Αξέχαστο θα μείνει για πάντα το reunion (συνάντηση, σμίξιμο) που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο 2 Μαϊου με πρωτοβουλία του συγχωριανού μας Γιάννη Σπυρόπουλου και την πρόθυμη συμπαράσταση πολλών...ΠΑΙΔΙΩΝ!!!...της γεννιάς του 50 στην ταβέρνα του Βαγγέλη Μακρή.
Η νοσταλγία της παιδικής εποχής, ήταν η αφορμή μιας συνάντησης 53 χρόνια μετά την αποφοίτησή τους απο το Δημοτικό Σχολείο Ιτέας.
Οι μαθητές της γενιάς του 50 ένιωσαν την ανάγκη να ξεχάσουν για λίγο τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας και να ξαναθυμηθούν την εποχή του σχολείου και της νιότης, το καλύτερο κομμάτι της ζωής τους.
Το κέφι κορυφώθηκε όταν ένας εκ των συμμαθητών ο Βασίλης Στεφανόπουλος άρχισε να τραγουδάει παρασύροντας έτσι τους υπόλοιπους να μπουν στο κέφι. Δεν σταμάτησε όμως μόνο στο τραγούδι, είπε και αρκετά ενδιαφέροντα για τις συζύγους...το τραγούδι για την Ελένη.
Με ρωτούν για την Ελένη αχ Ελένη
που’ναι εικόνα δακρυσμένη αχ Ελένη
μα εγώ δεν απαντώ
την καρδιά μου τη σφραγίζω
και την πίκρα μου κεντώ....
Παρόντες ήταν οι:
Αναστασίου Χρήστος
Γιαννάκος Γιάννης
Ζούμπος Βασίλης
Λιαχάνου Γεωργία
Μακρής Ευάγγελος
Μακρή - Καπριτσάνη Μαίρη
Μπαλαντίνας Γρηγόρης
Παναγιωτή - Ζησοπούλου Βάσω
Παπακωνσταντίνου Νίκη
Σπυρόπουλος Γιάννης
Σπυρόπουλος Κώστας
Στεφανόπουλος Βασίλης
Τσέτλας Βησσάρης
Από συμμαθητές υπήρξαν απουσίες, δικαιολογημένες (κάποιων που διαμένουν μόνιμα εντός ή και εκτός Ελλάδος) αλλά και "αδικαιολόγητες".
Για 53 χρόνια μετά, πάντως, δεν ήταν μικρή η μάζωξη.
Ακόμη μεγαλύτερη, βέβαια, η...φαλάκρα, η γκρίζα κόμη κ.λ.π που έκαναν την εμφανισή τους στην ταβέρνα. Το συμπέρασμα από τέτοιες εκδηλώσεις είναι ότι μαθαίνεις και ευχάριστα, αλλά και δυσάρεστα. Εάν σου πει κάποιος ότι παντρεύτηκε, έχει παιδιά, εγγόνια κλπ. όλα καλά!
Όταν πληροφορείσαι, όμως, ότι ο ένας είχε την τάδε οικογενειακή απώλεια, ο άλλος που έλειπε πάσχει από εκείνο, ο τρίτος που σου τον θύμισε ο συμμαθητής είναι στον άλλο κόσμο, εκεί υπάρχει δυσκολία.
Το σίγουρο είναι οτι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν σε γενικές γραμμές.
Οι καλοί χαρακτήρες του σχολείου παραμένουν τέτοιοι, τα ευχάριστα παιδιά εξακολουθούν να είναι τέτοια και πάει λέγοντας.
Η "Ιτέα Καρδίτσας" εύχεται σε όλους να σας έχει ο θεός καλά ώστε να μαζευτείτε πάλι και να τα ξαναπείτε μετά απο πολλά χρόνια...
Η νοσταλγία της παιδικής εποχής, ήταν η αφορμή μιας συνάντησης 53 χρόνια μετά την αποφοίτησή τους απο το Δημοτικό Σχολείο Ιτέας.
Οι μαθητές της γενιάς του 50 ένιωσαν την ανάγκη να ξεχάσουν για λίγο τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας και να ξαναθυμηθούν την εποχή του σχολείου και της νιότης, το καλύτερο κομμάτι της ζωής τους.
Το κέφι κορυφώθηκε όταν ένας εκ των συμμαθητών ο Βασίλης Στεφανόπουλος άρχισε να τραγουδάει παρασύροντας έτσι τους υπόλοιπους να μπουν στο κέφι. Δεν σταμάτησε όμως μόνο στο τραγούδι, είπε και αρκετά ενδιαφέροντα για τις συζύγους...το τραγούδι για την Ελένη.
Με ρωτούν για την Ελένη αχ Ελένη
που’ναι εικόνα δακρυσμένη αχ Ελένη
μα εγώ δεν απαντώ
την καρδιά μου τη σφραγίζω
και την πίκρα μου κεντώ....
Παρόντες ήταν οι:
Αναστασίου Χρήστος
Γιαννάκος Γιάννης
Ζούμπος Βασίλης
Λιαχάνου Γεωργία
Μακρής Ευάγγελος
Μακρή - Καπριτσάνη Μαίρη
Μπαλαντίνας Γρηγόρης
Παναγιωτή - Ζησοπούλου Βάσω
Παπακωνσταντίνου Νίκη
Σπυρόπουλος Γιάννης
Σπυρόπουλος Κώστας
Στεφανόπουλος Βασίλης
Τσέτλας Βησσάρης
Από συμμαθητές υπήρξαν απουσίες, δικαιολογημένες (κάποιων που διαμένουν μόνιμα εντός ή και εκτός Ελλάδος) αλλά και "αδικαιολόγητες".
Για 53 χρόνια μετά, πάντως, δεν ήταν μικρή η μάζωξη.
Ακόμη μεγαλύτερη, βέβαια, η...φαλάκρα, η γκρίζα κόμη κ.λ.π που έκαναν την εμφανισή τους στην ταβέρνα. Το συμπέρασμα από τέτοιες εκδηλώσεις είναι ότι μαθαίνεις και ευχάριστα, αλλά και δυσάρεστα. Εάν σου πει κάποιος ότι παντρεύτηκε, έχει παιδιά, εγγόνια κλπ. όλα καλά!
Όταν πληροφορείσαι, όμως, ότι ο ένας είχε την τάδε οικογενειακή απώλεια, ο άλλος που έλειπε πάσχει από εκείνο, ο τρίτος που σου τον θύμισε ο συμμαθητής είναι στον άλλο κόσμο, εκεί υπάρχει δυσκολία.
Το σίγουρο είναι οτι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν σε γενικές γραμμές.
Οι καλοί χαρακτήρες του σχολείου παραμένουν τέτοιοι, τα ευχάριστα παιδιά εξακολουθούν να είναι τέτοια και πάει λέγοντας.
Η "Ιτέα Καρδίτσας" εύχεται σε όλους να σας έχει ο θεός καλά ώστε να μαζευτείτε πάλι και να τα ξαναπείτε μετά απο πολλά χρόνια...
>
Ένα όμορφο ταξίδι στο παρελθόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασιλική,Γεωργία,Μαίρη,Νίκη,Βαγγέλη,Βασίλη Ζ.,Βασίλη Σ.,Βησσάρη,Γιάννη,Γρηγόρη,Κώστα και Χρήστο σας ευχαριστώ.
Καλη αντάμωση.
Αγαπητοί συμμαθητές του 50.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασαν 53 και πλέον χρόνια από το τελευταίο κουδούνι στο σχολείο σας. Τα χρόνια έχουν περάσει, πολλά έχουν αλλάξει αλλά κάπου μέσα σας υπάρχει εκείνο το παιδί πίσω στα μαθητικά σας χρόνια.
Σας εύχομαι να είστε καλά και να ξανανταμώσετε !!!
Μπράβο σας να είστε όλοι καλά και εύχομαι να το ξανακάνετε στα 100 !!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή