Πνιγμένα, στα παρτέρια, σήμερα τα λουλούδια μου από τα αγριόχορτα.
Καθώς τα καθάριζα, παρατηρούσα σ αυτά συμπεριφορές ανάλογες με των ανθρώπων.
Είδα ζιζάνια να μιμούνται τη μορφή των λουλουδιών, ώστε να γίνονται δύσκολα αντιληπτά όταν είναι μικρά, προστατεύοντας μ αυτό τον τρόπο την ύπαρξή τους, όσο να θεριέψουν.
Φιλικά στην αρχή, μα καθώς γιγαντώνονται, πάνε να πνίξουν τα άνθη που απελπισμένα προσπαθούν να επιβιώσουν. Να ο άνθρωπος "χαμαιλέων" που χάνεται με τις μεταμφιέσεις του, όσο νιώθει ευάλωτος, και σχεδιάζει στο μισοσκόταδο τα όρια της κυριαρχίας του. Μονάχα στο φως δεν μας ξεγελά καμιά παραλλαγή του ζιζανίου. Στο φως της αλήθειας κι ο άνθρωπος "χαμαιλέων", που προτιμά να ζει στη σκιά των ψευδαισθήσεων, αποκαλύπτει το ερπετό που κρύβει επιμελώς και τότε γίνεται επιθετικός ή παρουσιάζεται ως θύμα.
Σε μια γωνιά είχα σωριάσει την προηγούμενη φορά που καθάριζα, κάποια ξεριζωμένα χόρτα, για να αποτραπεί η ανάπτυξη ζιζανίων. Τα σήκωσα σήμερα και είδα από κάτω να έχουν φυτρώσει πάρα πολλά, παρά το σκοτάδι και την υγρασία. Αντίθετα, δεν κατόρθωσε να φυτρώσει στο σημείο αυτό κανένας από τους σπόρους των λουλουδιών που είχα ρίξει. Με τον ίδιο τρόπο καλύπτουμε πολλές φορές το κακό, εθελοτυφλώντας. Επιλέγουμε τις σιωπές για να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις.
Όμως αυτές είναι εκεί.
Επιμένουν να ζουν, έστω και στο σκοτάδι.
Παράλληλα σ αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να φυτρώσει το "άνθος του καλού".
Ας εκθέτουμε στο φως λοιπόν τα πάντα, γιατί η αργοπορημένη αλήθεια πονάει πιο πολύ.
Το τελευταίο που παρατήρησα ήταν, πως τα αγριολούλουδα αντιπαλεύουν τα αγριόχορτα και τα νικούν, σε αντίθεση με τα ήμερα λουλούδια που αφήνονται στη δική μας περιποίηση.
Κατ αναλογίαν, η υπερπροστασία κάνει ανθρώπους αδύναμους και άβουλους. Αλλά κι εκείνα τα αγριολούλουδα...καθώς μεγαλώνουν, ασχημαίνουν πολύ και φαίνεται η έλλειψη φροντίδας. Κι όχι μονάχα αυτό, μα τείνουν να είναι αδηφάγα και να θέλουν να πνίξουν τον τόπο όλο και τίποτε άλλο να μην υπάρχει πέρα απ αυτά σε μια διάθεση απόλυτης κυριαρχίας. Με τον ίδιο τρόπο κι ο εντελώς αφρόντιστος άνθρωπος γίνεται σκληρός πολύ και προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει καταπνίγοντας τους άλλους γύρω του με αυθάδεια περισσή. Χρειάζεται λοιπόν ένα βλέμμα να μας νοιαστεί κι ένα χέρι να μας φροντίσει, χωρίς υπερβολή, για να κρατιόμαστε και "όμορφοι" και δυνατοί.
(Πηνελόπη Ανδρεάδη.)
Το τραγούδι για τ "αγριολούλουδά" μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής