Ο Κωνσταντίνος και η Κατερίνα (τυχαία ονόματα) εργάζονται σε δύο ιδιωτικές εταιρείες.
1300 μισθό παίρνει καθαρά ο Κωνσταντίνος, 1200 ευρώ η Κατερίνα.
Περιμένουν το πρώτο τους παιδί ενώ πληρώνουν 600 ευρώ ενοίκιο.
Κάθε μέρα βλέπουν τη διαφήμιση με την παθιάρικη φωνή να λέει “Εσείς θα δώσετε ζωή στο σπίτι…εμείς στα όνειρά σας”.
Κάτι μετρητά που έχουν στην άκρη, μια βοήθεια από τους γονείς, μαζεύουν για αρχή 90.000 ευρώ.
Ο εργολάβος τους λέει με τα χρήματα αυτά ούτε γκαρσονιέρα δεν αγοράζουν.
Τι να κάνουν λοιπόν, πάνε στην τράπεζα παίρνουν 150.000 ευρώ δάνειο, 25 χρόνια αποπληρωμή, 700 ευρώ η δόση.
Η τράπεζα υποθηκευει το ακίνητο για 200.000 ευρώ που είναι και το ποσό αποπληρωμής του δανείου.
Ο Κωνσταντίνος συνεχίζει να πληρώνει τις δόσεις, ενώ κάθε μέρα οι τράπεζες προσπαθούν με το ζόρι να τους πείσουν να πάρουν εορτοδάνειο, διακοποδάνειο, καταναλωτικά, πιστωτικές κάρτες.
Στην τηλεόραση διαφημίσεις δίνουν αυτοκίνητα σε 60 δόσεις, τηλεοράσεις, μίξερ καφετιέρες από 1 ευρώ σε 72 δόσεις.
Η εταιρεία που δουλεύει ο Κωνσταντίνος παίρνει νέο επιχειρησιακό δάνειο για να επεκταθεί στα Βαλκάνια αλλά αυτός δεν βλέπει ούτε ευρώ αύξηση.
Έτος 2005, δεύτερο παιδί για την οικογένεια, αυξάνουν οι υποχρεώσεις.
Έτος 2009 έρχεται η κρίση, Γιωργάκης, Καστελόριζο, μοβ γραβάτες κλπ.
Η κυβέρνηση δίνει στην τράπεζα χρήματα (ανακεφαλαίωση) που τα χρεώνει σε όλους.
Η εταιρεία της Κατερίνας βαράει κανόνι και μένει άνεργη.
Ο Κωνσταντίνος δυσκολεύεται πια να να πληρώσει τις δόσεις και κάνει διακανονισμό με την τράπεζα.
Τώρα πια πληρώνει 500 ευρώ, το ζευγάρι κόβει τα φροντιστήρια των παιδιών, ενώ ο Κωνσταντίνος δέχεται δυο διαδοχικές μειώσεις στο μισθό του.
Η κυβέρνηση δίνει ξανά στην τράπεζα χρήματα (2η ανακεφαλαίωση) που τα χρεώνει σε όλους.
Το αφεντικό και ιδιοκτήτης της εταιρείας του Κωνσταντίνου κλαίγεται ότι δεν βγαίνει, ζητάει από όλους τους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη μειώνοντας μισθούς, αλλά αγοράζει ένα καγιέν κοψοχρονιάς.
Ο Κωνσταντίνος πια παίρνει 1.000 ευρώ μισθό ενώ πληρώνει εφορία και ΕΝΦΙΑ για το σπίτι.
Στη δουλειά του καθυστερούν τους μισθούς και ο Κωνσταντίνος δεν είναι πια συνεπής στις δόσεις του.
Κάποια στιγμή η εταιρεία (με την βοήθεια του κράτους) τα μαζεύει για Βουλγαρία εκεί που έχει το νέο εργοστάσιο της με τα δάνεια που πήρε.
Στο σπίτι πια υπάρχουν δυο άνεργοι, δηλώνουν αδυναμία να πληρώσουν το δάνειο και μαζεύουν χαρτιά να μπουν στο νόμο Κατσέλη.
Η Κατερίνα πηγαίνει για δουλειά, “δοκιμαστική εργασία” τη λένε πια με 400 ευρώ μισθό, και τις περισσότερες φορές τη διώχνουν πριν της δώσουν ένα ευρώ για να προσλάβουν στη θέση της κάποια άλλη δύστυχη άνεργη.
Οι φόροι συνεχίζουν και αυξάνονται και οι τράπεζες εξακολουθούν να είναι άδειες από τα διακοποδάνεια και τα εορτοδάνεια, τα επιχειρηματικά των λαμογιών και τις κάρτες των τραπεζών. Πληρώνουν όλοι για τα δάνεια των κομμάτων και για το δάνειο του αφεντικού που το έκανε Καγιέν μεζονέτα και εργοστάσιο στη Βουλγαρία.
Η τράπεζα δεν έχει να δώσει τα λεφτά στους καταθέτες.
Έρχονται τα capital controls.
Το σπιτάκι που αγόρασε ο Κωνσταντίνος για 240.000 ευρώ δεν αξίζει ούτε 90.000 ευρώ πια στην αγορά.
Ο Κωνσταντίνος χρωστάει 100.000 ευρώ στα χαρτιά στην τράπεζα η αντικειμενική παραμένει στα 180.000 ευρώ και με βάση αυτή πληρώνει ΕΝΦΙΑ.
Βγαίνει από το νόμο Κατσέλη γιατί αλλάζουν τα κριτήρια ενώ η τράπεζα πουλάει το δάνειο σε ένα fund μαζί με άλλα για 3.000 ευρώ (και αν δεν το πιστεύετε με 3 ευρώ στα 100 αγοράστηκαν σήμερα 1.5 δις κόκκινα δάνεια της Eurobank)
Το fund βγάζει στο σφυρί το σπίτι του Κωνσταντίνου για 60.000 ευρώ και του ζητάει ακόμα 40.000 ευρώ.
Ο Κωνσταντίνος και η Κατερίνα έχουν πληρώσει ήδη 190.000 ευρώ για ένα σπίτι που τώρα κάνει 90.000 ευρώ, μένουν στο δρόμο, δεν έχουν δουλειά και χρωστάνε ακόμα 40.000 ευρώ.
Το fund εχει πληρώσει 3.000 ευρώ και έβγαλε 60.000 ευρώ, 2000% κέρδος, δεν είναι καθόλου άσχημα.
Η τράπεζα έχει πληρώσει 150.000 ευρώ πήρε πίσω 100.000+3.000 ευρώ και τα άλλα 97.000 ευρώ θα τα πάρει απο το κράτος με όσες ανακεφαλαιοποιήσεις χρειαστεί (απο εμάς δηλαδή)
Η τράπεζα έχει πληρώσει και για το κόκκινο δάνειο του αφεντικού και το δάνειο του κόμματος (πάλι από εμάς θα πληρωθούν τα χρήματα αυτά)
Ο τραπεζίτης δεν έχει καμία ευθύνη, το αφεντικό είναι θύμα της κρίσης, ο πολιτικός είναι σωτήρας, ο Κωνσταντίνος με την Κατερίνα και όλοι εμείς οι φταίχτες.
Και αν νομίζετε ότι τον Κωνσταντίνο τον πιάσανε κότσο κάνετε μεγάλο λάθος...
Όλους μας πιάσανε κορόιδα!!!!!
Ωραιότατα...
ΑπάντησηΔιαγραφή