Σπάνια φέτος βλέπεις στολισμένο σπίτι πια στην Ιτέα.
Το στόλισμα θέλει κέφι και αισιοδοξία.
Που να τα βρείς όμως μ’ όλες τούτες τις περικοπές.
Τα μόνα λαμπάκια πλέον που ανάβουν είναι τα δικά μας όταν μας έρχεται το χαράτσι της ΔΕΗ.
Χρωματιστά ΄΄ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ΄΄ στα τζάμια είναι οι βιτρίνες φέτος όλων σχεδόν των μαγαζιών. Το "φάτε μάτια ψάρια" έγινε η βόλτα πια των καταναλωτών. Και η ματιά του μαγαζάτορα και του αγοραστή, μια ερωτική επιθυμία πού όμως δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθεί. Σαν ένας καταδικασμένος έρωτας σε μια παλιά καλή Ελληνική ταινία.
Κι ακούστε και τα χειρότερα...
Ο Αϊ Βασίλης λέει έκοψε το λαιμό του από μια κάρτα πιστωτική της "Πειραιώς" και κατάσχεση έκανε τα λάπτοπ τα καινούργια που έφερνε στα παιδιά, γιατί δεν πλήρωσαν λέει οι γονείς την έκτακτη εισφορά. Κι έτσι έφτασαν φέτος όλοι να ψάχνουν τα Χριστούγεννα.
Τα έχω βρει όμως εγώ και δεν σας κάνω πλάκα.
Εκεί που ήταν πάντα είναι και τώρα...Δίπλα μας...Εκεί που δεν κοιτάξαμε ποτέ.
Στο χαμόγελο του μικρού παιδιού που λέει τα κάλαντα, στου γείτονα την καλημέρα, στην πρωινή καμπάνα της Εκκλησίας του χωριού μας.
Πάντα εκεί ήτανε και θα’ ναι τα Χριστούγεννα.
Κι ίσως να μας χρειάζονταν να’ρθούνε τελικά κάποια σκοτεινά Χριστούγεννα, μήπως και δούμε κατά που πέφτουν τα γνήσια...τ’ αληθινά.
Το στόλισμα θέλει κέφι και αισιοδοξία.
Που να τα βρείς όμως μ’ όλες τούτες τις περικοπές.
Τα μόνα λαμπάκια πλέον που ανάβουν είναι τα δικά μας όταν μας έρχεται το χαράτσι της ΔΕΗ.
Χρωματιστά ΄΄ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ΄΄ στα τζάμια είναι οι βιτρίνες φέτος όλων σχεδόν των μαγαζιών. Το "φάτε μάτια ψάρια" έγινε η βόλτα πια των καταναλωτών. Και η ματιά του μαγαζάτορα και του αγοραστή, μια ερωτική επιθυμία πού όμως δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθεί. Σαν ένας καταδικασμένος έρωτας σε μια παλιά καλή Ελληνική ταινία.
Κι ακούστε και τα χειρότερα...
Ο Αϊ Βασίλης λέει έκοψε το λαιμό του από μια κάρτα πιστωτική της "Πειραιώς" και κατάσχεση έκανε τα λάπτοπ τα καινούργια που έφερνε στα παιδιά, γιατί δεν πλήρωσαν λέει οι γονείς την έκτακτη εισφορά. Κι έτσι έφτασαν φέτος όλοι να ψάχνουν τα Χριστούγεννα.
Τα έχω βρει όμως εγώ και δεν σας κάνω πλάκα.
Εκεί που ήταν πάντα είναι και τώρα...Δίπλα μας...Εκεί που δεν κοιτάξαμε ποτέ.
Στο χαμόγελο του μικρού παιδιού που λέει τα κάλαντα, στου γείτονα την καλημέρα, στην πρωινή καμπάνα της Εκκλησίας του χωριού μας.
Πάντα εκεί ήτανε και θα’ ναι τα Χριστούγεννα.
Κι ίσως να μας χρειάζονταν να’ρθούνε τελικά κάποια σκοτεινά Χριστούγεννα, μήπως και δούμε κατά που πέφτουν τα γνήσια...τ’ αληθινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής