Παρασκευή 18 Ιουνίου 2021

Η Καπετάνισσα...

Ψηλή, λυγερή, μαύρα μεγάλα μάτια, καστανά μαλλιά ριγμένα στις πλάτες, ντυμένη με αντάρτικα ρούχα, ξεχώριζε μεταξύ όλων των ανταρτών, ακόμη επισκίαζε και αυτόν τον καπετάνιο, την λέγανε Βέρα.

Το καλοκαίρι του 1946 οι επικεφαλής του τσελιγκάτου απέρριψαν τα Τσεκούρια Βερμίου για ξεκαλοκαιριό λόγω του αντάρτικου που άρχισε να σχηματίζεται εκεί από το 1945 και προτίμησαν το Βίτσι. Περισσότερο κακή επιλογή δεν μπορούσε να γίνει. Το Βίτσι, όπως αποδείχθηκε, ήταν η καρδιά του αντάρτικου. ΄Όλα κατά ένα τρόπο ξεκινούσαν από εκεί και εκεί κατέληγαν.

Και το καλοκαίρι του 1946 βρεθήκαμε στο Βίτσι. Φκιάσαμε τα κονάκια μας στις αρχές της αλπικής ζώνης, κοντά σε μια πηγή με άφθονο νερό, όπου υπήρχε ένα πλάτωμα. Ποιο πέρα στις παρυφές του δάσους κάναμε την στρούγκα να αρμέγουμε τα πρόβατα και δίπλα ακριβώς ο Γαλατάς έκτισε την καλύβα του όπου θα τυροκομούσε το γάλα.

Δεν πέρασαν αρκετές μέρες και καταφθάνουν οι αντάρτες. Τους υποδέχθηκαν ο μακαρίτης ο Πατέρας μου πρώτος και ο μπάρμπας μου ο Τσέλιγκας. Δεν γνωρίζω τι είπανε μεταξύ τους, εμείς οι άλλοι μικροί και μεγάλοι παρακολουθούσαμε από μακριά φοβισμένοι, εκείνο που θυμάμαι είναι τα χαμόγελα , οι θερμές χειραψίες και τα κτυπήματα στις πλάτες. Αυτό ήτανε , έσπασε ο πάγος, έφυγε ο φόβος και όλα κυλούσαν ομαλά. Και ξεθαρρέψαμε και εμείς οι μικρότεροι και αρχίσαμε τα ατέλειωτα παιγνίδια στα νερά της πηγής, στο δάσος, στο ψάξιμο για ένα είδος βατόμουρου που τα λέγαμε νιάουρα και ήταν νοστιμότατα ( χρώμα ξανθό και λίγο μικρότερα από τις φράουλες).

Και ήλθε η μέρα για τη γνωριμία με τη Βέρα και τον καπετάνιο ΄Έφθασαν συνοδευόμενοι από μία ομάδα ανταρτών. Ο καπετάνιος ψηλός και επιβλητικός και η Βέρα επίσης ψηλή, εντυπωσιακή, απείρου κάλους, αγέρωχη, χαιρόσουν να την καμαρώνεις. Ωστόσο στο πρόσωπό της διαγραφόταν μία χλομάδα που το έμπειρο μάτι του πατέρα μου το παρατήρησε και ρώτησε τον καπετάνιο σχετικά.

Τι είχε συμβεί, η κοπέλα έπασχε από δυσκοιλιότητα και ο καπετάνιος την εμπιστεύθηκε στον Πατέρα μου μέχρι να γίνει καλά. Αμέσως μπορώ να ισχυρισθώ ενσωματώθηκε στην οικογένειά μας, την αγκάλιασαν όχι μόνο η Μάννα μου και οι τρεις αδελφές μου αλλά και όλο το τσελιγκάτο. Και η θεραπεία για την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας ήταν διάφορα αφεψήματα χαμομηλιού, μέντας, δυόσμου κλπ βοτάνων και στο τέλος και λίγη-πολλή λίγη πυτιά (χρησιμοποιείται για την παρασκευή του τυριού). Και η Βέρα έγινε καλά.. Είχε συνδεθεί τόσο πολύ με τις αδελφές μου (και οι τρεις μεγαλύτερές μου) που προσπαθούσε να μάθει ρόκα και αργαλειό, απαραίτητα προσόντα της καλής Σαρακατσάνας. 

Η Βέρα ήταν από ευκατάστατη οικογένεια και αρκετά μορφωμένη, διακρίνονταν για την λεπτότητά της, τη διακριτικότητα και όλη τη συμπεριφορά της, και έμεινε μαζί μας όλο το καλοκαίρι.

Οι αντάρτες μας συμπεριφέρθηκαν αρκετά καλά, έδωσαν όπλα στους τσοπαναραίους για να φυλάνε τα πρόβατα από τους λύκους και τις αρκούδες και δεν πείραξαν το βιό μας, εμείς βέβαια πάντοτε τους φιλεύαμε όταν έρχονταν στα κονάκια μέσα σε λογικά πλαίσια..

Και ήλθε η μέρα του αποχωρισμού το φθινόπωρο του 1946. Ο Πατέρας μου και η Μάννα μου ήθελαν να την πάρουν μαζί μας στα χειμαδιά, έλεγαν δε χαρακτηριστικά, εκεί που έχουμε τρία κορίτσια θα έχουμε τέσσερα , ο καπετάνιος, ο Σλόποτας ήταν ανένδοτος, αν και η Βέρα ήθελε να έρθει μαζί μας. Ο Πατέρας μου επέμενε, ο καπετάνιος αρνιόταν, αλλά τελικά συμφώνησε και η Βέρα ήλθε μαζί μας στον Πέτρινο, μια πληροφορία που την αποκαλύπτω για πρώτη φορά. Στο Πέτρινο έμεινε μέχρι το τέλος του χειμώνα και την άνοιξη ζήτησε να γυρίσει στους δικούς της. Τότε την πήρε ο μακαρίτης ο μπάρμπας μου ο τσέλιγκας, ο Γεώργιος Θεοδώρου Γκαρέλης και την πήγε στην Κοζάνη. Και από τότε χάσαμε τα ίχνη της, μας έμεινε ωστόσο μια γλυκιά ανάμνηση από την ταραγμένη εποχή....

Κωνσταντίνος Γαλλής



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.

Ο διαχειριστής