Συλλογικότητα - Αυτοοργάνωση - Συνεργασία τα Μελλοντικά Οπλα των Αγροτών

Άρθρο του Μανώλη Ν. Κωνσταντίνο
Οικονομολόγου

Με το άρθρο μου αυτό θα προσπαθήσω να αφυπνίσω τον αγροτικό πληθυσμό και να συμβάλω – έστω και ελάχιστα, στην αντιμετώπιση των δύσκολων καιρών που δυστυχώς έρχονται για τον αγροτικό κόσμο .

Μετά από τέσσερα χρόνια συνεχούς ύφεσης βλέπουμε ότι σήμερα τον αγροτικό κόσμο τον «καίνε» - εκτός των άλλων - κυρίως δύο θέματα και σύντομα, αν κάτι δεν αλλάξει, θα τους οδηγήσουν σε τραγικές καταστάσεις με όχι και τόσο καλά αποτελέσματα.

Το πρώτο θέμα έχει να κάνει με τη φορολογία του εισοδήματος και τη φορολογία της αγροτικής γης. Απο τον επόμενο χρόνο (2015) το φορολογικό θα γίνει «στενός κορσές» για το αγροτικό εισόδημα. Πολλά αγροτικά νοικοκυριά θα νιώσουν να απειλούνται με προβλήματα επιβίωσης.

Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με τα αγροτικά χρέη.
Ακόμη και σήμερα τα χρέη αυτά «πνίγουν» πολλούς αγρότες απειλώντας τους ακόμη και με κατασχέσεις της αγροτικής γής και όχι μόνο. Χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία, Χρέη προς την εφορία, χρέη προς προμηθευτές και κυρίως χρέη προς τις Τράπεζες.

Τα αγροτικά δάνεια, τα οποία υπολογίζονται οτι ανέρχονται στο ποσό των 4,3 δις € ,απειλούν καθημερινά πολλούς αγρότες, με εκποίηση της αγροτικής γης. Οι Τράπεζες πλέον αντιμετωπίζουν τον αγρότη, ως κοινό έμπορο ως ελεύθερο-επαγγελματία.
Για να μην κοροϊδευόμαστε, στο μικροσκόπιο έχει μπει και η αγροτική γη, η ιδιωτική εν γένει περιουσία.
Απέναντι στην κατάσταση αυτή οι αγρότες θα πρέπει να ορθώσουν μια σκληρή γραμμή άμυνας με επιτυχή αποτελέσματα. Δεν μπορούν να κάθονται με τα χέρια σταυρωμένα περιμένοντας τις εξελίξεις. Δεν μπορούν να περιμένουν το βέβαιο «θάνατό» τους. Θα πρέπει να  τολμήσουν και να προσπαθήσουν.

Με ποίον τρόπο όμως ;
Υπάρχουν τρόποι ;
Υπάρχουν....
Όταν μπροστά σου βλέπεις ότι έρχεται το τρένο που θα σε αφανίσει τότε θα πρέπει  και να προσπαθήσεις να το αποφύγεις.
Για να αποφύγει ο αγρότης το « τρένο του αφανισμού » θα πρέπει να συνεχίσει να μάχεται για να μείνει αγρότης.
Τα όπλα για τη μάχη αυτή τα έχει . Δεν τα χρησιμοποιεί όμως.

Το πρώτο όπλο το οποίο θα πρέπει να έχει υπ’ όψιν του είναι η συλλογικότητα, η αυτοοργάνωση, η κοινωνική δράση και γενικά η γνώση στο πως οι άνθρωποι συνεργάζονται μεταξύ τους.
Ο αγρότης που καλλιεργεί μικρές εκτάσεις γης δεν έχει πλέον πολλές ελπίδες επιβίωσης.
Το ψηλό κόστος παραγωγής και οι χαμηλές τιμές που απολαμβάνει για τα προϊόντα του δεν τον αφήνουν σχεδόν κανένα περιθώριο κέρδους.

Τι θα πρέπει να κάνει ;
Να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα της συλλογικότητας, να μάθει να συνεργάζεται με άλλους  να αυτοοργανωθεί.
Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να μην είναι καιροσκόπος να γνωρίζει ότι το βραχυπρόθεσμο ατομικό κέρδος δεν είναι μόνιμο.
Θα πρέπει να κλείσει τα αυτιά του και να πολεμήσει την προσπάθεια σπίλωσης σε οτιδήποτε είναι συλλογικό, σε οτιδήποτε είναι συνεταιριστικό.
Άποψη μου, και όχι μόνο δική μου, είναι ότι με τη συλλογικότητα την συνεταιριστικότητα και την ομαδικότητα θα αντιμετωπιστεί η λαίλαπα που έρχεται .

Εκτός των παραπάνω θα πρέπει να αντιληφθεί ότι στην εποχή μας, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, τα μπλόκα και οι επιδοτήσεις δεν θα διαμορθώσουν το μέλλον του.
Το μέλλον του θα διαμορφωθεί από τους στόχους που θα βάλει., από τη δουλειά και την επιμονή σ’ αυτήν.
Θα πρέπει να γνωρίζει να λειτουργεί  συλλογικά με άλλους αγρότες, να συνεργάζεται με ειδικά εκπαιδευμένους επιστήμονες για να μπορέσει να μειώσει το κόστος παραγωγής και να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα.

Η ενημέρωση και όχι η άγνοια φέρνει καλύτερα αποτελέσματα.
Η αγροτική δουλειά σήμερα απαιτεί διαρκή επιμόρφωση, συνεργασίες, όπως αναφέραμε και παραπάνω.
Πολλοί θεωρούν σήμερα το αγροτικό επάγγελμα λύση ανάγκης για ανέργους.
Μέγα λάθος τους.
Το αγροτικό επάγγελμα σήμερα είναι επιστήμη. Θα πρέπει να το σπουδάσεις.
Βρείτε και επικοινωνήστε με ανθρώπους που θα καταλάβουν τις ανάγκες σας, θα καταλάβουν τα προβλήματά σας και θα μπορούν να σας καθοδηγήσουν.

Προσωπικά θα είμαι πάντα κοντά στον αγρότη, γιατί και εγώ από αγρότης ξεκίνησα....