Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

- "Θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ..."


Ξεκινάω να γράφω αυτό το κείμενο χωρίς να ξέρω που θα με βγάλει στο τέλος.
Απλά έχω την αρχή και όλα τα άλλα ας βγουν και ας φανερωθούν απο μόνα τους.

Τον τελευταίο καιρό βιώνοντας όλη αυτήν την τρελή κατάσταση νοσταλγώ τα παιδικά μου χρόνια τα οποία δεν ήταν εύκολα αλλά ήταν ανθρώπινα.
Θυμάμαι τον εαυτό μου στα τέλη της χούντας να έρχομαι μαζί με τους γονείς μου από την Γερμανία για καλοκαίρι αλλά να φεύγουν αυτοί μόνοι τους και γω να πρέπει να συνεχίσω την ζωή μου μαζί με τον παππού και την γιαγιά μου.
Μπορεί ο πόνος να ήταν μεγάλος που ένιωθα και δεν καταλάβαινα και πολλά αλλά τώρα έχω την εμπειρία να ξέρω ότι τότε ήρθα σε επαφή με την ανθρώπινη φύση μου.
Σταμάτησα να ζω μέσα στα κλουβιά της Γερμανίας και ενώθηκα με την φύση του χωριού μου.

Θυμάμαι τον παππού μου να αρμέγει την αγελάδα το πρωί και να μας φέρνει το γάλα.
Θυμάμαι να τρέχω ξυπόλυτος στη σκόνη, θυμάμαι τον εαυτό μου προστατευτικό με την μικρότερη αδερφή μου, θυμάμαι να ανεβαίνω στα δέντρα, να χτυπάω, να είμαι συνέχεια λερωμένος από τα χώματα, θυμάμαι την διατροφή μου χωρίς κρέας αλλά με όλα τα καλά του μπαξέ, θυμάμαι να έχω μεγαλώσει με έναν τρόπο που σήμερα απαγορεύεται να μεγαλώσει ένα παιδί γιατί θα αρρωστήσει από τα μικρόβια της φύσης η απλά δεν πρέπει.

Το πιο έντονο όμως που ένιωθα ήταν μίσος για τα λεφτά τα οποία θεώρησα αιτία ώστε να χωρίσει η οικογένειά μου και να πρέπει να μεγαλώσω χωρίς εκείνη την αγάπη της μάνας.
Και έρχομαι στο σήμερα το οποίο ζω για να απαντήσω στον εαυτό μου γιατί νοσταλγώ κάτι χρόνια δύσκολα;

Μα φυσικά γιατί ήταν ανθρώπινα γιατί άλλο θα μπορούσα να νοσταλγώ εκείνα τα χρόνια
Μα ο κόσμος εξελίχτηκε, ο άνθρωπος έχει πιο πολλές γνώσεις, η τεχνολογία κάνει θαύματα, είναι ο αντίλογος της λογικής του κεφαλιού μου απέναντι στην ψυχή μου.
Εδώ είναι που δεν αντέχει η ψυχή μου την κοινή λογική, εδώ είναι που δεν θέλει η ψυχή μου κανένα καλούπι των καλουπαδων της ελίτ.
Εδώ είναι η μάχη που παίζεται κάθε μέρα μέσα μου και γύρω μου.

Πάση θυσία προσπαθούν αυτοί οι καλοί πολιτικοί τρέχοντας όλη μέρα μαζί με αυτούς τους καλούς τραπεζίτες να σώσουν την κοινή λογική και να σωπάσουν την ψυχή την δικιά μου, την δικιά σου και να εξαφανίσουν το κάθε τι ανθρώπινο που υπάρχει.

Σήμερα νιώθω τυχερός που μεγάλωσα με τον παραπάνω τρόπο και ας μου στοίχισε μια χρόνια αιχμαλωσία μέσα στα "ναρκωτικά" .
Δεν μπήκα σε κανένα καλούπι και η απουσία της μητρικής μου αγάπης μου έδωσε το κουράγιο να αγαπώ το κάθε τι ανθρώπινο.
Διαβάζω καθημερινώς πολλά κείμενα και ειδήσεις για όλη την σημερινή κατάσταση μα απουσιάζει παντελώς από παντού η λέξη αγάπη.

Ναι...!!! απουσιάζει η λέξη ΑΓΑΠΗ από τον κάθε πολιτικό που θέλει να σώσει εμένα και χώρα μου.
Απουσιάζει η λέξη ΑΓΑΠΗ από όλο το σημερινό συναλλαγματικό σύστημα γιατί τα νούμερα είναι υπεράνω.
Απουσιάζει από την κοινή λογική η λέξη ΑΓΑΠΗ γιατί πετυχημένος είναι αυτός που έχει λεφτά και όχι αυτός που ζει με αγάπη προς το όλον.
Πόσες σχέσεις άραγε χτίστηκαν γύρω από το πόσα έχει ο γαμπρός και τι δουλειά κάνει και σήμερα στα δύσκολα γκρεμίστηκαν σε μια στιγμή με την πρώτη φουρτούνα.
Γιατί άραγε;
Πόσα παιδιά ενήλικες σήμερα δεν καταριούνται το καλούπι που τους χάρισε ο μπαμπάς;

Μα αφού ο κόσμος εξελίχτηκε!!!!!!
Δεν εξελίχτηκε ψυχή μου αλλά μπήκε στο χειρότερο καλούπι που έχτισε ποτέ ο άνθρωπος.
Βλέπω την ανιψιά μου να μεγαλώνει και προτού μπει σε κάποιο καλούπι γίνομαι ο καλύτερος μαθητής απέναντι της και νιώθω πως είναι η απλότητα, η αθωότητα, ο αυθορμητισμός του να κάνεις αυτό που νιώθεις και όχι να κάνεις αυτά που πρέπει και νιώθω την θλίψη να διαπερνά όλο μου το κορμί και να βαραίνει η ψυχή μου και ταυτόχρονα το κεφάλι μου να αναζητά την ευτυχία μέσα στα πληρωμένα καλούπια.

Φωνάζει η ψυχή μου βοήθεια μα δεν ακούει κανείς, τα αυτιά βούλωσαν από την πολύ ευτυχία της οθόνης και της εξέλιξις του ανθρώπου.
Η μοναξιά εξαπλώθηκε μέχρι και το τελευταίο δωμάτιο όπου κατοικεί κάποιος άνθρωπος.
Ναι αυτή είναι η εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Η λύση είναι μια και μοναδική όσο έχουμε ακόμη ανάσα και χτύπο καρδιάς, η ένωση της ψυχής με τον πραγματικό κόσμο, ας αφήσουμε τα πρέπει και να δούμε αυτά που χρειαζόμαστε στον πραγματικό φυσικό μας κόσμο
Οι απαντήσεις και οι λύσεις είναι πάντα μέσα στην ψυχή του κάθε ανθρώπου και ήρθε η ώρα η να την πουλήσουμε για ένα κομμάτι σάπιο ψωμί η να την αφήσουμε να ελευθερωθεί.

Και για να κλείσω θα δανειστώ κάποια λόγια από ένα τραγούδι των Κατσιμιχέων:

"Θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ 
και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω...."
 
Διαβάστε Περισσότερα »

- Κλειστά τα Τέμπη απο την ερχόμενη Δευτέρα για 5 μέρες


Κλείνουν τα Τέμπη από την ερχόμενη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου για πέντε μέρες, απο τις 7πμ εως τις 8μμ προκειμένου να γίνει η προγραμματισμένη επιθεώρηση και συντήρηση των μέτρων προστασίας του δρόμου από τις πτώσεις βράχων, στο πλαίσιο του σχετικού προγράμματος Τακτικής Συντήρησης Μέτρων Βραχοπροστασίας, που έχουν εγκριθεί από τον Ανεξάρτητο Μηχανικό και το Ελληνικό Δημόσιο.
Διαβάστε Περισσότερα »

- Ο Δεκάλογος του αισιόδοξου


- Να είσαι τόσο δυνατός, ώστε τίποτε να μην ταράζει την ηρεμία σου, την σκέψη και το μυαλό σου.
- Να δείχνεις υγειής, χαρούμενος και ευημερής σε κάθε πρόσωπο που συναντάς.
- Να κάνεις όλους τους φίλους σου, να αισθάνονται πως, κάτι υπέροχο υπάρχει μέσα τους.
- Να βλέπεις την καλή πλευρά στα πάντα, και να κάνεις την αισιοδοξία σου να βγαίνει αληθινή.
- Να σκέφτεσαι μόνο το καλύτερο, να προσπαθείς μόνο για το καλύτερο, και να περιμένεις μόνο το καλύτερο.
- Να είσαι το λιγώτερο ενθουσιασμένος με την επιτυχία των άλλων, όπως είσαι και με την δική σου. - Να ξεχνάς λάθη του παρελθόντος, πιέζοντας τον εαυτό σου για μεγαλύτερα θετικά κατορθώματα στο μέλλον.
- Να έχεις πάντοτε χαρούμενη έκφραση κάθε στιγμή, και χάριζε σε κάθε ζωντανή ύπαρξη που συναντάς ένα χαμόγελο.
- Να αφιερώνεις τόσο πολύ χρόνο στο να βελτιώνεις τον εαυτό σου, ώστε να μην έχεις χρόνο να κρίνεις τους άλλους.
- Να είσαι ελεύθερος απο ανησυχίες, πολύ ανώτερος για να θυμώνεις, πολύ δυνατός για να φοβάσαι, και πολύ ευτυχισμένος για να δεχθείς την ύπαρξη προβλημάτων
Διαβάστε Περισσότερα »

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

- Γιατί γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου;

Το ερώτημα της επικεφαλίδας δεν έχει να κάνει με τα διδάγματα και τα συναισθήματα που απορρέουν από τον ένδοξο αγώνα των παππούδων μας. Αυτά για έναν ευσυνείδητο πολίτη θα έπρεπε να είναι αυτονόητα πράγματα και ως τέτοια θα τα αντιμετωπίσουμε στο συγκεκριμένο άρθρο.
Το ερώτημα λοιπόν έχει το εξής νόημα :
- Γιατί νικήσαμε τους Ιταλούς και συνεπώς έφτασε η 28η Οκτωβρίου να γίνει εθνική εορτή ;
- Ποιοί παράγοντες έφεραν τη νίκη στα όπλα των Ελλήνων μαχητών ;
Θα αναφέρουμε τους σημαντικότερους από αυτούς.
1) Πολιτική ηγεσία


Τα χαράματα της 28ής Οκτωβρίου του 1940, η πατρίδα μας ευτύχησε να έχει ως ηγέτη της τον Ιωάννη Μεταξά. Ο Ιωάννης Μεταξάς εκτός από εξαίρετος στρατιωτικός υπήρξε και ένας από τους πιο καλλιεργημένους Ελληνες της εποχής του. Συνδύαζε τον ψυχρό υπολογιστικό νου ενός πανάξιου επιτελικού και την αδάμαστη θέληση που χαρακτηρίζει τους ρομαντικούς , δεολόγους,πραγματικούς οραματιστές.
Το 1935 ο Ελληνικός Στρατός βρισκόταν σε τραγική κατάσταση.
Αντιγράφουμε από την μονογραφία του Παντελή Καρύκα “Ιωάννης Μεταξάς ,ο πατέρας της νίκης του 40″ :  
“Είναι γεγονός ότι το έπος του 1940 δεν θα υπήρχε, αν ο Μεταξάς δεν είχε την εξουσία στην Ελλάδα από το 1936. Ο Ελληνικός Στρατός, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, δεν υπήρχε. Η Στρατιά του Έβρου που συγκροτήθηκε ήταν στην πραγματικότητα μια φενάκη. Παρ’όλα αυτά, όλες οι κυβερνήσεις, από το 1923 μέχρι το 1936, ελάχιστα έπραξαν για την πολεμική προπαρασκευή της χώρας, με εξαίρεση το καθεστώς Πάγκαλου. 
Ο δικτάτορας Πάγκαλος ήταν ο μόνος που πραγματοποίησε γενναίες αγορές πολεμικού υλικού. Με τον τρόπο αυτό καλύφθηκαν κάποιες από τις ανάγκες του στρατεύματος, αλλά οι ελλείψεις εξακολούθησαν να είναι σοβαρότατες. 
Οι Έλληνες πολιτικοί άρχισαν να αφυπνίζονται το 1935, όταν άρχισε η ιταλοαιθιοπική κρίση, που κατέληξε στην κατάληψη της φτωχής αφρικανικής χώρας από τους Ιταλούς. 
Όσον αφορά τον εξοπλισμό του Ελληνικού Στρατού, ο τότε αρχηγός του, αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, παρέλαβε κυριολεκτικά το απόλυτο χάος. Αν και προβλεπόταν η επιστράτευση 14 μεραρχιών πεζικού, 1 ιππικού και 4 ταξιαρχιών πεζικού, δεν υπήρχε υλικό επιστρατεύσεως για περισσότερες από 6 μεραρχίες. Δεν υπήρχε υλικό στρατοπεδίας, κράνη, κλινοσκεπάσματα, άρβυλα, στολές, και φυσικά δεν υπήρχαν αρκετά όπλα, σε χρηστική κατάσταση και πυρομαχικά. 
Για παράδειγμα, από τα αποθέματα των 400.000 χειροβομβίδων, λιγότερες από 15.000 μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Αν και έγιναν προμήθειες τυφεκίων, αυτομάτων όπλων και πυροβόλων, δεν έγιναν παράλληλες προμήθειες παρελκόμενων και ανταλλακτικών των όπλων αυτών.”
Από αυτό το μικρό απόσπασμα (και χωρίς να προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες που παρέχει απλόχερα η μονογραφία) γίνεται αντιληπτό το τι παρέλαβε ο Εθνικός Κυβερνήτης. Από τα παρακάτω ενδεικτικά απόσπασματα (και πάλι χωρίς να αναφέρουμε -και για λόγους χώρου- λεπτομέρειες) της ίδιας μονογραφίας γίνεται αντιληπτό το τι κατόρθωσε μέσα σε 4 μόλις χρόνια.

“Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μεταξύ 1923 και 1935, οι αμυντικές δαπάνες ήταν ύψους τριών δισ. δραχμών, ενώ στο διάστημα 1936-40 διατέθηκαν περισσότερα από δεκαπέντε δισ. δραχμές.”
“Χάρη στην προπαρασκευή αυτή, η Ελλάδα κατάφερε στον πόλεμο του 1940-41 να παρατάξει το μεγαλύτερο Στρατό στην Ιστορία της – πάνω από 450.000 άνδρες.”
“Ο Ελληνικός Στρατός βρέθηκε την 28η Οκτωβρίου 1940 έτοιμος σε μεγάλο βαθμό να αντιμετωπίσει την ιταλική εισβολή. Το γεγονός αυτό δεν επιδέχεται πλέον καμία αμφισβήτηση, παρά την προσπάθεια ορισμένων να αποδώσουν τη νίκη του ’40 στον «οπλισμένο με ξύλα και πέτρες ελληνικό λαό και όχι στο Στρατό του δικτάτορα Μεταξά», όπως γνωστός, τηλεοπτικός δημοσιογράφος ανέφερε πρόσφατα, λες και ο Ελληνικός Στρατός είναι ιδιοκτησία κανενός.
Είναι γεγονός επίσης ότι, δυστυχώς, το εξοπλιστικό πρόγραμμα που είχε επεξεργαστεί ο πρωθυπουργός και υπουργός Πολέμου Μεταξάς και ο τότε αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί. Γιατί αν είχε ολοκληρωθεί, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως οι Ιταλοί «θα έκαναν το μπάνιο τους» στην Αδριατική, πριν προλάβουν οι σύμμαχοί τους να τους σώσουν. Ωστόσο, αξιοποιώντας το υπάρχον παλαιό υλικό στο έπακρο καθώς και το λιγοστό που πρόλαβε να παραληφθεί έως την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Παπάγος μετέτρεψε τον ουσιαστικά μη υφιστάμενο, προ του 1936, Ελληνικό Στρατό σε μια ικανοποιητικά λειτουργούσα πολεμική μηχανή.”

Αυτά αποδεικνύουν ότι η πολιτική ηγεσία προετοίμασε τον Στρατό για την επερχόμενη σύγκρουση. Παράλληλα όμως, την 28η Οκτωβρίου το στράτευμα δεν ήταν διχασμένο. Η τελευταία αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος από την βενιζελική παράταξη καθώς και ο θάνατος του Ελευθερίου Βενιζέλου, οδήγησαν νομοτελειακά σε ένα στράτευμα συσπειρωμένο γύρω από τον Βασιλέα.
Ο εθνικός διχασμός που ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για τη μικρασιατική καταστροφή, έπαψε να υπάρχει.

2) Αξία Στρατιωτικής Ηγεσίας


Πέρα από την αδιαμφισβήτη αξία του Αλέξανδρου Παπάγου στο ανώτατο ιεραρχικό επίπεδο, η Ελλάς, ευτύχησε να διαθέτει εμπειροπόλεμους αξιωματικούς. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος που σταμάτησε τους Ιταλούς στο Καλπάκι, ήταν βετεράνος 5 πολέμων !
Α βαλκανικός,
Β βαλκανικός,
Α παγκόσμιος, Ουκρανική εκστρατεία, Μικρασιατική εκστρατεία.
Και το παράδειγμα του Κατσιμήτρου δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας για τους τότε Ελληνες αξιωματικούς. Συνεπώς,το υψηλό επίπεδο του Ελληνα Αξιωματικού, αποτελούσε εγγύηση για ένα στράτευμα άριστα εκπαιδευμένο. Η καταστρεπτική δράση του πυροβολικού μας αποτελεί λαμπρό παράδειγμα. Ιδιαίτερα αν σκεφτούμε ότι το πιο σύγχρονο πυροβόλο που διαθέταμε ήταν του 1927 και τα παλαιότερα του 1878.
Μέγιστο βεληνεκές 11 χλμ! (βλ μονογραφία Παντελή Καρύκα)

3) Ο Ελληνικός Λαός.


Λαός με ηθικές αξίες. Λαός που πίστευε στο τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Η παραπάνω φωτογραφία αποδίδει περίφημα την πίστη του Ελληνα στο συγκεκριμένο τρίπτυχο.
Επίπλέον, ο Ελληνας ήταν άνθρωπος σκληραγωγημένος.
Απόρροια της αγροτικής κατά κύριο λόγο σύστασης του πληθυσμού. Ο Ελληνας και η Ελληνίδα, ήταν εξοικειωμένοι με την φύση και τις κακουχίες της αγροτικής και κτηνοτροφικης διαβίωσης.
Το κρύο, οι δύσβατες περιοχές, τα φουσκωμένα ποτάμια, ήταν η καθημερινότητα για την πλειοψηφία των τότε Ελλήνων.
Οι γυναίκες της Ηπείρου,που σήμερα φαντάζουν εξωπραγματικές μορφές, δεν έκαναν κάτι το εξωπραγματικό σε σχέση με την ζωή τους πριν τον πόλεμο.
Ολοι οι παραπάνω παράγοντες συνέβαλλαν στο να γραφτούν χρυσές σελίδες δόξας.
Εμείς,ως απόγονοι άξιων προγόνων,ας αναρωτηθούμε και ας προβληματιστούμε.
Ποιόν από τους παραπάνω παράγοντες διαθέτουμε σήμερα ;
Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

- Πρόσκληση σε εγκαίνεια έκθεσης που συμμετέχει η δικιά μας ΛΟΥΣΥ ΤΣΕΝΟΒΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Το κατάστημα ειδών ζωγραφικής "ΑΡΜΟΣ - ΗΟΒΒΙΕΣ" σας προσκαλεί στην ομαδική έκθεση με θέμα: "ΗΟΒΒΥ - ΕΚΦΡΑΣΗ - ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ" που διοργανώνει στην αίθουσα "Τάκης Τλούπας", στο Χατζηγιάννειο 2ος όροφος Ρούσβελτ 59 στην Λάρισα.

Εγκαίνεια έκθεσης: 
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου και ώρα 20.00μμ
Διάρκεια έκθεσης: 
Απο Δευτέρα 29 Οκτωβρίου εως Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012
Ωρες λειτουργίας: 
Καθημερινά 10.30 εως 13.00 και 18.00 εως 21.00

Στήν έκθεση συμετέχει μαζι με 22 άλλες εκθέτριες και η συγχωριανή μας ΛΟΥΣΥ ΤΣΕΝΟΒΑ

                               Δείγματα απο την δουλειά της




Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

- Προσοχή, η ώρα αλλάζει

Προσοχή, η ώρα αλλάζει

Το λέει και η ώρα: τέλος της θερινής περιόδου!

Την ερχόμενη Κυριακή 28 Οκτωβρίου, γυρίζουμε τα ρολόγια μια ώρα πίσω, δηλαδή στις 04.00 το ξημέρωμα Κυριακής, γυρνάμε την ώρα στις 03.00.
Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

- 23-10-2002 ως 23-10-2012

Σε λίγες ώρες συμπληρώνονται 28 έτη παρουσίας μου σε αυτό το κόσμο.
Δέκα χρόνια από τότε που έγινα ενήλιξ και δέκα χρόνια από τότε που ήρθα και ξέμεινα σε αυτή τη πόλη.
Πρόκειται για καθαρά αυτοβιογραφικό ποστ - tribute στη τελευταία δεκαετία μου (18-28)


 - Χωράνε άραγε δέκα χρόνια σε δύο σελίδες ;;

23 Οκτώβρη 2002.
Είχα δεν είχα δύο μήνες μετακομίσει μόνιμα Αθήνα, και τα μαθήματα στη νομική δεν είχαν ξεκινήσει λόγω απεργιών. Πέρασα δυο μήνες περιφερόμενη γνωρίζοντας την πόλη, βγαίνοντας για καφέ στη Φωκίωνος στη Κυψέλη όπου έμενα με τη συγκάτοικο τη Γιώτα, γνωρίζοντας νέες παρέες, και έχοντας αυτό το συναίσθημα ανεμελιάς και απόλυτης ελευθερίας που σου δίνει κάθε καινούρια αρχή.
Τότε χρειαζόσουν για να ζήσεις άνετα ως φοιτητής 450 ευρώ και μπορούσες να πληρώνεις νοίκι, λογαριασμούς, και προσωπικά έξοδα με μεγάλη ευκολία.
Έκανες και αποταμίευση μη σου πω.
Εποχή παχιών αγελάδων, μόλις που συνηθίζαμε στο ''ευρώ'', το εισιτήριο στο αστικό έκανε 0,20 λεπτά, το τυλιχτό σουβλάκι 0,80 και η ελάχιστη διαδρομή στο ταξί 1,50 ευρώ.

Είπα λοιπόν να γιορτάσω τα 18α γενέθλιά μου και παράλληλα και τη νέα μου αρχή στην Αθήνα. Αποφασίσαμε με τη συγκάτοικό μου να καλέσουμε όποιον ξέραμε και να φέρει και αυτός όποιον ήθελε, στο δυάρι στη Κυψέλη για το ''παρτυ γενεθλίων''.
Πλάκωσε πολύς λαός δε τους ξέραμε και όλους, σε κάποια φάση ήρθε η διπλανή γριά να παραπονεθεί για φασαρία της άνοιξε τη πόρτα ένας τυπάς με ράστα (ούτε γω τον ήξερα) - εφριξε η γριά και κάλεσε την αστυνομία. Ήταν (λέω ήταν γιατί πέθανε) από αυτές τις γριές τις αστικής τάξης που ταν 200 χρονών έπαιζε πιάνο και έκανε μαθήματα γαλλικών, και μεις ήμασταν οι ''απολίτιστοι βλάχοι''.
Εκείνη την εποχή στη νυχτερινή Αθήνα είχε μεγάλη πέραση η house μουσική, η τρέντυ νεολαία έβγαινε στο Plusoda και στο Umatic.
Εμείς βέβαια όπως κάθε πρωτοετής που σεβόταν τον εαυτό του προτιμούσαμε τα πάρτυ της ΑΣΟΕΕ, της Παντείου και της Νομικής. Ά και του Πα.Πει άμα βρίσκαμε μεταφορικό μέσο.

Τις πρώτες Απόκριες του πρώτου έτους, φυσικά πήγαμε στο καρναβάλι της Πάτρας και το Μάη πήγαμε στην καθιερωμένη φοιτητική εκδρομή στη Μύκονο. Μόδα μαλλί κόκκινο ή καστανό και πολλές ξανθιές τούφες από κάτω.

2ο έτος - Σεπτέμβρης του 03
- Μετακόμισα μόνη στο Παγκράτι.
Ήταν τρομερά δύσκολο να βρεις σπίτι υπήρχε τεράστια ζήτηση και μικρή προσφορά και σου νοίκιαζαν τη κάθε τρύπα ένα καρο λεφτά.
Εκείνο το χειμώνα εργάσθην σαν κάθε φοιτητής που σέβεται τον εαυτό του στον ΟΤΕ στο 131. Μισθός part time 350 ευρώ. (Τώρα δέκα χρόνια μετά έχουν αυξηθεί οι ώρες από 4 σε 6 και ο μισθός είναι 280-290)
Παράλληλα στη πόλη επειδή προετοιμαζόταν για Ολυμπιακούς Αγώνες επικρατούσε ένα χάος. Ξηλωμένοι δρόμοι, πεζοδρόμια, κλειστοί σταθμοί του μετρό, (τότε λειτουργούσε μόνο Σύνταγμα - Εθν.Αμυνα - και Δάφνη - Σεπόλια), και κυκλοφορούσαν τα παλιά τρόλεϊ αυτά τα ρώσικα.  Ακολούθησε το κύμα πορειών για το πόλεμο στο Ιράκ, που πηγαίναμε μετά από ολονύκτιες κρεπάλες.
Πρωτοαγοράσαμε τα πρώτα pc ο καθείς, που τα χρησιμοποιούσαμε για να βλέπουμε dvd, γιατί δεν υπήρχε ADSL. Μπαίναμε online με κάτι προπληρωμένες κάρτες από το περίπτερο που πληκτρολογούσες 900 κωδικούς.
Ήρθαν και οι Ολυμπιακοί, τα Ζέπελιν, και έλειψα εκείνο το καλοκαίρι δύο μήνες στις Μηλιές και γυρίζοντας στην τελετή λήξης νόμιζα ότι πήγα σε άλλη πόλη.
Είχαν αλλάξει τα πάντα ακόμα και τα δρομολόγια των αστικών. Πολιτισμικό σοκ.
Ήσυχες χρονιές, πηγαίναμε στο αναγνωστήριο να διαβάσουμε (Ιπποκράτους 15) ή στα sturbacks όταν ήταν γεμάτο. Πίναμε καφέ στο κυλικείο και λέγαμε και το φλυτζάνι. Κάποια στιγμή βρέθηκα να τραγουδάω με μια αυτοσχέδια μπάντα μιας βδομάδας σε πολιτιστικό διήμερο της ΚΝΕ στη νομική. Μόδα τα φούξια καλσόν και οι λευκές μπότες.

2005-06
Αλλάζω σπίτι και νοίκιασα την από πάνω γκαρσονιέρα στη πολυκατοικία της Ροδάνθης, μια πολυκατοικία στο Παγκράτι με θυρωρό, δύο ασανσέρ και περίπου 75 διαμερίσματα. Δε μας ήταν δύσκολο να χτίσουμε σχέσεις αγάπης και μίσους με τους υπόλοιπους ενοίκους, κυκλοφορούσαμε με πιτζάμες πάνω κάτω, ξεμέναν σπίτια μας και άλλοι φίλοι και ήμασταν μια μεγάλη παγκρατιακή οικογένεια.
Μέχρι και η γιαγιά μου βρήκε γνωστή της να κατοικεί σε αυτή τη πολυκατοικία.
Καλοκαίρι του 07, μετατίθεται η πολυαγαπημένη αδερφή στην Αθήνα οπότε αναγκάστηκα μετά λύπης να αποχωριστώ τη σούπερ πολυκατοικία και να πάω 30 μέτρα παραπέρα να νοικιάσω δυάρι να χωράμε με τη μικρή. Τότε ακόμη μέρες ευημερίας, τα ενοίκια ήτο πανάκριβα.
Η νομική μας είχε κουράσει χρωστούσαμε κάτι λίγα αλλά δύσκολα μαθήματα και τα σέρναμε. Ξεκίνησα κάτι δουλειές να μη βαριέμαι, όχι σε δικηγορικά γραφεία τα απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι, (μετανιώνω που δεν είχα ξεκινήσει νωρίτερα να κάνω τέτοιες μικροδουλειές να μαζέψω περισσότερες εμπειρίες).
Ξεκίνησα με promotion. Εύκολα λεφτά και κάθε φορά κάτι διαφορετικό. (Κάρτες σε τράπεζες, κοσμοκάρτες σε καφετέριες μέχρι και στην έκθεση horeca στο Ελληνικό που διαφήμιζα κάτι επαγγελματικούς φούρνους για εστιατόρια).
Η νομική κλειστή με καταλήψεις, ξεκίνησα αγγλικά να πάρω το proficiency - όχι ιδιαίτερα - σε τμήμα με άλλα 5 ρεμάλια - η δασκάλα συνομήλικη μου, περάσαμε τέλεια, μάθαμε αγγλικά και ήπιαμε και πολλές μπύρες.
Άλλαζαν οι παρέες γιατί στα τέλη των σπουδών γίνανε ανακατατάξεις - φύγαν για επαρχία, κάναν μεταπτυχιακά αλλού κτλ.
Χειμώνας 07-08 και 08-09 περνούσα τις νύχτες σε μπαράκια με την Πολωνή φίλη μου Αγνή και τον τυνήσιο Καρίμ.
Multicultural παρέα, γούσταρα τρελά που η νοοτροπία τους απείχε πολύ από την υπερπροστατευτική κουλτούρα της ελληνικής οικογένειας.Οικογένεια μετά τα 18 ήταν οι φίλοι, και επενδύουμε σε αυτούς και χτίζουμε ωραίες σχέσεις. Πέρασα υπέροχα μαζί τους και μου λείπουν και οι δύο καθώς φύγανε - τι θα έκαναν άλλωστε στη ψωροκώσταινα του σήμερα ;;
Η σύνθεση δημοσίου και τελευταίο μάθημα να μην περνιέται με τίποτα στη νομική για 3 εξεταστικές - οπότε παράλληλα και για να μην πάω φυσικά σε γραφείο δούλευα σε νομική ιστοσελίδα - ηλεκτρονικό νομικό βιβλιοπωλείο - και στο καφέ του ιδίου στην περιοχή της Ευελπίδων - όπου έριξα κάποτε το δίσκο πάνω σε εναν Εισαγγελέα και τον περιέλουσα για τα καλά.
Στις γιορτές έκανα υπηρεσίες ζογκλέρ σε παιδικά πάρτυ - τεράστια επιτυχία και η καλύτερη δουλειά που χω κάνει έβερ.
Ε πέρασα κάποια στιγμή και το κωλομάθημα ορκίστηκα έγινα ασκούμενη, έπιασα σε γραφείο δουλειά δε γινόταν να το αποφεύγω εσαεί - και έκτοτε κάνω το δικηγόρο.
Τα χρόνια μεταξύ 09-12 πέρασαν με δουλειά, εξετάσεις συλλόγου, μικρά και πολλά ταξίδια στο εξωτερικό σε φίλους που ζουν έξω.
Πλάκωσε κρίση και μνημονηίλα, - αποχαιρετήσαμε για εξωτερικό πολλούουουους φίλους- και συνεχίζουν να φεύγουν με αμείωτο ρυθμό.
Η σίστερ με την οποία συγκατοίκησα 4 χρόνια  μετακόμισε στι Βόλο και διατηρώ το σπίτι που το 07 νοικιάσαμε μαζί - με μειωμένο ενοίκιο.
Ωριμάσαμε, άρχισαν οι παλιές φοιτητικές κοριτσοπαρέες να χουν μετατραπεί σε φίλες σκορπισμένες στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, με σύντροφο, άλλοτε σύζυγο άλλοτε παιδί ή και παιδιά..
Πλέον οι παλιοί συμφοιτηταί αντί των ανγνωστηρίων της Ιπποκράτους πίνουμε καφέ στα κυλικεία της Ευλπίδων και φοράμε λίγο πιο σοβαρά ρούχα.
Σιχτηρίζουμε τη δύσκολη καθημερινότητα του νέου δικηγόρου στην Ελλάδα και δη στην Αθήνα του 2012, πολλοί δε ''ξεκαβάλησαν'' το δικηγοροκαλάμι που΄χαν καβαλήσει από πιτσιρίκια λίγο απότομα.

23-10-2012.
Σε λίγες ώρες κλείνω τα 28.
- Εντάξει δε μου φαίνεται ούτε πολύ ούτε λίγο.. Εξάλλου είναι τόσο σχετικός ο χρόνος. Τι σημασία έχει ποσές φορές γύρισε η γη γύρω από τον ήλιο όσο εσύ είσαι πάνω της ;;;
Το μόνο που αξίζει είναι το ταξίδι..οι στιγμές, οι άνθρωποι, η όποια σοφία αποκόμισες και σε διαμόρφωσε.
Θα κάνω γενέθλια ή στο γραφείο ή μονη σπίτι με την κολωγρίπη που με έχει κλείσει μέσα ήδη τρεις μέρες, και αντί τουρτας θα καταναλώσω βιταμίνες και σιρόπι βήχα. (Αυτό στα 18 θα μου στοίχιζε - τώρα δε με χαλάει καθόλου - βρήκα και χρόνο να γράψω το ποστ.)  ....Ου γαρ έρχεται μόνον...

Σας ευχαριστώ όλους όσους υπήρξατε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνοδοιπόροι για λίγο ή πολύ όλα αυτά τα χρόνια.. πάμε τώρα για τα δέκα επόμενα..  αα και χρόνια μου πολλά ! 

Κατερίνα Νοτοπούλου 

(Σκόπιμα παραλείπω αναφορές σε έρωτες - σχέσεις - απώλειες κτλ - επέλεξα περισσότερο να κάνω αναφορές στις συνήθειες και δραστηριότητες εμού, των φίλων και της γενιας αυτής της εποχής και να δώσω ένα μίνι στίγμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας αυτών των δέκα χρόνων - thanks που με διαβάσατε)


Διαβάστε Περισσότερα »

- Η λέξη "χώρα" που αντικατέστησε την έννοια "Πατρίδα"

Γράφει ο Ευαγγελιστριώτης
Η Ελλάδα πεθαίνει. Την πεθαίνουν. Ύπουλα αλλά φανερά πλέον, γρήγορα όμως και βασανιστικά. Ο Ελληνισμός δέχεται την χειρότερη επίθεση υποδουλώσεώς του μέσω ενός ανελέητου οικονομικού πολέμου που έχουν εκτοξεύσει εναντίον του. Δεν θα επιχειρήσω με δυσνόητες και βαρύγδουπες αναλύσεις να υπερασπιστώ των γραφομένων μου. Όχι. Είμαι ένας απλός θεατής των βασανιστικών γεγονότων και έτσι τα παραθέτω, με απλή λογική και με πόνο καρδιάς, όλα αυτά που οδηγούν με ασφάλεια  στην ταπείνωση της  Πατρίδας μου.
Ναι. Η Ελλάδα πεθαίνει. Ο Ελληνισμός χάνεται. Δεν μπορεί να είναι τυχαία όλα αυτά. Το σχέδιο είναι σατανικό και εκτελέστηκε από τους πρωταγωνιστές και τους κομπάρσους του με απόλυτη ακρίβεια και επαγγελματική ψυχρότητα.
Το νυστέρι που ξέσχισε τα σωθικά της πεμπτουσίας του Ελληνισμού καθοδηγήθηκε από έμπειρα χέρια. Ήξερε να το κάνει. Η ιστορία, η γλώσσα, η Θρησκεία, η παιδεία, τα ήθη, αυτά που κρατούσαν δεμένο τον Έλληνα με την Πατρίδα του, ήταν οι αντικειμενικοί σκοποί του όλου εγχειρήματος. Ύστερα χειραγωγήθηκε ο λαός, ημιμαθής από τραγική νοθευμένη παιδεία πολιτικώς καθοδηγούμενη, αποχαυνωμένος από την φτιασιδωμένη ευμάρεια..
της καλοζωίας, καθοδηγούμενος αριστοτεχνικά από προδότες πολιτικούς και ινστρούχτορες, διχασμένος μονίμως για ευκολοδιοίκηση, εξουθενωμένος και ταπεινωμένος δέχεται σήμερα αδιαμαρτύρητα τον στραγγαλισμό της αναπνευστικής του οδού, αναξιοπρεπής πλέον και εν πτωματική ακινησία υποκύπτει  στα τετελεσμένα.
Η εισβολή των λαθρομεταναστών, βάση σχεδίου, αλλοιώνει ταχύτατα την Εθνική και πληθυσμιακή δομή.
Οι χαμηλοί πλέον μισθοί στα όρια της πείνας, η ανυπαρξία κοινωνικού κράτους, η αισχρή και ανέντιμη φορολογία επί της οικογένειας, αποθαρρύνουν και απαγορεύουν στους Έλληνες την δημιουργία οικογενείας και την γέννηση τέκνων. Είναι ότι σατανικότερο έχουν εφαρμόσει οι επικράτορές μας συνεπικουρούμενοι από τους Εθνοπροδότες - λακέδες πολιτικούς χαρτογιακάδες.
Ο Ελληνικός λαός πλέον έχει μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα. Ούτε το δικαίωμα στη ζωή. Τον στραγγαλίζουν και ο ίδιος γίνεται αυτόχειρας.
Η ντροπή δεν έχει καμία θέση στους δεχόμενους τις εξοντωτικές διαταγές της τρόϊκας απάτριδες πολιτικούς, οι οποίοι από το λεξιλόγιό τους έχουν διαγράψει την λέξη Πατρίδα. Αποφεύγουν την λέξη Πατρίδα, οι εξωτραφέντες, γιατί δεν τους λέει τίποτε, δεν την πονάνε  και την έχουν αντικαταστήσει με την λέξη χώρα!
Η χώρα τους λοιπόν, που την εξουσιάζουν, την κατάντησαν χωματερή των Ελλήνων τους οποίους θάβουν εκεί, μαζί με την ιστορία τους.
Τέλος….
Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

- "Σιωπηλοί Αγγελοι"

Πρόκειται για μια αναπτυξιακή διαταραχή που εμφανίζεται για πρώτη φορά στην παιδική ηλικία 2-5 ετών στα κορίτσια. Προκαλεί προβλήματα στη λειτουργία του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη γνωστική, αισθητηριακή, συναισθηματική, κινητήρα και αυτόνομη λειτουργία. Εμφανίζει συχνά συμπτώματα, όπως ο αυτισμός, εγκεφαλική παράλυση, και αναπτυξιακή καθυστέρηση.
Συμβαίνει σε όλο τον κόσμο σε 1 στις 10.000 και σε 23.000 γεννήσεις κοριτσιών.
Είναι το σύνδρομο Rett και, κατά περίεργο τρόπο, το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει ακόμη πάρα πολύ γι 'αυτό.

Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση μπορεί να βοηθήσει στην βραδεία (δηλ. αργή) εξέλιξη της απώλειας της κίνησης.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει:
  • Φυσιοθεραπεία για να προφυλαχθεί το άτομο από προβλήματα με τις αρθρώσεις και να βελτιωθεί η κίνησή του
  • Κινησιοθεραπεία, δηλαδή θεραπεία για να βελτιωθεί η χρήση του χεριού και η σταθερότητα του σώματος
  • Μουσικοθεραπεία
  • Υδατοθεραπεία - άσκηση στο νερό.
Εκπαίδευση
Τα άτομα με σύνδρομο Rett παρακολουθούν όλους τους τύπους των σχολείων.
Χρειάζονται:
  • Πρώιμη έκθεση σε παιχνίδια και μουσική
  • Δραστηριότητες κατάλληλες με την ηλικία τους
  • Σχολικό περιβάλλον που προσφέρει ιδιαίτερα κίνητρα
Όταν ακούστηκε για πρώτη φορά σχετικά με το σύνδρομο Rett και εισήχθη στο Διεθνές σύνδρομο Rett Foundation (IRSF), η Ayme ήξερε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη μουσική για να βοηθήσουν στην αύξηση της ευαισθητοποίησης για την αιτία.
Εμπνευσμένο από τις ιστορίες πολλών οικογενειών, συνέθεσε το τραγούδι, "Silent Angels" για να βοηθήσει στην προσπάθεια άντλησης κεφαλαίων για την έρευνα και για να κατανοήσουμε καλύτερα την αιτία για τη διαταραχή αυτή.

Αφιερωμένο στην φίλη και αγαπημένη μου Νεράϊδα...!!!



ΑΓΓΕΛΟΙ ΓΗΣ
Διαβάστε Περισσότερα »

- Το Νόμπελ λογοτεχνίας στον Σεφέρη

Σαράντα εννιά χρόνια πέρασαν από την ημέρα που η Σουηδική Ακαδημία τίμησε  τον Γιώργο Σεφέρη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, «Για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες».
Ο Γιώργος Σεφέρης ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με το παγκοσμίως ανώτερο βραβείο πνευματικής προσφοράς. Έως σήμερα ακολούθησε μόνο ο Οδυσσέας Ελύτης, το 1979.
Διαβάστε Περισσότερα »

- Τετάρτη ή Πέμπτη πρωί αναμένεται να είναι διαθέσιμο το 50% του τσεκ

Στους λογαριασμούς των αγροτών θα είναι διαθέσιμα τις επόμενες ώρες τα χρήματα που αντιστοιχούν στην προκαταβολή της ενιαίας ενίσχυσης ύψους 1,1 δισεκ. ευρώ, μετά τις τελευταίες διασταυρώσεις που διενεργούνται στα στοιχεία του ΟΠΕΚΕΠΕ, του υπουργείου Οικονομικών και της Πειραιώς –ΑΤΕbank. Πληροφορίες αναφέρουν ότι όλα κινούνται κατ’ ευχήν προκειμένου σε λίγες ώρες να έχει γίνει η αυτόματη μεταφορά των χρημάτων στους λογαριασμούς των παραγωγών, ενώ κρίσιμο στοιχείο παραμένει και η στάση που θα τηρηθεί από την πλευρά των πιστωτικών ιδρυμάτων και ιδιαίτερα της ATEbank αναφορικά με τη δέσμευση ποσών για υποχρεώσεις των αγροτών έναντι των ΕΑΣ αλλά και έναντι της ίδιας της τράπεζας.
Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

- ΔΗΜΟΣ ΠΑΛΑΜΑ - δηλώσεις άρδευσης από επιφανειακά νερά

Με στόχο την έκδοση αδειών χρήσης επιφανειακών νερών, που θα χρησιμεύσει για την εγκατάσταση παρόχθιων ηλεκτρικών αντλιοστασίων, ο δήμος Παλαμά καλεί τους παραγωγούς να προσέλθουν στο δήμο και να υποβάλουν τις σχετικές αιτήσεις με τις οποίες θα δηλώνουν πόσα στρέμματα αρδεύουν από επιφανειακά νερά (κανάλια) και σε ποιο σημείο βρίσκονται.
Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση – πρόκληση του δημάρχου Παλαμά κ. Πατσιαλή, τονίζεται:
«Καλούνται οι παραγωγοί του Δήμου Παλαμά, που κάνουν χρήση επιφανειακών νερών για την άρδευση των χωραφιών τους, να προσέλθουν στην Γεωτεχνική Υπηρεσία του Δήμου και να υποβάλουν τις αντίστοιχες αιτήσεις – δηλώσεις για τα αγροτεμάχια που θα ποτίσουν, μέχρι την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012.
Όλα τα παραπάνω γίνονται για την εγκατάσταση παρόχθιων ηλεκτρικών αντλιοστασίων, που θα μειώσει το κόστος παραγωγής αγροτικών προϊόντων, καθώς..
επίσης και για την επιδότηση των χωραφιών.
Οι δημότες προσερχόμενοι στο Δήμο, θα πρέπει να έχουν μαζί τους τα παρακάτω:
1. Ταυτότητα
2. Α.Φ.Μ.
3. Αριθμό αναδασμού και έκταση αγροτεμαχίων.
4. Τίτλους κυριότητας αγροτεμαχίων (μόνο για τα εκτός αναδασμού αγροτεμάχια)
5. Για τα μισθωμένα αγροτεμάχια, τα στοιχεία του εκμισθωτή (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο και ΑΦΜ).»
Διαβάστε Περισσότερα »

- Εγινε η γενική τακτική συνέλευση μελών του Ε.Μ.Σ Ιτέας

Πραγματοποιήθηκε χθές την Κυριακή 21 Οκτωβρίου, όπως όριζε το καταστατικό, στην αίθουσα του Δημοτικού καταστήματος, η τακτική γενική συνέλευση των μελών του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιτέας.
Στην διάρκεια της διαδικασίας επικυρώθηκαν τα Πρακτικά της γενικής συνέλευσης, εγκρίθηκε ο διοικητικός και οικονομικός απολογισμός εσόδων και εξόδων της προηγούμενης χρονιάς.
Στη συνέχεια ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Αχιλλέας Μπαλαντίνας αναφέρθηκε και στις εκδηλώσεις που θα γίνουν για το επόμενο έτος 2013 και οι οποίες εγκρίθηκαν απ΄ολα τα μέλη που παρευρέθηκαν στον ετήσιο απολογισμό.
Το Δ.Σ του Συλλόγου ευχαριστεί όλα τα μέλη του για την μεγάλη συμμετοχή και την αμέριστη στηριξή τους.




Διαβάστε Περισσότερα »

- Β. Γιαννάκος "Επιβάλλεται η στροφή στην πρωτογενή παραγωγή" - Εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ"

Βασίλης Γιαννάκος
Πρόεδρος Ε.Α.Σ. Καρδίτσας
Αρθρο απο το ΕΘΝΟΣ της Κυριακής
"Η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας δραστηριοποιείται κυρίως στον τομέα της οινοποίησης και της παραγωγής αποσταγμάτων (Τσίπουρο)", εξηγεί ο πρόεδρος της Ε.Α.Σ. κ. Βασίλης Γιαννάκος.
"Με ετήσια συγκέντρωση 2.000 τόνων σταφυλιών, τα οποία οινοποιεί στις εγκαταστάσεις της η Ε.Α.Σ. Καρδίτσας παράγει κάθε χρόνο 1.000 τόνους κρασιού, που διατίθεται χύμα αλλά και εμφιαλωμένο μετά απο τυποποίηση και εμφιάλωση στο σύγχρονο οινοποιείο της.
Η Ενωση παράγει κρασιά που έχουν κατακτήση κορυφαίες θέσεις στην τοπική και ευρύτερη αγορά, όπως τις ετικέτες "Μεσενικόλας", "Ακρατος Λευκός", "Ακρατος Ερυθρός", καθώς και το τσίπουρο "Ταυρωπός"."

Παράλληλα, ο κ. Γιαννάκος μιλάει για το σήμερα μα και το αύριο της Ελληνικής παραγωγής:

" Η Ελληνική γεωργία υποφέρει απο την αδυναμία των συντελεστών του χώρου να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μέσα σε ενα κλίμα ιδιότυπου κρατισμού, οι προσδοκίες όλων εξαντλούνται στην πίστωση της ενιαίας ενίσχυσης.
Δυστυχώς οι παραγωγοί δεν δείχνουν ενδιαφέρον για θέματα που δεν αφορούν κάποιου είδους πληρωμή αλλά ωστόσο παραμένουν καίριας σημασίας, όπως οι αλλαγές στους νόμους για τους αγριτικούς συνεταιρισμούς και η αξιοποίηση του νεου θεσμικού πλαισίου.
Σε μια περόδο εκτεινόμενου ανταγωνισμού, οι επαγγελματίες του χώρου επιβάλλεται να είναι προετοιμασμένοι για τις δύσκολες καταστάσεις που έπονται.
Η ουσιαστική αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων του πρωτογενούς τομέα και κυρίως της αγροτικής παραγωγής δεν είναι απλά μια λύση στο σημερινό οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί η χώρα, αλλά αποτελεί την πιο ενδιαφέρουσα πρόταση για την επαναφορά της Ελληνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά.
Ισχυρή μου πεποίθηση αποτελεί η άποψη οτι η ώρα της γεωργίας εχει φθάσει.
Τόσο η εγχώρια οικονομική πραγματικότητα οσο και οι διεθνείς συνθήκες υπαγορεύουν μια γενναία στροφή στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής.
Με σχέδιο και ανάλογη χρηματοδότηση, δεν πρέπει να αφήσουμε να χαθεί και αυτή η ευκαιρία."
Διαβάστε Περισσότερα »

- Απογευματινός καφές με "άρωμα" επιτυχίας απο τον Σύλλογο Γυναικών Ιτέας

Εντυπωσιακή ήταν η προσέλευση των γυναικών, χθές την Κυριακή, στον απογευματινό καφέ που διοργάνωσε το νεο Δ.Σ του Συλλόγου Γυναικών Ιτέας στο καφεζαχαροπλαστείο "Αχίλλειον"στη Βάσω.
Η φιλοξενία από πλευράς διοργανωτών του Συλλόγου ήταν ιδιαίτερα ζεστή.
Τα μέλη απόλαυσαν καφεδάκι και κουβεντούλα για όλα τα θέματα που αφορούν τον Σύλλογο.
Το Διοικητικό Συμβούλιο ευχαριστεί θερμά όλες τις γυναίκες που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση.

                              Πατήστε πάνω στις φωτό για μεγένθυση...







Διαβάστε Περισσότερα »

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

- Γενική συνέλευση των μελών του ΕΜΣΙτέας

Λόγω αναβολής της προηγούμενης γενικής συνέλευσης, και όπως ορίζεται απο το καταστατικό του Συλλόγου μας την ερχόμενη Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 6:00μμ το απόγευμα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του καταστήματος Ιτέας θα γίνει Γενική Συνέλευση των μελών του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ιτέας.
1) Οικονομικός απολογισμός Αύγουστος 2011- Αύγουστος 2012
2) Πρόγραμμα εκδηλώσεων 2013 
Καλούνται όλα τα μέλη να προσέλθουν στην ώρα τους.

Το Δ.Σ του συλλόγου
Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

- Απογευματινός καφές απο τον Σύλλογο Γυναικών Ιτέας

Την Κυριακή 21 Οκτωβρίου και ώρα 4.μμ στο καφεζαχαροπλαστείον "Αχχίλειον" στη Βάσω ο Σύλλογος Γυναικών Ιτέας διοργανώνει απογευματινό καφέ με συζήτηση για όλα τα θέματα και καλεί όλες τις γυναίκες και τα μέλη του Συλλόγου για ενα ευχάριστο απόγευμα.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου
Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

- Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Παλαμά

Την ερχόμενη Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012, στις 7μμ, συνέρχεται σε τακτική του συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο Παλαμά, που θα γίνει στο Δημοτικό Κατάστημα της Τοπικής Κοινότητας Προαστίου της Δημοτικής Ενότητας Σελλάνων, για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα της ημερήσιας διάταξης:

 


1. Έγκριση τριμηνιαίας έκθεσης εσόδων - εξόδων οικονομικού έτους 2012 του Δήμου Παλαμά [Γ΄ Τρίμηνο]. Εισηγήτρια κα Αθηνά Μπαρτζιώνα.

2. Αναμόρφωση προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2012. Εισηγητής κ. Πρόεδρος Δ.Σ.

3. Συζήτηση και λήψη απόφασης για την επιβολή Τελών Καθαριότητας και Φωτισμού της Έδρας του Δήμου και των Τοπικών Κοινοτήτων για το οικονομικό έτος 2013. Εισηγητής κ. Δήμαρχος.

4. Συζήτηση και λήψη απόφασης για τον Καθορισμό βοσκήσιμων εκτάσεων και επιβολή Δικαιώματος βοσκής για το οικονομικό έτος 2013 και ορισμός Επιτροπής για τη διαπίστωση της νόμιμης ή αυθαίρετης χρήσης των καθορισμένων εκτάσεων. Εισηγητής κ. Δήμαρχος.

5. Συζήτηση και λήψη απόφασης για την επιβολή Τέλους χρήσης πεζοδρομίων, πεζόδρομων, πλατειών και οδών για το οικονομικό έτος 2013. Εισηγητής Δ.Σ. κ. Αντώνιος Θεοδώρου.

6. Συζήτηση και λήψη απόφασης για την επιβολή Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (Τ.Α.Π). για το οικονομικό έτος 2013. Εισηγητής κ. Δήμαρχος.

7. Συζήτηση και λήψη απόφασης για την επιβολή Τέλους επί των ακαθάριστων εσόδων των κέντρων διασκέδασης, εστιατορίων και συναφών καταστημάτων για το οικονομικό έτος 2013. Εισηγητής κ. Δήμαρχος.

8. Συζήτηση και λήψη απόφασης περί παράτασης της συνολικής προθεσμίας εκτέλεσης του υποέργου: «Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων Δ.Δ. Παλαμά». Εισηγητής κ. Δήμαρχος.

9. Συζήτηση και λήψη απόφασης περί παράτασης της συνολικής προθεσμίας για την εκτέλεση του υποέργου: «Δίκτυο Ακαθάρτων Πόλης Παλαμά». Εισηγητής κ. Δήμαρχος.

10. Έγκριση ή μη του 1ου Ανακεφαλαιωτικού Πίνακα του έργου: «Καθαρισμός και Διάνοιξη Αρδευτικών Καναλιών». Εισηγητής κ. Δήμαρχος.

11. Συζήτηση και λήψη απόφασης επί της υπ΄ αριθμ.: 22/2012 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου Παλαμά. Εισηγητής Αντιδήμαρχος κ. Δημήτριος Πάτας.

12. Συζήτηση και λήψη απόφασης επί της υπ΄ αριθμ.: 23/2012 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου Παλαμά. Εισηγητής Αντιδήμαρχος κ. Δημήτριος Πάτας.

13. Συζήτηση και λήψη απόφασης περί έγκρισης διενέργειας εκδηλώσεων της Εθνικής Εορτής 28ης Οκτωβρίου. Εισηγητής κ. Πρόεδρος.

14. Τροποποίηση της αριθμ.: 29 / 2012 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου. Εισηγητής κ. Πρόεδρος Δ.Σ.

15. Συζήτηση και λήψη απόφασης επί εγγράφου των Προέδρων των ΕΟΑΣΝ Λάρισας, ΕΟΑΣ Καρδίτσας και ΟΑΣ Τρικάλων. Εισηγητής κ. Πρόεδρος Δ.Σ.

16. Συζήτηση και λήψη απόφασης σε αίτημα του Διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου της Τοπικής Κοινότητας Φύλλου. Εισηγητής Αντιδήμαρχος κ. Βάϊος Καραγιάννης.

17. Συζήτηση και λήψη απόφασης σε αίτημα του κ. Αναστασίου Μπερνάρα του Νικολάου. Εισηγητής κ. Πρόεδρος Δ.Σ.

18. Συζήτηση και λήψη απόφασης σε αίτημα του κ. Φίλιππου Αβραμόπουλου. Εισηγητής κ. Πρόεδρος Δ.Σ.
Διαβάστε Περισσότερα »

- Το στοιχειωμένο αυτοκίνητο…(ανέκδοτο)

Κάπου στην Εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας και αρκετά έξω από τα Καμένα Βούρλα, ένας τύπος κάνει ότο-στοπ.
Η προσπάθειά του μέχρις στιγμής δεν έχει επιφέρει καρπούς, και σε αυτό συντελεί τόσο η ώρα που είναι γύρω στις 3 το πρωί, όσο και ο πολύ κρύος χειμωνιάτικος καιρός.
Ο τύπος απελπισμένος, είχε αρχίσει να τo δαγκώνει από το κρύο, και συνειδητοποιούσε όλο και περισσότερο ότι αν δεν έβρισκε αυτοκίνητο σύντομα, θα άφηνε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο.
Σε κάποια στιγμή, και ενώ κανένα από τα λιγοστά αυτοκίνητα που πέρασαν δεν σταμάτησε, βλέπει από μακριά ένα αυτοκίνητο να πλησιάζει με σχετικά χαμηλή ταχύτητα.
Σκέφτεται λίγο, και παίρνει την απόφαση να μπει στη μέση του δρόμου και να αρχίσει να κουνάει χέρια και πόδια. Ούτως ή άλλως θα πέθαινε από το κρύο, οπότε και αν ακόμα τον πατούσε το αυτοκίνητο δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία. Τουλάχιστον έτσι είχε μια ελπίδα....

Το αυτοκίνητο πλησιάζει και έρχεται ακριβώς μπροστά του.
Ο τύπος τρέχει γρήγορα, ανοίγει την πόρτα και μπαίνει στη θέση του συνοδηγού. Η ατμόσφαιρα μέσα στο αμάξι είναι παραδεισένια...

- Αχ... ζεστούλα....σας ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε, δεν θα ήξερα τι να κάνω αν εσείς δεν στα... στα...

Ο τύπος αρχίζει να τραυλίζει όταν διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει κανένας στη θέση του οδηγού.
Το τραύλισμα μετατρέπεται σε πανικό όταν το αυτοκίνητο αρχίζει να κινείται μόνο του!

- Αμάν!!!.. το αμάξι είναι στοιχειωμένο...

Ανοίγει γρήγορα την πόρτα για να βγει έξω, αλλά το τσουχτερό κρύο του αλλάζει το μυαλό.
- Που πάω; Θα ψοφήσω έξω, στοιχειωμένο ξε-στοιχειωμένο εδώ θα κάτσω.

Το αυτοκίνητο συνέχισε την πορεία του στην Εθνική οδό.
Κάποια στιγμή, στρίβει σε ένα βενζινάδικο και σταματά.
Ο τύπος παραξενεύεται.
Μετά από 5 λεπτά, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει κάποιος στη θέση
του οδηγού.
Ο τύπος έντρομος πετάγεται και φωνάζει...

- Μη κύριε... μη μπαίνετε στο αμάξι.... το αμάξι είναι
στοιχειωμένο..

Και ο τύπος...

- Τι στοιχειωμένο ρε παπάρα, απ τα διόδια το σπρώχνω!!!

Διαβάστε Περισσότερα »

- Δεν πάμε καλά...!!!

Δεν πάμε καλά.
Στην πραγματικότητα πάντα δεν πηγαίναμε, αλλά τώρα παράγινε το πράγμα.
Οι φέροντες τα Μνημόνια και τις Τρόικες έγιναν αντιστασιακοί, οι δεξιοί θαυμάζουν τον Κουβέλη, οι αριστεροί ελπίζουν στον Σαμαρά.
Όλη η καθεστωτική δημοσιογραφία έγινε «Σαμαρική» σε τέτοιο βαθμό, που όλοι εμείς οι «προγενέστεροι» θα στηρίξουμε Τσίπρα μόλις έλθει το πολυπόθητο Αλτσχάιμερ και το Champions League στον Πειραιά.
Οι επιχειρηματίες έγιναν ψιθυριστές, ο Πέτρος Γαϊτάνος χρυσαυγίτης.
Οι πορτιέρηδες έγιναν βουλευτές, οι βουλευτές άνοιξαν υπεράκτιες, ο Aκης την πληρώνει για όλους.
Οι τραγουδιστές θα ζητήσουν σε λίγο ΕΚΑΣ, ο «μεγάλος τραγουδιστής» ζητεί να κηρυχθεί εκτός νόμου η ΧΑ.
Δεν υπάρχει πιο αβανταδόρικο πράγμα για μία οργάνωση ή κόμμα.
Η παρανομία είναι γλυκιά και οι οπαδοί της θα αυξηθούν με γεωμετρική πρόοδο.
Σε λίγο θα ζητήσει να  εξοριστούν στα ξερονήσια και θα το παίξει κι αντιμνημονιακός, αφού αντί να εκκενωθούν μικρά νησιά, θα κατοικηθούν κι άλλα.
Το ακανθώδες ζήτημα με τα εργασιακά εμπλέκεται με το ομοφυλοφιλικό φιλί.
Ο Δούκας φιλάει τον υπηρέτη, κι ο εργαζόμενος φτωχός γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να πηδήξει, έστω κι αν γυρίσει ο τροχός.
Με την Κωνσταντοπούλου Υπουργό Εργασίας κρατάμε μια επιφύλαξη.
Ρευστό δεν υπάρχει στην αγορά ούτε για δείγμα κι αν δεν πουλάς ξύλα ή σόμπες πέλετ, κρατάς όμηρο τον πελάτη που μπήκε στο μαγαζί μέχρι να έρθει ο επόμενος.
Αν είναι και αψύς και φωνάζει «δεν θέλω κάτι από το μαγαζί, ψάχνω την Aνθιμου Γαζή» τον δένεις χειροπόδαρα.
Επίσης η πιάτσα αναρωτιέται τι απέγιναν τα 200εύρα.
Σε μωβ κάτι κινείται στις Τράπεζες, πέντε κατοστάρικα συνελήφθησαν να συναλλάσσονται τις προάλλες, τα κίτρινα χαρτονομίσματα τα ψάχνει η Νικολούλη…
Η εταιρεία με τα γιαούρτια πάει Λουξεμβούργο, η άλλη της εμφιαλώσεως αναψυκτικών Λονδίνο, η Τζούλια Αλεξανδράτου πάει Αυστρία.
Aντε μετά να βρει να φάει, να πιει και να πηδήξει ο δύσμοιρος ελληνικός λαός.
Πόσο να ζήσει με κουλτούρα. αντε και διάβασε το βιβλίο του Ρουμελιώτη, άντε και δεν χάνει άρθρο του Βαρουφάκη για την κρίση, άντε και ενημερώνεται για ψυχαγωγικούς λόγους για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ.
Στο τέλος της ημέρας το περιβόητο καλάθι της νοικοκυράς δεν γεμίζει, οι λογαριασμοί, τα δάνεια, τα νοίκια, οι υποχρεώσεις έχουν γίνει καθημερινός εφιάλτης και γολγοθάς.
Μήπως όλοι αυτοί που προσπαθούν να λειτουργήσουν σαν να μην υπάρχει κρίση είναι οι πραγματικοί αγωνιστές;
Σπύρος Κ. Σπυρόπουλος
Διαβάστε Περισσότερα »

- Ένας νεκρός και τρεις τραυματίες σε τροχαίο στον Παλαμά

Ένας νεκρός και τρεις τραυματίες είναι ο απολογισμός του τροχαίο δυστυχήματος που έγινε το βράδυ της Τετάρτης 17 Οκτωβρίου στον Παλαμά Καρδίτσας.
Συγκεκριμένα, βραδινές ώρες  Ι.Χ. επιβατικό αυτοκίνητο που οδηγούσε 39χρονος, συγκρούστηκε με Ι.Χ. φορτηγό αυτοκίνητο που οδηγούσε 37χρονος.
Αποτέλεσμα του τροχαίου ατυχήματος ήταν ο θανάσιμος τραυματισμός 59χρονου, συνοδηγού του επιβατικού και ο ελαφρύς τραυματισμός των δύο οδηγών, καθώς και μίας 21χρονης, επιβάτιδας του φορτηγού αυτοκινήτου.
Προανάκριση για τα αίτια και τις συνθήκες του ατυχήματος ενεργεί το Τμήμα Τροχαίας της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καρδίτσας.
Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

- Δανειστική Βιβλιοθήκη Ιτέας για όλους

Η βιβλιοθήκη του συλλόγου είναι ανοιχτή κάθε Σάββατο από τις 10:00 το πρωί έως και τις 18:30 το απόγευμα για όλους όσους θέλουν να δανειστούν βιβλία ή να επιστρέψουν βιβλία. Στο παλιό Δημοτικό σχολείο Ιτέας ο χώρος είναι έτοιμος, μπορεί κάποιος ακόμα κι εκεί να διαβάσει ένα βιβλίο.
Διαβάστε Περισσότερα »

- Από ποιον πρωθυπουργό της Ελλάδος έγιναν όλα τα παρακάτω;















1 - Καθιερώνεται το 8ωρο και η πληρωμή των υπερωριών.
2 - Καθιερώνεται η υποχρεωτική αργία της Κυριακής.
3 - Απαγορεύεται αυστηρά η παιδική εργασία.
4 - Καθορίζονται κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων - το λεγόμενο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» και υπογράφονται οι πρώτες συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

5 - Ιδρύεται το ΙΚΑ.
6 - Ιδρύεται η Εργατική Εστία.
7 - Καθιερώνεται η υποχρεωτική διαιτησία μεταξύ κεφαλαίου και εργαζομένων.
8 - Καθιερώνεται η Πρωτομαγιά ως επίσημη εθνική εργατική εορτή.
9 - Καθιερώνεται η άδεια μετ' αποδοχών.
10 -Χαρίζονται τα αγροτικά δάνεια.
11 -Ιδρύονται κρατικοί παιδικοί σταθμοί.
12 -Η ανεργία εξαφανίζεται.
13 -Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ο προϋπολογισμός γίνεται πλεονασματικός.
14 -Γίνεται ευρεία διανομή της γης, πλήθος αποξηράνσεων και αρδευτικών έργων, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της γεωργικής παραγωγής και του εισοδήματος των αγροτών.
15 -Ξεκινούν, οι πρώτες γεωτρήσεις για άντληση πετρελαίου στο Κατάκολο Ηλείας.
Και όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια τετραετία ...Επί δικτατορίας Ιω. Μεταξά ! ! !

Τελικά , είναι να λυπάται κανείς για την "Δημοκρατία" μας εν έτει 2012, για την κατάντια του πολιτικού μας συστήματος και αυτών που το υπηρετούν.
ΥΓ.
Ο Ι.Μεταξάς ήταν ο Πρωθυπουργός που αρνήθηκε να πληρώσει δάνειο την Ελλάδος στην Βελγική Societe Commerciale de Belgique, με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του λαού και της χώρας και η Ελλάδα δικαιώθηκε από το Διεθνές Δικαστήριο δημιουργώντας νομικό προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003 στηρίχθηκε η Αργεντινή για την μονομερή διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημοσίου χρέους της!
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

- Το χωριό ως τρόπος ζωής...

Η τιμή που μου έγινε από την Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου είναι μεγάλη και ευχαριστώ θερμά όλα τα μέλη της.
Το βιβλίο μου «Πίσω στο χωριό…Η απάντηση στην κρίση είναι η αγροτική παραγωγή» αποτελεί μια νέα προσέγγιση της ανάπτυξης που βασίζεται σε τρεις παραμέτρους:

-Πρώτη είναι η παράμετρος της κρίσης. Η κρίση είναι βαθιά, συστημική, και για την Ελλάδα τίθεται πλέον άμεσα το θέμα
της επιβίωσης μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Δεν πρέπει συνεπώς να μείνουμε στα καθιερωμένα και στο πολιτικώς ορθό, αλλά ως επιστήμονες, πρέπει να έχουμε την παρρησία να προειδοποιήσουμε την Πολιτεία και την κοινωνία και να αναδείξουμε τις εφικτές λύσεις. Έρχονται χρόνια δύσκολα, σκληρά και πρέπει να ετοιμασθούμε κατάλληλα. Η διεθνής κρίση εντείνει εξάλλου σε πολλές περιοχές του πλανήτη την επισιτιστική κρίση κι αυτό δίνει μια ιδιαίτερη διάσταση στο θέμα που μας απασχολεί.

-Δεύτερη παράμετρος είναι η αγροτική παραγωγή, ως συνιστώσα μιας ανάπτυξης νέου τύπου: τοπικής, εθνικής, παραγωγικής, δυναμικής με βάση κυρίως το παραδοσιακό μας οπλοστάσιο και την βαθιά ιστορική εμπειρία, με παράλληλη βέβαια χρήση των νέων μεθόδων και με σεβασμό στο οικοσύστημα. Μας ενδιαφέρει μια γεωργία πολυσχιδής, που παράγει πολλά προϊόντα και όχι μόνο αυτά που επιδοτούνται, μια γεωργία που συνδυάζει την εκλογικευμένη παραγωγή, την παραδοσιακές μεθόδους του τόπου και τις σύγχρονες πρακτικές που είναι φιλικές προς το περιβάλλον. Στόχος η παραγωγή προϊόντων ποιότητας, η μεταποίησή τους κοντά στους χώρους παραγωγής, η προώθηση των αγαθών στην αγορά με αποτελεσματικούς τρόπους και η νέα σχέση του παραγωγού τόσο με τον έμπορο όσο και με τον καταναλωτή, μέσα από τον αλληλοσεβασμό και τον αντίστοιχο επιμερισμό των ωφελημάτων σε ισότιμη βάση.

-Ο συνδυασμός των δύο πρώτων παραμέτρων μας οδηγεί στο κύριο θέμα της ταραγμένης εποχής μας, στο κοινωνικό ζήτημα, στο πώς θα «κάνουμε χωριό», δηλαδή πώς θα ξαναφτιάξουμε την κοινωνία μας. Το παλιό μοντέλο της ξέφρενης κατανάλωσης και του ατομικισμού απέτυχε, πρέπει τώρα να προτάξουμε το νέο. Στο νέο μοντέλο κοινωνικής συμβίωσης θα κυριαρχεί το μέτρο, η εργασία, η υπομονή, η συνεργασία, η δικαιοσύνη, η ανθρώπινη σχέση, η συμμετοχή στην κοινότητα. Στο νέο σύστημα θα κυριαρχεί η πραγματική οικονομία, όχι η φούσκα, όχι το αλόγιστο δάνειο, το δεύτερο εξοχικό, η τρίτη τηλεόραση, το τέταρτο αυτοκίνητο, κοκ. Το νέο οικονομικό αλλά και κοινωνικό αίτημα είναι αυτό του μέτρου, της κοινότητας, της ανθρωπιάς.

Γι αυτό το «πίσω στο χωριό», έχει νόημα σήμερα. Ο άνθρωπος ιστορικά εξελίχθηκε κι έφτιαξε το χωριό, την μικρή τοπική κοινότητα όπου δημιουργήθηκε η ανθρώπινη, βιοτική σχέση. Ο μοντερνισμός σε όλες του τις εκδοχές υποβάθμισε το χωριό και τους ανθρώπους του και ο καπιταλισμός έκανε τελικά την πόλη προωθώντας τη βιομηχανία και τις υπηρεσίες. Ηρθε η ώρα φαίνεται όπου το χωριό θα πάρει την εκδίκησή του, αφού ο αχαλίνωτος χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός καταστρέφει την οικονομία, την κοινωνία, το περιβάλλον, την επιχείρηση. Ο πολίτης αναζητεί διέξοδο, ο άνθρωπος θέλει πειστικές λύσεις.

Η γεωργία δεν είναι απλά ένας ακόμα οικονομικός συντελεστής, εμπεριέχει όλα τα στοιχεία που οριοθετούν έναν τρόπος ζωής. Εργασία, συμμετοχή, ταύτιση με τη φύση, άμεση σχέση με τους ανθρώπους, παράδοση, οικογένεια, κοινότητα. Η γεωργία είναι μια πειστική απάντηση στο σημερινό αδιέξοδο και μια απάντηση στην κρίση, αφού ο αγροτικός τομέας από τη φύση του και την εκτεταμένη παρουσία του στην ενδοχώρα παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα προσωπικού ή κοινωνικού χαρακτήρα. Πέρα από τα εμφανή πλεονεκτήματα που συνδέονται με τον τρόπο ζωής κοντά στη φύση, ο αγροτικός τομέας παρουσιάζει υψηλό δείκτη συνέργειας με άλλους κλάδους και τομείς της πραγματικής οικονομίας : μεταποίηση, εξαγωγές, υποδομές, τουρισμός, πολιτισμός, εστίαση, κατανάλωση, κοκ, Όλοι αυτοί οι τομείς συνδέονται με τον αγροτικό χώρο, επηρεάζονται από τις δραστηριότητές του, εξαρτώνται από τις πρώτες ύλες του (δημητριακά, φρούτα, λαχανικά, μέλι, κρέας, γάλα, τυροκομικά, ξυλεία, αλιεύματα, κοκ) και αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη συναφών υπηρεσιών μέσα στην οικονομική ζωή. Οι τομείς αυτοί συνολικά συνθέτουν έναν ευρύτερο κύκλο που αποκαλώ «σύστημα αγρο-συνεργειών». Το σύνολο των θέσεων εργασίας αφορά στην ουσία την πραγματική μας οικονομία, ενδιαφέρει όλες σχεδόν τις οικογένειες και είναι διάσπαρτο σε ολόκληρη την επικράτεια.

Η μεγέθυνση αλλά και η νέα σύνθεση του ΑΕΠ θα προέλθει μόνο μέσα από την αύξηση της παραγωγής στους κλάδους της πραγματικής οικονομίας. Γι αυτό είναι απαραίτητο να εμπεδωθεί μια διαφορετική αντίληψη σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη: μια ανάπτυξη βιώσιμη και ποιοτική, με αναζωογόννηση της υπαίθρου, με ενίσχυση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής, με εθνική αλληλεγγύη, με μέτρα ουσιαστικής στήριξης των αγροτών και κίνητρα για κάθε νέο παραγωγό προίόντων και υπηρεσιών σε τοπικό επίπεδο. Χρειαζόμαστε ένα παραγωγικο-κεντρικό μοντέλο, αντί της σημερινής καταναλωτικής φούσκας εισαγωμένων προϊόντων. Δηλαδή στροφή στην πραγματική οικονομία, στον άνθρωπο και στο προϊόν του κόπου του, με έμφαση στην ποιοτική παραγωγή. Και βεβαίως χρειζόμαστε μια άλλη σχέση ανάμεσα στον παραγωγό και στον καταναλωτή, με πλήρη αξιοποίηση των σύγχρονων συστημάτων προώθησης προϊόντων και κατάλληλων συνεργασιών. Η έκφραση «Πίσω στο χωριό» εκφράζει όντως μια ανάγκη, αλλά και δεν πρέπει να γίνει μια παγίδα για αφελείς ή ευκαιρία κερδοσκοπίας από επιτήδειους. Η εποχή των πανάκριβων μελετών και της υιοθέτησης εκ μέρους των αγροτών ακατάλληλων μοντέλων καλλιέργειας και εκτροφής ζώων πέρασε και την πληρώσαμε ακριβά. Ξέρουμε πλέον πώς να φυλαχθούμε.

Η γενικευμένη οικονομική κρίση και η σκληρή πολιτική της λιτότητας προκαλούν στη χώρα μας πρωτοφανή οικονομική ύφεση, δραματική αύξηση της ανεργίας και κυρίως ανεργία των νέων. Η μετεγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων στο χωριό, στην επαρχία και η ένταξή τους στην αγροτική παραγωγή και στο ευρύτερο σύστημα των «αγρο-συνεργειών» με οργανωμένο τρόπο, τεχνικο-επιστημονική υποστήριξη, διοικητική υποβοήθηση και κίνητρα θα δώσει διέξοδο και εργασία σε όσους το επιθυμούν και παράλληλα θα αυξήσει την εθνική παραγωγή, μειώνοντας τις εισαγωγές και αυξάνοντας τις εξαγωγές. Αλλά αυτό πρέπει να γίνει με σχέδιο, με στόχους και με συμμετοχή των ίδιων των παραγωγών: μόνο η συνειδητή συμμετοχή τους, ατομική και συλλογική, θα διασφαλίσει τη νέα προοπτική. Το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να καλύπτει τα χρέη των συνεταιρισμών και οι παραγωγοί πρέπει να μετέχουν υπεύθυνα, με περηφάνεια, με δικαιώματα και υποχρεώσεις, στο εθνικό παραγωγικό και φορολογικό σύστημα.

Επιστροφή στο χωριό λοπόν. Ενα χωριό σύγχρονο, όπου η πρόσβαση και η επικοινωνία είναι πλέον εύκολη, ειδικά με τη χρήση των νέων τεχνολογιών, οι υποδομές λειτουργικές, η ποιότητα ζωής καλύτερη σε σχέση με το δράμα των πόλεων, η καθημερινότητα ανθρώπινη. Ενα χωριό όμως που παράγει, που αποτελεί οργανωμένη κοινωνία αλληλεγγύης, ενεργό τοπική κοινότητα, που ζει μέσα από την ουσιαστική συνεργασία των ανθρώπων, των παραγωγών, των βιοτεχνών, του εμπορίου, των τουριστικών επιχειρήσεων και των καταναλωτών. Ένα χωριό, που στηρίζει συνειδητά και συστηματικά τα τοπικά μας προϊόντα, που εκπέμπει ποιότητα σχέσεων, κοινωνική ανταπόκριση και ενισχύει την ευημερία του ατόμου μέσα από την ασφάλεια της συμμετοχής του στην κοινότητα.

Για την προώθηση του νέου συστήματος των «αγρο-συνεργειών» απαιτείται ριζικός επανασχεδιασμός των δημοσίων πολιτικών, επανεξέταση των κοινοτικών και εθνικών επιδοτήσεων, αναθεώρηση της τεχνικής εκπαίδευσης, σύνδεση της παραγωγής με την εγχώρια και τη διεθνή αγορά, εθνική πολιτική γης. Το νέο παραγωγικό μοντέλο θα είναι αγρο-κεντρικό, δυναμικό, ποιοτικό, εξωστρεφές. Κι αυτό σημαίνει εργασία, επενδύσεις, συνέργειες, ώστε να υπάρξει ισχυρή οικονομική ανάκαμψη, αμοιβαίο όφελος και ανάδειξη του εθνικού δυναμικού μέσα από μια πραγματικά βιώσιμη ανάπτυξη. Η προώθηση του οικονομικού μοντέλου των αγρο-συνεργειών συνεπάγεται ανατροπή του σημερινού υπερσυγκεντρωτικού κράτους αφού η υιοθέτησή του θα επιφέρει ουσιαστική αποκέντρωση των οικονομικών δραστηριοτήτων, αναδιοργάνωση της διοίκησης με επίκεντρο την περιφέρεια, αναθεώρηση των δημοσίων πολιτικών ώστε να λάβουν επιτέλους υπόψη τους την βαθιά κρίση, μεγάλης κλίμακας μετεγκατάσταση των ενδιαφερομένων ανέργων από την πρωτεύουσα και τις άλλες μεγάλες πόλεις στην ύπαιθρο, ενίσχυση της μικρής αγροτικής επιχειρηματικότητας και γενικότερα συνεκτικές προσπάθειες για διασφάλιση της επιβίωσης του πληθυσμού σε εποχή κρίσης και αυξανόμενης φτώχειας. Οι νέοι Συνεταιρισμοί, οι ομάδες παραγωγών, το ΔΠΘ, οι Δήμοι, οι Περιφέρειες έχουν ένα λαμπρό πεδίο μπροστά τους και η συνεργασία αγροτικών και αστικών Δήμων μπορεί να δημιουργήσει νέα πρότυπα οικονομικής συνεργασίας για κοινό όφελος.

Ο κόσμος που ζούμε είναι ασταθής, οι ισορροπίες που γνωρίζαμε έχουν αλλάξει, τα μέλλον θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από τις δικές μας ενέργειες. Να δούμε άμεσα πού μπορούμε καλύτερα, ποιά είναι τα εθνικά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, πώς θα δράσουμε έξυπνα για να βελτιώσουμε διεθνώς τη θέση μας. Αν διαβάσει κανείς τις πρόσφατες μελέτες σχετικά με τις δυνατότητες ανάπτυξης της χώρας και αντιμετώπισης της κρίσης, παρατηρεί δύο κυρίως πράγματα: μια συχνή αναφορά στον αγροτικό τομέα και ταυτόχρονα, μια έλλειψη εξειδίκευσης των προτάσεων. Αναγνωρίζονται, συχνά, οι μεγάλες δυνατότητες του τομέα, αλλά όταν πάμε στο πώς και με ποιό τρόπο η αμηχανία είναι εμφανής. Το μεγάλο άλμα και στοίχημα της ελληνικής οικονομίας σημαίνει κυρίως στροφή στην παραγωγή, συνειδητή επιλογή κατανάλωσης ντόπιων προϊόντων, συστηματική προβολή του made in Greece. Γι αυτό πρέπει επειγόντως να συζητήσουμε για κίνητρα, μηχανισμούς στήριξης των νέων, μικρο-δάνεια με χαμηλό επιτόκιο, με δυό λόγια για ένα αποτελεσματικό σύστημα υποστήριξης των παραγωγών έξω από την απογοητευτική σημερινή γραφειοκρατία. Πρέπει να δούμε το όλο θέμα υπό το πρίσμα της νέας, μικρής αγροτικής επιχειρηματικότητας, όπου ακόμα υστερούμε: ο πρωτογενής τομέας παρά την κρίση και μέχρι το 2010 βρίσκονταν πολύ χαμηλά στις προτιμήσεις των νέων επιχειρηματιών (2% περίπου στην Ελλάδα σε σχέση με 12% στο Βέλγιο, βλ. την πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ «Η μικρή επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, 2010-2011, των Σταύρου Ιωαννίδη και Στελίνας Χατζηχρήστου).

Θεωρώ ότι πρέπει να δράσουμε τώρα υπεύθυνα και με εθνικό σχέδιο. Η κρίση είναι βαθιά, δεν είναι μόνο κρίση αριθμών, τίθενται θέματα αξιών, επιλογών, κατεύθυνσης. Εχουμε ως χώρα μια μοναδική μακραίωνη ιστορική εμπειρία, ξέρουμε τί είναι χωριό, δηλαδή κοινότητα ανθρώπων, έχουμε τον απαράμιλλο διατροφικό μας πολιτισμό, το εκπληκτικό μας περιβάλλον και την πλούσια βιοποικιλότητα. Δεν μπορούμε συνεοπώς να συνεχίσουμε έτσι, δηλαδή να εισάγουμε τα πάντα, να χρεώνουμε για τις αλόγιστες ενέργειές μας τις επόμενες γενιές, να υποθηκεύουμε το μέλλον της πατρίδα μας. Η ενασχόληση με τη γεωργία απαιτεί κυρίως ισορροπημένη προσέγγιση, προσωπική διάθεση. Ενα νέο ζευγάρι, γιατί γι αυτό τελικά μιλούμε, αντί να κάθεται άνεργο στην Αθήνα, μπορεί, με σχετικά μικρό κεφάλαιο και κυρίως με διάθεση εργασίας, να κερδίσει επάξια τη ζωή του, να δημιουργήσει τις βάσεις για ένα αξιοπρεπές μέλλον στην επαρχία.

Πεποίθησή μου είναι ότι έχουμε σαν κοινωνία όλα αυτά που χρειάζονται για να ξεκινήσουμε μια νέα πορεία, με ένα παραγωγικό μοντέλο, όπου ο πρωτεγενής τομέας θα έχει καθοριστικό ρόλο. Δεν πιστεύω ότι το μοντέλο της οικονομίας των υπηρεσιών αποτελεί λύση, αφού οι υπηρεσίες πρέπει να στηρίζονται στην παραγωγή και στη μεταποίηση. Αν όλα είναι εισαγόμενα δεν υπάρχει διέξοδος. Θέλουμε ένα μοντέλο παραγωγικό, αγρο-κεντρικό, δηλαδή ένα ανθρωπο-κεντρικό, αφού χωρίς τον παραγωγό, τον άνθρωπο, δεν έχει ενδιαφέρον καμμία δραστηριότητα. Υπό την έννοια αυτή η επιλογή του χωριού, της γεωργίας ως τρόπου ζωής είναι σημαντική προσωπική αλλά και πολιτική επιλογή, είναι επιλογή ανθρωπίνων σχέσεων, διαφορετικής οργάνωσης του κοινωνικού βίου. Η ευημερία δεν ταυτίζεται με την κατοχή υλικών αγαθών. Ο αγρότης, ο παραγωγός μπορεί, χάρη στην επαφή του με τη φύση να αναδείξει τη νέα ισορροπία, δηλαδή την ηθική διάσταση της ανάπτυξης και την κοινωνική χρησιμότητα των παραγομένων προϊόντων. « Ο αληθινός πολιτισμός προέρχεται μέσα από τη φύση και είναι αγνός, λιτός και απλός » (Masanobu Fukuoka) Το μέλλον μας θα διαμορφωθεί με βάση αυτές τις αρχές καθώς και από την συμμετοχή μας στην κοινότητα, το τέλος του υπερβολικού καταναλωτισμού και του ατομικισμού είναι πλέον ορατό. Ετσι όλα μπορούν να αλλάξουν. Σε αυτό το πλαίσιο ο γεωργός, ο παραγωγός, το χωριό με τα αυθεντικά του έθιμά του και τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής, έχουν ένα νέο κοινωνικό και οικονομικό ρόλο.

Δεν υπάρχουν σήμερα άλλες λύσεις για πολλούς ανέργους κατοίκους των πόλεων. Εκεί επικρατεί μαρασμός, απογοήτευση, αδιέξοδο. Εδώ υπάρχει προκοπή, εργασία, παραγωγή, συμμετοχή.

Γι αυτό σας συγχαίρω για την πρωτοβουλία διοργάνωσης αυτής της δημόσιας συζήτησης εδώ στη Νέα Ορεστιάδα, μια περιοχή με εκπληκτικές δυνατότητες που απέδειξε με τις ομάδες των παραγωγών ότι μπορεί και ξέρει να παράγει, μπορεί και ξέρει να ανοίγει δρόμους. Εύχομαι αυτή σας η Πρωτοβουλία να δώσει έμπρακτα αποτελέσματα για το καλό του τόπου, για το μέλλον των παιδιών σας, για το μέλλον της βιώσιμης ανάπτυξης στην Ελλάδα.

*Eισήγηση του Αθανασίου Θεοδωράκη, πολιτικού επιστήμονα στο Συνέδριο «Να κάνουμε τη γεωργία τρόπο ζωής»,
Νέα Ορεστιάδα 6-7 Οκτωβρίου 2012
Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

- Το μήνυμα για την Ελλάδα που συγκίνησε









- Επειδή είμαστε μια μικρή, φτωχή χώρα γεμάτη από ανθρώπους με μεγάλες καρδιές
- Επειδή ποτέ δεν επισκεπτόμαστε κάποιον με άδεια χέρια
- Επειδή δεν υπάρχει τρόπος να εξηγήσεις σε έναν ξένο τη σημασία της λέξης «καψούρα»
- Επειδή υπάρχει ακόμη κάτι πολύτιμο στις ελληνικές οικογένειες
- Επειδή πάντα τα καταφέρνουμε, έστω και την τελευταία στιγμή
- Επειδή ήμασταν σκλαβωμένοι για 400 χρόνια, αλλά δεν το χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία για την παρούσα κατάσταση
- Επειδή είμαστε διασκορπισμένοι σε όλο τον πλανήτη
- Επειδή έχουμε τη λέξη «φιλότιμο» που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο
- Επειδή όταν οι ξένοι δεν μπορούν να βρουν λέξη για κάτι, χρησιμοποιούν μια δική μας
- Επειδή προτιμάμε να μοιραζόμαστε τα προβλήματά μας στις δύσκολες ώρες με φίλους και την οικογένειά μας και όχι με ψυχίατρους
- Επειδή ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης ήταν Έλληνες
- Επειδή ανακαλύψαμε το θέατρο
- Επειδή γεννήσαμε τη Δημοκρατία
- Επειδή ανακαλύψαμε τη λογική
- Επειδή από εμάς ξεκίνησε η επιστήμη
- Επειδή είμαστε περήφανοι για τον πολιτισμό μας, όχι τους πολέμους μας
- Επειδή όταν φτιάχναμε τον Παρθενώνα, οι άλλοι κοιμόνταν στα δέντρα
- Επειδή καταλαβαίνουμε τη διαφορά μεταξύ του έρωτα (eros) και της αγάπης (love) και τα βιώνουμε και τα δύο με πάθος
- Επειδή ο Έρωτας ήταν Έλληνας θεός
- Επειδή δώσαμε τον όρκο «Ελευθερία ή Θάνατος»
- Επειδή είχαμε υφασμάτινα λουριά όταν οι άλλοι ακόμη έλκονταν από τα τομάρια των λύκων
- Επειδή «Οι Έλληνες δεν μάχονται σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες μάχονται σαν Έλληνες» (Ουίνστον Τσόρτσιλ 1941)
- Επειδή δώσαμε το αρχαίο μας αλφάβητο στους Ρωμαίους και το μεσαιωνικό στους Σλάβους
- Επειδή δεν ντρεπόμαστε όταν κλαίμε
- Επειδή χορεύουμε όταν είμαστε θλιμμένοι
- Επειδή δουλεύουμε για να ζήσουμε και δεν ζούμε για να δουλεύουμε
- Επειδή το 97% των αστεριών έχουν ελληνικά ονόματα
- Επειδή αν κάποιος φωνάξει «αδελφέ» ή «ξάδελφε» κάποιος θα γυρίσει σε οποιαδήποτε γωνία
- Επειδή οι εκκλησίες μας δεν είναι σκοτεινές, αλλά πλημμυρίζουν από ένα ξεχωριστό φως
- Επειδή οι γονείς δεν ξεχνούν την ύπαρξή μας όταν γινόμαστε 18 χρονών
- Επειδή όταν θέλουμε να μαυρίσουμε απλά πεταγόμαστε στην κοντινότερη παραλία
- Επειδή δεν «μασάμε», ούτε δυσκολευόμαστε με κάθε μορφή χιούμορ
- Επειδή οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν στην Ελλάδα
- Επειδή όταν ενωνόμασταν κάτω από τη φλόγα των Ολυμπιακών, στέλναμε μήνυμα ενότητας και ειρήνης
- Επειδή ο ουρανός μας είναι γαλανόλευκος
- Επειδή το 40% των λημμάτων του λεξικού της Οξφόρδης είναι λέξεις ελληνικές
- Επειδή ξέρουμε τι σημαίνει κέφι και πώς να ζήσουμε με αυτό.


Τομμυ Lee (γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Los Angeles. Νοιώθει 100% ΄Ελληνας), (Πρόσφατα το κοινοποίησε στην προσωπική του σελίδα στο facebook αυτο το κείμενο για την Ελλάδα το οποίο αγκαλιάστηκε από τους θαυμαστές του από την πρώτη στιγμή.)
Διαβάστε Περισσότερα »

- Έξω από το παιχνίδι αφήνουν οι ιδιώτες εκκοκκιστές την ποιότητα του βαμβακιού

Με αναχρονιστικό τρόπο εξακολουθεί να πραγματοποιείται το εμπόριο του βαμβακιού στην ελληνική αγορά, αφού οι ιδιώτες εκκοκκιστές είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο στον τρόπο παραλαβής και εξόφλησης του προϊόντος, ενώ παράλληλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ίνας βρίσκονται εκτός της διαπραγματευτικής διαδικασίας.
Τη φετινή περίοδο οι ιδιώτες εκκοκκιστές ξεκίνησαν να παραλαμβάνουν προϊόν χωρίς να ανακοινώσουν έστω μια κατώτατη τιμή.
Τη φετινή εμπορική περίοδο οι ξεκίνησαν να παραλαμβάνουν προϊόν χωρίς να ανακοινώσουν έστω μια κατώτατη τιμή και στη συνέχεια, αφού συγκέντρωσαν περίπου το 70% της παραγωγής, έσπευσαν να κλείσουν τις ανοιχτές τιμές και μάλιστα σε χαμηλότερα επίπεδα.
Για παράδειγμα, η επιχείρηση Καραγιώργου, που μέχρι τη Δευτέρα παραλάμβανε με 43 λεπτά (παραδοτέο), τουλάχιστον από τους μικρομεσαίους παραγωγούς, σήμερα έχει κατεβάσει τον πήχη στα 41 λεπτά το κιλό (38 λεπτά από το χωράφι).
Στα 42 λεπτά παραδοτέο, δηλαδή 39 λεπτά στο χωράφι, κινούνται οι εκκοκκιστικές επιχειρήσεις Σκλαπάνη, ενώ στα 43 λεπτά το κιλό παραδοτέο, δηλαδή 40 λεπτά στο χωράφι, είναι η τιμή που δίνουν μέχρι στιγμής οι επιχειρήσεις Μάρκου και Πηλέας.
Η εξέλιξη αυτή φέρνει τους παραγωγούς που έχουν παραδώσει το βαμβάκι τους προ τετελεσμένων γεγονότων, αφού αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να διεκδικήσουν το «κάτι παραπάνω» που δείχνει να φέρνει η διεθνής αγορά τους επόμενους μήνες.
Μάλιστα η διαπραγματευτική τους ικανότητα περιορίζεται περισσότερο από τις κλειστές τιμές που επιβάλλουν με τον τρόπο τους οι εκκοκκιστές, κάτι που παραπέμπει σε υποβαθμισμένες αγορές. Αξίζει να σημειωθεί πως οι Αμερικανοί αγρότες παραδοσιακά αποδεσμεύουν τμηματικά την παραγωγή τους, επιτυγχάνοντας υψηλότερες τιμές κατά μέσο όρο για το προϊόν τους.
Μια ακόμα παράμετρος που δείχνει το χαμηλό επίπεδο λειτουργίας της εγχώριας αγοράς είναι η μη αποτίμηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της ίνας του βαμβακιού.
Στον υπολογισμό της τιμής του σύσπορου βαμβακιού η απόδοση σε ίνα υπολογίζεται σταθερά στο 33%, ωστόσο είναι γνωστό πως οι μεγάλες εταιρείες έχουν κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια στον τομέα των αποδόσεων σε ίνα, αφού αρκετές γνωστές εμπορικές ποικιλίες δίνουν αποδόσεις από 36% έως και 42%.
Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με υπολογισμούς, η αύξηση της απόδοσης σε ίνα κατά 1%, μεταφράζεται σε άνοδο της τιμής κατά 1 λεπτό το κιλό για το σύσπορο.
Φαίνεται συνεπώς πως κατά κανόνα δεν αποτιμάται τελικά στην τιμή του σύσπορου η ποιότητα, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις και σε παραγωγούς που παραδίδουν μεγάλο τονάζ.
Παράγοντες της αγοράς υποστηρίζουν επίσης πως ο χρόνος αποπληρωμής του προϊόντος επηρεάζει την τιμή.
Υπολογίζεται πως κάθε μήνα μεταγενέστερης πληρωμής στο σύσπορο, η τιμή πρέπει να προσαυξάνεται κατά μισό (0,5) λεπτό το κιλό.
Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

- Ο Ελληνικός λαός χρειάζεται επανάσταση παιδείας

Αφορμή για την σκέψη αυτή ηταν φυσικά η ξεφτίλα με το στικάκι, τον φαιδρό καθηγητή – επαρχιώτη δικολάβο- επίδοξο «ηγέτη» της χώρας  και βαρύγδουπα, ιστορικά ονόματα του χώρου της Εθνικής Ασφάλειας.
Πηγαίνοντας λίγο πιο πίσω, σκέφθηκα την υπόθεση Οτζαλάν, την σκέφθηκα ψύχραιμα, επιχειρησιακά, χωρίς συνωμοσιολογική διάθεση …

Ακόμη, την οδό Νιόβης και την δύστυχη Αμαλία, το φιάσκο της δυτικής Ιμιας, τις φωτιές της Πάρνηθος και της Πελοπονήσσου…

Μοιάζει ενα αόρατο νήμα αστοχίας, κάτι σαν κατάρα του Φαραώ να ενώνει αυτές τις μεταξύ τους ανεξάρτητες, ασχετες υποθέσεις, μια προειδοποίηση οτι ερχονται και αλλα, χειρότερα, κάτι λέγει οταν ακούς πως «ο κρατικός μηχανισμός είναι σε ετοιμότητα» καλύτερα να τα μαζεύεις…

Τι μπορεί να φταίει που ενα κράτος στέλνει ψυχωμένους στρατιώτες να φυλάξουν Θερμοπύλες χωρίς μπαταρίες για τους ασυρμάτους ; Τι μπορεί να φταίει που σε μια τυπική περίπτωση επεμβάσεως των ειδικά εκπαιδευμένων, θωρακισμένων, οπλισμένων ΕΚΑΜ καταφθάνει για χειρισμό κρίσεως ο Αρχηγός της ΕΛΑΣ με το …κουστούμι  του και τραυματίζεται απο θραύσμα χειροβομβίδος ενώ η ομηρος πεθαίνει αβοήθητη ; Τι μπορεί να φταίει που ενας απίστευτος θίασος «πρακτόρων», υπουργών, απόστρατων, ποιητριών και στ@ρχιδιστών υπαλλήλων χειρίζεται με την γνωστή αποτελεσματικότητα μια υπόθεση που μπορούσε να εμπλέξει σε πόλεμο την χώρα ;

Πόσο εκτίθεται μια χώρα οταν ενας ολόκληρος εσμός υπουργών, μυστικών υπηρεσιών, γενικών γραμματέων και «υπηρεσιακών παραγόντων» περιφέρει σε συρτάρια και φακέλλους ενα αρχείο που αφορά την οικονομική ασφάλεια του κράτους και που τους εδόθη για συγκεκριμένο σκοπό απο αλλη κρατική αρχή ;

Τι μπορεί να φταίει που ενας υπουργός, οχι απο τους πλέον αστοιχείωτους, αποφασίζει δίκην προπονητού ποδοσφαίρου να «παίξει αμυνα» οταν καίγεται η πρωτεύουσα και καταλύεται το Κράτος ;

Δεν είναι ομως μόνον αυτές οι εκδηλώσεις αστοχίας και παρακμής. Ζούμε σε μια ασχημη, βρώμικη πόλη, τα προάστια της γίνονται κατ’εικόνα της, οι εξοχές της και οι παραλίες της καλύπτονται απο ακαλαίσθητα, επιδεικτικά και εκτός τόπου και κλίματος τερατουργήματα.

Αυτονόητες λειτουργίες της πόλεως απαιτούν να εγκύψει ο «κ. υπουργός» η ο δήμαρχος για την ομαλή διεξαγωγή τους, παντού στον δημόσιο χώρο και λόγο κυριαρχεί η ενταση, η κακογουστιά, η απαιδευσία, τα «λιι», τα «νιι» και η επαρχιώτικη μιζέρια.

Το αόρατο νήμα που συνδέει ολα αυτά τα συμπτώματα παρακμής της πόλεως, στην ουσία της χώρας πιστεύω οτι αρχίζει να ξετυλίγεται  50 – 60 χρόνια πρίν.

Με την συσώρευση σε μια μητρόπολη που δεν πρόλαβε να γίνει πραγματική μητρόπολη προνεωτερικών στρωμάτων της «αγνής ελληνικής υπαίθρου». Εάν η αρχή εγινε με την ανοικοδόμηση του 50 – 60 (και τότε δικαιολογημένα, η ανάταξη απαιτούσε ανειδίκευτα εργατικά χέρια), η επιχείρηση «αλωση της Αθήνας» ξεκίνησε συστηματικά επι στρατιωτικού καθεστώτος.

Το καθεστώς για τους δικούς του λόγους «ερριξε λεφτά» στην αγορά, ειδικά σ’αυτό που εμελλε να εξελιχθεί στο ιδεολόγημα των «ατμομηχανών της οικονομίας», τις δυο πληγές της Ελλάδος, τον τουρισμό – διασκέδαση – φαγητό  και την οικοδομή. Το τσιμέντο, η υποκουλτούρα, το «καμάκι» που θα μετεξελιχθεί σε ασύδοτη πορνολαγνεία, τα επαρχιώτικα ηθη και εθιμα ομού μετά της «παραδόσεως», των βλαχοπανήγυρων, της θρησκοληψίας, των παραθρησκευτικών “events”και λοιπών γνωρισμάτων της επαρχίας εγκαταστάθηκαν για τα καλά στην Αθήνα. Η μεταπολίτευση βρήκε εναν ετοιμο χυλό απο επήλυδες δεκαετίας, με τα κλαρίνα τους, την δίψα για μπουζούκια και παραλία που τους …μεταλαμπάδευσε η Δέσποινα, τα μυτερά παπούτσια και τα μουστάκια, τα «φτιαγμένα» χρέπια με ζαντολάστιχα και πολλαπλές και κυρίως διψασμένους για μεγαλείο, για σπουδές και κοινωνική καταξίωση μέσω πτυχίου. Πτυχίου που θα πιστοποιούσε την υψηλή παγαλική ικανότητα του κατόχου, την ακόρεστη φιλοδοξία του και την απολύτως ανύπαρκτη κουλτούρα του…Θα γινόταν ομως γιατρός, δικηγόρος και βεβαίως πολιτικός μηχανικός, για να αναπαραγάγει στην πόλη την αυθαιρεσία και την ανυπαρξία συνειδήσεως πολίτη του χωριού του. Αν οχι, θα γινόταν «κάτι» στο φιλόξενο δημόσιο, θα «τρούπωνε» για να ξενοιάσει απο την κοινωνία της ανάγκης και της μιζέριας στο χωριό…

Το ανοιγμα των συνόρων, τα φθηνά ταξείδια, τα φθηνά μεγάλου κυβισμού «αμάξια», ο επαναπατρισμός βλάχων με ευρωπαικό λούστρο τύπου Κωστόπουλου επέτειναν το πολιτισμικό χάος και πάντρεψαν την τελευταία λέξη των ευρωπαικών trends με το βλαχομπαρόκ αγροτών και αγροτόπαιδων που μόλις αρχισαν να εσπράττουν τις επιδοτήσεις της τότε ΕΟΚ. Kακοχωνεμμένη καταστασιακή φιλοσοφία, ολίγη απο ψυχανάλυση, «μετα- μοντέρνα» αρχιτεκτονική, πολύς Μάιος του 68, γεγονότα, εννοιες και αναζητήσεις που χρειάσθηκαν κάτι αιώνες και δυο παγκοσμίους πολέμους ,την υπέρβαση της «σπάνιδος των αγαθών» και την σφυρηλάτηση αστικής συνειδήσεως απο το 1300 για να παραχθούν στην Δύση ξεχύθηκαν με ορμή στην Ελλάδα της Βουγιουκλάκη και της εικόνος της Παναγίας της Τήνου στο Webley …

Το τελικό ομως, συντριπτικό κτύπημα ηλθε το 81… Ο Ανδρέας εσυρε το ΚΚΕ σε μια δεύτερη «συμφωνία της Βάρκιζας» με την αναγνώριση της «Εθνικής Αντίστασης» και την εκχώρηση της … αντιπροσωπείας των «προοδευτικών δυνάμεων» στο ΠΑΣΟΚ. Η «μεγάλη δημοκρατική παράταξη» εγινε μεγάλη, πολύ μεγάλη, τόσο που χώρεσε απο τον Δροσογιάννη με τα κομμένα αφτιά «κατσαπλιάδων» στην ζώνη του το 47 – 49 εως τον …Καπετάν Μάρκο ! Ο Γιαννόπουλος με σηκωμένη γροθιά εβαζε την μπάντα της ΑΣΔΕΝ να παίζει «Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα» στην Ακρόπολη και κάθε τυχερός που ο παπούς του ηταν Αετόπουλο στην κατοχή η πέρασε απο το χωριό του ο Αρης εισβάλλει στο Δημόσιο… Τα κάστρα της Λακωνίας και της Αιτωλοακαρνανίας στην Αστυνομία και την Χωροφυλακή γκρεμίζονται απο «δημοκράτες» και Κρήτη, Κυκλάδες , Αχαία και Ηλεία γίνονται τροφοδότες κάθε είδους θεσμού,υπηρεσίας, και οργανισμού.

Το παράλληλο ξήλωμα των παραδοσιακών -eo ipso «χουντικών»  - οργανογραμμάτων, η κατάργηση των Γενικών Διευθυντών, η κατάλυση της Καθηγητικής εδρας στα Πανεπιστήμια, η αναβάθμιση των συνδικαλιστών σε συγκυρίαρχη βαθμίδα εξουσίας απο τις επιχειρήσεις εως τα υπουργεία οδηγούν στην αντικατάσταση των τυπικών μορφών αξιολογήσεως, ανελίξεως και ποιότητος με επαρχιώτικα κριτήρια.

Τα υπουργεία, τα νοσοκομεία, Στρατός και Αστυνομία, ΔΕΗ, ΟΤΕ γεμίζουν «ντοπιολαλιές» και «κουρασμένους» ξωμάχους που επιτέλους επιασαν στασίδι για να ξαποστάσουν εξόδοις μας. «Απο πού εισαι» σε ερωτούν αμα τη εισόδω σε δημόσια υπηρεσία και μένουν αφωνοι οταν τους λές «απο εδώ, Αθήνα», ενίοτε η συνενόηση γίνεται δύσκολη λόγω ιδιωματισμών και accent για να το πώ ευγενικά… Ακόμη και οι τρομοκρατικές οργανώσεις  συγκροτούνται με «Ικαριώτες» και «Θεσπρωτούς» που τρέφονται πνευματικά σε «ρεμπετάδικα» και ψητοπωλεία!

Ολος αυτός ο συρφετός κουβαλά την «πολιτισμική του σκευή». Το συγγενολόι και τις υποχρεώσεις, το συντοπιτιλίκι, τις αδειες «για τις ελιές», τις εξυπηρετήσεις στο γιό του μπαρμπα-τάδε, το κουτσομπολιό του καφενέ, το ρουφιανιλίκι και την οπισθοβουλία της επαρχίας.

Η δημόσια ζωή μπολιάζεται με την χωριάτικη κουτοπονηριά και τον βρώμικο ωφελιμισμό, οπως στο χωριό που ολοι γνωρίζουν οτι η τάδε εκδίδει την ανήλικη κόρη της αλλά δεν λένε τίποτε στους «ξένους», αφού …συμετέχουν στην πανδαισία. Ο δημόσιος χώρος εξευτελίζεται, βιάζεται, ρυπαίνεται και καταλαμβάνεται, οπως ακριβώς στην «αγνή υπαιθρο», που είναι ολα δικά μας «οσο πάει η πέτρα»… Η αξυρισιά, το προκοίλι, τα μουστάκια, ο ενικός, το κατακόκκινο απο τα τσίπουρα πρόσωπο, η εξαλοσύνη γίνονται τυπικά γνωρίσματα του δημοσίου λόγου…  Η αστική ευγένεια, ο διαχωρισμός της δημόσιας απο την προσωπική – ιδιωτική σφαίρα κατεδαφίζονται, οι αρχοντοχωριάτες  που λυμαίνονται την πολιτική, τα ΜΜΕ και την (παρα) οικονομία  επιδεικνύουν κουστούμια, γκόμενες, αυτοκίνητα, βίλλες  και «μαγκιά» οπως κωδικοποιεί αυτήν την νεαντερτάλειο συμπεριφορά επιφανής θεωρητικός της επαρχιωτίλας και του νεοπλουτισμού.

Δεν ιχυρίζομαι οτι η Αθήνα ηταν ποτέ το πρότυπο δυτικής πόλεως. Δεν μπορούσε, γιατί πάντα υφίστατο τον αποικισμό απο τους κοτζαμπάσηδες της επαρχίας (οι γνωστές οικογένειες που μονοπωλούν την πολιτική ζωή εδώ και εξήντα χρόνια μόνο Αθηναίοι δεν ησαν), γιατί το χρονικό βάθος της λειτουργίας της ως πόλη, ως μητρόπολη ηταν περιορισμένο. Οι κοτζαμπάσηδες πολιτικοί διατηρούσαν πάντα τις διασυνδέσεις με την επαρχία, μετέφεραν εγκάθετους και  ψυχοπαίδια , εγκαθίδρυσαν το πελατειακό τους κράτος ηδη απο την εκχώρηση Συντάγματος το 1843 και ποτέ δεν απέκτησαν τα χαρακτηριστικά ηγετικού, εκσυγχρονιστικού, αστικού στρώματος οπως στις Ευρωπαικές πόλεις με ιστορία πέντε η εξη αιώνων.Η πόλη παρέμεινε ερμαιο ολίγων οικογενειών Αρβανιτών(που διέθεταν τη γή), τέως οπλαρχηγών, πρακτόρων των Μεγάλων Δυνάμεων, μεγαλεμπόρων και εφοπλιστών,  με λίγα λόγια ενα αθροισμα απο αρματωλίκια, ενα κατακερματισμένο Κράτος – ομοσπονδία συμφερόντων οπου ο βασικός ορος υπάρξεως του αστεως, ο σεβασμός στον δημόσιο χώρο ηταν απολύτως σχετικοποιημένος σε συνάρτηση με την ισχύ των συμμοριών.

Εάν στο Παρίσι του 1822 οι νεωτερικές, αστικές δομές της πόλεως που συγκροτήθηκε ως πόλη απο τον 14ο αιώνα συντρίβουν την επαρχιώτικη επαρση και φιλοδοξία του Lucien των «χαμένων ψευδαισθήσεων» και τελικώς τον ξαναστέλνουν στην κωμόπολη του, στην Αθήνα του 50 και ειδικώς του 70 – 80 ΔΕΝ υπάρχουν αστικές δομές η είναι εξασθενημένες και ανολοκλήρωτες.

Δεν αρκούν για να ορθώσουν τείχη στην κακογουστιά, στην αρπακτικότητα των επι γενεές στερημένων κοινωνικών στρωμάτων, στην ματαιοδοξία, στην χωλή «ανάπτυξη» και στην εξαγορά με το εύκολο παρασιτικό χρήμα των επιδοτήσεων και της οικοδομικής φούσκας η του μαζικού τουρισμού με 300 % κέρδος. «Μεγάλοι ανδρες της επαρχίας» με την σημασία που αποδίδει ο  Balzac στον ορο ιδρύουν περιοδικά και ραδιόφωνα και σαλπίζουν εφοδο κατά της – οποιας- ποιότητος πρόλαβε να υπάρξει στον βραχύ βίο της πρωτεύουσας ως μητρόπολη.

Τα αποτελέσματα είναι ορατά. Ημιμαθείς, αγράμματοι πτυχιούχοι, αγοραίοι επιχειρηματίες, καρριερίστες και αδίστακτοι στελεχώνουν το Κράτος και την  κοινωνία, γκρεμίζουν σε μια εκρηξη ηδονοθηρίας και «παρασιτικής πρωταρχικής συσωρεύσεως» ας μου συγχωρεθεί η εκφραση οτι εχει απομείνει απο τα παλαιά αστικά στρώματα σε ολους τους τομείς. Οι βάσεις για την συγκρότηση του κλεπτοκρατικού εσμού κουμπάρων, θείων, εξαδέλφων, συζύγων που παρελαύνουν σήμερα στα ανακριτικά γραφεία εχουν μπεί και λειτουργεί πλέον αυτόνομα η μαφία που θα κλέψει, θα ξεπλύνει και θα κυκλοφορήσει το μαύρο χρήμα της «αναπτύξεως» και των εξοπλισμών. Νησίδες πραγματικής οικονομίας, κοπιώδη επιτεύγματα του μεσοπολέμου και της δεκαετίας του 50 της οποιας «λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης» οπως τα ναυπηγεία, η πολεμική βιομηχανία, η μεταποίηση που περικλείουν εξειδίκευση, εμπειρία και βιομηχανικού τύπου δεξιότητες εγκαταλείπονται για χάρη της οικοδομής και του παρασιτικού εμπορίου ειδών πολυτελείας, για χάρη του υπερανεπτυγμένου τομέα των υπηρεσιών. Τράπεζες, ασφάλειες, γκαρσόνια, τραγουδιστές, αυτοκινητάδες, γελωτοποιοί, «δημοσιογράφοι» και απασχολούμενοι στα ΜΜΕ διογκώνουν τον στρατό των αεριτζήδων, των απολύτως ανίκανων για παραγωγική, εξειδικευμένη, βεμπεριανή εργασία.

Οι κρατικοί υπάλληλοι δουλεύουν μόνο με μπαξίσι η πεσκέσι οπως ο χωροφύλακας και ο βλαχοδήμαρχος στο χωριό, τα πελατειακά δίκτυα καταπνίγουν κάθε «γηγενή», αστική δραστηριότητα εκτός κομματικού – τοπικιστικού ελέγχου. Είναι αδύνατον να σταδιοδρομήσεις στο Δημόσιο με απλά κριτήρια ποιότητος : Οι εφημερίδες σχολιάζουν ανοικτά οτι για την συγκρότηση της κυβερνήσεως πρέπει να υπάρχει γεωγραφική ισορροπία, λές και είμαστε στην Συρία η το Ιράκ…Είναι αδύνατον να επενδύσεις στην Κρήτη εάν δεν περάσεις απο τα τοπικιστικά – κομματικά δίκτυα, διαφοροποιούμενα ανά νομό και οικογένεια νονών…  Οι προαγωγές στον Στρατό και την Αστυνομία γίνονται πρωτίστως με τοπικιστικά κριτήρια… Οι εκλογές και οι σχεδιασμοί για το μέλλον της χώρας αποφασίζονται  με το εορτολόγιο και τις εξορμήσεις των βλαχοδημάρχων – βουλευτών στα χωριά τους «για να ψήσουν τον κόσμο στα καφενεία»…

Πώς μπορεί αυτό το συνονθύλευμα να λειτουργήσει ως χώρα και να στελεχώσει ενα στοιχειωδώς λειτουργικό Κράτος ;

Δεν μπορεί ολοι οι πολιτικοί και οι Πρωθυπουργοί να ηταν πράκτορες, απατεώνες και ανίκανοι. Μήπως το apparat, το κρατικό «εργαλείο» που είχαν στην διάθεση τους ηταν σκάρτο ; Μήπως η χώρα εδήλωσε  παρουσία σε ενα διεθνές παίγνιο οπου οι παίκτες είχαν στην διάθεση τους πραγματικά εργαλεία, πραγματικούς μηχανισμούς με ιστορία και εμπειρία ; Μήπως ανισιτόρητοι, ανώριμοι, αμαθείς κρατικοί υπάλληλοι, με μόνο εφόδιο την ελληνοχριστιανική υπεραναπλήρωση προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν οργανωμένους μηχανισμούς με παράδοση και κουλτούρα κρατικής συνέχειας αιώνων και η χώρα μπήκε στην  Ευρώπη με «πολιτική απόφαση» που δεν ελαβε υπόψη την πραγματική κατάσταση οχι μόνον της οικονομίας αλλά πρωτίστως της ράθυμης, ανατολίτικης, οθωμανικού τύπου κοινωνίας ;

Τι πιθανότητες επιτυχίας εχει ενας αποσπασμένος σε ειδική Υπηρεσία, εντελώς αστοιχείωτος γεωπολιτικά υπάλληλος, με ανιστόρητους και αδιάφορους, τυπολάτρες προισταμένους σε μια υπόθεση διακινήσεως κάτω απο την μύτη της CIA και της ΜΙΤ ενός Οτζαλάν ;

Πόσο μπορεί να αποδώσει σε φωτιές οπως του 2007 ενας αξιωματικός  της Πυροσβεστικής που δεν ξέρει να διαβάσει χάρτη και αγνοεί τις πληροφορίες αναγλύφου που του παρέχει ο χάρτης επειδή «μπήκε» στο Σώμα με ενα τενεκέ λάδι η ενα «σημείωμα»συντοπίτη υπουργού ;

Πώς μπορεί να λειτουργήσει πολεοδομία η δασαρχείο ελεγκτικά οταν οι υπάλληλοι  τους είναι εξοικειωμένοι και συμφιλιωμένοι με την αυθαιρεσία και την ασέβεια στον δημόσιο χώρο απο την ιδια τους την κουλτούρα ;

Τα παραπάνω είναι απλώς ενδεικτικά. Το δηλητήριο της προνεωτερικής, οθωμανικού τύπου κουλτούρας της «αγνής επαρχίας», εχει διαλύσει για τα καλά κάθε είδους κοινωνική δραστηριότητα και κρατική προσπάθεια για συμμάζεμα και ανάπτυξη. Η εγγενής στην ελληνική κοινωνία κινητικότης, αυτή η απίστευτη δυνατότητα ανελίξεως μέσω «παράπλευρων», εξωθεσμικών, λαθρόβιων και εν πολλοίς τοπικιστικών μηχανισμών που «θολώνει» την ταξική της συγκρότηση εως την πλήρη απουσία της  παραλύει κάθε προσπάθεια επιβολής εκ των ανω ορων και κανόνων. Παράλληλα, επιτρέπει στην εκάστοτε νεμόμενη την εξουσία ομάδα να κινείται κατά βούληση για την υποταγή και τον ελεγχο των υπολοίπων χωρίς σοβαρό κίνδυνο αντιδράσεων.Γιατί η καταγωγή, η γνωριμία του καφενείου η η κουμπαριά μπορούν  να εξασφαλίσουν  την μεταπήδηση σε αλλη …συμμορία η την επιβίωση με  κάποιο «νταραβέρι», ενώ η ατιμωρησία και η χρόνια ανομία εχουν επιτρέψει την συσώρευση που εξασφαλίζει ανεκτή διαβίωση στους «δύσκολους» καιρούς.

Μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων δεν είναι πια ούτε αγρότες, ούτε ψαράδες, ούτε βοσκοί… Επαψαν προ πολλού να είναι τεχνίτες, ειδικευμένοι εργάτες, παραγωγικοί, καινοτόμοι μηχανικοί. Είναι ατακτοι στρατιώτες εκπεσόντων βαρώνων και οπλαρχηγών, χωρίς προσανατολισμό, ερμαια της αναζητήσεως του προτέρου τρυφηλού βίου – οχι απαραίτητα εντιμου – , ανίκανοι ακόμη και να γυρίσουν  στα χωριά τους και να θρέψουν  την  χώρα που εισάγει λεμόνια, πατάτες, τομάτες, τυριά και γάλα σε σκόνη και εξάγει …εξωχώριες εταιρείες και κλεψιμέικα ευρώ…

Μια ολόκληρη γενιά παρασιτεί σε καφετέριες, γήπεδα και τηλεοράσεις, καταναλώνει «ενημέρωση» απο ημι-εγγράμματους αετονύχηδες και κατόπιν Σκορδά και τούρκικα. Αυτό το τελευταίο και μόνο, μια κοινωνία που αυτοαποκαλείται Ευρωπαική, που βαυκαλίζεται οτι είναι πλέον μια Δυτικού τύπου μαζοδημοκρατία να αρέσκεται σε θέαμα που παραπέμπει σε προ-νεωτερικές δομές, σε καταστάσεις που υποτίθεται οτι αφήσαμε πίσω στο 60 λέγει πολλά… Λέγει πολλά για την «κατα κεφαλήν καλλιέργεια», για την συγκρότηση και την ποιότητα αυτής της κοινωνίας. Που στην πραγματικότητα δεν αφησε ποτέ πίσω της το χωριό, το εγκλημα τιμής, τις κτηματικές διαφορές, το κατιναριό  στις ρούγες και το νυφοπάζαρο της πλατείας …

Η πόλη και η χώρα ολόκληρη  είναι ενα μεγάλο χωριό, οπου ολοι ξέρουν ολους, διαπραγματεύονται με ολους, εκβιάζουν ολους, οι ευνοημένοι διαιωνίζουν η προσπαθούν τα κεκτημένα τους, οι εχοντες ανάγκη ψάχνουν για προστάτη – κοτζαμπάση και προσφέρουν ανοχή και ψήφο, τίποτε δεν είναι κρυφό, ολα είναι στο τραπέζι του καφενείου και οποιος αρπάξει.
Δυστυχώς εν ετει 2012, το ζητούμενο για την Ελλάδα παραμένει η αστική επανάσταση.

Σπύρος Σπυρόπουλος
Διαβάστε Περισσότερα »