Σκοπός μου δεν είναι να καταγράψω όλα αυτά τα σπίτια (κάτι τέτοιο είναι αδύνατο), αλλά να μείνουν "αναλλοίωτα" όσα εντοπίζουμε και να προσέξουμε πιο πολύ αυτά τα κτίσματα που στο παρελθόν δεν θα ρίχναμε ούτε μια ματιά!
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2020
Εκεί που σταμάτησε ο χρόνος στην Ιτέα...
Τα εγκαταλελειμμένα σπίτια του χωριού μας είναι κομμάτια της ιστορίας μας που αποθηκεύουν μνήμες και κρύβουν μέσα τους στο πέρασμα του χρόνου χαρά, δάκρυ, πόνο, γέλιο, ζωή!
Εδώ αποτυπώνονται στο φακό σπίτια μιας άλλης εποχής, κυρίως για να μείνουν "αναλλοίωτα" στο χρόνο μιας και τα περισσότερα από αυτά μέρα με τη μέρα φθείρονται από τις καιρικές συνθήκες και τους σεισμούς.
Τα σπίτια αυτά κάποτε ζωντάνευαν τη γειτονιά και τώρα που έχουν εγκαταληφθεί σχεδόν κανένας δε γυρίζει να τα κοιτάξει. Όμως μέσα στα έρημα κτήρια αυτά στο παρελθόν έχουν συμβεί πράγματα που συμβαίνουν και στα δικά μας σπίτια καθημερινά.
Χαρές, λύπες, γιορτές, παιχνίδια, τραπεζώματα, οικογενειακές και φιλικές σμαζώξεις κλπ.
Ποιος ξέρει πόσες ιστορίες κρύβονται στους τοίχους τους, που δεν θα τις μάθουμε ποτέ.
Ποιος ξέρει τι θέα είχε κάθε σπασμένο πλέον παράθυρό τους.
Ποιος ξέρει τι ιστορίες έχουν να μας διηγηθούν τα ερείπια και τα χαλάσματά τους...
Παύλος Σ.
Φωτογραφίες από παλιά σπίτια της Ιτέας
25 σχόλια:
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής
Σε δυο από αυτά έχουμε μείνει, όσο μέναμε στην Ιτέα, στο ένα αρκετά μικρός δεν θυμάμαι σχεδόν τπτ, απ το άλλο έχω ακόμα μνήμες, πως ήταν τα δωμάτια, ακόμα θυμάμαι τα πλακακια της κουζινας που είχαν επανω εικόνες, ήταν τις μόδας τότε. Να σε καλά Παυλο μου φέρες αναμνήσεις, αν και είναι λίγο στενάχωρο να τα βλέπω έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΩΡΓΟ Είναι στενάχωρο πολύ, κι εγώ που τα έβλεπα σήμερα αυτό αισθανόμουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ενα απο αυτά μεγάλωσα Παυλό.Το αμαγνωρισα σωστα Παυλό,η κάνω λάθος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυαγγελή Νοτοπούλου Μάλλον δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί κι εγώ έλειπα και δεν τα γνωρίζω όλα Λιτσάκι...καλές γιορτές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλες γιορτές Παυλο,και καλή Ππρωτοχρονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαύλος Σαμαράς η μαμα μου λεει πρεπει να ειναι της Θωμαης του Κορμα.η πατρικο η του θειου της.με επιφυλαξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί Ζωϊτσα δεν ξέρω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που αισθάνθηκα τώρα είχα να το νιωσω50 χρόνια! Όταν ήμουν μικρή έβλεπα ένα χαμοσπιτο παρατημένο, 12μετρο,διπλα στο διώροφο του Παπαθανασίου του ράφτη. Μαύρο από την υγρασία, όλο χορτάρια μπροστα και είχαν ξεκαρφωθει τα καρφιά από τη σκεπη της βεράντας..ρώταγα τη μάνα μου γιατί ήταν έτσι! "Πήγαν σε καινούριο" μου λεγε. Κι άλλα δύο σα δίδυμα, όταν πήγαινα στη γιαγιά μου, με ψηλούς πράσινους φράχτες, θεοκλιστα, είχαν πάει στην Αυστραλία τα αδέρφια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ λυπομουν πολύ! Πιάνονταν η ψυχή μου
. Άσχημα ένιωσα και τώρα
δεν μπορώ
την εγκατάλειψη..ωστόσο μπράβο σου!
Anna Kefala Μα δεν είναι κι ότι καλύτερο να βλέπεις την εγκατάλειψη μπροστά σου, σφίγγεται το στομάχι, απλά ένοιωσα την ανάγκη να το κάνω Αννούλα, για κάποιους που είναι τα σπίτια τους και δεν μπορούν να τα δουν επειδή είναι μακριά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαύλος Σαμαράς έχεις απόλυτο δίκιο! Και πολύ καλά έκανες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καθένα θα έχει μια ιστορία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καθένα έχει την ιστορία του και τα μυστικά του Αλίκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αστυφιλία και η μετανάστευση Παύλο. Κρίμα για το χωριό μας...για έναν τόπο τόσο εύφορο να μην υπάρχει μέλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Γιατρέ μου τα τελευταία χρόνια υπάρχει επαναπατρισμός από νεα ζευγάρια που έρχονται να ζήσουν στο χωριό ευτυχώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο χωριό μας είναι αυτή η ομορφιά Παύλο??
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωαννα Μουστακα Ναί και είναι εκεί πάνω απο 100 χρόνια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ξεχωριστό Παύλο!. Με μια αναπαλαίωση θα είναι πραγματικό στολίδι αναφοράς στο χρόνο και στο ύφος του χωριού μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜίκα Μακρή Συμφωνώ απόλυτα μόνο που δεν υπάρχει τέτοια κουλτούρα στο μυαλό των συγχωριανών μας και του Δήμου γενικότερα...καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο το δυοροφο ειναι του ...ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΧΗΡΑ!!! Ποσες φορες εχω παιξει εκει με τα παιδια ...τον ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΣΟΥΛΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ολα τα χωρια υπαρχουν τετοια σπιτια !!Φυσικα υπαρχουν περισσοτερα οταν το χωριο ειναι μακρια απο την πρωτευουσα του νομου !! Αν πατε προς τα χωρια γυρω απο τα Ορφανα θα σας πιασει μελαχγολια !!Ολοι εχουν φυγει για Λαρισα ,Καρδιτσα και αν ειναι αγροτες πανε μονο το καλοκαιρι για την καλλιεργια των χωραφιων !!Πολλοι βεβαια ειναι και στα ....μεγαλα χωρια !! Αυτα να δουνε οι κυβερνωντες και να μας κουβαλησουν αποικους (μεταναστες ) !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Παύλο, χρόνια πολλά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς αυτή την εικόνα την βλέπεις στα περισσότερα χωριά, φεύγουν απο την ζωή γονείς, τα παιδιά δεν μένουν στα χωριά και έτσι μένουν τα σπίτια . Κάποια τα απολαμβάνουν αλλοδαποί.
Θα επιθυμούσα να γίνει αρχοντικό το σπίτι του τσεργα Ευθυμίου και της Αικατερίνης καφαση,των παππούδων μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερινα Αναστασιου Συμφωνώ απόλυτα μόνο που δεν υπάρχει τέτοια κουλτούρα στον Δήμο μας γενικότερα...καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε.καποιο από αυτά μεγαλώσω κ εγώ, πόσες αναμνήσεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκοίμητοι φρουροί της μνήμης, στοχεύουν στο συναίσθημα και στις επιλογές ανάγκης μας!!! Διηγούνται γενικές πληροφορίες, με' τα υλικά κατασκευής και τα τοπογραφικά τους, άλλα είναι απ' τους σεισμούς του '53, άλλα είναι στα τέλη της δεκαετίας του ' 60 και άλλα παλιότερα!!!Τα συναντάς, και με θλίψη τ αφουγκράζεσαι, αν είναι τυχερά μπορεί να ξανακατοικηθούν και τότε θα ξανά ανθίζουν την ζωή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή