Κώστας Σπανούλης: Διεκδικήσεις για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες

Τι ζήτησε ο Κώστας Σπανούλης στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής

Στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής μίλησαν στο πλαίσιο τηλεδιάσκεψης ο πρόεδρος του ΠΣΑΘ και ΠΣΑΦ Κώστας Σπανούλης, αλλά και οι αντιπρόεδρος και γενικός γραμματέας των Συνδέσμων Δημήτρης Δημοβέλης και Κώστας Γιωτάκος σχετικά με την εξαίρεση υποχρέωσης καταβολής τέλους επιτηδεύματος οικονομικής χρήσης 2019 για τους κατ΄επάγγελμα αγρότες.
Ο πρόεδρος των Συνδέσμων Κ. Σπανούλης εστίασε στους αγρότες που είχαν περάσει την πενταετία και έπρεπε να καταβάλουν ποσό ύψους 650 ευρώ, το οποίο λόγω της πανδημίας και της κρίσης εξαλείφεται, όπως και για τους αλιείς της παράκτιας αλιείας και την οικογενειακή δραστηριότητα σε σκάφη.
Ο κ. Σπανούλης υπογράμμισε πως το ν/σ είναι προς τη θετική κατεύθυνση, καθώς θα παραμείνει η όποια ρευστότητα στον αγροτικό κόσμο, επανέλαβε πως η κρίση δεν προήλθε μόνο από τον κορωνοϊό αλλά και από τις ραγδαίες αλλαγές στο περιβάλλον και ζήτησε μια νέα αγροτική πολιτική σε συνεργασία των συναρμόδιων υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης, Οικονομίας και Περιβάλλοντος.

Οι θέσεις του ΠΣΑΦ
O Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αγροτικών Φωτοβολταϊκών σε κείμενό του καταθέτει τις θέσεις του για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες.
Ο αγροτικός κόσμος στην Ελλάδα αγγίζει το 8%του πληθυσμού. Κάθε έτος κατατίθενται 622.000 ατομικές δηλώσεις ΟΣΔΕ, χωρίς σε αυτές να υπολογίζονται τα μέλη της οικογένειας που στηρίζουν την οικογενειακή αγροτική δραστηριότητα.
Από τον πρωτογενή τομέα (φυτική, ζωική και αλιευτική παραγωγή) παράγονται αγροτικά προϊόντα αξίας περί τα 12 δισ. ευρώ, δηλαδή το 6,5% του Α.Ε.Π. της χώρας, ενώ άλλα 10 δισ. ευρώ προκύπτουν από τη μεταποίηση, τυποποίηση και επεξεργασία των προϊόντων αυτών.
Ο αγροτικός κόσμος αποτελεί βασικό πυλώνα ελληνικής οικονομίας καθώς εκτός από τους ασκούντες την αγροτική παραγωγή, μέσω του πρωτογενούς τομέα στηρίζονται άμεσα ή έμμεσα πάνω από 100επαγγέλματαμε πολλαπλάσια οφέλη για την οικονομία, τη μείωση της ανεργίας και τη παραμονή πληθυσμού στις επαρχιακές πόλεις ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την εθνική μας ασφάλεια.
Στις μέρες μας παρατηρείται «γήρανση» του αγροτικού πληθυσμού της χώρας με το ποσοστό των αγροτών ηλικίας από 50έως 65 ετών να ανέρχεται στο 80%. Η παροχή κινήτρων για τη παραμονή των παλαιών αγροτών και κυρίως για την εγκατάσταση νέων αγροτών αποτελεί βασικό στοιχείο της Ευρωπαϊκής Αγροτικής Πολιτικής και κύριο στόχο των Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) της τελευταίας 20ετίας: ΠΑΑ 2000-2006, ΠΑΑ2007-2013 (το ονομαζόμενο «Αλέξανδρος Μπαλτατζής»), το σημερινό ΠΑΑ2014-2020 και το νέο που αναμένεται από το 2022 έως το 2027. Στην Ελλάδα από τα προγράμματα αυτά εισρέουν ανά πενταετία, περίπου 7 δισεκατομμύρια ευρώ για επενδύσεις, υποδομές, προστασία περιβάλλοντος, παραγωγή καθαρών-ασφαλών-ποιοτικών προϊόντων, παροχή υπηρεσιών κλπ.
Ενώ λοιπόν διαχρονικά -τόσο σε ελληνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο-δίνεται αγώνας για την αξιοπρεπή παραμονή του αγροτικού κόσμου στην ύπαιθρο και ενώ οι αγρότες, διαμένοντας και έχοντας στην ιδιοκτησία τους αγροτεμάχια ανά την Ελλάδα μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στον Εθνικό Σχεδιασμό για τη Κλιματική Αλλαγή, αντιμετωπίζουν αθέμιτο ανταγωνισμό και οδηγούνται στην απένταξη στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέσω Ανανεώσιμων Πηγών ενέργειας (ΑΠΕ).

Συγκεκριμένα:
Οι νόμοι για κατασκευή φωτοβολταϊκών σταθμών από κατ επάγγελμα αγρότες (Ν. 4254/2014 για Νet metering, Ν. 4602/2019 για φωτοβολταϊκό έως 500kW και Ν. 4643 για25% αυτοπαραγωγή-75% πώληση ηλ. Ενέργειας που ψηφίστηκε μετά από πρόταση τροποποιητικής 38 κυβερνητικών βουλευτών), είναι ουσιαστικά ανενεργοί ελλείψει νομοθετικών ρυθμιστικών διατάξεων.
Η πρόσβαση σε ανοικτά δίκτυα του ΔΕΔΔΗΕ είναι στις περισσότερες περιοχές της χώρας ανέφικτη λόγω της κατάληψης τους από μεγάλα έργα λίγων εταιρειών και εικονικών ενεργειακών κοινοτήτων. Τις τελευταίες μέρες οι αγρότες λαμβάνουν ολοένα και περισσότερες απορριπτικές αποφάσεις από τον ΔΕΔΔΗΕ στα αιτήματά τους για χορήγηση όρων σύνδεσης.
Η δυνατότητα αξιοποίησης γης χαμηλής παραγωγικότητας μέσω της εγκατάστασης πολλών αγροτών με ένα φωτοβολταϊκό πάρκο έως 500 kW/έκαστος σύμφωνα με την κάλυψη του αγροτεμαχίου -όπως άλλωστε κατατέθηκε και αιτιολογήθηκε από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αγροτικών Φωτοβολταϊκών στην Επιτροπή Εμπορίου της Βουλής στις 27/11/2019-βρίσκεται ακόμη υπό επεξεργασία.
Επιβάλλεται να δοθούν λύσεις! Η μόνη λύση είναι να χορηγηθεί πλαφόν-ποσόστωση τουλάχιστον1.200ΜW στους κατ’ επάγγελμα αγρότες για κατασκευή Φ/Β Σταθμών σταδιακά έως το 2030,τηρουμένης της προσαύξησης της τιμής κατά 10%,δικαιωματικά για τους κάτωθι λόγους:

Επειδή οι κατ’ επάγγελμα αγρότες από τον Ιούνιο του 2013 έως και την ψήφιση του Ν.4602 (3/2019)δεν είχαν δικαίωμα να καταθέσουν φακέλους και να κατασκευάσουν φωτοβολταϊκά έως 500 kW λόγω παντελούς έλλειψης νομοθετικού πλαισίου, σε αντίθεση με εταιρείες, ενεργειακές κοινότητες και λοιπούς ιδιώτες, όπου με καταιγισμό κατάθεσης φακέλων μπλόκαραν το σύστημα κάνοντας κατάληψη των υπαρχόντων δικτύων.
Επειδή τα δίκτυα δεν φύτρωσαν στην ύπαιθρο αλλά κατασκευάστηκαν από τους αγρότες, μέσω του αγροτικού εξηλεκτρισμού ή με ιδίαν συμμετοχή, συνδέοντας ακόμη και τις κεντρικές γραμμές μεταξύ των χωριών.
Επειδή από τον Μάρτιο του 2019 δεν έχει τροποποιηθεί το Μητρώο Αγροτών. Δηλαδή δεν έχει αυξηθεί το μέγιστο της δυνατότητας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ κατ’ επάγγελμα αγροτών σε 500 kW (Ν. 4602/19) έναντι των 100 kW που ισχύει σήμερα και δεν έχει ενταχθεί στο Μητρώο Αγροτών η
Πώληση του 75% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται μέσω αυτοπαραγωγής (Ν. 4643/2019), με αποτέλεσμα όποιος αγρότης κατέθετε φάκελο και κατασκεύασε ή επιθυμεί να κατασκευάσει φωτοβολταϊκό πάρκο να χάνει την αγροτική του ιδιότητα με το εξής δίλημμα: «αγρότης ή ετεροεπαγγελματίας με φωτοβολταϊκό»;

Επειδή οι αγρότες μόνο για τις αγροτικές τους δραστηριότητες καταναλώνουν το 14%της ετήσιας καταναλισκόμενης ενέργειας της χώρας.
Επειδή το 16%της παραγωγής ηλ. Ενέργειας από Α.Π.Ε. στη Γερμανία παράγεται από αγρότες (ενώ μόλις το 1% του πληθυσμούς της είναι αγρότες), σε αντίθεση με την Ελλάδα που ο αγροτικός πληθυσμός αγγίζει το 8% και παράγει μόλις το1% της ηλεκτρικής Ενέργειας από Α.Π.Ε. (επισυνάπτεται πίνακας).
Επειδή βάσει του Ν.3851/2010 οι αγρότες είχαν ποσόστωση 750MWκαι από αυτά κατασκευάστηκαν φωτοβολταϊκά πάρκα μόλις 250MW, τα υπόλοιπα 500 περίπου MW (έως το 2020) είναι απολύτως λογικό να διανεμηθούν πλέον στους αγρότες.
Eπειδή βάσει της συνθήκης του Παρισιού (12 Δεκεμβρίου 2016) και του ΕΣΕΚ, η Ελλάδα έως το 2030είναι υποχρεωμένη να καλύψει το 35% της καταναλισκόμενης ενέργειας από ΑΠΕ (εξαγγελία μάλιστα που έγινε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό κύριο Μητσοτάκη).Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω είναι λογικό οι αγρότες για την επόμενη δεκαετία 2020-2030 να πάρουν πλαφόν 700 + 500 kW σύνολο 1.200 ΜW για κατασκευή Φ/Β Σταθμών με σταθερή τιμή σταδιακά έως το 2030 τηρούμενης και της προσαύξησης της τιμής κατά 10%.

Tελικά:
Για το Υπουργείο Ενέργειας, η θέσπιση πλαφόν-ποσόστωσης 1.200MW συνολικά και τμηματικά έως το 2030 για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες καθώς και η δυνατότητα υλοποίησης σε χωράφια χαμηλής παραγωγικότητας έχει μηδενικό κόστος.
Για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η τροποποίηση του Μητρώου Αγροτών ώστε καθιστάται η αγροτική δραστηριότητα-ιδιότητα συμβατή με τους Ν. 4602/19 και 4643/19 είναι μια απλή διαδικασία.
Για τους αγρότες όμως είναι βασική στήριξη αφού λειτουργεί ως δευτερεύουσα δραστηριότητα αλλά και ταυτόχρονα ως ανάσα μηνιαίας ρευστότητας με τεράστια οφέλη καθώς:
Δεν αναγκάζονται να πωλούν τα προϊόντα από το χωράφι σε εξευτελιστική τιμή με υπερβάλλοντα κέρδη για τους μεσάζοντες και ακριβά προϊόντα στο καλάθι του τελικού καταναλωτή.
Καλύπτουντις οικονομικές υποχρεώσεις του έναντι τρίτων (αγορά εφοδίων, σπόρων, καυσίμων, μηχανολογικού εξοπλισμού, εξόφληση οφειλών προς τη ΔΕΗ) και κυρίως προς το Κράτος.
Συνεχίζουν να καλλιεργούν δυναμικές καλλιέργειες.
Εάν τα χωράφια μείνουν «μπαΐρια» – Αγρανάπαυση το εγχώριο εισόδημα πέφτει, η ανεργία μεγαλώνει και κυρίως η θερμοκρασία στο εσωτερικό της χώρας θα ανέβει τουλάχιστον κατά 3ο C (τρεις βαθμούς Κελσίου). Μία σπίθα αρκεί να καούν τεράστιες εκτάσεις επειδή δεν υπάρχουν ενδιάμεσα ποτιστικές καλλιέργειες που λειτουργούν ως ζώνες πυρασφάλειας.
Μέσω της εφαρμογής της Γεωργίας ακριβείας προστατεύεται άμεσα το περιβάλλον (εξοικονόμηση νερού με στάγδην άρδευση, μειωμένα νιτρικά, μετεωρολογικοί κλωβοί για στοχευμένους ψεκασμούς) εν τέλει παραγωγή ποιοτικών και ασφαλών προϊόντων επωφελεία του Καταναλωτή και της χώρας.
Αναδιάρθρωση καλλιεργειών: μετατρέπονται φτωχές εδαφικά και οικονομικά ξηρικές καλλιέργειες σε δενδρώδεις κυρίως με ακρόδρυα και έτσι δημιουργούνται πνεύμονες δροσιάς και ως γνωστόν οι ρύποι υπολογίζονται και πληρώνονται σε δέντρα. Ακόμη, στον κτηνοτροφικό τομέα:
Η αντικατάσταση των πρόχειρων καταλυμάτων με σύγχρονα εξασφαλίζει την καλή διαβίωση των ζώων και του κτηνοτρόφου και κυρίως την τήρηση κανόνων υγιεινής (άδεια ίδρυσης και λειτουργίας-παγολεκάνες, θέρμανση κλπ).
Με την συνέχιση της κτηνοτροφίας για τη βόσκηση των θαμνολίβαδων, δασολίβαδων, δημοτικών εκτάσεων αποφεύγονται οι δασικές πυρκαγιές. Οι κτηνοτρόφοι είναι και Ακρίτες και δασοφύλακες.
Στον αλιευτικό τομέα:

Η αντικατάσταση των παλαιών σκαφών σώζει ζωές και παράλληλα οι Έλληνες αλιείς γίνονται ανταγωνιστικοί παγκοσμίως και φύλακες των θαλλάσιων συνόρων μας. Τελικά ο πρωτογενής τομέας έχει τεράστια περιθώρια ανάπτυξης, αρκεί και μόνο να υπάρχει ο Αγροτικός κόσμος στην ύπαιθρο: να έχει κίνητρα να παραμείνει, να έχει στη φαρέτρα του τα εργαλεία και μέσα για να μπορέσει να συνεχίσει και να δώσει τη σκυτάλη στην επόμενη γενιά. Ας αποτελέσει η δυνατότητα κατασκευής φωτοβολταϊκών πάρκωντο έναυσμα της έμπρακτης στήριξης από την Ολομέλεια της Βουλής. Εξάλλου δεν κοστίζει τίποτα στο Κράτος και παράλληλα Κανείς δεν θέλει όλα τα φωτοβολταϊκά έργα από λίγους άλλα πολλά έργα από πολλούς.