Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

Γλυκειά Πατρίδα!!!

Και αν τα λόγια μου είναι τόσο πικρά 
Αν τα λόγια μου είναι τόσο πικρά 
γι αυτό φταίει η Θεσσαλική μαυρόη 
που δεν  μ έκανε παπαρούνα 
Ν΄άνθισω για μιαν Άνοιξη μόνο
ανάμεσα στα στάχυα 
να μην μάθω ποτέ 
τι θα πει ξηρασία 
και τι παγωνιά 
αν τα λόγια μου είναι τόσο πικρά
γι αυτό φταίει ο προπάππους μου ο κολίγος
που δεν σηκώθηκε ένα βράδυ σαν άντρας
να βάλει φωτιά στην σοδειά
να τον κρεμάσει τ άλλο πρωί ο τσιφλικάς
να μην είμαι τώρα εγώ 
να έχω αντίς για ψυχή 
αυτή την στυφή πεδιάδα!!!

του Καρδιτσιώτη ποιητή Βάϊου Κάσσου

Πρωινός περίπατος στον κάμπο, μια ώρα μόνο!!!
Με βρήκε η ανατολή στον σύγχρονο αγροτικό δρόμο, χωρίς τείχη να γράφουν την ιστορία του, πρώτη απ όλους, να καμαρώνω για λογαριασμό άλλων!!
Τα μάτια μου εστίασαν στα χαμηλά βουνά, μια συλλεκτική μηχανή θορυβώδης και ογκώδης, ο συγχωριανός με καλημερίζει, απορημένος, πώς να του πω ότι ονειροβατώ ανάμεσα, στο χτες και το σήμερα, και ήδη βρίσκομαι στην αράδα μου, με τους άλλους, οικογένειά μου και φίλους, για το μάζεμα του βαμβακιού, με την εφευρετικότητα, της τότε εποχής, το λιναρένιο τσουβάλι, δεμένο στην μέση, μπροστά μας;
Ξαναπερπατώ, τα νερά μαζεύτηκαν, οι τρακτερoροδιές έμειναν, ξερές και ευκολοδιάβατες.
Το ανάχωμα με προσκαλεί και στην στροφή, πριν την ανηφόρα, η ζωή σπαράζει και χτυπιέται ξεψυχώντας, στην αποστραγγισμένη λακουβίτσα, σε πέντε έξι ψαράκια!!!
Ανηφορίζοντας δίπλα δίπλα με τον μπεσαλή μου Ντορή, μια ανησυχία με κατατρώει, για το δυσκολοδιάβατο της ανηφορικής ράμπας και έχω στο νου, εκείνο το τελευταίο ανακουφιστικό χοροπήδημα στη ανηφορική στροφή του κάρου και την περηφάνεια του Ντορή που ακόμη μια φορά τα κατάφερε.
Στο όνειρο, ο ήλιος δεν ανέτειλε ακόμη και η υγρασία έχει αποθεώσει τις παραποτάμιες μυρωδιές!!!
Ο ήλιος σε λίγο, οριζόντια μας βρήκε, με τις σκιές μας τριπλάσιες και η ομορφιά και τα χρώματα πολλαπλάσια, με την καφετιά σκουρόχρωμη απόχρωσή τους και καθώς περιφέρω την ματιά μου, ένας ψηλόλιγνος γκρι καπνός στο βάθος, με ξεγελά και με λυπεί, μόνο ένα τσουκάλι άναψε σήμερα στα πλήθινα σπιτάκια του ταλαιπωρημένου κάμπου!!!
Ο κάμπος, έκδοση μελετημένη και βελτιωμένη, σαν ορθάνοιχτο τετράδιο, ξεφυλλίζω σελίδες με πυκνογραμμένες σειρές, σαν τις ολόλευκα καρπισμένες βαμβακιές!!!
Ο κάμπος, τάπητας, εξαίρετο ορθογωνισμένο πατσγούορκ με τριφύλια, ντομάτες, πιπεράκια, σιτηρά, αραχίδες και βαμβάκι και μαυρόη αχνιστή!!!
Γοητευμένη και ανάμεσα στους καλαμιώνες αίμα, ιδρώτας και αγωνία ανθρώπινης ψυχής που σε ξόβεργες πρόσφατης μνήμης αγκομαχούσε πληγωμένη, απελευθερωμένη πετάρισε και πέταξε δυτικά, φορτωμένη στους δύο πάλευκους ψαροφαγάδες, που την υψώνουν πάνω απ΄το ανθρώπινο μπόι, μου έκλεισε πονηρά το μάτι και μου σιγοψιθύρισε για άλλη μια φορά τα μυστικά του βάλτου!!!
Ανίκητη ζωή, στου αναχώματος το ψήλωμα, διασχίζει, και με αυτή την εκδοχή, κάθετα, χορτασμένη μια χνουδωτή βίδρα, λικνιστή και βραδυκίνητη, θα μάθει αργότερα, όπως και γω, ότι η ζωή περνά και χάνεται, ένα διάλλειμα, στο ατελείωτο άχρονο ταξίδι της αιωνιότητας!!

Αισιόδοξη Καλημέρα...
"Ξημερώνει Κυριακή, μη μου λυπάσαι, είναι όμορφη η ζωή, πότε πότε να το θυμάσαι!!!"

Σοφία Νοτοπούλου

                                                                       Φωτό Ιτέα











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.

Ο διαχειριστής