Φωνάρα μου...ψωνάρα μου!!!

Κάνεις το λάθος να πάς στα "μπουζούκια" την σήμερον, (και εννοώ τις μεγάλες πίστες γιατί δεν έχω τίποτα με το υπέροχο αυτό όργανο) και νομίζεις ότι μπήκες κατά λάθος σε καμιά πασαρέλα με επίδειξη εσωρούχων.
Πίνεις ένα ποτό, πίνεις δεύτερο, και στο τρίτο βλέπεις μόνο τα μπούτια και τα στήθια των γυναικών που τραγουδάνε.
Και όσο περισσότερο τους λείπει το ταλέντο και η φωνή, τόσο περισσότερο "κρέας" δείχνουν.

Διάφανα φορέματα, σούπερ μίνι, αποκαλυπτικά σκισίματα, ζαρτιέρες και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους ενός ανθρώπου επιλέγουν και φορούν στις πίστες κάθε βράδυ.
Από το πολύ κρέας που βλέπεις, στο τέλος θα πας σε κανένα κρεοπωλείο, και θα πείς:
- "Βάλε μου τρία κιλά μπούτι και ένα κιλό στήθος τραγουδίστριας"

Φυσικά, οι λιγούρηδες και οι κλαρινογαμπροί, είναι μέσα στην τρελή χαρά..
- "ΦΩΝΑΡΑ ΜΟΥ" φωνάζουν σαν αφηνιασμένοι πετώντας λουλούδια μαζί με τα κοτσάνια τους, ανοίγοντας σαμπάνιες και περιμένοντας στην ουρά για μια selfie μαζί τους.
Και η "φωνάρα" τους, αισθάνεται φυσικά σαν θηλυκός βάρδος στη σκάλα του Μιλάνου.
Που πας "ΨΩΝΑΡΑ ΜΟΥ";...που πάς;
Αυτό πάλι που θέλουν να βελτιώσουν τα επαγγελματικά τους κι αντί να κάνουν φωνητική κάνουν πλαστική, δεν το καταλαβαίνω.

Εχω διαβάσει κάπου οτι κάθε εβδομάδα τουλάχιστον 10 νταλίκες που μεταφέρουν λουλούδια ξεκινούν από την Κωνσταντινούπολη, περνούν τα σύνορα και φτάνουν στην Ελλάδα για να τροφοδοτήσουν νυχτερινά κέντρα...αλλά και γραφεία τελετών (εδώ η αντίθεση σε όλο το μεγαλείο της). Ασε που κάθε γυναικεία ύπαρξη που θεωρεί την έξοδο στα μπουζούκια τόσο σημαντική ώστε φοράει σε μια εμφάνιση την..."Άρτα και τα Γιάννενα".

Στα μπουζούκια πας να ακούσεις μουσική και να διασκεδάσεις, όπως τον παλιό καλό καιρό, όχι να "φτιάξεις" τη χαλασμένη σου λίμπιντο. Ούτε πας για να στην πέφτει με το που κατέβει από την πίστα η "ψωνάρα" που την είδε τραγουδίστρια για κονσομασιόν και να σου κατσικώνεται όλο το βράδυ μπεκροπίνοντας σαν καουμπόης.

Ε, ναι.. έλεος δηλαδή, κατάντησε αηδία...

Παύλος