Ζυμωτό ψωμί, ελιές και τυρί.
Ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και μια ευχή.
"Να είσαι γερός"....(βλέπεις δεν έχουν καιρό για αρρώστια).
Κάτω απ' τον ίσκιο της λεύκας ακούς χωρατά και γέλια.
Λένε για τα αγόρια τους που έγιναν άντρες....κόρες που γέννησαν εγγόνια.
Πόσο απλή η ζωή και η ευτυχία!
Ένα χαμόγελο, ένα γέλιο, μια προσευχή.
Ο κάμπος γιομίζει αγάπη.
Αλλού οι άνθρωποι φτιάχνουν όπλα, όπλα παντός καιρού, ντύνονται ετοιμοπόλεμοι με στολές παραλλαγής.
Ετοιμοπόλεμοι και μοχθηροί...Γιομίζει μίσος το δισάκι του κόσμου.
Ομως εκείνοι κάτω απ' τη λεύκα πίνουν την τελευταία γουλιά ο ένας απ' το ποτήρι του άλλου.
Πιάνουν το τσαπί και το λισγάρι και ονειρεύονται έναν μικρό παράδεισο στη γη.
Και δίνονται.
Δίνονται σε ότι αγαπάνε!
Στη γη τους!!!
Είναι υπέροχο το κείμενο γιατί απεικονίζει την απλή και γεμάτη αγάπη ζωή του πάλαι ποτέ χωρικού για την γη του και τον μικρό του παράδεισο...!!
ΑπάντησηΔιαγραφή