Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Γεν.Νοσ.Καρδιτσας,το 16χρονο παλληκαρακι μας έχασε την άνιση μάχη και...έφυγε.
-------------------------------------------------------------
Και κάπως έτσι έρχεται η αρχή του τέλους
- Μαμά, Μπαμπά, θέλω να μου πάρετε μηχανάκι.
- Είσαι μικρός, αγόρι μου, για μηχανάκι.
- Μα έχουν όλοι!
- Κακώς έχουν όλοι.
- Μα με κοροϊδεύουν που δεν έχω.
- Ας σε κοροϊδεύουν.
- Μα αφού μπορεί να έχει ο Γιάννης, γιατί δε μπορώ και γω; Όλοι έχουν, όλοι είναι αρκετά μεγάλοι στο χωριό, και γω δεν είμαι;
- Είναι παράνομο και επικίνδυνο.
- Αυτά τα λες εσύ, ο μπαμπάς του Γιάννη, του Κώστα, του Διονύση, του πήρανε, μόνο εσύ δε μου παίρνεις…
- Εγώ δε σου παίρνω.
- Ε, και γω θα παίρνω του Γιάννη, δε θα κάτσω να με κοροϊδεύουν…
Και κάπως έτσι, οι γονείς αναγκάζονται….
Ναι, αλλά θα πηγαίνεις σιγά και θα φοράς κράνος.
Μα με κοροϊδεύουν, κράνος φοράνε οι φλώροι.
Μια ο Γιάννης, μια ο Κώστας, μια η μαμά του Χρήστου, που είχε μάθει απ΄το γιο της ότι τα παιδιά κάνουν κόντρες, αλλά δεν τα πρόδωσε (αν έχει το Θεό της!), μια η μαγκιά, μια η κλανιά, και κάθε λίγο και λιγάκι, το χωριό θρηνεί κι από ένα παιδί. ΠΑΙΔΙ!
Και δως του καλό Παράδεισο, και δως του δάκρυα, που στεγνώνουν την επόμενη μέρα.
Και μένουν μόνο οι μάνες τους, με άδεια αγκαλιά.
Κι είναι ΟΙ ΜΟΝΕΣ που θα κλαίνε για πάντα.
Οι μόνες που θα κουνάνε το κεφάλι τους, χωρίς να μιλάνε, όταν τα «φιλαράκια» του παιδιού τους, θα πάνε στην κηδεία μαρσάροντας και κορνάροντας για να τιμήσουν το αγοράκι.
Για τις μάνες αυτές, και τους πατεράδες, που θα ζήσουν με τον αδιανόητο πόνο της απώλειας των σπλάχνων τους, καμία κουβέντα δε φτάνει, δεν παρηγορεί, δε συνεφέρει τον πόνο τους. Και καμιά ευθύνη δεν τους βαραίνει.
Γιατί το παιδάκι τους το έχασαν για πάντα και υπάρχει φταίχτης. Λέγεται ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ.
Αν όλοι οι άλλοι δεν είχαν μηχανάκια.
Αν όλοι οι άλλοι δεν κορόϊδευαν αυτόν που δεν έχει.
Αν όλοι οι άλλοι δεν έλεγαν φλώρο όποιον φοράει κράνος.
Αν όλοι οι άλλοι ήξεραν για τις κόντρες και δε μίλαγαν.
Αν όλοι οι άλλοι κι όλοι μαζί δε μετράγαμε τη μαγκιά με λάθος μέτρα.
Τότε τα αγόρια μας θα ήταν ζωντανά, ζωηρά, ασφαλή και θα ομόρφαιναν τον κόσμο.
Ο Τριαντάφυλλος, ο Δημήτρης, και όλα τους.
Γι΄αυτό, αν θέλουμε να τιμήσουμε το αίμα των παιδιών, αν θέλουμε να μη δούμε άλλη Τασούλα, Σταυρούλα, Γιώργο, Βασίλη να κλαίνε για πάντα και να φιλάνε μάρμαρα, ας μιλάμε με ονόματα και επίθετα, ας μην εξαρτώμαστε πια από την ανοησία και την ανευθυνότητα «όλων των άλλων» κι ας γίνουμε όλοι οι άλλοι. Όλοι στην ίδια κατεύθυνση: την ασφάλεια των παιδιών.
Αντί να κουτσομπολεύουμε και να ψευτοκλαίμε, λοιπόν, να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία. Το δίτροχο δεν είναι μαγκιά. Το κράνος δεν το φοράνε οι φλώροι. Η κόντρα δεν επιβεβαιώνει, σκοτώνει. Πουλήστε τα μηχανάκια και πάρτε τους βιβλία να ξεστραβωθούν.
Και για βαριές περιπτώσεις υπάρχει ποινή για παραμέληση ανηλίκου.
Τα έγραψα όλα αυτά, συγκλονισμένη, έχοντας στο μυαλό και την καρδιά μου, τους φίλους και συμμαθητές μου, που αγαπώ πολύ και θεωρώ ξεχωριστούς και υπέροχους ανθρώπους.
Τους γονείς του Τριαντάφυλλου. Στων οποίων τον πόνο υποκλίνομαι.
Και θρηνώ.
Αννα Σπάνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής