Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017
Αναβολή Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου Φίλων Αγροτικού Λαογραφικού Μουσείου Ιτέας
Εδώ είμαστε....αρχίζουμε!!
Στο παλιό Δημοτικό Σχολείο Ιτέας.
Την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου στις 18:30 μμ Ζωγραφική και στις 21:00 μμ το τμήμα παραδοσιακών χορών Γυναικών.
Το Σάββατο 7 Οκτωβρίου στις 17:00 μμ η χορωδία Ενηλίκων.
Το τμήμα μουσικών οργάνων από το πρωί του Σαββάτου με τις ώρες που θα καθοριστούν αύριο στις 12:00 το μεσημέρι.
Επίσης Σάββατο 7 Οκτωβρίου αρχίζουν στις 16:00 μμ το παιδικό τμήμα παραδοσιακών χορών (παιδιά Δημοτικού), στις 17:00 μμ το τμήμα Εφήβων (παιδιά Γυμνασίου-Λυκείου) και στις 18:00 μμ το τμήμα Ενηλίκων.
Τις ώρες των μαθημάτων θα γίνονται και νέες εγγραφές.
Σας περιμένουμε όλους με καλή διάθεση για προσφορά στον Πολιτισμό του τόπου μας.
Καλή αρχή σε όλους....
Πολιτιστικός Σύλλογος Ιτέας
Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017
Εικόνες που «ακινητοποίησαν» το χρόνο...
Έχουν χαρακτηριστεί, και όχι άδικα, «ιστορικές» καθώς οι φωτογράφοι κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν σε μία λήψη μερικά από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν σε όλο τον κόσμο από την εποχή που η φωτογραφία πήρε την μορφή που έχει και σήμερα.
Από την στιγμή δηλαδή, που ένα μηχάνημα με μέγεθος τέτοιο ώστε να μπορεί να μεταφερθεί έδινε τη δυνατότητα στον χειριστή του να «ακινητοποιήσει» το χρόνο. Να αποτυπώσει ένα γεγονός, ένα συμβάν στο χαρτί.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν έγραψαν ιστορία καθώς κατάφεραν να αποτυπώσουν γλαφυρά ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός
Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017
Με αφορμή την ανάρτηση..."Η ιστορική σου συνέχεια"
Με αφορμή την ανάρτησή σου "Η ιστορική σου συνέχεια" (21-09-2017) κοίταξα κι εγώ κάποιες παιδικές μου φωτογραφίες της δεκαετίας του 60. Μια φωτογραφία (σου τη στέλνω) μου θύμισε αμέσως μια αξέχαστη-καταπληκτική εμπειρία.
Ήταν μια (ακόμα και σήμερα) παιδαγωγική προσφορά των αείμνηστων εκπαιδευτικών μας χρόνων.
Εορτασμός της 25ης Μαρτίου το 1962 στο Δημοτικό Σχολείο Ιτέας.
Τα σκηνικά;..δεν θυμάμαι...
Θυμήθηκα όμως αμέσως το ποίημα των ποιημάτων του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
" Ο βράχος και το κύμα".
Ξαναδιαβάζω το ποίημα πολλές φορές και ειλικρινά δυσκολεύομαι να πιστέψω πως οι δάσκαλοί μας τότε επέλεξαν και εμπιστεύτηκαν αυτό το τεράστιο έργο σε δυο 12χρονα παιδιά της 6ης Δημοτικού.
Στο ποίημα αυτό του Βαλαωρίτη υπάρχει συμβολισμός: Ο βράχος ο Τούρκος κατακτητής και το κύμα ο υπόδουλος Έλληνας.
Για την ιστορία το κύμα είναι η Νίκη Παπακωνσταντίνου και ο βράχος εγώ...
Ο ίδιος ο ποιητής σε επιστολή του προς τον πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου Κέρκυρας "Η Αναγέννησις" το 1863 έγραφε μεταξύ των άλλων,
...εν τω στιχουργήματι απεικονίζεται αλληγορικώς η πάλη και ο θρίαμβος του Ελληνισμού κατά της βαρβαρικής κατακτήσεως, του μεν πρώτου παρισταμένου ως κύματος αφροστεφούς, της δε δευτέρας ως πέτρας ισταμένης εν μέσω του πελάγους...
Καλό Απόγευμα...φιλικότατα
Γιάννης Σπυρόπουλος
" Ο βράχος και το κύμα"
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
"Μέριασε, βράχε να διαβώ! το κύμα ανδρειωμένο
λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο
μέριασε, μες στα στήθη μου, που `σαν νεκρά και κρύα,
μαύρος βοριάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία.
Αφρούς δεν έχω γι’ άρματα, κούφια βοή γι’αντάρα,
έχω ποτάμι αίματα, με θέριεψε η κατάρα
του κόσμου, που βαρέθηκε, του κόσμου, που `πε τώρα,
βράχε, θα πέσεις, έφθασεν η φοβερή σου ώρα!
Όταν ερχόμουνα σιγά, δειλό, παραδαρμένο
και σώγλυφα και σώπλενα τα πόδια δουλωμένο,
περήφανα μ’εκοίταζες και φώναζες του κόσμου
να ειδεί την καταφρόνεση, που πάθαινε ο αφρός μου.
Κι αντίς εγώ κρυφά κρυφά, εκεί που σ’εφιλούσα
μέρα και νύχτα σ’ έσκαφτα, τη σάρκα σου εδαγκούσα
και την πληγή που σ’ άνοιγα, το λάκκο πούθε κάμω
με φύκη τον επλάκωνα, τον έκρυβα στον άμμο.
Σκύψε να ειδείς τη ρίζα σου στης θάλασσας τα βύθη,
τα θέμελά σου τα `φαγα, σ’έκαμα κουφολίθι.
Μέριασε, βράχε, να διαβώ! Του δούλου το ποδάρι
θα σε πατήσει στο λαιμό... Εξύπνησα λιοντάρι"...
Ο βράχος εκοιμότουνε. Στην καταχνιά κρυμμένος,
αναίσθητος σου φαίνεται, νεκρός, σαβανωμένος.
Του φώτιζαν το μέτωπο, σχισμένο από ρυτίδες,
του φεγγαριού, που ’ταν χλωμό, μισόσβηστες αχτίδες.
Ολόγυρά του ονείρατα, κατάρες ανεμίζουν
και στον ανεμοστρόβιλο φαντάσματα αρμενίζουν
καθώς ανεμοδέρνουνε και φτεροθορυβούνε
τη δυσωδία του νεκρού τα όρνια αν μυριστούνε.
Το μούγκρισμα του κύματος, την άσπλαχνη φοβέρα
χίλιες φορές την άκουσεν ο βράχος στον αιθέρα
ν’ αντιβοά τρομαχτικά, χωρίς καν να ξυπνήσει
και σήμερ’ ανατρίχιασε, λες θα ψυχομαχήσει.
"Κύμα, τι θέλεις από με και τι με φοβερίζεις;
Ποιος είσαι συ και τόλμησες αντί να με δροσίζεις,
αντί με το τραγούδι σου τον ύπνο μου να ευφραίνεις
και με τα κρύα σου νερά τη φτέρνα μου να πλένεις,
εμπρός μου στέκεις φοβερό, μ’αφρούς στεφανωμένο;
Όποιος κι αν είσαι μάθε το, εύκολα δεν πεθαίνω".
"Βράχε, με λεν Εκδίκηση. Μ’ επότισεν ο χρόνος
χολή και καταφρόνεση. Μ’ ανάθρεψεν ο πόνος.
Ήμουνα δάκρυ μια φορά, και τώρα, κοίταξέ με,
έγινα θάλασσα πλατιά, πέσε προσκύνησέ με.
Εδώ μέσα στα σπλάχνα μου, βλέπεις, δεν έχω φύκη,
σέρνω ένα σύγνεφο ψυχές, ερμιά και καταδίκη.
Ξύπνησε τώρα, σε ζητούν του ’δη μου τ’ αχνάρια...
Μ’ έκαμες ξυλοκρέβατο... Με φόρτωσες κουφάρια...
Σε ξένους μ’έρριξες γιαλούς... Το ψυχομάχημά μου
το περιγέλασαν πολλοί και τα παθήματά μου
τα φαρμακέψανε κρυφά με την ελεημοσύνη.
Μέριασε, βράχε, να διαβώ, επέρασε η γαλήνη,
καταποτήρας είμ’εγώ, ο άσπονδος εχθρός σου,
Γίγαντας στέκω μπρος σου!"
Ο βράχος εβουβάθηκε. Το κύμα στην ορμή του
εκαταπόντισε με μιας το κούφιο το κορμί του.
Χάνεται μες στην άβυσσο, τρίβεται, σβηέται, λιώνει,
σαν νάταν από χιόνι.
Επάνωθέ του εβόγγηξε για λίγο αγριεμένη
η θάλασσα κι εκλείστηκε. Τώρα δεν απομένει
στον τόπο που ’ταν το στοιχειό κανείς παρά το κύμα,
που παίζει γαλανόλευκο επάνω από το μνήμα.
Γιάννης Σπυρόπουλος: Δημοτικό Σχολείο Ιτέας 1962
Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017
Παλιές σπαρταριστές Αστυνομικές υπηρεσιακές αναφορές- διαταγές
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΙΑΤΑΓΗ
Προς άπασας τας Αρχάς του Κράτους, Νομάρχας και Δημάρχας της υπ’ εμέ Αστυνομικής Περιφερείας, της πόλεως Δημητσάνας.
ΑΡΘΡΟΝ 1ον Παρακαλούνται πάντες και πάσαι όπως μεθαύριο, Πέμπτην 6ην Δεκεμβρίου 1883, κατά την πανηγυρικήν εορτήν του Αγίου Νικολάου και επί τη εσχάτη ευκαιρία της συγκεντρώσεως των ξένων, οι κάτοικοι της δικαιοδοσίας μου εκτελέσωσι γενικήν καθαριότητα των δρόμων της εγχωρίου ταύτης πόλεως.
ΑΡΘΡΟΝ 2ον Να ενώσωσι δια στερεών αλύσεων τους κύνας και τους σκύλους και άπαντα τα κακοποιά στοιχεία τα δυνάμενα να προσβάλλουν την εχγωρίαν αιδώ.
ΑΡΘΡΟΝ 3ον Να θέσωσι φίμωτρα ανά τα στόματα των φωνασκούντων εμψύχων ζώων και πτηνών, διαφόρων καταγωγών, γένους και φύσεως ή και ανθρωπογύναικων, ακαταλλήλων συμπεριφοράς εις ξένους κατά την υπερτελούμενην ενταύθα πανήγυριν.
ΑΡΘΡΟΝ 4ον Να εμποδισθούν βία το γκάρισμα των όνων και των μουλαριών, το χλιμίντρισμα των ίππων και των γαλών, δηλαδή των κατσουλιών.
ΑΡΘΡΟΝ 5ον Θα τους πεθάνω δι’ άρθρων. Τι νομίζουν πώς είναι οι αυγοπώλαι, καπνοπώλαι, οινοπώλαι, λαχανοπώλαι, μη εξαιρουμένων και των γνωστών εν γένει εμπορευομένων. Να τηρήσουν άκραν καθαριότητα, καλήν ζύγισιν, αρίστην ποιότητα και σκευάζουν δικαιοστάσιον των ζυγαριών των, των σταθμών των και των μέτρων των, προς το συμφέρον της υπηρεσίας. Οι παραβάται του διατάγματος τούτου τιμωρηθήσονται κατά το άρθρον 5 της Αστυνομικής ταύτης διατάξεως και του άρθρου 72 του Ποινικού Νόμου Περί Βλάβης Ηθών και Τιμής.
ΑΡΘΡΟΝ 6ον Απαγορεύεται το πλύσιμο τη θαλάσση. Επίσης η είσοδος αμφοτέρων των γενών και ουδετέρων εις θερμούς λουτήρας καθ’ όλην την διάρκεια της εορτής. Ωσαύτως η διανυκτέρευσις και μετάβασις προς ρεμβασμόν εις τους πρόποδας της θαλάσσης, παρά τας θάλασσας, αμφοτέρων των γενών, προς αποφυγήν ακουσίου απαγωγής μεταξύ των.
ΑΡΘΡΟΝ 7ον Όσοι παρ’ εμού αφθώσιν και των οργάνων μου συλλαβούντες άρρενες μετά θηλέων, θέλουσι ραβδισθεί ανελλιπώς εν τω κρατητηρίω.
ΑΡΘΡΟΝ 8ον Απαγορεύεται η διέλευσις ανθρώπων επί κτηνών προς αποφυγήν καταπατήσεων παίδων, ως και υπό βατήρος ελεύνοντος προ των κτηνών και ως λόγου χάριν είδον ο υποφαινόμενος άρρενα σπεύδων ψιτ ψιτ ψιτ όπισθεν θήλεου τινός, οι πόδες ηστόχησαν και δεν πάτησαν την εσθήτα του ποδός ταύτης, και ας είναι και άλλην ημέραν θα τιμωρηθώσι δια το σπουδαίον τούτο ζήτημα.
Και δια να είμεθα εντός τάξεως οι παραβάται θα διώκονται βάσει του άρθρου 1072 του Ποινικού Νόμου.
ΑΡΘΡΟΝ 9ον Το κλείσιμον των καταστημάτων κανονίζω, πλην των λεσχών, την δύσιν του ηλίου και των οινοπωλείων την ενδεκάτην της νυκτός, των δε θεαμάτων την δωδεκάτην μεσονύκτιον πλην του δημοσίου θεάματος της καραγκιοζαρίας την πρωίαν περί το λυκαυγές αμά τη εμφανίσει του ηλίου εις την γην αβδηρίτων κοινοτήτων. Και αυτό διότι θα παρίσταται ο υποφαινόμενος εν τη μεγάλη στολή και παρασημοφορία.
ΑΡΘΡΟΝ 10ον Απαγορεύονται αι σεισμικαί δονήσεις προς αποφυγήν καταπλήξεως του κοινού και του λαού και χάριν της τηρήσεως αναψυχής.
ΑΡΘΡΟΝ 11ον Απαγορεύεται ενώπιον ξένων η μαγκουροφορία, ο πυροβολισμός, το απότομον βήξιμον, η εκκαθάρισις της ρινός (τούτου επιτρεπομένου εν απομακρυσμένη συνοικία και περί λύχνον αφάς, όπως λέγανε οι παππούδες μας).
ΑΡΘΡΟΝ 12ον Απαγορεύεται το συνομιλείν εντός του λουτήρος με άτομα εις άλλους λουτήρας, ως και το τάραγμα του ύδατος δι’ αερίων αφεδρωνοκρουσιών.
ΑΡΘΡΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ Περί την μεσημβρίαν ψαλήσσεται μεγάλη παράκλησις προς απομάκρυνσιν πάσης ασθενείας ζώων, ανθρώπων, γυναικών, περονόσπορου, ποδάγρας κλπ.
Η εκτέλεσις της παρούσης ανατίθεται εις τα υπ’ εμέ όργανα.
Εν Δημητσάνα τη 3/12/1883
Ο Αστυνομικός Διοικητής
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΛΑΓΟΥΔΑΚΗΣ
Υπενωμοτάρχης
-------------------------------------------------------------------------------------------
ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
Εν Κούλουρη τη 10η Νοεμβρίου 1894
Προς το Σεβαστόν και Αξιότιμον Αρχηγείον Χωροφυλακής
ΑΘΗΝΑΖΕ
Έχω την τιμήν, να φέρω εις γνώσιν υμών τα κάτωθι.
Χθες περί λύχνων αφάς, καιροφυλακτίσας λάθρα και υπούλως, συνέλαβον ζεύγος ερωτομανές, αποτελούμενον εκ μίας εγχωρίου νεάνιδος και ενός αλλοφύλου άρρενος εις στάσιν απρεπή, αλλά λόγω του δημοτικού σκότους και ελλείψει ιδιωτικού φαναρίου εις χείρας μου, απέδρασαν και εξακολουθούν απέδρα, αφήσαντες ακουσίως εις τον τόπον του εγκλήματος, τα τεκμήρια της ανόμου πράξεώς των, την τε γυναικείαν σκελέαν, την εγχώριον παντούφλαν και τον πήλον του αλλοφύλου άρρενος, άτινα συνέλαβον άνευ αντιστάσεως τινός. Ο ανήρ διετέλη ενταύθα εξ Αθηνών προσωρινώς και επί συστάσει, εις πανδοχείον και απέδρα περί το λυκαυγές κρυφίως και υπούλως, δια του πορθμείου. Αύριον θα επωφεληθώ της ενταύθα παγκοσμίου ζωοπανηγύρεως και θέλω προβάλλει την εγχώριον παντούφλαν εις τους πόδας των γυναικών προς αναγνώρισιν της ενόχου οικοδεσποτίσης, ταύτης κηρυχθείσης εις άγνοιαν. Την σκελέαν κρατώ ως πειστήριον
Ευπειθέστατος ο Αναφέρων Αστυνόμος
ΜΙΧΑΛΗΣ ΖΟΥΛΑΧΜΑΚΗΣ
Ενωμοτάρχης
----------------------------------------------------------------------------------------------
Η αναφορά που ακολουθεί ανήκει στον Ιωάννη Πετράκη, υπαστυνόμο του Κιλκίς, ο οποίος στις 7 Απριλίου 1923 αναφέρει στο τοπικό αστυνομικό τμήμα εγγράφως:
Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε «σταθήτε, ρε πούστηδες, γαμώ το σταυρό σας» και απαντησάντων «κλάστε μας τ’ αρχίδια», απέδρασαν.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Το παρακάτω κείμενο είναι ένα ντοκουμέντο.
Πρόκειται για την αστυνομική διαταγή που εξέδωσε ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Ματαράγκας Καρδίτσας, στις 8 Δεκεμβρίου 1907 και είναι αποκαλυπτική για τα ήθη της επαρχίας εκείνης της εποχής.
Απολαύστε το:
Προς απάσας τας αρχάς που διοικούν το χωρίον Ματαράγκα Καρδίτσης:
Δήμαρχο, ιερέα του χωριού, Δάσκαλο και άπαντας τους προύχοντας του χωρίου.
Ήρθα εις Ματαράγκαν κατόπιν διαταγής του διοικητού μου μετά ενός χωροφύλακος προς επιβολήν της τάξεως, από άκρου εις άκρον του χωρίου, άνευ χρονοτριβής και άμεσα. Διότι προχθές στο σιργιάνη μετά την Θίαν και Ιεράν Λιτουργίαν εν τω ναό όταν έπεζαν τα κλαρίνα και τα όργανα ο Κώστας (ας μην αναφέρο το ονομά του) χόρεβε σινέχεια μπροστά χορίς να αφίνη και τους άλους να χορέψουν μπροστά με κατά συνέπια παραξιγιθήκατε και πλακoθίκατε στο ξίλο με τα παλούκια και τα μαχέρια με αποτέλεσμα και κατά σινέπια να τραβματιστούν πολλοί άνθροποι.
Πάραφτα να εφαρμόσετε απάσας τα εξίς διαταγάς μου:
1) Αν ξανασιμβή τιάφτη πράξης εν τω χωρίο να γνορίζετε ότι θα σας συλλάβω και άνεφ χρονοτριβής αμέσος θα σας κλείσο στη φυλακή. Όταν πέζουν τα κλαρίνα και τα μουσικά όργανα στο σιργιάνη στο πανιγίρη και στο γάμο πρέπη να χορέβουν μπροστά άπαντες που επιθιμούν να χορέψουν και όχι μόνο ο ίδιος άνθροπος. Αφτό είνε γαηδουριά.
2) Μου αναφέρθικε ότι ο γάηδαρος του χαντζόπουλου τον Σεπτέμβριο μπίκε στο καλαμπόκι του Βάϊου (ας μην αναγράψο το επίθετο) και ο Βάϊος εκνεβρίστικε και κάρφοσε τον γάηδαρο με την αξάλη στο ένα καπούλι. Καταλαβένετε ο γάηδαρος δέν είναι όνος αλά ο Βάϊος. Άνεφ πολόν σκέψεον καταλαβένη κανής ότι το κεφάλη δεν έχει μιαλό αλά κολοκιθόσπορο. Απαγορεύετε να ξαναγίνη εκ νέου τέτιο απαράδεκτο ή παρόμιο πράγμα.
3) Πίγα στο μαγαζή για καφέ και από έξο βρομούσε κατρουλιό. Απαγορεύετε νά κατουράτε έξω στον τίχο του μαγαζιού.
4) Απαγορεύετε το βρισίδιν το φονασκίν και εντός του καφενίου το ανεμίζιν διότι είναι χιμόνας και εσθάνετέ τις αποφορά από τι βρόμα. Όστις επιθιμή να ανεμιστή να εξέρχετε έξοθεν του καφενίου.
5) Ίδα πολλές γυνέκες να πιάνουν τη σιγκούνα μετά του υποκαμίσου να το τραβούν πρό το έμπροσθεν να ανίγουν τα πόδια και να ουρούν ορθίος. Το τιούτον είναι απαράδεκτο και πρέπη άνεφ χρονοτριβίς να τις βρακόσετε άπαξ και διαπαντός.
6) Όταν λίαν προίαν πάτε τα γελάδια στο γελαδάρη και γιρίζοντας πρέπη ανιπερθέτος να μαζέβετε τις βονιές των ζώον από το δρόμο, το ίδιο να κάνετε και το βράδη διότι δεν έχη που να πατίση όστις βαδίζη εις τας οδούς του χωρίου. Και εκτός του τιούτου σας χριάζοντε αι βονιές να ζεστένεστε στο μπουχαρί το χιμόνα με τα κρία.
7) Σε κάθε πανιγίρι αποκριές πάσχα και γάμους που βαδίζη καλοντιμένος ο κόσμος πάι στην Εκλισία και μετά χορέβη στα σιργιάνια και στους γάμους πρέπη άπαντα τα σκυλιά να είναι δεμένα διά χονδρόν αλισίδεον και σχινίον προς αποφιγίν ατιχιμάτων εκ τον σκιλοδακομάτων.
8) Να μιν πίνετε πολί ινοπνεμβατόδη ποτά τσίπουρα και ίνους και μετά ξερνοβολάτε και κάνετε χαζαμάρες.
9) Να τιρίσετε άνεφ αντιρίσεος και χρονοτριβής την άνοθεν τάφτην διαταγήν μου άνθροπη σκύλη και γινέκες διότι όπιος συληφθή παραβάτις θα τον σιλάβο θα τον κλίσο στο σχολίο και αλίμονό του θα τον ταράξο και θα τον μαβρίσο στο ξίλο. Να με σιγχορίτε αν έκανα κάπιο σιντακτικό λάθος καθότι τελίοσα και εγώ την Τρίτη του Δημοτικού σχολίου διότι δεν με έστιλε ο πατέρας μου από το χωρίον εις τιν Λάρισσαν για να μάθο περισσότερα γράματα.
Σαν γκαραγκούνις που είμε και εγό καταλαβένετε άπαντες τας γραφάς μου τας οπίας θέλετε δεν θέλετε να τας τιρίσετε ανιπερθέτος.
Εν Ματαράγκα τη 8η Δεκεμβρίου 1907
Ο διοικητής του χωρίου
Νικόλαος Παπακωνσταντίνου
Υπονοματάρχης
Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017
Η ιστορική μας συνέχεια…
Τα μάτια δακρύζουν όταν σκέφτεσαι με γλυκύτητα εκείνες τις εποχές.
Δεν ήταν οι τιμωρίες, αρκετές φορές σκληρές, όπου ο σεβασμός και ο φόβος ήταν ανάμεικτοι.
Δεν ήταν η μεγάλη αυστηρότητα και πειθαρχία, η αποβολή, η επανάληψη της τάξης.
Ποιος δεν έγραψε 10 φορές το μάθημα, δεν ένιωσε το τράβηγμα του αυτιού και του μαλλιού, δεν ένιωσε τον πόνο από το ανεβοκατέβασμα της βέργας στην παλάμη του;
Δεν ήταν το κούρεμα με την ψιλή!
Δεν ήταν η φτώχια, η ίδια σάκα και γομολάστιχα κάθε χρόνο!
Ούτε η τάξη που θερμαινόταν με ξυλόσομπα!
Δεν ήταν η διδασκαλία της καθαρεύουσας, η "παραλήγουσα που ποτέ δεν περισπάται, όταν η λήγουσα είναι μακρά".
Όχι, δεν ήταν τίποτε απ’ όλα αυτά.
Το δάκρυ κυλάει, γιατί είναι μνήμες, σκέψεις, εικόνες και παραστάσεις ανάκατα, από τα χρόνια της παιδικής μας αθωότητας. Από τα χρόνια εκείνα που τα βιώματά μας, μας έκαναν να πρωτογευθούμε αυτό το θαύμα που λέγεται ζωή. Είναι τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που νιώσαμε, που μας καθόρισαν και μας χάραξαν πορεία. Είναι οι συμμαθητές μας, οι παιδικοί μας φίλοι, που έμειναν για πάντα φίλοι.
Τα πρώτα μας ερωτικά, πλατωνικά σκιρτήματα.
Είναι ένας δικός μας κόσμος που κουβαλάμε μέσα μας, ένα κομμάτι του εαυτού μας.
Η ιστορική μας συνέχεια…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)