Όλα θυμίζουν εκείνη την εποχή που με δάκρυα στα μάτια και με ματωμένα ρούχα από το αίμα των προγόνων μας, να γυρεύει βοήθεια από τις ξένες δυνάμεις και να αναζητεί απεγνωσμένα μια φωνή να την φωνάξει και πάλι για να βρεθεί ανάμεσα στους Έλληνες.
Κάπως έτσι περιφέρεται και σήμερα με ματωμένα ρούχα, όχι όμως αυτή την φορά από τον εχθρό, αλλά από εμάς τους ίδιους τους Έλληνες που λαβώσαμε κάθε μορφή της...
Ας το πάρουμε χαμπάρι επί τέλους:
Η Ελλάδα εάλω οριστικά και αμετάκλητα πια!
Και δεν εάλω από κανένα άλλο, αλλά από τον πλέον αδυσώπητο και ακατανίκητο, δικό της εχθρό:
Τους πρόστυχους, ξεφτιλισμένους και ξετσίπωτους πολιτικούς.
Δεν ήτανε οι Τούρκοι, δεν ήταν οι Μπραήμηδες, μηδέ Τουρκαλβανοί αυτοί που μας κουρσέψανε τη χώρα στη νέα εποχή. Ήτανε Έλληνες, δωσίλογοι κοινοί. Ρουφιάνοι ξεκουκούλωτοι με κοστουμιές Αρμάνι, και πρόστυχες κυράτσες με φρου-φρού κι αρώματα από τα σκέλια έως την κεφαλή. Βλαστάρια ανεπάγγελτα «Εφιαλτών», που βρήκαν έτοιμο για επάγγελμα την «πολιτική».
Και η Ελλάδα από σύμβολο αυτοθυσίας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, έγινε έννοια κενή περιεχομένου για μία κάστα επαγγελματιών της πολιτικής, που έχει ως μόνη έγνοια της τη διατήρηση της εξουσίας και μέσω αυτής την επαύξηση της ευημερίας της.
Και είναι σε όλους φανερό ότι οι σημερινοί κοινοβουλευτικοί κοτζαμπάσηδες έλκουν την πολιτική τους καταγωγή και κουλτούρα από την πολιτική σαβούρα της Επανάστασης και όχι από τον Καποδίστρια ή τον «αγράμματο» (κατά Σκάϊ και Βερέμη) Κολοκοτρώνη.
Η «Ρωμιοσύνη» τους συγκινεί μόνο γιατί τους θυμίζει (ως μουσικό άκουσμα) τα νιάτα τους και το «Πολυτεχνειακό» τους παρελθόν, και όχι για το πολιτισμικό φορτίο που στους αιώνες κουβαλάει. Παίρνοντας την εξουσία στα χέρια τους, το τότε «ψωμί – παιδεία – ελευθερία», το έκαναν χαβιάρι (για πάρτη τους) – παραπαιδεία (για τα παιδιά μας) και υποτέλεια (για την πατρίδα μας)». Παγκοσμιοποιημένοι αμερικανοτραφείς τσογλανοκολεγιόπαιδες, Αλφαμήτες λεσχών και στοών κάθε είδους, βγάζουν σπυριά στο άκουσμα και μόνο της λέξης «πατρίδα», σε βαθμό που η αναφορά της και μόνο να θεωρείται ταυτόσημο του «εθνικισμού».
Τα πάντα έχουν γίνει αντικείμενο «δούναι και λαβείν», κυρίως δε γι’αυτούς λαβείν!
Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα είναι αυτονόητο πως τα εθνικά σύμβολα, και οι Εθνικές γιορτές όπως η σημερινή δεν έχουν θέση στη σημερινή Ελλάδα.
Είχαν ήδη πάψει να μην έχουν προ πολλού, απλώς εμείς αεροβατούντες αργήσαμε να το ψυλλιαστούμε.
http://kastrinos.pblogs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής