- Καταδικάζω αυτούς που...καταδικάζουν!!!

Μια από τις κυρίαρχες τάσεις στην Ελλάδα τις δυο τελευταίες δεκαετίες ήταν η επιθυμία των ανθρώπων να γίνουν γνωστοί (Βουλευτές, δικηγόροι, δημοσιογράφοι κ.λ.π)
Όλοι ήθελαν να γίνουν διάσημοι και δακτυλοδεικτούμενοι.


Ξαφνικά, τα πράγματα άλλαξαν.
Τώρα οι περισσότεροι θα ήθελαν να είναι αόρατοι.
Στα χρόνια της ψεύτικης ευμάρειας, η φήμη και η αναγνωρισιμότητα έμοιαζαν να μπορούν να σου εξασφαλίσουν τα πάντα, ενώ υποδήλωναν κοινωνική καταξίωση και επαγγελματική επιτυχία.

Τώρα που η οργή αρχίζει να ξεσπάει επί δικαίων και αδίκων, το να είσαι γνωστός αποτελεί μεγάλο μειονέκτημα.

Κάποιοι δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα και συνεχίζουν να ποζάρουν ανέμελα.
Οι πιο υποψιασμένοι προσπαθούν να προλάβουν τις εξελίξεις.
Πώς;
Καταδικάζοντας τη βία.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που ακούμε καθημερινά να ξεστομίζουν τη φράση «καταδικάζω τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται» κυκλοφορεί με «φουσκωτούς» και προσωπική φρουρά.
Κι αυτό γιατί ξέρει ότι το να καταδικάζεις την βία είναι απλώς μια φράση.
Δεν σημαίνει απολύτως τίποτα.
Μόνο να την αποτρέπεις μπορείς, εξαλείφοντας τις αιτίες που την προκαλούν.

Έχετε προσέξει πως όλοι οι άνθρωποι της τηλεόρασης καταδικάζουν τη βία;
Την καταδικάζουν διαρκώς.
Την καταδικάζουν, γιατί νιώθουν πως σύντομα θα την συναντήσουν.

Αυτό που ξέρω είναι ότι οι κανονικοί άνθρωποι, όταν μιλούν στην παρέα τους, δεν νιώθουν καμία ανάγκη να καταδικάσουν τη βία.
Το θεωρούν δεδομένο και απλώς προσπαθούν να την αποφεύγουν όπου την συναντούν.
Δεν έχω ακούσει ποτέ τον μπακάλη, τον μανάβη, τον περιπτερά ή την ψιλικατζού να καταδικάζουν τη βία.
Έχετε ακούσει εσείς ποτέ κανένα χασάπη να καταδικάζει τη βία;

Στο κάδρο της βίας των ημερών μας πρωταγωνιστούν όμως τα γκαζάκια, οι σφαίρες και οι «βίλες της ανομίας» αφήνοντας στο περιθώριο τη βία των στερήσεων στην οποία υπόκειται ένα μεγάλο μέρος του λαού μας.

Λες και δεν είναι βία να ζεις κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Λες και δεν είναι βία να ζουν τα παιδιά σου σε παγωμένο σπίτι.
Λες και δεν βία είναι να σου κόβουν το ρεύμα.
Λες και δεν είναι βία οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και τα χαράτσια της εφορίας.
Λες και δεν είναι βία η ανεργία και η εξαθλίωση.
Ποια βία να καταδικάσεις όταν βλέπεις παιδιά να λιποθυμούν από την πείνα;
Ποια βία να καταδικάσεις όταν μετράς απελπισμένους αυτόχειρες κάθε μέρα;
Ποια βία να καταδικάσεις όταν βλέπεις τις ουρές να μεγαλώνουν στα συσσίτια των νεόπτωχων;

Πολιτικοί, τηλεδημοσιοκάφροι δικηγόροι και λοιποί άχρηστοι διάσημοι καταδικάζουν την βία, γιατί βλέπουν τον κόσμο να έρχεται καταπάνω τους.
Καταδικάζουν τη βία που έχει ως στόχο τους ίδιους.
Τους διαφεύγει πως η βία έχει αίτια...και για πολλά απ’ αυτά τα αίτια είναι υπεύθυνοι οι ίδιοι....!!!

Γι΄αυτό λοιπόν και γω...καταδικάζω αυτούς που καταδικάζουν !!!