αληθινή μόρφωση. Γιατί τότε απεγνωσμένα ζητά να ενταχθεί στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η οποία θεωρείται το κέντρο της πνευματικής αποχαύνωσης των νέων και της συστημικής προπαγάνδας κατά την αναρχική ιδεολογία;
Δεν στέρησε κανείς από τον Νίκο Ρωμανό το δικαίωμα στην μόρφωση.
Βεβαίως και μπορείς, με τα μέσα που σου παρέχει η δικαιοσύνη, να ζητήσεις μια επιεικέστερη ποινή, όμως άλλο είναι αυτό και άλλο το να θέλεις να επιλέξεις, με μια εκβιαστική απεργία πείνας, ποια δικαιώματα θα στερηθείς και ποια όχι.
Να προσπαθείς να πολεμήσεις το σύστημα πεθαίνοντας της πείνας για να φοιτήσεις στα έδρανά του, είναι παράλογο.
Ας πάψουν κάποιοι, λοιπόν, να καιροσκοπούν στην απεγνωσμένη προσπάθεια κάποιου να κάνει τον επαναστάτη.
Γιατί ο επιλεκτικός επαναστάτης, είναι επαναστάτης για γέλια και όσοι καιροσκοπούν σε αυτόν είναι γελοίοι.
Αν η "αριστερά" στην Ελλάδα θέλει να προχωρήσει και να απαλλαγεί από τα σύνδρομα του εμφυλίου, θα πρέπει να δει το πρόβλημα στον πυρήνα του:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόκειται για έναν κοινό ποινικό με καλάσνικοφ. Δεν μας ενδιαφέρει η ιδεολογία του ή τα κίνητρά του. Η πράξη του είναι που κρίνεται, όλα τα άλλα είναι (αριστερίστικες) σάλτσες.
Οι φαν της αριστεράς αγνοούν την ιστορική πραγματικότητα και έχουν μια αφηρημένη ιδέα περί ανθρώπου άσχετη με την εμπειρία. Για αυτό όλες οι ιδέες τους περί δικαίου είναι και ανέφικτες και άδικες. Π.χ. αγνοούν ή δεν τους νοιάζει ότι α) οι κοινωνίες προϋποθέτουν την ταξική διάρθρωση ώστε να υπάρχει διοίκηση και ισορροπία δυνάμεων, άρα ειρήνη, β) η αφαίρεση της ιδιοκτησίας κάποιου είναι βιασμός της ελευθερίας του και όχι απαλλαγή του από κάποια δήθεν πηγή διαφθοράς, γ) η σύγκρουση προκαλείται από τη σύμπτωση των επιθυμιών στο ίδιο αντικείμενο, άρα από την ομοιότητα, όχι από την ανισότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης πέφτουν συνέχεια σε λογικές αντιφάσεις, π.χ. α) ‘κακός’ ο καπιταλισμός αλλά ιστορικά αναγκαίος, β) διαδηλώνουμε υπέρ της αλληλεγγύης αλλά δε δίνουμε στους φτωχούς δεκάρα δήθεν για να μην καθυστερούμε την επανάστασή τους, γ) είμαστε κατά του εθνικισμού, όμως υιοθετούμε αβασάνιστα τους εθνικισμούς των γειτόνων, δ) είμαστε υπέρ της διαφορετικότητας εκτός αν αφορά την παράδοση και τον πολιτισμό των Ελλήνων, ε) το κράτος είναι αυταρχικό αλλά απολαμβάνουμε τα δικαιώματα που μόνο αυτό μας κατοχυρώνει, στ) είμαστε υπέρ του διαλόγου αρκεί να οδηγήσει στο να συμφωνήσεις μαζί μας.
Όλα αυτά οφείλονται στο ότι είναι βαθιά αντικοινωνικοί και βασανισμένοι από ψυχολογικά προβλήματα, π.χ. αδυνατούν να διαβαθμίσουν και να συνθέσουν ποιότητες και έτσι τα βλέπουν όλα ασπρόμαυρα. Ουσιαστικά δεν τους ενδιαφέρει καθόλου να λύσουν τα προβλήματα των ανθρώπων. Για αυτό μεταθέτουν τη λύση τους στο απώτερο μέλλον, στο πλαίσιο ενός ιδιότυπου μεσσιανισμού, όπου τα γραπτά του Μαρξ είναι κάτι σα βίβλος, το κόμμα το ιερατείο, η αταξική κοινωνία ο παράδεισος και οι διαδηλώσεις/πορείες/απεργίες, κλπ. η συλλογική λατρεία τους –για αυτό τους αποδίδουν τόση σημασία ανεξάρτητα από το ότι είναι άχρηστες-. Αυτό που τους ικανοποιεί είναι να κατασκευάζουν εχθρούς και να τους κολλάνε στον τοίχο για να τους πετάνε βελάκια.
Η βασική τους επιδίωξη είναι η εξίσωση των πάντων στο χαμηλότερο κοινό παρονομαστή ώστε να καλύπτουν τις ανασφάλειές τους και να μπορέσουν κάποτε να πάρουν την εξουσία –φυσικά η δική τους εξουσία θα είναι ‘καλή’-. Εχθρός τους ο αστικός πολιτισμός –ο οποίος πάντως είναι στα τελευταία του παγκόσμια, δυστυχώς-. Στο Διαφωτισμό θα αντιδρούσαν γιατί αναπτύχθηκε στην οικονομική και νομική ασφάλεια των εθνικών μοναρχιών και μπορούσαν ακόμη τότε οι άνθρωποι να διακρίνουν ότι δεν έχουν όλοι οι τρόποι ζωής την ίδια αξία –προσοχή, έγραψα ‘τρόποι ζωής’, όχι ‘ζωές’, η διαφορά των εννοιών είναι κεφαλαιώδης-. Αν ζούσαν στην Αναγέννηση θα σαμποτάριζαν τους καλλιτέχνες επειδή δούλευαν για τις πλούσιες πόλεις και ζωγράφιζαν θρησκευτικά θέματα. Στο Μεσαίωνα θα έκλειναν τα πανεπιστήμια και τις αστικές σχολές για να μη διδάσκουν κληρικοί. Αν ήταν στην αρχαιότητα θα σταματούσαν το κτίσιμο του Παρθενώνα γιατί χρηματοδοτήθηκε από την αθηναϊκή κυριαρχία –αγνοώντας ότι τα κράτη εκ φύσεως κάνουν επεκτατισμό αλλά Παρθενώνα δε φτιάχνουν- και ήταν ναός ή θα διέκοπταν τη λειτουργία της εκκλησίας του δήμου γιατί δε συμμετείχαν οι γυναίκες.
.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά, όσο υπάρχει πραγματικότητα, η Αριστερά θα αγωνίζεται να την καταργήσει.
Τον τρελό λοιπόν πράγματι δεν τον συνεφέρεις, απλά δεν ασχολείσαι μαζί του. Αν κάποιος πιστεύει ότι είναι ο Ναπολέοντας δεν έχει νόημα να του αναφέρεις ότι αυτός ήταν Γάλλος αυκράτορας, πέθανε το 1821, κλπ. Όχι τυχαία, και οι αριστεροί παραμένουν εντελώς ανεπηρέαστοι από τα γεγονότα. Όταν τους πεις κάτι που αναιρεί μια ιδέα τους δεν προβληματίζονται, απλά μεταπηδάνε σε άλλο θέμα σε μια ατέρμονη διαδικασία άρνησης. To ζήτημα είναι να προλάβεις έναν άνθρωπο πριν φτάσει σε αυτό το σημείο. Κάτι που δυστυχώς δεν έγινε στην Ελλάδα
Πολύ σωστός. Οι άνθρωποι της αριστεράς αγνοούν την ιστορική πραγματικότητα και έχουν μια αφηρημένη ιδέα περί ανθρώπου άσχετη με την εμπειρία. Για αυτό και όλες οι ιδέες τους περί δικαίου είναι και ανέφικτες και άδικες -π.χ. αγνοούν ή δεν τους νοιάζει ότι οι κοινωνίες προϋποθέτουν την ταξική διάρθρωση ώστε να υπάρχει διοίκηση και ισορροπία δυνάμεων, άρα ειρήνη, και ότι η αφαίρεση της ιδιοκτησίας κάποιου είναι βιασμός της ελευθερίας του και όχι απαλλαγή του από κάποια δήθεν πηγή διαφθοράς-. Πέφτουν συνέχεια σε λογικές αντιφάσεις -π.χ.κακός ο καπιταλισμός αλλά ιστορικά αναγκαίος, διαδηλώνουμε υπέρ της αλληλεγγύης αλλά δε δίνουμε στους φτωχούς δεκάρα δήθεν για να μην καθυστερούμε την επανάστασή τους- και βασικά δεν τους ενδιαφέρουν να λύσουν τα προβλήματα των ανθρώπων -για αυτό τη λύση τους τη μεταθέτουν στο απώτερο μέλλον, στο πλαίσιο ενός ιδιότυπου μεσιανισμού- αλλά να κατασκευάζουν εχθρούς και να τους κολλάνε στον τοίχο για να τους πετάνε βελάκια.
Τον τρελό λοιπόν πράγματι δεν τον συνεφέρεις, απλά δεν του μιλάς.