Στους μπαμπάδες της ζωής μου!!!
Στον μπαμπά μου!!!
Στον γυιό μου μπαμπά!!!!
Στον σύζυγο μπαμπά!!!
Συγνώμη μαμά!!!
Αλλιώς μου μίλησε ο μπαμπάς μου!!!
1. Στο πρώτο ηθικό μπάτσο του!!!
Σε μια μαρτυριά μου, "Μπαμπά πήρα δέκα","Πάρε και από μένα δέκα"
2. Στο Πανεπιστήμιο, δεν είχε λόγια, αναχωρώντας απ την πρωτεύουσα του Βορρά, μια κίνηση μόνο, αφοπλιστική, σηκώνοντας τον δείχτη του, στον κρόταφό του.
3. Σε μια ερωτική μου ατασθαλία, δίπλα μου, μου μίλαγε με τις ώρες, ήταν εκεί, δεν θυμάμαι τί μου έλεγε, αρκούσε, ήταν εκεί!!!
4. Ήταν ο ήρωας μου, όταν αφήνιασε ο Ντορής, ακόμη τρέχει και τον προλαβαίνει!!!
5. Πάντα συναινετικός, συγκαταβατικός, ακριβοδίκαιος, δια του παραδείγματος.
Στην κρίση ονοματοδοσίας του πρωτότοκου: "Εμείς τιμάμε τον παππού μου, που με μεγάλωσε"
6. Στο Πανεπιστήμιο, "Όχι τον Ριζοσπάστη" τα "Νέα"
7. Εδώ είσαι μπαμπά μου, δεν φεύγεις, θυμάσαι: τα είπαμε σε μια αφιέρωση του 1953, στην Πέτρου Ράλλη, τώρα στο αφιέρωμά μου για τον Ελαιώνα.
Στους νέους υπέροχους μπαμπάδες, που εμείς οι μαμάδες γαλουχήσαμε !!!
Πολύ περήφανη για σένα, γυιέ μου, ως μπαμπάς, αλλά κυρίως με τον τρόπο που τιμάς την πατρική και αντρική παρουσία!!
Και στον μπαμπά μας Νίκο, όλα να τα ισορροπεί, δια της συμπεριφοράς του μέτρου και της λιτότητας!!!!
Χρόνια πολλά μπαμπάδες!!!
Σοφία Νοτοπούλου
Καλημέρα Σοφάκι πολύ όμορφο. Μας τίμησες ιδιαίτερα σήμερα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, καιρός είναι να αποδοθούν τιμές στους συνοδοιπόρους της ζωής, στην καταλυτικη, ώριμη δύναμη, τους μπαμπάδες του κόσμου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή