
Αφορμή για τα γραφόμενα μου στάθηκε μια απρογραμμάτιστη βόλτα σήμερα το πρωί στον Παλαμά. Αισθάνθηκα ότι ζούμε σε έναν τόπο εγκαταλελειμμένο. Από κάθε άποψη. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι κάποιος νοιάζεται για την εικόνα του Παλαμά. Ότι υπάρχει Δήμαρχος, ότι υπάρχουν Υπηρεσίες, ότι υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται για την ποιότητα ζωής αυτής της πόλης.
Άθελά μου θυμήθηκα την εποχή της αντιδημαρχίας μου. Ο Παλαμάς έλαμπε. Χωρίς πόρους...