Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

- Αξίζει τον κόπο να τό διαβάσετε...

Ανοιχτή επιστολή προς τον κ. Ψαριανό, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, από το μπλόγκ “Κόκκινος Ουρανός”. Μια “επιστολή”, που αξίζει τον κόπο να της ρίξουμε μια ματιά.

Αξιότιμε κύριε βουλευτά,
Συγκινήθηκα ιδιαιτέρως για τις πρόσφατες ερωτήσεις σας στη Βουλή, όπου ζητήσατε την κατάργηση του αγιασμού και της προσευχής στα Σχολεία και την κατάργηση του σώματος των στρατιωτικών ιερέων. Είναι παρήγορο ότι άτομα οξυδερκή σαν και εσάς αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι δυνατόν τον...
ελληνικό λαό να τον απασχολούν θέματα ήσσονος σημασίας, όπως η οικονομική κρίση, οι περικοπές των μισθών και των συντάξεων, η ανεργία, οι απολύσεις και λοιπά ανούσια, μικρά και ασήμαντα πράγματα, την στιγμή που το καυτό πρόβλημά μας σήμερα, είναι η αδικαιολόγητη εμμονή των Ελλήνων σε αναχρονιστικά και παρωχημένα μοντέλα που καθιστούν την σύγχρονη πολυπολιτισμική Ελλάδα ένα ‘θεοκρατικό καθεστώς’, όπως πολύ σωστά είπατε.
Θα σας ήθελα όμως πιο ριζοσπαστικό. Πιο αποφασισμένο. Πιο φάιτερ. Διότι με την κατάργηση του αγιασμού και των στρατιωτικών ιερέων δεν λύνεται το πρόβλημα. Χρειάζονται δυναμικά μέτρα, αποφασιστικές αλλαγές και ριζικές λύσεις.
Προτείνω λοιπόν σειρά μέτρων, που θα βγάλουν την χώρα μας από τον Μεσαίωνα του σκοταδισμού και της θρησκευτικότητας και θα την οδηγήσουν στην φωτισμένη εποχή του εκσυγχρονισμού και της πολυπολιτισμικότητας.
Ιδού τα μέτρα:
- Αφαίρεση όλων των εικόνων και των σταυρών από δημόσιους χώρους.
- Κατάργηση του παρωχημένου και διχαστικού τρόπου χρονολόγησης ‘προ Χριστού’ και ‘μετά Χριστόν’.
- Απαγόρευση χρήσεως σε δημόσιους χώρους, φράσεων όπως ‘Θεός Φυλάξοι’, ‘Χριστός και Παναγιά’, ‘Χριστός και Απόστολος’ ‘τραβώ τα πάθη του Χριστού’, ‘Δόξα τω Θεώ’ και ‘(με βάρεσε στο) Δόξα πατρί’.
- Απαγόρευση δημόσιου στολισμού χριστουγεννιάτικων δέντρων, φατνών, τραγουδίσματος καλάντων, μασήματος κουραμπιέδων και λοιπών μισαλλόδοξων εθίμων.
- Κατάργηση όλων των παρωχημένων χριστιανικών εορτών. Χριστούγεννα, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστο, Αγ. Πνεύματος, των Φώτων, του Θωμά, της Τυροφάγου κλπ. Στην θέση τους θα μπορούσαν να μπουν νέου ύφους γιορτές που θα αντιπροσωπεύουν τη νέα πολυπολιτισμική ζωή μας. Θα μπορούσε να θεσπιστεί η γιορτή του χαλάλ, του Κεμάλ, του Αχμέντ, του Πανούση, του Ραγκούση, του Αμπντουλάχ, του ταμ ταμ, της αφγανικής μπούρκας, της κινέζικης παντόφλας, της αραβικής πίτας, της ινδικής καρύδας, της αλβανικής φούντας, του βρεγμένου σφουγγαριού, της τσάντας μαϊμού και του (κλεμμένου) πορτοφολιού.
- Κατάργηση του σταυρού από την ελληνική σημαία, ως συμβόλου αναχρονιστικού, παλαιολιθικού, και σαφώς διχαστικού. Στο κενό που θα μείνει, θα μπορούσε να μπει ένα σύμβολο πρωτότυπο, μοντέρνο, επαναστατικό και ολίγον τρέντυ. Μου έρχεται στο μυαλό το σήμα της Φερράρι, που σας είναι και οικείο.
- Απαγόρευση του ντιν νταν των καμπανών.
- Απαγόρευση της περιφοράς Επιταφίων στους δρόμους και στις πλατείες, προς αποφυγήν εντάσεων μεταξύ μειονοτήτων (Ελλήνων) και ντόπιων (οι υπόλοιπες φυλές).
- Απαγόρευση του σταυροκοπήματος σε δημόσιους χώρους. Για τους ίδιους λόγους.
- Αφαίρεση όλων των σταυρών από πλατείες, μνημεία, ηρώα, βουνά και λαγκάδια.
- Κατάργηση του σημείου του σταυρού στα ψηφοδέλτια κατά τις εκλογές, ως συμβόλου διχαστικού και παρωχημένου.
- Αφαίρεση του σταυρού ως έμβλημα από τον Ερυθρό Σταυρό. Επίσης να αφαιρεθεί και από την ονομασία του. Οπότε θα λέγεται ‘ερυθρός’. Σκέτο.
- Κατάργηση της χρήσεως των ονομάτων ‘Σταύρος’ και ‘Σταυρούλα’.
- Κατάργηση ανάλογων επιθέτων τύπου Σταυρόπουλος, Σταυρίδης, Σταυράκης κλπ.
- Απαγόρευση προβολής όλων των ταινιών του Σταυρίδη, για τους παραπάνω λόγους.
- Κατάργηση διχαστικών τοπωνυμίων, τύπου Σταυρός Αγίας Παρασκευής, Σταυρούπολη, Σταυροχώρι κλπ
- Να απαγορευτούν τα σταυροδρόμια, τα σταυρόλεξα, τα σταυρωτά φιλήματα, οι σταυροβελονιές, οι σταυρόκομποι και τα σταυροκατσάβιδα.
- Να απελαθούν οι σταυραετοί.
Αυτά τα ολίγα για αρχή. Ύστερα βλέπουμε. Εύχομαι καλή συνέχεια στο έργο σας...

Διαβάστε Περισσότερα »

- Δεν ανησυχώ ακόμα...

Πολλοί Έλληνες έχουν αρχίσει να ανησυχούν βλέποντας "Ελληνική" τηλεόραση ΌΛΑ σχεδόν τα κανάλια στην Prime Time ζώνη τους (μετά το δελτίο ειδήσεων...) δείχνουν Τούρκικα σίριαλ !!!
Από την μία ο ΑΝΤ1 με το EZEL και για να ... μήν χάσει η "relance" του MEGA με το "Έρωτας & Τιμωρία" (κατά το "Έγκλημα & Τιμωρία" ;;;) ... Είναι ξεκάθαρο σε όσους πολίτες αναλύουν λιγάκι την τάση αυτή των ΜΜΕ , ότι η προσπάθεια που καταβάλλεται είναι ο πλήρης αφελληνισμός της τηλεόρασης...

Ας μήν βιαστεί κανείς να με κατηγορήσει για "υπερεθνικισμό"  , οι εντάσεις που καταθέτω δεν είναι "ξενοφοβικές" αλλά ποιοτικές...

  Προφανώς δεν αναφαίρομαι στην (καλή έως πολύ καλή) παραγωγή των Τούρκικων σίριαλ που πολλές φορές υπερβαίνει τις Λατινοαμερικάνικες σειρές , αλλά στην κουλτούρα που περνάνε στην Ελληνική κοινωνία.
Τί ακριβώς προσφέρουν τα εν λόγω σίριαλ ;
Όλη τους η δομή βασίζεται στο υπερσυντηρητικό Ισλάμ που θέλει τον άντρα κυρίαρχο και αρχηγό της οικογένειας η οποία ακολουθεί πιστά τις αποφάσεις και τις εντολές του...
Έχει αυτή η κουλτούρα καμία σχέση με την σημερινή Ευρωπαϊκή Ελλάδα ;;;
ΟΧΙ βέβαια.
Έχει όμως με την Ελλάδα των δεκαετιών προ του 50 και ίσως αυτό κάνει "κλικ" στους τηλεθεατές...
Ας μήν ξεχνάμε ότι έχει καλλιεργηθεί στην χώρα μας ότι η Ελλάδα δεν είναι "Ευρώπη" αφού οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης αναφέρονται συνεχώς στο "Τί μας ζητάνε οι Ευρωπαίοι" , η "Οι Ευρωπαίοι" τούτο , το άλλο κλπ κλπ.
Λές και η Ελλάδα δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εδώ και 30 χρόνια ενώ η Τουρκία βρίσκεται στον προθάλαμο και κοιτά μέσα από την κλειδαρότρυπα...
Παρά ταύτα ΔΕΝ ανησυχώ ακόμα...
Θα αρχίσω να ανησυχώ όταν δώ και τις ειδήσεις στα Τούρκικα...


Αντίλογος
Διαβάστε Περισσότερα »

- Προσοχή ! ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ...

Με αφορμή την ψήφιση του νόμου 4009/2011 (ΦΕΚ 195 Α΄) «Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων» το υπ. Παιδείας δίνει τις εξής πέντε διευκρινίσεις:
1. Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 33, ο φοιτητής εγγράφεται στη σχολή στην αρχή κάθε εξαμήνου σε ημερομηνίες που ορίζονται από την κοσμητεία για τα Πανεπιστήμια και τη Διεύθυνση της Σχολής για τα ΤΕΙ και δηλώνει τα μαθήματα που επιλέγει. Αν δεν εγγραφεί για δύο συνεχόμενα εξάμηνα, διαγράφεται αυτοδικαίως από τη σχολή. Για τη διαγραφή εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του κοσμήτορα για τα ΑΕΙ και του Διευθυντή της Σχολής για τα ΤΕΙ .
2. Σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 33, κάθε εξάμηνο περιλαμβάνει τουλάχιστον δεκατρείς πλήρεις εβδομάδες διδασκαλίας. Ο αριθμός των εβδομάδων για τη διενέργεια των εξετάσεων ορίζεται στον Οργανισμό του ιδρύματος.
Η πραγματοποίηση του ελάχιστου απαιτούμενου αριθμού εβδομάδων διδασκαλίας είναι ευθύνη του εκάστοτε διδάσκοντος του Τμήματος ή της Σχολής.
3. Σύμφωνα με την παρ.7 του άρθρου 33, αν για οποιονδήποτε λόγο ο αριθμός των εβδομάδων διδασκαλίας που πραγματοποιήθηκαν σε ένα μάθημα είναι μικρότερος από τις δεκατρείς, το μάθημα θεωρείται ότι δεν διδάχθηκε και δεν εξετάζεται, τυχόν δε εξέτασή του είναι άκυρη και ο βαθμός δεν υπολογίζεται για την απονομή του τίτλου σπουδών.
4. Σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθρου 33, οι εξετάσεις διενεργούνται αποκλειστικά μετά το πέρας του χειμερινού και του εαρινού εξαμήνου για τα μαθήματα που διδάχθηκαν στα εξάμηνα αυτά, αντίστοιχα. Ο φοιτητής δικαιούται... να εξεταστεί στα μαθήματα και των δύο εξαμήνων πριν από την έναρξη του χειμερινού εξαμήνου και σε κάθε περίπτωση πριν την έναρξη της διδασκαλίας των μαθημάτων, όπως ορίζεται στο Ακαδημαϊκό Ημερολόγιο.
 
Διαβάστε Περισσότερα »

- Πυρκαγιά στον Δοξαρά...

Είκοσι στρέμματα ακακίες, δύο στρέμματα δασικής έκτασης και δέκα στρέμματα σιτοκαλαμιές κατέκαψε η πύρινη λαίλαπα στο Δοξαρά. Η πυρκαγιά τέθηκε υπό έλεγχο αργά χθες το βράδυ από την Πυροσβεστική Λάρισας.
Διαβάστε Περισσότερα »

- Πως θα στείλετε το SMS για την απαλλαγή από το τέλος ακινήτων...

Τι πρέπει να γράψετε στο μήνυμα, σε ποιον αριθμό θα σταλεί και ποιο είναι το κόστος, για να απαλλαγείτε από το ειδικό τέλος ακινήτων.

Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών, ανακοίνωσε την έναρξη της υπηρεσίας υποβολής αίτησης εξαίρεσης από το Ειδικό Τέλος Ακινήτων. Η υπηρεσία εξυπηρετεί τους δικαιούχους καταβολής μειωμένου τέλους (0,5€/τμ) καθώς και τους δικαιούχους απαλλαγής.

Οι δικαιούχοι ιδιοκτήτες μπορούν να υποβάλουν αίτηση στην υπηρεσία για το Οικονομικό Έτος 2011 με την αποστολή ενός σύντομου μηνύματος (SMS).

Το μήνυμα πρέπει να αναγράφει τα γράμματα ETA, κενό, τον ΑΦΜ (Αριθμό Φορολογικού Μητρώου) αυτού που δικαιούται την απαλλαγή, κενό και τον αριθμό παροχής της ΔΕΗ (βλέπε Εικόνα 1). Το μήνυμα πρέπει να αποσταλεί στον αριθμό 54160.

Το κόστος του μηνύματος είναι 0,1107€ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ 23%. Επισημαίνεται ότι το κόστος του μηνύματος αίτησης καλύπτει πλήρως το κόστος της αποστολής όλων των απαντητικών μηνυμάτων και ότι ο φορολογούμενος δεν έχει καμία επιπλέον επιβάρυνση για τη χρήση της υπηρεσίας.

Η υπηρεσία χρησιμοποιείται αντίστοιχα και για τους άλλους παρόχους ηλεκτρικού ρεύματος.

Διαβάστε τις οδηγίες και δείτε το παράδειγμα με την διευκρινιστική φωτό.

Παράδειγμα μηνύματος: ΕΤΑ 044553463 06543287

(ΑΦΜ) (Αριθμός παροχής)

Υπενθυμίζεται ότι ιδιοκτήτες που θα καταβάλουν μειωμένο τέλος (0,5€/τμ) είναι :

α) πολύτεκνοι (τέσσερα παιδιά και άνω) με εισόδημα μέχρι 30 χιλιάδες ευρώ καθώς και αυτοί που οι ίδιοι ή άτομα που προστατεύουν είναι ολικώς τυφλοί ή με βαριές κινητικές αναπηρίες που υπερβαίνουν σε ποσοστό το 80%.

Επίσης, απαλλάσσονται από το τέλος άνεργοι ιδιοκτήτες που είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ, ή στο Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής εργασίας, ή στο λογαριασμό ανεργίας προσωπικού ημερησίων εφημερίδων ή τεχνικών τύπου Αθηνών και Θεσσαλονίκης κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Πρέπει συγκεκριμένα να είναι μακροχρόνια άνεργοι ή να έχουν επιδοτηθεί για τουλάχιστον έξι από τους δώδεκα τελευταίους μήνες.

Με την υποβολή έγκυρης αίτησης στην υπηρεσία μέχρι τις 2 Οκτωβρίου 2011, ο δικαιούχος ιδιοκτήτης, του οποίου η αίτηση θα γίνει δεκτή, εξασφαλίζει την ενσωμάτωση της απαλλαγής ή της έκπτωσης στον αμέσως επόμενο λογαριασμό ηλεκτρισμού.

Για όσους υποβάλλουν εκπρόθεσμα την αίτησή τους μέχρι την 30η Νοεμβρίου 2011 (λήξη της υπηρεσίας), και εφόσον αυτή γίνει δεκτή, η απαλλαγή ή η έκπτωση θα συμψηφιστεί στον πρώτο λογαριασμό που θα εκδοθεί από τη ΔΕΗ μετά την έγκριση της αίτησης.

Η ενημέρωση του δικαιούχου ιδιοκτήτη για το αποτέλεσμα της αίτησής του θα πραγματοποιείται μέσω αποστολής απαντητικού μηνύματος.

Δικαιούχοι της απαλλαγής ή της έκπτωσης για τους οποίους δεν υπάρχουν τα αντίστοιχα στοιχεία στη φορολογική τους δήλωση ή στα μητρώα του ΟΑΕΔ θα κληθούν να προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά στην εφορία.
Διαβάστε Περισσότερα »

- Να ξαναχτίσουμε την ύπαιθρο, να επιστρέψουμε στο Χωριό...

Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών, αντιλαμβάνεται πως ο γιγαντισμός των αστικών κέντρων με την ταυτόχρονη ερήμωση  και αδιαφορία για την ύπαιθρο, έχουν οδηγήσει σε ανισορροπία στην ίδια την ανάπτυξη της χώρας- χωρίς βέβαια να ξεχνούμε την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στις τσιμεντουπόλεις. Αυτό το μείζον πρόβλημα που «πνίγει» εδώ και δεκαετίες την ελληνική επικράτεια, είναι καιρός να βγει στην επιφάνεια και να συζητηθεί.....

Η ενδοχώρα έχει νιώσει τις συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης, της αδιαφορίας, της αποδιοργάνωσης του κοινωνικού ιστού, που ο συγκεντρωτισμός και η έντονη αστικοποίηση των τελευταίων πενήντα χρόνων έχουν προκαλέσει. Η παράθεση του χρονικού αυτής της πορείας φθοράς δεν ωφελεί πλέον να μονοπωλεί το ενδιαφέρον, αφού τα αποτελέσματα της χρεοκοπίας του στην οικονομία, την κοινωνία, την υγεία, βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας. Και η αβεβαιότητα που δημιουργεί για το μέλλον επίσης.

Οι δεκαετίες σύγκρουσης που προηγήθηκαν συνεχίζουν να οδηγούν στην αυτοκαταστροφή και η συζήτηση για ένα νέο πολιτικό σχέδιο που θα έθετε το θέμα της σχέσης υπαίθρου - πόλεων σε διαφορετική βάση είναι από καιρό στην ημερήσια διάταξη. Η διεθνής εμπειρία αλλά και η ελληνική οικονομική, κοινωνική, ιστορική πραγματικότητα επιβάλλουν την έναρξη ενός διαλόγου με στόχο μια νέα συμφωνία, ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» ανάμεσα στην πόλη και στην ύπαιθρο.
Να αναστηλώσουμε, να αποκαταστήσουμε τον αγροτικό χώρο, να προστατεύσουμε το οικοσύστημα της υπαίθρου με όλες τις ομορφιές και τις ιδιαιτερότητές του, να δώσουμε ζωή στον κοινωνικό ιστό της περιφερειακής Ελλάδας.

Να σταματήσει η εγκατάλειψη των χωριών και η διόγκωση των πόλεων, έτσι ώστε η πόλη να επανακτήσει την ποιότητα ζωής της και η ύπαιθρός το ανθρώπινο δυναμικό της. Δεν μπορεί πλέον να συνεχίζεται αυτός ο παραλογισμός της εγκατάλειψης και της φθοράς του πιο δυναμικού οικονομικού και φυσικού κεφαλαίου του ελληνικού χώρου. Η ύπαιθρος, πέρα από την αισθητική, την ψυχική ηρεμία και την ανάπτυξη των ανθρώπινων σχέσεων που απλόχερα προσφέρει, μπορεί να αποτελέσει και χώρο πρωτοποριακών ευκαιριών πάνω στην καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων, την εκτροφή ζώων ή ακόμα και τον αγροτουρισμό, που κερδίζει ολοένα έδαφος. Όλοι αυτοί οι πολίτες που εγκατέλειψαν κάποτε τις εστίες τους, προκειμένου να αναζητήσουν νέες ευκαιρίες στην πόλη, τώρα πια μπορούν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο κίνημα επιστροφής και αναγέννησης της υπαίθρου.
Ουσιαστικά αυτοί που αποτελούσαν το ενδογενές δυναμικό μετανάστευσαν οι περισσότεροι στα κοντινά αστικά κέντρα και στις πρωτεύουσες των Νομών. Ο σημερινός πληθυσμός της υπαίθρου είναι στη συντριπτική του πλειοψηφία γερασμένος- αποτελείται από απόμαχους της εργασίας χωρίς δυνατότητες αλλά και ενδιαφέρον για οποιαδήποτε αναπτυξιακή πρωτοβουλία.

Είναι να αναρωτιέται κανείς πώς από την αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα που είχαμε το 1980, φτάσαμε το 2011 να εισάγουμε το 70%. Πώς μπορεί να ευημερεί μια οικονομία, όταν το κόστος εισαγωγής κρέατος και γαλακτοκομικών ξεπερνά σε συνάλλαγμα την εισαγωγή πετρελαιοειδών;
Ένα σχέδιο για επανάκαμψη και επιστροφή στην ύπαιθρο για να έχει επιτυχία θα πρέπει καταρχήν να απευθύνεται στις οικογένειες που έχουν κατοικίες, αγροκτήματα, αλλά και μνήμες από τη ζωή στο χωριό χωρίς να αποκλείονται και οι νέοι που δεν αντέχουν την οικονομική δυσχέρεια και ανασφάλεια που τους προκαλούν σήμερα τα αστικά κέντρα και αναζητούν ένα εναλλακτικό τρόπο ζωής.
Πρωταγωνιστές για την εκπόνηση και υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής θα πρέπει να είναι κυρίως οι μεγάλοι Δήμοι, το ελληνικό πανεπιστήμιο, τα μαζικά μέσα ενημέρωσης, η εκκλησία και οι ενώσεις αποδήμων του εσωτερικού αλλά και του εξωτερικού.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ενδεικτικά ως άξονες και επιλογές ανάπτυξης τις κάτωθι:
· Ανάπτυξη του αγροτουρισμού και γενικότερα εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
· Παραγωγή κηπευτικών με τη μέθοδο της βιολογικής γεωργίας, πιστοποιημένων, για την τροφοδοσία και των τοπικών κοινωνιών αλλά και των αστικών κέντρων.
· Εκτροφή ζώων για παραγωγή κρέατος και γαλακτοκομικών
· Τυποποίηση τοπικών αγροτικών προϊόντων κηπευτικών αλλά και προϊόντων κρέατος.
· Συλλογή- καλλιέργεια αρωματικών φυτών και βοτάνων αλλά και μικρές μονάδες παραγωγής αιθέριων ελαίων.
· Ανάδειξη ιστορικών μνημείων, τοπίων ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, αλλά και βυζαντινών- μεταβυζαντινών μνημείων σε συνεργασία με τις τοπικές Μητροπόλεις.
· Προστασία και ανάπλαση των αγροτικών οικισμών σύμφωνα με την τοπική αρχιτεκτονική και τις παραδόσεις.
Αν πιστέψουμε, αναγνωρίσουμε την αναγκαιότητα για την υλοποίηση ενός σχεδίου αναγέννησης της ελληνικής υπαίθρου, χρόνο με το χρόνο θα βρίσκουμε νέους συμμάχους γιατί θα βλέπουν τα άμεσα και απτά αποτελέσματα στη βελτίωση των οικονομικών και κοινωνικών δεικτών.
Ιδιαίτερα οι συμμετέχοντες θα νιώθουν ότι υπηρετούν ένα ανθρωποκεντρικό μοντέλο που δεν τους βλέπει ως αριθμούς και άψυχα αντικείμενα, αλλά ως συνδιαμορφωτές και δημιουργούς ενός μέλλοντος που γεννά ελπίδα και όχι απελπισία.
 
Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

- Περιβάλλον και Πολιτισμός 2011...

Από την μακρινή αρχαιότητα έως σήμερα, η φύση λειτουργεί για τον άνθρωπο ως μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης και δημιουργίας ενώ ο Πολιτισμός συμβάλλει με ουσιαστικό τρόπο στην αναγνώριση του φυσικού περιβάλλοντος ως κληρονομιά ολόκληρης της ανθρωπότητας. Συνενώνοντας το Περιβάλλον με τον Πολιτισμό, το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού με τον ετήσιο εορτασμό της ομώνυμης δράσης επιδιώκει την ευαισθητοποίηση και την ενεργοποίηση των πολιτών στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και του φυσικού αποθέματος της χώρας.
Η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς απευθύνει πρόσκληση σε όλους για μια γιορτή ανοικτών μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, εκεί όπου τα μνημεία συμβιώνουν αρμονικά με τη φύση. Το κεντρικό θέμα του εορτασμού για το 2011 έχει τίτλο «Φωνές νερού μυριάδες». Στη διάρκεια του τετραημέρου 145 αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, μνημεία της επικράτειας και χώροι πολιτισμού θα ανοίξουν τις πόρτες τους στο κοινό με μια σειρά από ποικίλες εκδηλώσεις, περιηγήσεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, οι οποίες θα επιχειρήσουν να αναδείξουν τη σημασία, την αξία και τα νοήματα του νερού στη ζωή των ανθρώπων από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Η είσοδος στα δημόσια μουσεία, μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις θα είναι ελεύθερη για το κοινό στη διάρκεια του Σαββάτου 8 και της Κυριακής 9 Οκτωβρίου 2011, ενώ την Πέμπτη 6 και την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011 οι συμμετέχοντες φορείς θα υποδέχονται σχολικές μονάδες με τους συνοδούς εκπαιδευτικούς τους. Στους επισκέπτες θα διανέμεται ενημερωτικό υλικό.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες όπως επίσης το αναλυτικό πρόγραμμα των χώρων και των εκδηλώσεων εδώ.
Διαβάστε Περισσότερα »

- Παρουσίαση βιβλίου του Μίκη Θεοδωράκη...

Πρόσκληση σε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα, απηύθυνε ο Μίκης Θεοδωράκης, ως ιδρυτής του Κινήματος Ανεξάρτητων πολιτών, να συμφωνήσουμε όλοι μαζί σε δέκα το πολύ σημεία, για να δημιουργηθεί αρχικά η πανελλήνια ηγετική εκπροσώπηση με εθνικό κύρος, που θα μας συσπειρώσει σε ένα Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο Αντίστασης και Αγώνα για την σωτηρία της πατρίδας...
Την προσκληση αυτή την απευθύνει επίσης  να σε ομάδες, κινήματα, οπαδούς κομμάτων, επιστήμονες, διανοούμενους, καλλιτέχνες, κοινωνικούς παράγοντες, νέους και νέες, με βασικό σκοπό να καταστήσουμε τη χώρα μας Ανεξάρτητη και τον Λαό μας ελεύθερο και κυρίαρχο, για να βγούμε από την κρίση και να ξεκινήσουμε την οικοδόμηση εκείνης της Ελλάδας που όλοι.....
έχουμε στην σκέψη και στην καρδιά μας.
Χθες το βράδυ στο βιβλιοπωλείο Ιανός και υπο τη σκια των μέτρων που αναμενόταν να εξαγγειλλει με για μια ακόμα φορα η κυβέρνηση, ομιλητές και κοινό έμοιαζαν να συμφωνουν πως ο καιρός ωρίμασε για ενα  Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο Αντίστασης και Αγώνα.  Κι αυτο αναδύεται καθαρά μέσα από τα κείμενα του βιβλίου του Μίκη Θεοδωράκη που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις του Ιανού και που παρουσιαζοταν χθες. Τίτλος του   «ΣΠΙΘΑ-ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ»        
Για το βιβλίο μίλησαν ο Γιώργος Κασιμάτης, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του ΚΑΠ, η Αναστασία Βούλγαρη, σκηνοθέτης και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του ΚΑΠ, ο Στάθης Σταυρόπουλος, σκιτσογράφος και πολιτικόςσχολιαστής στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ και ο Λάκης Λαζόπουλος.
"Δεν είναι μόνο οικονομική η κρίση που περνάμε" επεσήμανε ο Γιώργος Κασιμάτης. "Ειναι κυρίως κριση του κοινωνικοπολιτικου συστήματος".  Για τα κείμενα του βιβλίου  -περιλαμβάνονται όλες οι ομιλίες του Μίκη Θεοδωράκη, από την Ίδρυση του ΚΑΠ την 1η Δεκεμβρίου του 2010 εως σημερα-είπε ότι φωτίζουν την κρίση από την πλευρά της αντίστασης.
Ο Στάθης Σταυρόπουλος πρότεινε να διαβάσουν όλοι οι Έλληνες το βιβλίο, αφού κι ο ίδιος το διαβασε μέσα σε μια νύχτα, απνευστί.
Ο Λάκης Λαζόπουλος από την πλευρά του,κάλεσε τους Έλληνες "να σταθούν όρθιοι δίπλα στον Μεγάλο Έλληνα, ο οποίος παρά την ηλικία του επιμένει να στέκεται όρθιος!" Το παρατεταμένο χειροκρότημα-πολύ πέραν του τυπικού- στο τέλος της εκδήλωσης έδωσε το μήνυμα πόσο ο λόγος του Μίκη Θεοδωράκη "πέρασε" εύκολα στο  κοινό, σε μια εποχή που τον χρειάζεται όσο ποτέ.

Διαβάστε Περισσότερα »

- Πράγματα που δεν θα γνωρίσουν ποτέ τα σημερινά παιδιά...

Αν η χρονομηχανή του Κύρου Γρανάζη υπήρχε στην πραγματικότητα και επιχειρούσατε μια μικρή βόλτα δύο-τρεις δεκαετίες πιο πριν, τι θα διαπιστώνατε;
Θυμάστε ότι δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα και παρ’ όλα αυτά επιζούσαμε με ένα ταπεινό… σταθερό με καλώδια;
Έχετε ξεχάσει ότι το «κουτί» στο σαλόνι δεν μας έδινε την επιλογή να αλλάξουμε τα κανάλια (εκείνα τα ελάχιστα που υπήρχαν) με τηλεκοντρόλ;
Την προετοιμασία για τις εκδρομές που περιελάμβανε απαραιτήτως μια στάση στο φωτογραφείο για να αγοράσετε φιλμ;
Όλα αυτά υπάρχουν σαν αναμνήσεις για όλους εμάς που τα ζήσαμε εκείνα τα -πιο απλά- χρόνια, αλλά αν χρειάζεται έστω και λίγη προσπάθεια για να τα θυμηθούμε, σκεφτείτε πόσες είναι οι πιθανότητες να τα θυμούνται ή να τα γνωρίζουν καν όσοι ενηλικιώνονται τώρα και οι γενιές που έπονται αυτών. Δείτε ποια αγαπημένα μας αντικείμενα που φάνταζαν σαν «αιχμή της τεχνολογίας» τότε, υπάρχουν πλέον στο πιο βαθύ σκοτάδι της αποθήκης μας ή στο χρονοντούλαπο, παρέα με άλλες παρελθούσες μόδες.

Φορητό κασετοφωνάκι
Πολύ πιο ογκώδες από τα iPod και τα μικροσκοπικά mp3 players του σήμερα, κι όμως, δεν μας ένοιαζε καθόλου. Η «ιεροτελεστία της κασέτας» που περιείχε αυτοσχέδια compilations με «Ξένα Διάφορα» και ο ήχος του rewind είναι κάτι περιττό για την σημερινή ψηφιακή τεχνολογία, αλλά πάντα θα θυμόμαστε τους προγόνους των φορητών CD players και των memory cards που στοιβάζουν εκατοντάδες τραγούδια στο κινητό μας.

Σταθερό τηλέφωνο με καντράν και καλώδια
Και μιας και το αναφέραμε, το κινητό ήρθε να μας βρει κάποια στιγμή μέσα στα ‘90s, για να μπει στην καθημερινότητά μας και να μην ξαναβγεί μέχρι και σήμερα. Μέχρι τότε, η μόνη τηλεφωνική επικοινωνία γινόταν με τα χαριτωμένα τηλέφωνα που διέθεταν στρογγυλό καντράν, στο οποίο έπρεπε να γυρίσεις τα νούμερα ώστε να σχηματίσεις τον αριθμό, και φυσικά να μείνεις στο ίδιο μέρος κατά την διάρκεια του τηλεφωνήματος. Αν έλεγε κάποιος στα παιδιά του 2020 ότι υπάρχει κι άλλο τηλέφωνο εκτός από το ασύρματο και ότι η αναγνώριση κλήσης κάποτε δεν υπήρχε ως έννοια, δεν νομίζουμε ότι θα καταλάβαιναν για τι πράγμα τους μιλάνε – να’ ναι καλά οι παλιές ταινίες, μέσα από τις εικόνες των οποίων θα επιβιώσουν οι παλιές συσκευές.

Ραδιόφωνο με βελόνα
Επιστρέφουμε στη μουσική, για να θυμηθούμε τα παλιά μας ραδιόφωνα, στα οποία η επιλογή του σταθμού γινόταν με το γύρισμα της βελόνας. Ποτέ δεν ξέραμε αμέσως ποιον σταθμό ακούγαμε, καθώς δεν υπήρχαν led οθόνες για να μας ενημερώσουν για την ακριβή συχνότητα, για το τραγούδι που ακούγεται και για την αφιέρωση του Τάκη στη Σούλα που της λείπει πολύ. Ακόμη και ο ήχος των παρασίτων που ακουγόταν στο ενδιάμεσο των εναλλαγών της βελόνας ίσως κάποτε ξεχαστεί τελείως.

Δίσκοι βινυλίου
Οι περισσότεροι έχουν ακόμη την συλλογή τους, φυλάσσοντάς την με καμάρι σε κάποιο ράφι. Άλλοι τους ακούνε ακόμη, στα πικ απ που λειτουργούν και σήμερα, για χάρη των νοσταλγών της βελόνας. Η νέα γενιά, όμως, που έχει συνηθίσει στον αψεγάδιαστο ήχο των mp3, mp4 και άλλων αρχείων με κατάληψη τριών χαρακτήρων, θα δυσκολευτεί να πιστέψει πως έχουν κάποιο νόημα οι θορυβώδεις στροφές των παλιών δίσκων. Οι ίδιες θορυβώδεις στροφές που κάνουν τους δίσκους αψεγάδιαστους και αντικείμενα-φετίχ για όσους μεγάλωσαν με αυτούς.

Κιμωλία
Ο γοητευτικός της ήχος όταν γράφει πάνω σε μαυροπίνακα, ο ανατριχιαστικός για πολλούς ήχος της όταν τρίζει και η σκόνη που αφήνει στα χέρια του άτυχου μαθητή που τον σήκωσαν στον πίνακα είναι αναμνήσεις που όλοι έχουμε από τα σχολικά μας χρόνια. Διόρθωση: Όχι όλοι, αφού η νέα χιλιετία έφερε την σταδιακή αντικατάστασή τους από μαρκαδόρους και μεταλλικούς πίνακες, που στέρησαν τις τάξεις από την ρετρό εικόνα τους και τους μαθητές από την αγγαρεία του πλυσίματος του σφουγγαριού.

Δραχμές
Το κατοστάρικο, με το οποίο μπορούσες να αγοράσεις μια τυρόπιτα, το πράσινο πεντακοσάρικο, ο Κολοκοτρώνης στο πεντοχίλιαρο και ο Παπανικολάου στο δεκαχίλιαρο κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι μέχρι να αποσυρθούν για το χατίρι της ευρωζώνης. Όσοι βρίσκονται τώρα στην εφηβεία μάλλον δεν γνωρίζουν καν πώς μοιάζουν. Επιφυλασσόμαστε βέβαια, γιατί είναι πιθανόν να τις ξαναχρησιμοποιήσουν στο μέλλον. Ποτέ δεν ξέρεις…

Γραφομηχανή
Όταν ακόμη και τα αρχεία Word μοιάζουν δεδομένα και κλασικά, οι σελίδες που έχουν τυπωθεί σε γραφομηχανή, με την χαρακτηριστική παλιομοδίτικη γραμματοσειρά και το γύρισμα του μηχανισμού κάθε φορά που τελειώνει η αράδα φαντάζει πολύ μακρινή ανάμνηση. Τόσο, που έχει θέση μόνο σε παλιά θρίλερ όπου τα απειλητικά σημειώματα του δολοφόνου γράφονται σε γραφομηχανή για να μην αναγνωριστεί ο γραφικός χαρακτήρας. Πρόσφατα, μάλιστα, έκλεισε και το τελευταία εργοστάσιο γραφομηχανών στον κόσμο (δείτε την είδηση εδώ), οπότε όσοι πρόλαβαν... την γραφομηχανή είδαν...

του Γιώργου Κόκουβα
Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

- Αν είχαν τσίπα και φιλότιμο...

Αγαπητοί φίλοι
Αν όλοι αυτοί που έφεραν τα πράγματα εδώ που τα έφεραν γιατί προφανώς δεν ήρθαν από μόνα τους, αν λοιπόν αυτοί που κυβέρνησαν, αν αυτοί που μιλούν για την Ελλάδα σαν να πρόκειται για Τιτανικό, ότι η Ελλάδα είναι στην εντατική, ότι η Ελλάδα απαρτίζεται από κοπρίτες οι οποίοι δεν δουλεύουν, ότι μαζί τα τρώμε και τα λοιπά, και τα λοιπά. Αν όλοι αυτοί λοιπόν είχαν, αυτό που λέμε και στο Χωριό μου, τσίπα και φιλότιμο, αυτό το οποίο θα έκαναν στην καλύτερη των περιπτώσεων θα ήταν να ζητήσουν ένα συγνώμη, ένα ειλικρινές συγνώμη. Αυτό που θα έπρεπε να κάνουν θα ήταν το εξής:
Θα βγαίναν στον λαό μπροστά και θα ήταν και το τελευταίο τους διάγγελμα.

"Ελληνίδες Ελληνες σας οδηγήσαμε εδώ που σας οδηγήσαμε, ξέρουμε πώς με το κακό που σας έχουμε κάνει δεν υπάρχει περίπτωση να μας συγχωρήσετε, δεν σας ζητάμε να μας συγχωρήσετε, σας ζητάμε να μας ξεχάσετε και εμείς εξαφανιζόμαστε από προσώπου γης."

Αντίθετα αυτοί που φτάσαν στο σημείο να φορολογούν τον εργάτη, τον συνταξιούχο, αυτοί που λένε πως το κάνουν τάχα για να μειώσουν το χρέος όταν το χρέος αυξάνεται. Όλοι αυτοί λοιπόν και το αποτέλεσμά τους είναι να υπάρχουν ένα εκατομμύριο άνεργοι, και ένας στους τρεις Ελληνες κάτω από το όριο της φτώχειας, όλοι αυτοί έχουν το θράσος να εμφανίζονται από πάνω και ως σωτήρες...

Παύλος Σαμαράς
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

- Βία είναι...

της Αρτέμιδος Καπούλα
«Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»

«Βία είναι να είσαι άνεργος, να ψάχνεις ένα χρόνο για δουλειά και να μην σε προσλαμβάνει κανείς γιατί είσαι πάνω από τα σαράντα»
«Βία είναι να λες στα παιδιά σου ότι δεν τα πας στην θάλασσα γιατί η βενζίνη άγγιξε το 1.75 και πρέπει να κάνεις περικοπές»
«Βία είναι κλείνεις ραντεβού στο ΙΚΑ για μετά από δύο μήνες και όταν πηγαίνεις ο γιατρός να είναι απών»
«Βία είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνος στο σπίτι μετά τις 9»
«Βία είναι να είσαι 18 χρονών, να έχεις υποστεί του....... κόσμου τις μεταρρυθμίσεις, να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις και άνεργος και αμόρφωτος»
«Βία είναι να στέκεσαι 5 ώρες στην ουρά στην εφορεία για να πληρώσεις, να έχεις ανεβοκατέβει σε 3 ορόφους και τέλος ο υπάλληλος να δηλώνει αναρμόδιος»
«Βία είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα να περνούν από μπροστά σου σαν παραμύθι, να κουκουλώνονται από όλους, να μην μπαίνει κανείς φυλακή και να τελειώνουν με ένα ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα»
«Βία είναι να πληρώνεις 1.40 ενώ περιμένεις μια ώρα ένα λεωφορείο που όταν φτάνει χωράς μόνο στα πόδια του οδηγού»
«Βία είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα την μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστέρησες την δόση του στεγαστικού»
«Βία είναι να κόβεις τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά ενώ έχεις ήδη πληρώσει για δωρεάν παιδεία»
«Βία είναι να βλέπεις τους πολιτικούς σου να τσακώνονται με μόνο γνώμονα τα ποσοστά του κόμματος τους ενώ εσύ αγωνιάς για το μέλλον των παιδιών σου»
«Βία είναι ενώ σου ζητούν να πληρώσεις επίδομα αλληλεγγύης να διαβάζεις ότι οι εφορίες έχουν να κάνουν ελέγχους και να εισπράξουν από το 1995»
«Βία είναι να είσαι 45 χρονών, να δουλεύεις και να πληρώνεις μια ζωή και να καταντήσεις να ζεις από την σύνταξη των γονιών»
«Βία είναι το παραμύθιασμα από τα μέσα ενημέρωσης που συγκαλύπτουν ή αποκαλύπτουν ανάλογα με τα deal που γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επιχορηγήσεις»
«Βία είναι να σε ληστεύουν για τρίτη φορά και το όργανο της τάξεως να σου λέει μην ελπίζεται πολλά, αφού δεν ήσασταν μέσα πάλι καλά να λέτε»
«Βία είναι να σου στερούν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, να τρως τόνους τα χημικά και να σε αναγκάζουν σε σιωπή παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, χρυσαυγίτες, πληρωμένοι ή προστατευόμενοι από όπου και αν προέρχονται»
«Βία είναι να πληρώνεις 3 ευρώ διόδια για να διανύσεις μια απόσταση 100 χιλ και ταυτόχρονα να κάνεις τάμα στον Άγιο Χριστόφορο να φθάσεις ζωντανός»
«Βία είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα πάσης φύσεως να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στην δικαιοσύνη όποτε θέλουν και αν τελικά παραπεμφθούν να συνεχίζουν το έργο τους μέσα από την φυλακή»
«Βία είναι να ακούς τον Πρωθυπουργό και τους βουλευτές να ανησυχούν για την βία μόνο όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνει επιτροπές στις οποίες ο κάθε βουλευτής θα πληρώνεται με 245 ευρώ για να παραβρεθεί στην συζήτηση»
«Βία είναι να ζεις την κάθε μέρα σαν τελευταία. Όχι για να την ζήσεις στο έπακρο αλλά επειδή απλά δεν ξέρεις τι θα υπάρχει αύριο και δεν έχεις λεφτά για μεθαύριο»...
Διαβάστε Περισσότερα »

- Ιωάννης Καποδίστριας – η ελληνική επανάσταση έχει μείνει εκκρεμής…‏

Οι ένοχοι και το τέλος
Τους πρώτους μήνες του 1831 οι αντιδράσεις είχαν πάρει τη μορφή της θύελλας. Προασθανόταν ότι όδευε προς το τέλος. Όμως δεν υποχωρεί ούτε ένα βήμα από την εκπλήρωση του Χρέους. Η ψυχή του πλημμυρίζει από αγωνία. Όχι για τον εαυτό του. Μα για την Ελλάδα! Για το λαό της! Για τα παιδιά της. Για τα Ελληνόπουλα. Σε πολλές επιστολές αυτής της περιόδου είναι έντονα διάχυτη αυτή η αγωνία. Η αγωνία του Κυβερνήτη.
«Εγώ δε, όταν με υπευθυνότητα θα έχω εκπληρώσει το καθήκον μου…με τις δυνάμεις που μου απομένουν, θα σηκώσω το σταυρό μου…Και θα τον σηκώσω χωρίς κανένα γογγυσμό...» γράφει σ’ ένα ξέσπασμα πόνου στον Eynard. Και στον ίδιο λίγο αργότερα: «Σήμερα είμαστε περικυκλωμένοι από το σκοτάδι και μετράω τις μέρες για να γνωρίσω αν μέλλουμε σαν κράτος να ζήσουμε αύριο!..»
Ό,τι του προκαλεί θανάσιμη αγωνία δεν ο είναι κίνδυνος της ζωής του, που τον διαβλέπει. Όχι! Αγωνιά μήπως το σκοτάδι που τον κυκλώνει απειλητικά, οι άνθρωποι που αγωνίζονταν να σκοτεινιάσουν τον ορίζοντα της Ελλάδας με την «κατάρα του διχασμού», καταστρέψουν ό,τι καλό και δημιουργικό αγωνίστηκε να χτίσει, με το αίμα της καρδιάς του, για τον πολυβασανισμένο τόπο του, τον τόπο του τυραννισμένου ελληνικού λαού.
Σε μια επιστολή του προς τον Γάλλο ναύρχο Lalande, που υπηρετούσε στην Ελλάδα, με  θάρρος θα του αποκαλύψει ότι γνώριζε όλες τις δολοπλοκίες των ʼγγλων και των Γάλλων, με τρόπο που καταπλήσσει: «Εγώ δε, και τις δολοπλοκίες όλων σας τις εγνώριζα, αλλά έκρινα ότι δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να κόψω το νήμα της συνεργασίας μαζί σας, γιατί έδινα προτεραιότητα στην ανόρθωση και στην ανασυγκρότηση της Ελλάδος. Αν έκοβα τις σχέσεις με τις λεγόμενες «προστάτιδες» Δυνάμεις, τούτο θα ήταν εις βάρος της Ελλάδος και δεν ήθελα με κανένα τρόπο να προσθέσω βάρος και στη συνείδησή μου. Και άφησα τα πράγματα να λαλήσουν μόνα τους. Τώρα λοιπόν έχουν ήδη λαλήσει μεγαλοφώνως – με την αποκάλυψη όλης της σκευωρίας – οπότε επείγει ο καιρός της θεραπείας… Για να εμποδίσουμε τον θάνατο του αρρώστου, της Ελλάδος… Και η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει από το Λονδίνο…προκειμένου να αποδυναμώσουμε την πηγή και την ρίζα του κακού!..»
Και την ίδια ημέρα που έγραψε τη συγκλονιστική αυτή επιστολή στον Γάλλο ναύαρχο, στις 31 Ιουλίου 1831, έγραψε και στον Έλληνα πρίγκηπα Αλέξανδρο Σούτσο στο Παρίσι, – στη μακρότατη επιστολή του, όπου του εκθέτει τις καταχθόνιες ενέργειες των ʼγγλων και των Γάλλων – μια αγωνιώδη ακροτελεύτια φράση: «Απέκαμα! Αλλ’ όμως θα παραμείνω στη χαλάστρα, μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής μου και ας κινδυνέυσω να χαθώ…».
Και λίγες ημέρες «προ του τέλους», στις 14 Σεπτεμβρίου, ακριβώς την ημέρα κατά την οποία η ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την Ύψωση του Τμίου Σταυρού, έγραψε πάλι στο Σούτσο. Με εθνική αγανάκτηση διαμαρτύρεται και τον ενημερώνει, προκειμένου να προβεί σε σχετικά διαβήματα στη γαλλική κυβέρνηση, για την πρωτοφανή και ανεπίτρεπτη ανάμιξη των Γάλλων και των ʼγγλων αξιωματικών στις φοβερές αντικυβερνητκές ενέργειες της Ύδρας , της Μάνης και της Σπάρτης και για την απροκάλυπτη σύμπραξη και τη βοήθειά τους προς τους ταραχοποιούς. Ο γαλλικός στρατός ετοιμαζόταν να καταλάβει πραξικοπηματικά την Καλαμάτα και εμπόδιζε με τα όπλα τα ελληνικά στρατεύματα στην υπεράσπισή της. Και πρόσθετε: «Όλοι οι Έλληνες είναι πεπεισμένοι ότι οι Μανιάτες κινούνται με ξένες προτροπές. Οι Μαυρομιχαλαίοι και οι Υδραίοι που μένουν στην Καλαμάτα είναι σήμερα υπό την σκέπη και την προστασία των γαλλικών στρατευμάτων… Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί άραγε σκάνδαλο στο πνεύμα του ελληνικού έθνους, το οποίο τους αποδοκιμάζει, τους πολεμά και τους καταράται, επειδή ταράττουν την εσωτερική ησυχία, την οποία ενθαρρύνουν και παροτρύνουν και οι συμμαχικές Δυνάμεις;»
Έπρεπε ο Σούτσος να προβεί στις σχετικές διπλωματικές ενέργειες το ταχύτερο. Για όσα του έγραφε είχε αποδείξεις, δεν είχε καθόλου απατηθεί στις προβλέψεις που είχε κάνει το Μάιο του 1831, όταν του επεσήμαινε τους κινδύνους που διέτρεχε η Ελλάς «από τις συνωμοτικές ενέργειες Γαλλίας και Αγγλίας». Και κατέληγε: «Σας παραγγέλλω να πληροφορήσετε τους πάντες ότι εγώ με κανένα τρόπο δεν θα αποστώ από την διαγεγραμμένην εθνική πορείαν μου, και ότι δεν θα προδώσω ποτέ κανένα από τα χρέη μου απέναντι στην Πατρίδα μας. Όλα θα τα εκπληρώσω μέχρι την τελαυταία μου στιγμή. Όταν δε, καταλάβω ότι δεν ημπορώ να σώσω τον δυστυχή αυτόν τόπο από τα δεινά του εμφυλίου πολέμου και της αναρχίας – που υποκινούνται από τους ξένους – τότε θα θέσω υπόψιν του ελληνικού Έθνους και όλου του άλλου κόσμου την αληθινή και ειλικρινή ιστορία των γεγονότων και των ανθρώπων και θα αποτραβηχτώ αμέσως, παίρνοντας μαζί μου το μεγαλύτερο αγαθό: συνείδηση καθαρή και ήσυχη!..» Και την ίδια ημέρα έγραφε μια ακόμα επιγραμματική φράση στον Eynard:
«Οι ναύαρχοι και οι πρέσβεις της γαλλίας και της Αγγλίας προσφέρουν ξεχωριστή φιλία στους Υδραίους επαναστάτες, ενώ απαξιούν να στηρίξουν ηθικώς την ελληνική κυβέρνηση… Είναι φανερό ότι τα ελληνικά κινήματα – Μανιατών και Υδραίων – είναι καρποί και αποτέλεσμα των αγώνων ξένων ανθρώπων, που τα δημιούργησαν για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων, και εναντίον της Ελλάδος!..»
Κουρασμένος και πικραμένος από το ασήκωτο βάρος τόσων πόνων και μόχθων, στις τελευταίες επιστολές του, πριν από την τραγική πτώση της αυλαίας,, ένιωθε την ανάγκη να ζητά τις προσευχές αγαπημένων προσώπων για να μη λυγίσει. Για να σηκώσει με γενναιότητα το σταυρό του ως την τελευταία στγμή: «Σας παρακαλώ, μη με ξεχνάτε στις προσευχές σας. Να με συντροφεύετε συνέχεια με τις ευλογίες σας…» έγραφε στον ιερέα πατέρα Οικονόμον στην Πετρούπολη…
«Αγαπητή μου Φίλη Ρωξάνδρα, μη με ξεχνάς ποτέ στις προσευχές σου…Τις έχω ανάγκη!… Θέρμαινε και ενίσχυε με αυτές την θέση που κατέχω στη σκέψη σου και στην καρδιά σου!.. Όπως κι εγώ θερμαίνω με τις δικές μου προσευχές τη θέση που κατέχεις και εσύ μέσα στη δική μου σκέψη και στη δική μου καρδιά!.. Αν ημπορούσα να σου ειπώ πόσο θα ήθελα να σε είχα κοντά μου!.. Πόσο νιώθω την απουσία σου, ιδιαίτερα τώρα που με κυκλώνουν τόσες αγωνίες!.. Σε χαιρετώ, αγαπητή μου φίλη. ʼραγε πότε θα ξανασυναντηθούμε;..»
Ήταν η τελευταία φράση στο τελευταίο γράμμα του προς Εκείνη. Τη μοναδική γυναίκα που είχε αγαπήσει ως το θάνατό του!
Το πρωί της «αποφράδος εκείνης Κυριακής», της 27ης Σεπτεμβρίου 1831, ο Κυβερνήτης έφυγε από το «ταπεινόν Κυβερνείον όρθρου βαθέος», στις 6 το πρωί, για να πάει στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο, να παρακολουθήσει τη Θεία Λειτουργία, όπως έκανε πάντοτε και μάλιστα από τότε που ανέλαβε την προεδρία του ελληνικού κράτους.
Πριν από την αναχώρησή του κάθησε στο γραφείο του και έγραψε ιδιοχείρως ένα σύντομο σημείωμα «τω κυρίω Ν.Ν.», που μέχρι σήμερα μας μένει άγνωστος ο παραλήπτης του. Ήταν το τελευταίο σημείωμα ενός Μ ε γ ά λ ο υ, που δε θα έφτανε ποτέ στον προορισμό του. Τον ευχαριστούσε για τον γενναίο χαρακτήρα του «βάλσαμον τούτο εις την ψυχήν μου, την κατά πάσαν στιγμή πικρίας ποτιζομένην», έγραφε. Και έφυγε για να ζητήσει ανακούφιση και παρηγοριά στις πικρίες και στους πόνους και στις απογοητεύσεις από τον ουρανό. Δεν πρόφθασε όμως να την ζητήσει από τη γη, μέσα στη μισοσκότεινη εκκλησία. Θα έβρισκε ανακούφιση κατευθείαν στη χώρα της αιώνιας γαλήνης.
Πριν από την είσοδό του στο ναό συναπαντήθηκε με τον πιο τραγικό θάνατο. Εκεί, στα σκαλοπάτια, σωριάστηκε νεκρός από τα δολοφονικά χτυπήματα – από σφαίρες και μαχαίρι – των δυο Μαυρομιχαλαίων, του Γεωργίου και του Κωνσταντίνου. Τα τελευταία βλέμματα της ζωής του δεν έσβησαν ειρηνικά επάνω στις πράσινες φυλλωσιές της πατρίδας του, της Κέρκυρας. Έσβησαν ματωμένα επάνω στη σπασμένη παραστάδα της πύλης του Αγίου Σπυρίδωνος, στο Ναύπλιο…

(Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο της αειμνήστου καθηγήτριας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημιίου Αθηνών, ιστορικού Ελένης Ε. Κούκκου, Ιωάννης Καποδίστριας – Ρωξάνδρα Στούρτζα. Μια ανεκπλήρωτη αγάπη. Ιστορική Βιογραφία)
Για την αντιγραφή, Σπύρος Σπυρόπουλος
(Αιωνία η μνήμη του. Η ελληνική επανάσταση έχει μείνει εκκρεμής…)
Διαβάστε Περισσότερα »

- Ανακοίνωση !!!

Παρακαλούνται σήμερα Τρίτη το βράδυ και ώρα 8 μμ ολες οι γυναίκες του μεγάλου χορευτικού να παρευρίσκονται στο Δημαρχείο της Ιτέας.
Η παρουσία σας είναι απαραίτητη....
(Όποιος δει την ανάρτηση να ειδοποιήσει και τίς άλλες)


Διαβάστε Περισσότερα »

- Να ξαναγίνετε φτωχοί χωρίς εμένα...

 (Απάντηση στην ανάρτηση "Να ξαναγίνουμε φτωχοί")
http://iteakarditsas.blogspot.com/2011/09/blog-post_26.html

Να ξαναγίνετε φτωχοί χωρίς εμένα.  Η δική μου γιαγιά ήρθε από απέναντι μόνο με το φουστάνι που φόραγε και κατάφερε δουλεύοντας σκληρά να μεγαλώσει τα παιδιά της, να προκόψει (έτσι το λέγαμε τότε) να δει τα εγγόνια της να σπουδάζουν χωρίς να χρειάζονται ακριβοπληρωμένα φροντιστήρια και μια φορά το χρόνο γριά πια να επιφυλλάσει στον εαυτό της τη μέγιστη πολυτέλεια ενός ζευγαριού παπουτσίων από τον Σκλιά. 
Εμένα δεν μου άρεσε η λάσπη που κολλούσε στα παπούτσια  μου. Μου άρεσαν οι πικροδάφνες στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η μυρωδιά στα Αναφιώτικα, οι νερατζιές στη Πανεπιστημίου, η θέα της Ακρόπολης από τη Πατησίων. Μου άρεσε να διαβάζω στο Θέτρο του Διονύσου Σοφοκλή, Αισχύλο και Ευριπίδη, να βλέπω παραστάσεις στο υπόγειο του Κουν και στο Ηρώδειο.  Μου άρεσε ο Χατζηδάκης και ο Τσαρούχης.  Αυτά ήταν η πατρίδα μου και αυτά με έκαναν να την ονειρεύομαι χωρίς λασπόδρομους, ζήτουλες και ψευδοξανθιές.
Τίμια ήμουν ανέκαθεν και το ίδιο έμαθα και στο παιδί μου.  Δουλέυω από την ημέρα που τελείωσα το λύκειο. Δούλευα και σπούδαζα χωρίς φοιτητική άδεια γιατί ο τότε διευθυντής μου έλεγε το αμίμητο «Δεσποινίς μου πρέπει να διαλέξετε ή φοιτήτρια θα είστε ή εργαζόμενη».  Και διάλεξα και τα δύο. Και
τα κατάφερα και στα δύο. Και παράλληλα έμαθα και τρεις ξένες γλώσσες. Και πλήρωνα και πληρώνω σκληρούς φόρους, χωρίς ποτέ  μα ποτέ να έχω κρύψει ούτε δραχμή των εισοδημάτων μου.

Ναι λοιπόν δουλεύω 10 ώρες την ημέρα επί 24 συναπτά έτη και κάποια στιγμή τα κατάφερα και έβγαλα λεφτά.  Πρέπει να ντρέπομαι;  Ούτε επιδοτήσεις για ανύπαρκτες καλλιέργειες πήρα ποτέ, ούτε καμμία απευθείας ανάθεση,  ούτε σε επιτροπή ή Δ.Σ. ή οργανισμό του δημοσίου ήμουν μέλος, ούτε προαγωγή πήρα μετά από τηλέφωνο πολιτικού προσώπου.  Ότι έκανα το έκανα μόνη μου.  Και τα Μanolo που φοράω μόνη μου τα πήρα.  Και κάθε φορά που ανεβαίνω πάνω τους θυμάμαι τη γιαγιά μου και τη χαρά της όταν έφερνε στο σπίτι το περίφημο κουτί από το salon sklia και τη περηφάνεια της όταν τα φόραγε  και μας έλεγε τι πέρασε στη ζωή της και πως τα κατάφερε να «προκόψει». Και δεν θέλω να ξαναβρώ παλιούς εχθρούς, θέλω μόνο νέους φίλους και συμμάχους για να πραγματοποιήσουμε το όνειρο μιας δίκαιης, αξιοκρατικής και προοδευτικής  κοινωνίας.  
Δεν θέλω καμμιά νοσοκόμα να «συρθεί» στο σπίτι μου όταν αρρωστήσω.  Θέλ ω να υπάρχει ένα σύστημα υγείας που θα με περιθάλψει.  Αυτό πληρώνω άλλωστε με το μισό του εισοδήματός μου.
Δεν πληρώνω για να τρώνε τα λαμόγια των νοσοκομείων και οι φαρμακευτικές εταιρείες. Και δεν θέλω να ράβω μόνη μου τα ρούχα μου, γιατί δεν προλαβαίνω και γιατί δεν καταλαβαίνω το λόγο που πρέπει να σπρώξω στην ανεργία μια μοδίστρα. 
Και δεν θέλω στη βεράντα μου να φυτέψω ζαρζαβατικά ( στο ρετιρέ του ο κοςΞανθούλης ας το κάνει), μου αρέσουν οι γαζίες μου και οι μυρτιές μου και οι δάφνες μου.  Και μου αρέσει και ο μανάβης της γειτονιάς μου.  Και μάλιστα πολύ.  Γιατί αντί να δώσει το ιδιόκτητο μαγαζί γωνία που έχει στο κέντρο της Αθήνας για να γίνει Everest ή Γερμανός, έχει το πείσμα, το κουράγιο και τη τρέλλα να επιμένει να πουλάει τη πραμάτεια του υπό τους ήχους κλασσικής μουσικής. Και φυσικά δεν θέλω να χρησιμιποιήσω βέργες για να σωφρονίσω τη κόρη μου.
Η κόρη μου με κάνει περήφανη και μου δίνει τη δυνατότητα να ονειρεύομαι μια καλύτερη πατρίδα. Μια πατρίδα που οι αγρότες της δεν τρώνε επιδοτήσεις και αποζημιώσεις στα μπουζουκομάγαζα, οι πολιτικοί της είναι και ηθικοί και νόμιμοι, η άρχουσα τάξη της δεν αποτελείται από λαμόγια και απατεώνες, ψευτοκουλτουριάδες και δήθεν διανοούμενους που συναναστρέφονται με κλέφτες πολιτικούς. 

Μια πατρίδα με ανθρώπους σα τη γιαγιά μου και τη κόρη μου, εμένα και τους φίλους μου και όλους αυτούς που δεν συμμετείχαν στο πάρτυ.  Ε λοιπόν όχι δεν ήμασταν εκεί όταν τρώγανε, όταν έχτιζαν βίλλες ή αγόραζαν καγιέν. Ούτε τώρα είμαστε με αυτούς που κρύβουν τις πισίνες τους, φυγαδεύουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και αγοράζουν ακίνητα όσο-όσο στο Λονδίνο. Και ναι προερχόμαστε από το Μεγαλέξανδρο, το Μιλτιάδη, τον Αριστείδη, τον Αλκιβ ιάδη.  Αλλά και από τον Πλάτωνα και τον Επίκουρο.  Το Σοφοκλή και τον Αριστοφάνη.  Και ελπίζω να μην ξαναζήσουμε στην Ελλάδα εποχές που σε μπαγλάρωναν για ψύλλου πήδημα. 
Και ναι μου αρέσει το ελαιόλαδο, η κορινθιακή σταφίδα, ο χαλβάς φαρσάλων, τα εσπεριδοειδή, οι σαρδέλες και τα ραδίκια.  Η φτώχεια όμως όχι.  Δεν θα πάρω.

Να δοκιμάσετε χωρίς εμένα!


Ελευθερία Τσακιροπούλου
Διαβάστε Περισσότερα »

- Απο ένα e-mail που έλαβα...


 Απο ένα e-mail που έλαβα...

 Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία...Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα «Π», περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό. Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος.

Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας. Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο. Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι.

Πούρα. Χοντρός σβέρκος. Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις.

Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν. Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος. Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ.

Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας. Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι. Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια.

Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες. Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.

Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον. Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί. Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν. Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο. Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις. Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.

Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%. Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ' οίκον. Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να 'ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν. Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife. Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται..

Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.

Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια. Ζηλεύεις; Δες το νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο;

Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί; Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν. Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.

Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ? το μπαλκόνι. Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρει συγχύσει, δηλώνει αθώα.

Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά. Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ. Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.

Συμπληρώνω: Πού είναι η άλλη Έλλάδα; Η Ελλάδα του 5%. Η Ελλάδα της γνώσης, της επιστήμης και της έρευνας. Η Ελλάδα της τέχνης, του πολιτισμού και του πνεύματος. Η Ελλάδα του (αντοπάριστου (βλέπετε χρειαζόμαστε επεξηγήσεις γιατί κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε!!!)) αθλητισμού, της ευγενούς αμίλλης και του θαυμασμού του καλού καγαθού. Η Ελλάδα της δουλειάς, της προκοπής και της εξέλιξης. Η Ελλάδα του μέτρου. της μετριοφροσύνης και της σύνεσης. Κι όμως υπάρχει η Ελλάδα αυτή, υπάρχει, αναπνέει και λειτουργεί.

Μόνο που είναι χαμένη στο υπόλοιπο 95% όπως περιγράφεται στο παραπάνω κείμενο. Αυτό το 95% χρεωκόπησε την Ελλάδα. Η διάσωσή της είναι το 5%.

Ανακαλύψτε το, αποκαλύψτε το, διαδόστε το, ενισχύστε το, συμπληρώστε το

...Ίσως τότε φανεί η αρχή της ελπίδας............................

Αφιερωμένο στους φίλους μου

Κατερίνα Νοτοπούλου
Διαβάστε Περισσότερα »

- Αγανακτώ...!!!

Αγανακτώ για τα πτυχία δίχως αντίκρισμα στην ελληνική αγορά εργασίας...

Αγανακτώ για την απαξίωση του χώρου που σπουδάζω, με την υποβάθμιση του πανεπιστημίου ως χώρου

Αγανακτώ με την κακοποίηση των εγκαταστάσεων του χώρου που σπουδάζω....

Αγανακτώ με τις κρατικοδίαιτες κομματικές παρατάξεις που χυδαία δηλώνουν ότι με εκπροσωπούν

Αγανακτώ με τις παρατάξεις που κόπτονται περισσότερο για τους πολιτικούς πρόσφυγες ή το Παλαιστινιάκο από την αξία των σπουδών μου

Αγανακτώ με τις παρατάξεις του φθηνού αλκοόλ και των εκδρομών

Αγανακτώ με τις μη προσβάσιμες βιβλιοθήκες

Αγανακτώ με την κατάληψη του χώρου του πανεπιστημίου από εξωπανεπιστημιακές ομάδες

Αγανακτώ με τη Βία και τους τραμπουκισμούς

Αγανακτώ με το παρεμπόριο και ναρκωτικά

Αγανακτώ με την υπενοικίαση των δωματίων των εστιών

Αγανακτώ που άξιοι καθηγητές δεν αναδεικνύονται λόγω έλλειψης κομματικών πιστοποιητικών

Αγανακτώ που παίρνω ένα πτυχίο χωρίς να έχω μάθει τίποτε απολύτως - καμία εξειδίκευση

Αγανακτώ με το διδακτικό προσωπικό που αντιλαμβάνεται το ρόλο του ως δημόσιος υπάλληλος και όχι σαν λειτουργός

Αγανακτώ με την παρωδία των φοιτητικών εκλογών και την μάχη της αφίσας

Αγανακτώ με την βυσματοποίηση των θέσεων στα μεταπτυχιακά και τα ερευνετικά προγράμματα

Αγανακτώ που δεν παίρνω πτυχίο από το καπρίτσιο ενός καθηγητή

Αγανακτώ με τα χαμένα εξάμηνα

Αγανακτώ για τα ανύπαρκτα επαγγελματικά δικαιώματα των ΤΕΙ

Αγανακτώ για την παραπαιδεία των ECDL και των αναγκαστικών φροντιστηρίων

Αγανακτώ για τις σπατάλες των διοικήσεων με κομματικές πλάτες

Αγανακτώ που καταργούν το άσυλο οι ίδιοι που τόσο κόπτονται γι΄αυτό


Αγανακτώ με το επίπεδο του ελληνικού πανεπιστημίου εν γένει σε σχέση με το επίπεδο της ευρωπαϊκής ακαδημαϊκής πραγματικότητας

Αγανακτώ με όσους λένε stop στο Μέλλον μου

Αγανακτώ και με λένε Μιχάλη, Γιώργο, Μαρία, Ελένη, Μύρτώ, Εύα, Κωνσταντίνα, Θέτιδα, Αντρέα, Βασίλη, Κώστα, Χάρη, Σταμάτη, Στάθη, Μαριάννα, Χριστιάννα, Ηρώ, Ειρήνη, Πόπη, Άντα, Γεωργία, Νίκο, Παναγιώτη, Γιάννη, Χρήστο, Αργύρη, Αθηνά, Αννα, Μαριάνθη, Δημήτρη, Θέμη, Λάμπρο, Βαγγέλη, Σπύρο, Αρετή, Αλεξία, Αλεξάνδρα, Μανόλη, Χρύσα, Χριστίνα, Αλέξανδρο, Βάσω, Αποστόλη, Φίλιππο, Λουκά, Πέρσα, Χαρά, Μαρίνα, Ιωάννα, Σοφία, Στέλιο, Μηνά, Μερώπη, Βάσια, Βίκη, Λίτσα, Παντελή, Θοδωρή, Μάριο, Κωνσταντίνο, Έλενα ...

Αγανακτώ !!! Φτάνει πια ...!!!

Αγανακτώ και η Κραυγή μου θα φτάσει αν χρειαστεί μέχρι εκεί που πρέπει, ώσπου να πετύχω το Αυτονόητο !!!

Το δικαίωμα στη Γνώση και την Εξειδίκευση και όχι στην Κομματική προυπηρεσία !!!

Η Ανοιχτή Σχολή είναι Δικαίωμά μου ως Φοιτητής, ως αυριανός Επιστήμονας !!!

Ανοίγω το Μυαλό μου, Ανοίγω τη Σχολή μου, Ανοίγω το Μέλλον μου!!
Ανοιχτές Σχολές....
 
Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

- 'Ηρθε, είδε και έγραψε πώς είναι να είσαι Έλληνας...

Η Κάισα Έκις Έκμαν ήρθε το καλοκαίρι στην Ελλάδα και μόλις επέστρεψε στη Σουηδία, δεν έχασε χρόνο. Έκατσε κι έγραψε σε ένα άρθρο όλη την εμπειρία της, από μια Ελλάδα που περνάει τις πιο δύσκολες μεταπολεμικές στιγμές της.
Το κείμενό της, δημοσιεύτηκε στις 8 Αυγούστου, στην εφημερίδα Dagens Nyheter και τις τελευταίες μέρες, άρχισε να κάνει την εμφάνισή του στο ελληνικό διαδίκτυο.
 
Η Κάισα Έκις Έκμαν ήρθε το καλοκαίρι στην Ελλάδα και μόλις επέστρεψε στη Σουηδία, δεν έχασε χρόνο. Έκατσε κι έγραψε σε ένα άρθρο όλη την εμπειρία της, από μια Ελλάδα που περνάει τις πιο δύσκολες μεταπολεμικές στιγμές της.

Το κείμενό της, δημοσιεύτηκε στις 8 Αυγούστου, στην εφημερίδα Dagens Nyheter και τις τελευταίες μέρες, άρχισε να κάνει την εμφάνισή του στο ελληνικό διαδίκτυο. Ελληνικά blogs, όπως το loutrakiblogspot.com αναδημοσίευσαν το άρθρο, το οποίο απέκτησε μια τεράστια δυναμική και αναγνώριση μέσα στα social media, αφού πρόκειται για μία από τις πιο "καθαρές" σκέψεις που έχουν γραφτεί για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και μία γραπτή στήριξη προς τους Έλληνες, από μια δημοσιογράφο, που απλώς ήλθε, είδε και έγραψε...

Και ιδού η γνώμη της για τις δραματικές εξελίξεις στο οικονομικό τοπίο της χώρας μας, αλλά και μερικές αλήθειες που κάποιοι... δυσκολεύονται να παρουσιάσουν."Πώς θα νιώθαμε αν όλα όσα μας ανήκαν πουλιόνταν για να ξεπληρώσουμε δάνεια από τα οποία δεν είδαμε ποτέ όφελος; Αν οι μισθοί μας μειώνονταν στο μισό και τα λεφτά πήγαιναν κατευθείαν σε ξένες τράπεζες; Και αν εμείς, ενώ προετοιμαζόμασταν να ζήσουμε στο όριο διαβίωσης, ως επιστέγασμα όλων αποκαλούμασταν τεμπέληδες και κακομαθημένοι; Αν κάποιος εξοικειωθεί με αυτή την κατάσταση, μπορεί να αποκτήσει μια ιδέα πώς είναι να είσαι Έλληνας αυτή τη στιγμή", αναρωτιέται η συντάκτρια.
Έχω μόλις επιστρέψει από την Ελλάδα. Σε μία χώρα που βρίσκεται σε κρίση επικρατεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Μια καχεξία και απελπισία, αναμεμιγμένη με την πολιτική αφύπνιση που ακολουθεί μεγάλα γεγονότα και προκαλεί ευφορία. Ξαφνικά, οι χαμηλοί μισθοί και η δυσκολία πληρωμής των λογαριασμών, από ατομικό πρόβλημα του καθενός, απέκτησαν κοινό πολιτικό περιεχόμενο.
Ορισμένοι σκέφτονται να μεταναστεύσουν. Άλλοι να ρίξουν την κυβέρνηση. Μια αναγκαία αντιασφυξιογόνα μάσκα κρέμεται σε πολλά σπίτια, ως ανάμνηση των διαδηλώσεων των 28 και 29 Ιούνη, οπότε το κοινοβούλιο υπερψήφισε το πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα.
Δεν νομίζω ότι έχω βρεθεί παλιότερα σε χώρα όπου όλοι μα όλοι που συνάντησα να συμφωνούν. Είναι όλοι αγανακτισμένοι με το ευρώ, με τη Γερμανία, με την κυβέρνησή τους και με τους εαυτούς τους που την ψήφισαν. Ύστερα από μια βδομάδα στην Αθήνα, μπορώ να πω ότι αν ήμουν Ελληνίδα, θα ήμουν κι εγώ αγανακτισμένη.
Αυτά που μαθαίνουμε για την Ελλάδα από τις σουηδικές εφημερίδες είναι πάνω κάτω ότι οι Έλληνες δουλεύουν πολύ λίγο και αμείβονται πολύ καλά. Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας μας, Άντρες Μπόρι, έχει δηλώσει ότι "οι Έλληνες βγαίνουν στη σύνταξη στα 40".
Στο άρθρο "Ερωτήσεις και Απαντήσεις για την Ελλάδα" της 17/6 στην Dagens Nyheter γραφόταν ότι οι μισθοί στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα".
Η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ έκανε έκκληση στους Έλληνες να δουλεύουν περισσότερο και να μην κάνουν τόσο πολύ καιρό διακοπές. Όλα αυτά καρυκευμένα με τη συνηθισμένη μπούρδα περί ενός τεράστιου και μη αποτελεσματικού κράτους. Τώρα θα αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση και θα τους δανείσει ακόμα περισσότερα χρήματα, αυτό θα μπορούσε να βάλει σε μια τάξη τα πράγματα, άρα γιατί διαμαρτύρονται;
Τι τραγικός αχταρμάς παραπληροφόρησης! Και τι τραγική έλλειψη αλληλεγγύης προς μία χώρα που οφείλουμε τώρα να υποστηρίξουμε!
Οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη – 42 ώρες τη βδομάδα σύμφωνα με τη Eurostat, την στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 803 ευρώ. Το πραγματικό όριο ηλικίας δεν είναι τα 40 χρόνια, όπως ισχυρίζεται ο Άντερς Μπόρι, αλλά τα 61,4.
Πρόκειται δηλαδή για έναν από τους πιο σκληρά εργαζόμενους και ταυτόχρονα πιο χαμηλά αμειβόμενους λαούς της Ευρώπης. Όμως έχουν μια χώρα που εξαρτάται από τον τουρισμό και όχι από κάποια αμιγώς δικιά της μεγάλη παραγωγή. Και μια χώρα με ένα διερρηγμένο κοινωνικό συμβόλαιο.
Όπου ο κόσμος δεν εμπιστεύεται το κράτος, ενώ το κράτος δεν παρέχει στους πολίτες του ούτε τις βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Και το οποίο, ως επιστέγασμα όλων, βρίσκεται στη θηλιά του ευρώ.
Κάθε εθνικό νόμισμα μπορεί να παρομοιαστεί με ένα ρούχο. Κάθε χώρα φορούσε μέχρι πρότινος το ρούχο που της ταίριαζε. Μπορούσε να το στενέψει και να το φαρδύνει αν ήταν ανάγκη. Για παράδειγμα, μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμά της σε περίοδο κρίσης, ή να αυξομειώνει τα επιτόκια ανάλογα με τι ανάγκες της.
Όταν όμως εισήχθη το ευρώ, όλες οι χώρες έπρεπε ξαφνικά να φορέσουν τα ίδια ρούχα. Μόνο που τα μέτρα των ρούχων πάρθηκαν για να ταιριάζουν σε ορισμένες μόνο χώρες – όπως τη Γερμανία και τη Γαλλία. Για άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, το εν λόγω κουστούμι δεν ταίριαζε.
Η Ελλάδα κυβερνάται για δεκαετίες από δύο δυναστείες – τη συντηρητική Νέα Δημοκρατία και το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ, με δύο οικογένειες στην κορυφή, μία στο κάθε κόμμα. Και οι δύο κυβερνήσεις έχουν πάρει μεγάλα δάνεια, αλλά λίγοι ξέρουν τι δρόμο πήραν τα χρήματα των δανείων.
Πολλά από αυτά έχουν εξαφανιστεί στη διαφθορά και σε σκοτεινά συμβόλαια. Λέγεται ότι η κατασκευή ενός δρόμου στην Ελλάδα κοστίζει πολύ περισσότερο απ’ ότι στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς παρεμβάλλονται πάρα πολλοί μεσάζοντες.
Ενα μεγάλο μέρος των φορολογικών εσόδων πηγαίνει στη στήριξη μιας κρατικής γραφειοκρατίας που υπάρχει για να εξυπηρετεί μόνο τον εαυτό της. Ταυτόχρονα οι βασικές κοινωνικές υπηρεσίες αποτελούν πονεμένη ιστορία για τον κόσμο. Ένας ασθενής πρέπει να πληρώσει φακελάκι στο γιατρό για να τον φροντίσει, ενώ οι Έλληνες μαθητές χρειάζονται ιδιαίτερα μαθήματα για να ανταποκριθούν στις σχολικές εξετάσεις. Και μέσα σ’ όλα αυτά, ήρθε η οικονομική κρίση το 2008. Η Ελλάδα, η οικονομία της οποίας εξαρτάται από τον τουρισμό, επλήγη ακόμα πιο σκληρά.
Υπό άλλες συνθήκες, η κυβέρνηση θα μπορούσε να υποτιμήσει το εθνικό νόμισμα για βγει η χώρα από την κρίση. Όμως μετά την εισαγωγή του ευρώ, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Η Ελλάδα περιορίζεται από το κουστούμι της το οποίο δεν μπορεί να βγάλει. Κι έτσι το κουστούμι καταστρέφεται – μόνο που αυτό δεν επιτρέπεται να συμβεί, καθώς το ίδιο φοράνε και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι προτιμότερο λοιπόν να πετσοκοφτεί αυτός που το φοράει.
Αυτό ονομάζεται "εσωτερική υποτίμηση" και σημαίνει απλά ότι αντί να υποτιμηθεί η αξία του νομίσματος περικόπτεται το εισόδημα του λαού.
Κατ’ απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι Έλληνες κρατικοί γραφειοκράτες έβαλαν σε εφαρμογή ένα σχέδιο. Οι μισθοί θα συμπιεστούν και μεγάλα τμήματα γης θα ιδιωτικοποιηθούν. Παραλίες, αεροδρόμια, εθνικές οδοί και κατά το ήμισυ όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις θα ξεπουληθούν. Στην πλατεία Συντάγματος κυκλοφορεί μια φήμη ότι η Ακρόπολη θα εξαγοραστεί από μια γερμανική εταιρεία.
Έμενα στο σπίτι κάποιων νέων που ανήκουν στη "γενιά των 700 ευρώ". Σύντομα θα μεταμορφωθούν στη "γενιά των 500 ευρώ". Είναι στην ηλικία μου – 30 χρονών και πάνω – όχι τόσο νέοι τελικά, όπως νιώθουν πιο νέοι απ’ ότι είναι καθώς ακόμα αναρωτιούνται τι θα κάνουν στο μέλλον. Κανείς τους δεν έχει παιδιά. Το να κάνουν παιδιά είναι κάτι αδιανόητο γι’ αυτούς. Είναι μορφωμένοι, έχουν πολλά χρόνια πανεπιστημιακών σπουδών στο ενεργητικό τους, όμως δουλεύουν ευκαιριακά ως διακοσμητές γάμων.
Ο ασφαλέστερος τρόπος να βρουν μια σταθερή δουλειά ήταν παλιότερα δια μέσου του κράτους, όμως αυτό πρόκειται τώρα να αλλάξει. Η κατάσταση αυτή δεν είναι εντελώς άγνωστη· το ίδιο ισχύει για τη γενιά μας σε όλη την Ευρώπη. Μόνο που στην Ελλάδα συμπιέζονται επιπλέον οι μισθοί μέχρι το κατώτερο όριο, με πρόσχημα την κρίση.
Στην πλατεία Συντάγματος διοργανώνεται κάθε απόγευμα συνέλευση. Όταν βρέθηκα εκεί στα μέσα του Ιούλη, ο αρχικός ενθουσιασμός είχε κάπως υποχωρήσει. Οι συμμετέχοντες δεν ήταν πια χιλιάδες, παρά εκατοντάδες. Ο καθένας μπορούσε να πάρει το λόγο και να μιλήσει ενώ τα θέματα ήταν διάφορα: από προτάσεις για γενική απεργία μέχρι εκκλήσεις να μην κλέβονται αντικείμενα από τους συγκεντρωμένους στην πλατεία. Ορισμένες ελληνικές λέξεις στριφογυρίζουν επίμονα στο μυαλό μου. Μία από αυτές είναι ο "Ισημερινός", που Σημαίνει Εκουαδόρ.
Ο πρόεδρος του Εκουαδόρ, Ραφαέλ Κορέα, ήταν ένας μεγάλος ήρωας για την πλατεία. Τρεις στους τέσσερις Έλληνες επιθυμούν η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα του Εκουαδόρ και της Αργεντινής: να κηρύξει στάση πληρωμών του χρέους. Ένας στους τέσσερις θέλει να φύγει η χώρα από το ευρώ. Αυτό που πρέπει να καταλάβει κανείς είναι ότι οι Έλληνες δεν είναι εξοργισμένοι με ένα αναγκαίο κακό – παρά με ένα μη αναγκαίο κακό.
Το πακέτο στήριξης που δόθηκε στην Ελλάδα δεν επιλύει την κρίση, παρά αναγκάζει τη χώρα να βυθιστεί βαθύτερα σ’ αυτήν. Αντί να γίνουν επενδύσεις στην ύπαιθρο, να φτιαχτεί κάποια παραγωγή που να μην βασίζεται στον τουρισμό, να χτιστεί κράτος πρόνοιας και να γεμίσει ο λαός αισιοδοξία, περικόπτονται τα εισοδήματα του κόσμου. Το ΔΝΤ, διαβόητο για τις πολιτικές λεηλασίας του στον τρίτο κόσμο, τα μάζεψε και έφυγε από τη Λατινική Αμερική. Τώρα κατασπαράσσει τα άκρα της Ευρώπης. Θα το αφήσουμε αυτό να συμβεί;"....

Διαβάστε Περισσότερα »

- Ενα σκίτσο μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα...

Δύο τέχνες ενώνουν τις δυνάμεις τους...











Διαβάστε Περισσότερα »