Καθώς οι σκέψεις μου έτρεχαν μου φάνηκε σαν πίσω απ’ αυτό να αχνοφαίνονταν κι άλλα γνωστά πρόσωπα, κάτι τύποι σαν και μένα γνωστοί κι άγνωστοι, της γενιάς του 50 και του 60, απ΄αυτούς που ακούγαμε το"Τhe wall" και τα πολιτικά του Μικρούτσικου και που φοράγαμε κονκάρδες που γράφανε συνθήματα του τύπου"ΟΧΙ στη βόμβα Νετρονίου" και τα συναφή.
Κάτι κουρασμένοι τύποι σαν και μένα που αντί να γκρεμίσουν τον τοίχο κλειστήκαν για τα καλά μέσα σ΄αυτόν, αφού φόρεσαν για καιρό τα "Lacoste" μπλουζάκια και τα "RayBan" γυαλιά, που έκαναν το σκατό τους παξιμάδι για να τα αγοράσουνε, για να πουλήσουν μούρη και να παραμυθιαστούν ότι ανήκουν σε μια άλλη τάξη.
Μια τάξη που έχοντας το χρήμα και την εξουσία με το μέρος της κατάλαβε από νωρίς τι έπαιζε και το καλλιέργησε όμορφα, σιγά σιγά και μας έδωσε και πιστωτικές κάρτες και μας έμαθε και το"Life Style" της και μας έπεισε ότι μπορούμε να τα αποκτήσουμε όλα, την ίδια ώρα που ο φίλος μας ο Χένρυ Κίσινγκερ δήλωνε ότι:
"Οι Έλληνες για να φύγουν από τη μέση πρέπει να χτυπηθούν στον πολιτισμό και στην κουλτούρα τους".
Τα ιδιωτικά κανάλια χωρίς άδειες μπήκαν στη ζωή μας εκπέμποντας από τις συχνότητες που το ίδιο το κράτος τους, τους παραχώρησε υλοποιώντας πιστά το πρόγραμμα του οραματιστή, καλλιεργώντας την υποκουλτούρα, βομβαρδίζοντας τα μυαλά μας με παραπληροφόρηση και προπαγάνδα από επιλεγμένους κι ακριβοπληρωμένους γι’ αυτή τη δουλεία "δημοσιογραφίσκους" την ίδια ώρα που οι ιδεολογίες πέρναγαν κρίση.
Άλλοι από μας την είχαν κάνει από τα κόμματα, άλλοι είχαν σταδιοδρομήσει μέσα σ’ αυτά ή στα συνδικάτα όπου τα αντιπροσώπευαν κι άλλοι έκαναν γαργάρα τις αντιθέσεις τους και τις διαφωνίες τους, θυσία στον βωμό του δογματισμού και των εσωτερικών ισορροπιών.
Τώρα η χρυσή αλυσιδίτσα που ήταν τρέντυ να φοράμε στον καρπό τη δεκαετία του 80 έχει γίνει χειροπέδα που μας δένει με το σύστημα.
Άβουλοι, περιμένουμε το σωτήρα να κατέβει από τον ουρανό να μας σώσει από τα μνημόνια και τις απανωτές σφαλιάρες που μας ρίχνουν, αυτοί που με ευκολία καταδικάζουν τις χύτρες και καλούν τα αντιμνημονιακά κόμματα να κάνουν δηλώσεις αφορισμού (όπως στα ξερονήσια βάζανε τους εξόριστους να κάνουν δηλώσεις μετανοίας) την ίδια ώρα που μαγειρεύουν πολιτικές με τη μέθοδο των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.
Ολο αυτό το κλίμα της ξενοφοβίας, της αναζωπηρούμενης ξαφνικά τρομοκρατίας απ΄το πουθενά μήπως είναι ευνοϊκό, αν όχι κατασκευασμένο για να μην χάσουν τη χρυσή κουτάλα τους οι αρχιμάγειρες και χαλάσει η σούπα;
Ο κόσμος πνίγεται...κακοπαιρνάει...ασφυκτιά....
Φως δεν φαίνεται από πουθενά.
Ωστόσο όλα αλλάζουν φτάνει μόνο μια αφορμή...
Και μέσα απ’ αυτή να δημιουργηθούν κινήματα, να αναδειχτούν ηγετικές φυσιογνωμίες που θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα και διάδοχες πολιτικές καταστάσεις.
Κι όπως λέει και το τραγούδι:
"Θα 'ρθουν μέρες...Άγριες μέρες
που οι Αλήθειες θα καίνε σα σφαίρες
και οι Νίκες,...Άγιες Νίκες
σα μαχαίρια θα βγουν απ’ τις θήκες..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής