Παλαιότερα, απο το Πάσχα και κάθε Κυριακή τα απογεύματα μέχρι αργά το βράδυ, η "Δημοσιά" της Ιτέας γέμιζε από κόσμο, κυρίως αγόρια και κορίτσια που έβγαιναν για να κάνουν τη βόλτα τους.
Αυτή η βόλτα που γίνονταν κατά τις δεκαετίες του 1960, 1970 και 1980 είχε γίνει σχεδόν θεσμός για το χωριό μας και τόσο ξακουστή ήταν που έρχονταν από όλα τα γύρω τα χωριά οι νέοι για να διασκεδάσουν.
Με τα ποδήλατα, τα μηχανάκια, τα τρακτέρ και κάπου - κάπου κανένα αυτοκίνητο έφθαναν οι νέοι από τα γύρω χωριά κάθε Κυριακή για την καθιερωμένη βόλτα. Έρχονταν από Αστρίτσα, τον Δοξαρά, τον Πέτρινο, την Συκεώνα, το Σιαμπαλί, Παλαμά κ.α.
Η «βόλτα», (το σεργιάνι), ξεκινούσε από το παλιό Δημοτικό Σχολείο, και έφτανε μέχρι το παλιό γεφύρι.
Το πήγαινε έλα άρχιζε κατά τις 7 ώρα το απόγευμα και διαρκούσε μέχρι τις 12 ώρα περίπου το βράδυ.
Γέμιζε η δημοσιά με κόσμο.
Αγόρια και κορίτσια ντυμένα με τα καλά τους, παρέες - παρέες σεργιανούσαν συζητώντας, καλαμπουρίζοντας, και φλερτάροντας μεταξύ τους.
Ήταν μια ευκαιρία να γίνει το «νυφοδιάλεγμα» μεταξύ των νέων και ταυτόχρονα μια ευκαιρία να διασκεδάσουν και να ξεδώσουν ανέξοδα οι άνθρωποι.
Ένα σκηνικό, από άνδρες και γυναίκες, παρέες – παρέες να πηγαινοέρχονται στον κεντρικό δρόμο του χωριού και να γνωρίζονται μεταξύ τους.
Εκεί έβλεπες τις κοπέλες με τον καλλωπισμό τους, να περπατάνε αγκαζέ, όμορφες κορμοστασιές με ωραία λιτά, φορέματα, με τις τσάντες της εποχής και με περιποιημένη την κόμμωση να χαμογελάνε κρυφοκοιτάζοντας τα αγόρια.
Τα αγόρια πάλι, με τις αλυσίδες στα χέρια, τα τσιγάρα και τα σπίρτα ντυμένα κι αυτά όμορφα και ντελικάτα έριχναν τα κλεφτά βλέμματα στα κορίτσια γεμάτα υπόσχεση.
Καμιά φορά όταν πλησίαζαν προς τα κορίτσια, από την αντίθετη φορά, τις έκαναν «ματιά» ή χτύπαγαν με τον αγκώνα τους διακριτικά και συνθηματικά στα χέρια τους, επιδεικνύοντας έτσι την επιθυμία και το ενδιαφέρον τους για γνωριμία ή για τη δημιουργία σχέσης.
Άλλες φορές πάλι το φλέρτ γίνονταν με διάφορα χαρτάκια σημειώματα που έδιναν τα αγόρια στις κοπέλες διακριτικά να τα διαβάσουν. Πολλές φορές κάποιος ξάδερφος έπαιζε το ρόλο του διαμεσολαβητή ανάμεσα σε δυο νέους που φλερτάρανε και έτσι βοηθούσε την κατάσταση και τους έφερνε σε επαφή.
Δεν έλλειπαν βέβαια οι μικρό παρεξηγήσεις και οι τσακωμοί από τους συγγενείς που θίγονταν η τιμή και η υπόληψή τους από τα διάφορα πειράγματα.
Πάντως είναι γεγονός πως πολλοί γάμοι έγιναν με τόπο γνωριμίας τη Βόλτα στο Κουτσιαρί και πολλά ζευγάρια που έχουν ως αφετηρία της σχέσης τους την εποχή εκείνη, έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις από εκείνο το ξέγνοιαστο πήγαινε - έλα.
Οι ηλικιωμένοι του χωριού κάθονταν στις αυλές των παρακείμενων σπιτιών και παρακολουθούσαν τη βόλτα κουτσομπολεύοντας πότε τον έναν πότε τον άλλον.
Άλλοι πάλι, κάθονταν στα παρακείμενα μαγαζιά της εποχής, στον Μπότσικα, στον Φώντα, στή Βάσω, και στον Τζήμα. Επιναν, έτρωγαν και παρακολουθούσαν τη βόλτα ακούγοντας τα τραγούδια που έβαζαν στα τζουκ μπόξ.
Έτσι σιγά - σιγά και αργά το βράδυ άρχιζε να αραιώνει ο κόσμος και να τελειώνει η βόλτα, περιμένοντας την επόμενη φορά, για να ξεκινήσει ή να συνεχιστεί κάποιο φλέρτ.
Μακάρι να μπορούσαμε κάποια στιγμή να αναβιώσουμε και να ξεκινήσουμε ξανά την βόλτα, θα ζωντανέψουν όμορφες αναμνήσεις και μαζί με αυτές και το χωριό μας.
Παύλος Σαμαράς
πίσω στα παλιά...
Δεν ειναι καθολου κακη ιδεα η αναβιωση της βολτας να την μαθουν και τα νεα παιδια να σηκωθουν για λιγο απο τα καφε και να δουν με ποσα λιγα πραγματα ειμασταν ευτιχισμενοι βολτα καθε Κυριακη πασατεμπο σαμαλι και ενα τεταρτο παγωτο ξυλακι Παυλο συγχατηρια για το πολυ ωραιο αρθρο Τα συναισθηματα αναμικτα χαρα λησμονια και λυπη γιατι ειδα και ανθρωπους που δυστυχως εφυγαν νεοι Το γεφυρι που χρονια στεκεται εκει ας γινει παλι το τερμα μιας κυριακατικης βολτα στο κουτσιαρι...
ΑπάντησηΔιαγραφή