- Χαραξέ μου τον αριθμό στο χέρι, και βάλε μου και την στολή να τελειώνουμε...

Δεν αντέχω άλλο! Ντύστε με στα ριγέ, βάλτε και την στάμπα του «γουρουνιού» που αντικατέστησε το εβραϊκό αστέρι ως σύμβολο του-κατασκευασμένου- εχθρού της Γερμανίας και των «φίλων» της στην Ελλάδα και κάντε ό,τι θέλετε. Μόνο το νούμερο στο χέρι που θα αντικαταστήσει την όποια ανθρώπινη υπόσταση πλέον μου αναγνωρίζετε(;). Κάνατε την πατρίδα μου ένα σύγχρονο Auschwitz, με είπατε τεμπέλη, απατεώνα και μου δείξατε το δάκτυλο. Μου αφαιρέσατε το δικαίωμα στο όνειρο. Με ξευτιλίζετε και με απειλείτε μέσα από τις «πληροφορίες». Θέλετε κι άλλα «δανεικά» από την χώρα μου, ενώ τα προηγούμενα τα κρατάτε. Αφού θα δώσετε ρε προδότες «πολιτικοί» τα πάντα, όσα απέμειναν, στα puncher, τι νόημα έχει αν θα τα πάρουν έτσι ή θα είναι σε ειδικό λογαριασμό; 

Αφού ήδη Γερμανοί ζουν και δρουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, γιατί σας σοκάρει ο όρος gauleiter; Μήπως γιατί δεν φανταζόσασταν ότι είστε ικανοί για τόσο «μεγαλείο», όπως τα πρότυπά σας von Reichenbach κ.λπ.; 

Αφήστε τα ψέματα για αρνήσεις στις επιταγές του Διευθυντηρίου. Τα’ χετε δώσει όλα. Προηγούμενοι δοσίλογοι, το 1941, είχαν λίγη τσίπα και αυτοκτόνησαν. Αλλά δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ οι Γερμανοί το νόημα και την ουσία όσων σημαίνει η Ελλάδα για την Ανθρωπότητα. Έρχεται η ώρα σας…

Σοφία Τ.