- Μπαμπά, θα μου πείς ένα παραμύθι;
- Θα σου πω μια αληθινή ιστορία παιδί μου, δεν θα 'ναι παραμύθι, μα θα ακούγεται σαν παραμύθι. Και το παιδάκι κάθισε στην αγκαλιά του πατέρα του, ο οποίος άρχισε να του αφηγείται.
- Μια φορά κι έναν καιρό γιέ μου, ήταν μια χώρα Θεών, ημιθέων, ποιητών, σοφών και ηρώων. Και του μίλησε για τον Δία και τους υπόλοιπους Θεούς, τον Ηρακλή, τον Θησέα, τον Λεωνίδα, τον Αλέξανδρο, τον Σωκράτη, τον Αρχιμήδη, τον Όμηρο, για τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Κανάρη, τον Σολωμό, τον Καρυωτάκη, τον Σεφέρη και τόσους άλλους νεώτερους, και εκεί σταμάτησε να εξιστορεί πλέον για ήρωες ποιητές και ημίθεους.
- Γιατί σταμάτησες μπαμπά; ρώτησε το παιδί.
- Γιατί παιδί μου, την πανένδοξη αυτή χώρα, την ρήμαξαν απο έξω κι απο μέσα.
- Και τι απέγινε μετά;
- Έπεσε διχόνοια παιδί μου. Την χώρισαν σε κόμματα, την χώρισαν σε ομάδες, την χώρισαν σε διαμερίσματα και νομούς, την χώρισαν σε επαρχίες, την άφησαν έρμαιο καράβι, να έχει για κυβερνήτη έναν δίχως δύναμη, έχοντάς τον απλά έτσι, να υπάρχει για μόστρα.
- Ποιόν μπαμπά;
- Τον ονομάζουν πρόεδρο της δημοκρατίας παιδί μου, μα στην πραγματικότητα είναι "αητός χωρίς φτερά". Και μετά, έχουν και έναν, που τον λένε Προθυπουργό, αυτός είναι για να τρώει τις σφαλιάρες απλά, και να κάνει ότι του λένε άλλοι. Αυτός είναι το "πρόβατο για την σφαγή".
- Και ποιός κυβερνάει αυτήν την χώρα μπαμπά;
- Τριακόσσιοι γύπες παιδί μου. Τριακόσσιοι, ούτε ένας ούτε δύο, μα τριακόσσιοι, που δεν δούλεψαν ποτέ τους. Που σπούδασαν με λεφτά του μπαμπά τους, για να γεμίσουν τις τσέπες τους γρήγορο και εύκολο χρήμα, για να εξασφαλίσουν μεγάλους μισθούς, παχειές συντάξεις με οχτώ χρόνια "δήθεν" δουλειάς, και χτίζοντας βίλες προκαλώντας το φιλότιμο του λαού της χώρας αυτής.
- Και γιατί μπαμπά τους αφήνουν οι άνθρωποι να τα κάνουν αυτά; Δεν τα βλέπουν;
- Δεν ξέρω παιδί μου τι να απαντήσω. Μη με ρωτάς. Μάλλον μεγάλωσαν απότομα. Το μόνο που ξέρουν, είναι να παραπονιούνται κατόπιν εορτής. Δεν έμαθαν πως, την σήμερον ημέρα, δεν δίνεις απόλυτη πλειοψηφία σε ένα κόμμα για να κάνει ότι γουστάρει, γιατί θα καταστρέψει τα πάντα.
- Τι είναι κόμμα μπαμπά;
- Μια ομάδα απο γύπες παιδί μου, πού είτε κυβερνάει είτε όχι, καταστρέφει όλο κι απο λίγο την χώρα, με τον δικό του τρόπο, αδειάζοντας το δημόσιο ταμείο και μόνο με την ύπαρξή του, σπαταλώντας το δημόσιο χρήμα με τα ανύπαρκτα έξοδά του.
- Και γιατί δεν τα καταργούν;
- Γιατί περιμένουν τον ΜΕΣΣΙΑ παιδί μου. Βλέπεις, κάθε λαός, περιμένει τον δικό του Μεσσία, έτσι και οι άνθρωποι αυτής της χώρας.
- Και πώς λέγονται οι άνθρωποι αυτής της χώρας μπαμπά;
- Κάποτε τους έλεγαν Έλληνες. Σε λίγα χρόνια, θα πρέπει να διαλλέξουν κάποιο άλλο όνομα παιδί μου.
- Γιατί μπαμπά;
- Γιατί έμειναν λίγοι, οι περισσότεροι αληθινοί Έλληνες γιέ μου, δεν ζούν πια στην Ελλάδα..
- Θα σου πω μια αληθινή ιστορία παιδί μου, δεν θα 'ναι παραμύθι, μα θα ακούγεται σαν παραμύθι. Και το παιδάκι κάθισε στην αγκαλιά του πατέρα του, ο οποίος άρχισε να του αφηγείται.
- Μια φορά κι έναν καιρό γιέ μου, ήταν μια χώρα Θεών, ημιθέων, ποιητών, σοφών και ηρώων. Και του μίλησε για τον Δία και τους υπόλοιπους Θεούς, τον Ηρακλή, τον Θησέα, τον Λεωνίδα, τον Αλέξανδρο, τον Σωκράτη, τον Αρχιμήδη, τον Όμηρο, για τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Κανάρη, τον Σολωμό, τον Καρυωτάκη, τον Σεφέρη και τόσους άλλους νεώτερους, και εκεί σταμάτησε να εξιστορεί πλέον για ήρωες ποιητές και ημίθεους.
- Γιατί σταμάτησες μπαμπά; ρώτησε το παιδί.
- Γιατί παιδί μου, την πανένδοξη αυτή χώρα, την ρήμαξαν απο έξω κι απο μέσα.
- Και τι απέγινε μετά;
- Έπεσε διχόνοια παιδί μου. Την χώρισαν σε κόμματα, την χώρισαν σε ομάδες, την χώρισαν σε διαμερίσματα και νομούς, την χώρισαν σε επαρχίες, την άφησαν έρμαιο καράβι, να έχει για κυβερνήτη έναν δίχως δύναμη, έχοντάς τον απλά έτσι, να υπάρχει για μόστρα.
- Ποιόν μπαμπά;
- Τον ονομάζουν πρόεδρο της δημοκρατίας παιδί μου, μα στην πραγματικότητα είναι "αητός χωρίς φτερά". Και μετά, έχουν και έναν, που τον λένε Προθυπουργό, αυτός είναι για να τρώει τις σφαλιάρες απλά, και να κάνει ότι του λένε άλλοι. Αυτός είναι το "πρόβατο για την σφαγή".
- Και ποιός κυβερνάει αυτήν την χώρα μπαμπά;
- Τριακόσσιοι γύπες παιδί μου. Τριακόσσιοι, ούτε ένας ούτε δύο, μα τριακόσσιοι, που δεν δούλεψαν ποτέ τους. Που σπούδασαν με λεφτά του μπαμπά τους, για να γεμίσουν τις τσέπες τους γρήγορο και εύκολο χρήμα, για να εξασφαλίσουν μεγάλους μισθούς, παχειές συντάξεις με οχτώ χρόνια "δήθεν" δουλειάς, και χτίζοντας βίλες προκαλώντας το φιλότιμο του λαού της χώρας αυτής.
- Και γιατί μπαμπά τους αφήνουν οι άνθρωποι να τα κάνουν αυτά; Δεν τα βλέπουν;
- Δεν ξέρω παιδί μου τι να απαντήσω. Μη με ρωτάς. Μάλλον μεγάλωσαν απότομα. Το μόνο που ξέρουν, είναι να παραπονιούνται κατόπιν εορτής. Δεν έμαθαν πως, την σήμερον ημέρα, δεν δίνεις απόλυτη πλειοψηφία σε ένα κόμμα για να κάνει ότι γουστάρει, γιατί θα καταστρέψει τα πάντα.
- Τι είναι κόμμα μπαμπά;
- Μια ομάδα απο γύπες παιδί μου, πού είτε κυβερνάει είτε όχι, καταστρέφει όλο κι απο λίγο την χώρα, με τον δικό του τρόπο, αδειάζοντας το δημόσιο ταμείο και μόνο με την ύπαρξή του, σπαταλώντας το δημόσιο χρήμα με τα ανύπαρκτα έξοδά του.
- Και γιατί δεν τα καταργούν;
- Γιατί περιμένουν τον ΜΕΣΣΙΑ παιδί μου. Βλέπεις, κάθε λαός, περιμένει τον δικό του Μεσσία, έτσι και οι άνθρωποι αυτής της χώρας.
- Και πώς λέγονται οι άνθρωποι αυτής της χώρας μπαμπά;
- Κάποτε τους έλεγαν Έλληνες. Σε λίγα χρόνια, θα πρέπει να διαλλέξουν κάποιο άλλο όνομα παιδί μου.
- Γιατί μπαμπά;
- Γιατί έμειναν λίγοι, οι περισσότεροι αληθινοί Έλληνες γιέ μου, δεν ζούν πια στην Ελλάδα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής