Είναι αυτή των ειδήσεων. Ακόμα και η ελάχιστη ανοησία τού διαδικτύου, μετατρέπεται σε είδηση. Γιατί πια, Μ.Μ.Ε δεν είναι μόνο τα έντυπα της ενημέρωσης, ούτε μόνο το ραδιόφωνο, ούτε μόνο η τηλεόραση. Είναι οτιδήποτε μπορεί να το δει οποιοσδήποτε, οτιδήποτε ιδιωτικό παίρνει τον χαρακτήρα τού δημόσιου.
Μέσα σ’ αυτήν την βροχή, από την οποία δεν με προστατεύει καμιά ομπρέλα, ένιωσα κάποιες ευεργετικές σταγόνες. Μια είδηση που έλεγε πως η Περιφέρεια Θεσσαλίας (σύμφωνα με ανακοίνωση της), «ενεργοποιεί δίκτυο δωρητών για την αγορά και άλλων μέσων ατομικής προστασίας που βρίσκονται σε έλλειψη, όπως οι μάσκες».
Δεν ξέρω αν η είδηση είναι σωστή, πιστεύω πως είναι. Ξέρω, όμως, πως είναι κακογραμμένη. Αυτός που ανέλαβε να «βγάλει» την είδηση δεν γνωρίζει βασικούς κανόνες τής δημοσιογραφίας, δηλαδή ότι ένα κείμενο πρέπει να έχει πρόλογο, κυρίως θέμα, επίλογο. Επίσης δεν κυριολεκτεί. Αλλά, το κυριότερο: Αυτοί που ανέλαβαν να επικοινωνήσουν την είδηση, είναι εντελώς άσχετοι από επικοινωνία. Δυστυχώς.
Μια τέτοια είδηση έπρεπε να κάνει «μπαμ». Έπρεπε να κυριαρχούσε. Όχι για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά για λόγους ουσίας.
Οι λόγοι ουσίας είναι αρκετοί.
Πρώτος απ’ όλους η μετάδοση στην κοινωνία ότι οι επιχειρηματίες δεν είναι οι κοινωνικοί δράκουλες, αλλά έχουν αίσθηση ευθύνης απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Αυτή η παραγωγική τάξη έχει δεχτεί δεκαετίες τώρα τις μύριες όσες κατηγορίες με κομματικά ιδεοληπτικά κίνητρα. Είναι αυτή που έπινε το αίμα τών εργαζομένων, είναι αυτή που καταπατούσε τα δικαιώματά τους και άλλα πολλά. Συχνά, μια άδικη συμπεριφορά κακού επιχειρηματία, γινόταν αιτία για να βομβαρδιστούν όλοι.
Άλλος λόγος είναι ο παραδειγματισμός, το υπόδειγμα. Κάποιοι κάνουν την αρχή. Κάποιοι θα ακολουθήσουν. Το κίνημα των ευεργετών θα πυκνώσει. Και αυτό είναι που έχει ανάγκη η πολιτεία. Το ζητούμενο, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι τι κάνουμε εμείς για το κράτος, μπορεί να μπει σε γόνιμη διαδικασία και να αποδώσει τα ανέλπιστα καλά.
Η χώρα μας, από την πρώτη στιγμή τής συγκρότησής της σε κράτος, οφείλει πολλά στους ευεργέτες της. Εκατοντάδες ευεργέτες στήριξαν τον Έλληνα, είτε με νοσοκομεία, είτε με εκπαιδευτήρια, είτε με άλλα έργα. Και αυτοί οι ευεργέτες, μεγάλοι ή μικροί σε μέγεθος υλικής προσφοράς, πρέπει να φαίνονται, να ακούγονται. Όχι για να τονωθεί ο εγωισμός τους. Κανένας τους δεν έχει ανάγκη κάτι τέτοιο. Αλλά για να γνωρίζει το κοινωνικό σύνολο πως δεν κυριαρχεί το κακό, πως δεν είμαστε μια κοινωνία ανάλγητων, αλλά πως σ’ αυτήν την κοινωνία ανθίζουν και το αγαθό, και η αλληλεγγύη, και η αγάπη…
Διαβάζω, λοιπόν, πως στον αγώνα (όχι συναγωνισμό) τών προσφορών έχουν μπει αρκετοί επιχειρηματίες:
Η Βιομηχανία Ζυμαρικών Melissa – Κίκιζας…
Η Cosmos Aluminium…
Η Intercomm Foods…
Ο Όμιλος Σαράντη…
Τα μπισκότα Βιολάντα…
Ίσως να είναι και άλλοι, που δεν αναφέρονται στο ρεπορτάζ.
Έχω μάθει πως και το ΙΑΣΩ πρόσφερε κλίνες του, προκειμένου να εξυπηρετηθεί το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, αν αντιμετωπίσει έλλειψη.
Διαβάζω και την δήλωση του Περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού, ο οποίος, μεταξύ τών άλλων, τονίζει:
«…Καλύπτουμε με όσα μέσα διαθέτουμε τις ανάγκες τών δημόσιων νοσοκομείων σε αυτή την πρωτοφανή για τη χώρα και την ανθρωπότητα κρίση. Και ενεργοποιούμε ανθρώπους που θέλουν και μπορούν να προσφέρουν.
»Τους ευχαριστούμε που ανταποκρίθηκαν θετικά στο κάλεσμα της Περιφέρειας και επέδειξαν υψηλό αίσθημα κοινωνικής και εταιρικής ευθύνης.
»Με τη στάση τους αποδεικνύουν ότι ο κοινωνικός ιστός είναι συμπαγής και με συνείδηση».
Ο Κώστας Αγοραστός, βήμα με βήμα, δικαιώνει τον ηγετικό του χαρακτήρα. Αντιπαρέρχεται την μιζέρια και ό,τι άλλο ξεφυτρώνει στην κρισιμότητα των ημερών. Είθε οι πρωτοβουλίες του να έχουν πάντα στόχο την ευεργεσία τού ανθρώπου. Αυτό έχουμε ανάγκη ως κοινωνία. Ακόμα και όταν η μπόρα περάσει. Ο Πολιτισμός είναι καθημερινή κατάκτηση, είναι στάση ζωής. Ο δε ηγέτης οφείλει να είναι για άλλους πατέρας, για άλλους γιος, για άλλους φίλος.
Η χώρα μας στάθηκε όρθια μέσα από οδυνηρές καταστροφές. Ο Ελληνισμός, μετά την κατάκτησή του από τους Ρωμαίους, κατόρθωσε να επιβιώσει, παρά τα όσα υπέστη. Ατελείωτοι αιώνες ανελευθερίας δεν έθαψαν την γλώσσα του, δεν εξαφάνισαν το «εγωιστικό» του γονίδιο. Μπορεί το όνομα «Έλλην» να αντικαταστάθηκε στη συνείδηση πολλών από το «Ρωμιός», αλλά εν τέλει επιβίωσε. «Έλληνες εσμέν» διακήρυξε η φωνή τού Πλήθωνα του Γεμιστού, το 1402, στον Μυστρά, ενώ το Βυζάντιο ψυχορραγούσε, εξ αιτίας των ηγεμόνων του περισσότερο, παρά των εξωτερικών εχθρών. «Έλληνες εσμέν», όχι Ρωμαίοι…
Ήταν όμως αργά…
Ακολούθησαν οι μαύροι αιώνες τής τουρκικής σκλαβιάς, που η έννοια του Έλληνα παρέμεινε περισσότερο ως μύθος στον απλό λαό, ως κάτι μακρινό, αλλά και σπουδαίο συνάμα. Ένα πολύ σημαντικό μελέτημα του αείμνηστου Ι. Θ. Κακριδή, το «Οι αρχαίοι Έλληνες στη νεοελληνική λαϊκή παράδοση», μας ξεδιπλώνει έναν άγνωστο κόσμο, εκείνον των απλών ανθρώπων που πίστευαν ότι παλιά στον τόπο τους ζούσαν «Οι Έλληνες, άντρες δυνατοί, μεγαλόκορμοι, τις πιο πολλές φορές γυμνοί…»
Κάποτε, όμως, το Κράτος μας στήθηκε. Καλώς – κακώς, στήθηκε. Προχώρησε όπως προχώρησε. Με άπειρα προβλήματα, αλλά και τεράστια άλματα. Τώρα βρίσκεται μέσα στην δίνη μιας καταιγίδας. Όλα δείχνουν πως η ορμή τής καταιγίδας έχει ανακοπεί σημαντικά και θα επιφέρει μικρότερες ζημιές από αυτές που θα καταγράψει σε άλλα κράτη.
Οι ευεργέτες, σ’ αυτήν την δύσκολη στιγμή, επιτελούν σπουδαίο έργο. Ο κατάλογος με τους δωρητές θα πρέπει να είναι στον αντίποδα των ανακοινώσεων για τα κρούσματα και τα θύματα του κορονοϊού. Θα είναι η αχτίδα φωτός μέσα στο έρεβος. Το έχουμε ανάγκη ως κοινωνία. Δεν έχουμε ανάγκη το μίσος και την ιδιοτέλεια. Έχουμε ανάγκη τους δωρητές, τους εθελοντές, την ομοψυχία.
Γι’ αυτό και σ’ όλους αυτούς και στους άλλους, που δεν έχω πληροφορηθεί την ταυτότητά τους, απευθύνω περίτρανα «ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ» και λέω πως ένα «Μπράβο!» είναι λίγο. Ας γνωρίζουν πως είναι πολλοί που τους χειροκροτούν και θα γίνουν ακόμα περισσότεροι αν η επίσημη ενημέρωση καταλαμβάνει την θέση τού πρώτου θέματος.
Λάρισα, 28/3/2020
Άγγελος Πετρουλάκης
πηγή: aggelospetroulakis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής