Διάβασα κάπου πως οι Έλληνες πίστευαν ότι ο χορός ήταν δώρο των θεών προς τον άνθρωπο για να μπορεί να ξεχνιέται, μέσω αυτού, από τους κόπους και τις θλίψεις της ζωής του.
"Όταν χορεύεις, γράφεις στη γη αυτά που θέλει να πει η ψυχή σου." έλεγε ο Καβάφης,
Πόσο μεγάλες αλήθειες φίλοι μου.
Στον χορό μπορείς να αποδώσεις όλα τα συναισθήματα που βίωσες ή μπορεί να βιώνεις.
Και ο χορός μας κάνει καλό...στην ψυχή και στο σώμα.
Πάντα μου άρεσαν πολύ οι χοροί.
Το συναίσθημα, όμως, του να βάζεις μια παραδοσιακή φορεσιά και να χορεύεις την παράδοση της χώρας και του τόπου σου δεν το συγκρίνω με τίποτα.
Αντιθέτως δεν μου αρέσει να ακούω γονείς να λένε, σιγά μην γράψω τα παιδιά μου σε παραδοσιακούς ή παιδιά να ντρέπονται να χορέψουν.
Προς μεγάλη μου χαρά βέβαια βλέπω ότι σήμερα όλο και περισσότεροι μικροί - μεγάλοι ασχολούνται με αυτό.
Την παράδοση μας πρέπει να τη συνεχίσουμε.
Να τη μάθουμε όσο καλύτερα μπορούμε εμείς, να την περάσουμε στις επόμενες γενιές.
Γιατί η παράδοση είμαστε ΕΜΕΙΣ, είναι μέσα μας.
Άλλο ένα μάθημα παραδοσιακών χορών αρχίζει στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου μας.
Τα συναισθήματα όλων στα ύψη.
Χοροί, βήματα, ύφος, αναπηδήσεις, σκέρτσα και άλλα πολλά.
Τραγούδια χαράς και λύπης...για την αγάπη, τον γάμο, τον θάνατο, την ξενιτιά, και πολλά, πολλά ακόμη.
Όλα βγαλμένα από τη ζωή.
Και πόσοι ήχοι φίλοι μου... Κλαρίνο, βιολί, ζουρνάδες, σαντούρι, λύρα, νταούλι.
Και αυτά είναι μόνο ένα μικρό δείγμα, ελάχιστο. Έχουμε πλούσια παράδοση. Πάρα πολύ πλούσια.
Καμία χώρα δεν έχει την παράδοσή μας. Εγώ τουλάχιστον από όλα αυτά που έχω δει από τις άλλες χώρες που έρχονται στην Ελλάδα, αυτό πιστεύω, μπορεί να κάνω και λάθος.
Τόσες διαφορετικές φορεσιές, στολίδια, κοσμήματα.
Μια μικρή χώρα η πατρίδα μας με τόσες διαφορές στην παράδοση από περιοχή σε περιοχή.
Αλλά και μέσα στην ίδια περιοχή...Άλλοι ήχοι βόρεια άλλοι νότια...Διαφορετικά πατήματα στη βόρεια Θράκη διαφορετικά στην ανατολική...Άλλη φορεσιά στο ένα χωριό και άλλη στο άλλο.
Και σε ένα μάθημα χορού μπορείς να γνωρίσεις πολλά κομμάτια αυτής της ιστορίας.
Μέσα σε μια ώρα χορού μπορείς να ταξιδέψεις σε όλη τη χώρα.
Από τη θεσσαλία με το κλαρίνο, στη Μακεδονία με τους ζουρνάδες, στην Κρήτη με τη λύρα, στα νησιά με το βιολί, στην Καππαδοκία με το κανονάκι, στον Πόντο, την Κέρκυρα.
Να σου δημιουργηθούν πολλές εικόνες.
Να μάθεις για τις φορεσιές, για το πότε χόρευαν τον ένα χορό, τι συμβολίζει ο άλλος.
Και το πιο ωραίο;
Αυτή η γνωριμία δεν έχει τέλος...Όσα κι αν μάθεις υπάρχουν κι άλλα.
Άλλο ένα χωριό, άλλος ένας χορός, άλλο ένα τραγούδι, άλλη μια φορεσιά.
Στο επόμενο μάθημα…στο επόμενο ταξίδι στην Ιστορία μας!
Παύλος Σαμαράς
"Όταν χορεύεις, γράφεις στη γη αυτά που θέλει να πει η ψυχή σου." έλεγε ο Καβάφης,
Πόσο μεγάλες αλήθειες φίλοι μου.
Στον χορό μπορείς να αποδώσεις όλα τα συναισθήματα που βίωσες ή μπορεί να βιώνεις.
Και ο χορός μας κάνει καλό...στην ψυχή και στο σώμα.
Πάντα μου άρεσαν πολύ οι χοροί.
Το συναίσθημα, όμως, του να βάζεις μια παραδοσιακή φορεσιά και να χορεύεις την παράδοση της χώρας και του τόπου σου δεν το συγκρίνω με τίποτα.
Αντιθέτως δεν μου αρέσει να ακούω γονείς να λένε, σιγά μην γράψω τα παιδιά μου σε παραδοσιακούς ή παιδιά να ντρέπονται να χορέψουν.
Προς μεγάλη μου χαρά βέβαια βλέπω ότι σήμερα όλο και περισσότεροι μικροί - μεγάλοι ασχολούνται με αυτό.
Την παράδοση μας πρέπει να τη συνεχίσουμε.
Να τη μάθουμε όσο καλύτερα μπορούμε εμείς, να την περάσουμε στις επόμενες γενιές.
Γιατί η παράδοση είμαστε ΕΜΕΙΣ, είναι μέσα μας.
Άλλο ένα μάθημα παραδοσιακών χορών αρχίζει στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου μας.
Τα συναισθήματα όλων στα ύψη.
Χοροί, βήματα, ύφος, αναπηδήσεις, σκέρτσα και άλλα πολλά.
Τραγούδια χαράς και λύπης...για την αγάπη, τον γάμο, τον θάνατο, την ξενιτιά, και πολλά, πολλά ακόμη.
Όλα βγαλμένα από τη ζωή.
Και πόσοι ήχοι φίλοι μου... Κλαρίνο, βιολί, ζουρνάδες, σαντούρι, λύρα, νταούλι.
Και αυτά είναι μόνο ένα μικρό δείγμα, ελάχιστο. Έχουμε πλούσια παράδοση. Πάρα πολύ πλούσια.
Καμία χώρα δεν έχει την παράδοσή μας. Εγώ τουλάχιστον από όλα αυτά που έχω δει από τις άλλες χώρες που έρχονται στην Ελλάδα, αυτό πιστεύω, μπορεί να κάνω και λάθος.
Τόσες διαφορετικές φορεσιές, στολίδια, κοσμήματα.
Μια μικρή χώρα η πατρίδα μας με τόσες διαφορές στην παράδοση από περιοχή σε περιοχή.
Αλλά και μέσα στην ίδια περιοχή...Άλλοι ήχοι βόρεια άλλοι νότια...Διαφορετικά πατήματα στη βόρεια Θράκη διαφορετικά στην ανατολική...Άλλη φορεσιά στο ένα χωριό και άλλη στο άλλο.
Και σε ένα μάθημα χορού μπορείς να γνωρίσεις πολλά κομμάτια αυτής της ιστορίας.
Μέσα σε μια ώρα χορού μπορείς να ταξιδέψεις σε όλη τη χώρα.
Από τη θεσσαλία με το κλαρίνο, στη Μακεδονία με τους ζουρνάδες, στην Κρήτη με τη λύρα, στα νησιά με το βιολί, στην Καππαδοκία με το κανονάκι, στον Πόντο, την Κέρκυρα.
Να σου δημιουργηθούν πολλές εικόνες.
Να μάθεις για τις φορεσιές, για το πότε χόρευαν τον ένα χορό, τι συμβολίζει ο άλλος.
Και το πιο ωραίο;
Αυτή η γνωριμία δεν έχει τέλος...Όσα κι αν μάθεις υπάρχουν κι άλλα.
Άλλο ένα χωριό, άλλος ένας χορός, άλλο ένα τραγούδι, άλλη μια φορεσιά.
Στο επόμενο μάθημα…στο επόμενο ταξίδι στην Ιστορία μας!
Παύλος Σαμαράς
2 σχόλια:
Ακριβώς έτσι είναι
Η λέξη πολιτισμός στη χώρα έχει αντικατασταθεί από τις λέξεις «Λιάγκας, Σεφερλής, Πάολα και Παντελίδης».
είμαστε ένας λαός που δεν παράγει πολιτισμό, που δεν βγάζει νέους Ελύτηδες, Σεφέρηδες και Σικελιανούς, που έλαμψαν στο παγκόσμιο στερέωμα. Ένας λαός που έχει μείνει μόνο να χαζεύει τα αρχαία στολίδια της Αμφίπολης και να μένει άναυδος με τις Καρυάτιδες γιατί ποτέ του δεν θα αποκτήσει δικές του.
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής