Μια μικρή κιβωτός της ιστορίας μας και των αναμνήσεων, αλλά και η έδρα των συλλογικών αποφάσεων που καθόρισαν τη μοίρα και την πορεία του χωριού, είναι το κτίριο του παλιού Κοινοτικού Γραφείου της Ιτέας.
Ένα κτίριο που έχει ζωή σχεδόν έναν αιώνα και κατέχει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων μας, όσων γεννήθηκαμε και ζήσαμε στην Ιτέα.
Πρόκειται για το κτίριο που βρίσκεται στο κέντρο της και απέναντι από το παλιό δημοτικό σχολείο.
Η ιστορία ενός τόπου είναι συνυφασμένη με την ιστορία των ανθρώπων και των έργων τους.
Κάθε τόπος που κατοικείται από ανθρώπους υπόκειται στην αναγκαιότητα της διοίκησης.
Το βασικό κύτταρο της τοπικής διοίκησης είναι η κοινότητα.
Η διοίκηση των Ελληνικών χωριών επί Τουρκοκρατίας ασκούνταν σύμφωνα με την διοικητική οργάνωση του Οθωμανικού κράτους.
Με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα το 1881, οι οικισμοί που τις απάρτιζαν συνενώθηκαν σε δήμους τριών διαφορετικών τάξεων, ανάλογα με τον πληθυσμό τους.
Η Ιτέα (κουτσιαρί) αποτέλεσε κοινότητα του Δήμου Φύλλου, μέχρι το 1912.
Με την αναμόρφωση του αυτοδιοικητικού συστήματος που έγινε το 1912 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, με το οργανωτικό σχήμα που εισήγαγε ο νόμος ΔΝΖ/1912 «Περί συστάσεως Δήμων και Κοινοτήτων» δημιουργήθηκαν χιλιάδες κοινότητες σε ολόκληρη την επικράτεια.
Σήμερα το κτίριο του παλιού Κοινοτικού Γραφείου είναι στέκι των παιδιών μικρής ηλικίας της Ιτέας μετρώντας σχεδόν έναν αιώνα ζωής και στέκει εκεί, αγέρωχο, στο κέντρο του χωριού, να διαφυλάγει τις αναμνήσεις και να αναδεικνύει την αξία των αγώνων, που έδωσαν οι πρόγονοι για ένα καλύτερο αύριο.
Ένα κτίριο που έχει ζωή σχεδόν έναν αιώνα και κατέχει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων μας, όσων γεννήθηκαμε και ζήσαμε στην Ιτέα.
Πρόκειται για το κτίριο που βρίσκεται στο κέντρο της και απέναντι από το παλιό δημοτικό σχολείο.
Η ιστορία ενός τόπου είναι συνυφασμένη με την ιστορία των ανθρώπων και των έργων τους.
Κάθε τόπος που κατοικείται από ανθρώπους υπόκειται στην αναγκαιότητα της διοίκησης.
Το βασικό κύτταρο της τοπικής διοίκησης είναι η κοινότητα.
Η διοίκηση των Ελληνικών χωριών επί Τουρκοκρατίας ασκούνταν σύμφωνα με την διοικητική οργάνωση του Οθωμανικού κράτους.
Με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα το 1881, οι οικισμοί που τις απάρτιζαν συνενώθηκαν σε δήμους τριών διαφορετικών τάξεων, ανάλογα με τον πληθυσμό τους.
Η Ιτέα (κουτσιαρί) αποτέλεσε κοινότητα του Δήμου Φύλλου, μέχρι το 1912.
Με την αναμόρφωση του αυτοδιοικητικού συστήματος που έγινε το 1912 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, με το οργανωτικό σχήμα που εισήγαγε ο νόμος ΔΝΖ/1912 «Περί συστάσεως Δήμων και Κοινοτήτων» δημιουργήθηκαν χιλιάδες κοινότητες σε ολόκληρη την επικράτεια.
Σήμερα το κτίριο του παλιού Κοινοτικού Γραφείου είναι στέκι των παιδιών μικρής ηλικίας της Ιτέας μετρώντας σχεδόν έναν αιώνα ζωής και στέκει εκεί, αγέρωχο, στο κέντρο του χωριού, να διαφυλάγει τις αναμνήσεις και να αναδεικνύει την αξία των αγώνων, που έδωσαν οι πρόγονοι για ένα καλύτερο αύριο.
11 σχόλια:
Το σωστό είναι με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881 και όχι "με την προσάρτηση", διότι ανέκαθεν η Θεσσαλία ήταν ελληνικό έδαφος από αρχαιοτάτων χρόνων. Προσάρτηση σημαίνει ότι κάποιο ξένο κομμάτι έρχεται και προσαρμόζεται σε κάποιο άλλο
..κι επειδή "Η ιστορία ενός τόπου είναι συνυφασμένη με την ιστορία των ανθρώπων και των έργων τους", πείτε μου σας παρακαλώ, η σημερινή διοίκηση τι έχει κάνει για το συγκεκριμένο κτίριο(αλλά και για πολλά άλλα), τι σκοπεύει να κάνει αν ξαναεκλεγεί καθώς επίσης και οι νέοι διεκδικούντες του Δήμου.....έχουν να πουν κάτι ή .....απο 'δω παν κι άλλοι
..αυτή την πινακίδα που λέει "εργαστήρι πληροφορική-φωτογραφία-Δημοτικό σχολείο Ιτέας" τη βλέπετε στη φωτογραφία; Για βγάλτε μια σημερινή φωτογραφία ...μήπως κρέμεται λες και δε ζουν άνθρωποι στο χωριό μας;
Πολυ καλη και επι της ουσιας ερωτηση! Πολυ θελω να δω αν θα απαντησει κανεις απο τους θιγμενους τοπικους αρχοντες ή απο τους νεους διεκδικουντες!!!!!!!!!!!
Σωστά ερωτηματα σχετικά με την αξιοποίηση των υποδομών , αλλά και του ανθρώπινου δυναμικού του χωριού μας.
Επίσης γνωρίζουμε ότι στο χωριό μας έχουμε ένα στολίδι... Το Αγροτικό Μουσείο.
Τι έχει γίνει ώστε να αξιοποιηθεί αυτό το πλεονέκτημα που παρουσιάζει η περιοχής μας; Είναι σίγουρα ένα θέμα που θέλουμε απαντήσεις όλοι εμείς οι Δημότες κυρίως της Ενότητας πρώην Δημου Φύλλου.
Παρακαλώ ας γίνει ένας διαλογος και με άλλους φίλους και φίλες που προβληματίζονται και να γίνει μια κατάθεσή σκέψεων και προτάσεων.
Η "προσάρτηση" διορθώθηκε σε "απελευθέρωση"....
Mετά το τέλος του Pωσο-οθωμανικού πολέμου στα 1877-78 η Eλλάδα παρουσιάστηκε στο συνέδριο του Bερολίνου (13 Ιουνίου-13 Ιουλίου 1878) για να εισπράξει από τις Δυνάμεις τα ανταλλάγματα για τη φρόνιμη στάση που επέδειξε κατά τη βαλκανική κρίση. Mε μεσολάβηση της Aγγλίας ελληνική αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από τον υπουργό των Εξωτερικών Θεόδωρο Δηλιγιάννη και τον Aλέξανδρο Pίζο Pαγκαβή, παρουσίασε τις ελληνικές θέσεις στην ολομέλεια του συνεδρίου στις 17/29 Iουλίου. Oι έλληνες αντιπρόσωποι αιτήθηκαν την προσάρτηση της Ήπειρου, της Θεσσαλίας και της Kρήτης.
Mε το 13ο πρωτόκολλο το συνέδριο "προσκαλούσε την Yψηλή Πύλη να συμφωνήσει με την Eλλάδα σε μια [νέα] ρύθμιση των συνόρων στη Θεσσαλία και στην Ήπειρο". Tο συνέδριο πρότεινε τη γραμμή των ποταμών Kαλαμά-Σαλαμβρία, ρύθμιση που απέδιδε στην Eλλάδα μεγάλο μέρος της Hπείρου και της Θεσσαλίας.
Mε το 24 άρθρο οι έξι Δυνάμεις προσφέρονταν σε περίπτωση αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών να μεσολαβήσουν στα δύο μέρη "για διευκόλυνση".
H οθωμανική αντιπροσωπεία στο Bερολίνο αντέδρασε σθεναρά στην προοπτική να παραχωρηθούν εδάφη και τήρησε παρελκυστική πολιτική στις διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των συνόρων. H τελική ρύθμιση δεν επρόκειτο να επιτευχθεί παρά ύστερα από σκληρές διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών και των Δυνάμεων που διήρκεσαν τρία χρόνια.
H ελληνική κυβέρνηση με διακοίνωσή της προς τις Δυνάμεις στις 8/20 Iανουαρίου 1881 ζητούσε την εφαρμογή των "δικαίων και καταλλήλων αποφάσεών τους, με τα μέτρα που αυτές έκριναν", για να εδραιωθεί η ειρήνη. Παρά τις φραστικές εμμονές της η ελληνική κυβέρνηση είχε ουσιαστικά αποδεχτεί ενδόμυχα μια αρνητική γι' αυτήν εξέλιξη και υποχωρούσε βήμα βήμα από τα σύνορα που είχε προτείνει η συνθήκη του Bερολίνου.
Στις διαπραγματεύσεις της Kωνσταντινούπολης για την οριστική διευθέτηση του ζητήματος, που άρχισαν στις 20 Φεβρουαρίου του 1881, η Eλλάδα δε συμμετείχε. Tις ελληνικές θέσεις διαπραγματεύονταν οι πρέσβεις των έξι Δυνάμεων, οι οποίοι επικοινωνούσαν με την Aθήνα.
Mε την έναρξη του 1883 το ζήτημα των θεσσαλικών συνόρων είχε διευθετηθεί. Στο ελληνικό κράτος περιήλθε η Θεσσαλία εκτός από την περιοχή της Ελασσόνας και η πόλη της ’ρτας με ελάχιστα ηπειρωτικά εδάφη. Το ζήτημα των θεσσαλικών συνόρων θα ανακινηθεί ξανά με την πρόσκαιρη κατάληψη της Θεσσαλίας από τα οθωμανικά στρατεύματα το 1897.
Πηγή Ίδρυμα Μείζονος Πολιτισμού
-φυσικά και ήταν Ελληνικα εδάφη τα Θεσσαλία, αλλά παραθέτω ιστορικα τα γεγονότα
Βλέπω, δεν χάνουμε ευκαιρίες να "κατσαδιάσουμε" τους τοπικούς "άρχοντες" που ΕΜΕΙΣ εκλέξαμε. Και χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την ιστορία του χωριού που γεννήθηκα και μεγάλωσα, θεωρώ ότι υπάρχουν πιο μείζονας σημασίας θέματα για τους τοπικούς άρχοντες να ασχοληθούν. Ξέρετε καλά την ιστορία βλέπω. Ξέρετε όμως πόσοι άνεργοι νέοι υπάρχουν στο χωριο μας? Νέοι με πτυχία στο χέρι, που απλά περιμένουν μια ευκαιρία να εργαστούν???
Δεν άκουσα όμως ποτέ κανέναν να παραπονιέται για αυτό.
Τα παλιά κτίρια είναι συνδεδεμένα άρρηκτα με το παρελθόν του τόπου... Τα νέα παιδιά όμως είναι συνδεμένα άρρηκτα με το μέλλον αυτού του τόπου.
Και ποιος φταίει για τους πτυχιούχους ανέργους; Η κεντρική πολιτική ηγεσία του τόπου μας που ΕΜΕΊΣ εκλεξαμε!Άρα σύμφωνα με τον συλλογισμό αυτό πρέπει να μη μιλάμε,να μην ρισκάρουμε τις οποίες λάθος επιλογές των κυβερνήσεων; Όχι βέβαια, πρέπει να ασκούμε κριτική. Έτσι λοιπόν και σε τοπικό επίπεδο αγαπητέ/ή έχουμε όλο το δικαίωμα να απαιτούμε λύσεις, δημιουργικότητα, καινοτόμες ιδέες κλπ κλπ από τους εκλεγμένους από ΕΜΑΣ τοπικούς άρχοντες. Αν στα τραγικά χρόνια που περνάει η πατρίδα μας δεν αντιληφθούμε όλοι τον ρόλο μας τότε είμαστε καταδικασμένοι.
Πού υπάρχει λοιπόν γραμμένο ή άγραφο ότι οι πράξεις, οι παραλείψεις ή ακόμη η αδράνεια των τοπικών αρχόντων δεν πρέπει να κρίνονται και τόσο γιατί είναι ήσσονος σημασίας.Αλλοίμονο! Τοπικές κοινωνίες γνωρίζουν καλύτερα τα προβλήματα τους, τις δυνατότητες τους, ρις πιθανές λύσεις. Ποια η συμβολή των αρχόντων μας σε όλα τα παραπάνω; Δεν τους αφορούν; Ποιος ο στρατηγικός σχεδιασμός τους για τον τόπο; Υπάρχει στόχος, σχέδιο, υλοποίηση κλπ; Απ' ότι φαίνεται ΌΧΙ. Μόνο λογική διαχείρισης της μιζέριας. Πείτε μου σας παρακαλώ αν γνωρίζει κάποιος τι απ' όλα έκανε η σημερινή δημοτική αρχή; Τίποτα, απολύτως τίποτα. Δεν θέλουμε διαχειριστές, οραματιστές θέλουμε με ικανότητα εκτελεσης.
Όλα τα αλλά είναι απλά για συζητήσεις του συρμού.
Έχετε κάτι να πείτε επ' αυτών αγαπητέ/ή;
Το παλιο κοινοτικο γραφειο του χωριου μου και γραφειο του πατερα μου επι 35 χρονια...το βρηκα πριν απο λιγο και συγκινηθηκα παρα πολυ....που να το δει και ο πατερας που εδωσε πραγματικα την ψυχη του εδω μεσα....
Αν δεν κάνω λάθος,στις αρχές τις δεκαετίας του '90 στεγαζόταν η το αγροτικό ιατρείο η το κτηνιατρείο.
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής