"Δεύτε τελευταίον ασπασμόν"

Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες για το αν μπορεί κάποιος να έχει διαφορετική άποψη και να την εκφράζει ελεύθερα σε μια Δημοκρατία. Αυτό μας ρίξανε τώρα για να μπερδευτούμε, να μη βλέπουμε τι γίνεται δίπλα μας, και να βγάλουμε τα μάτια αναμεταξύ μας.
Το ότι το κυβερνόν κόμμα μας θεωρεί "μάζα" και "κοπάδι" είναι πια γεγονός εδώ και καιρό.
Και μια "μάζα" καταπιεσμένη από τεράστια προβλήματα το μόνο που αναπτύσσει πάνω απ’ όλα είναι θυμός.
Κι αυτόν το θυμό τον στρέφουν εκεί που τους συμφέρει.
Προς το παρόν τους κάθεται.
Τη μια κατευθύνουν το θυμό στο παλιό, την άλλη στα λαμόγια την παρά άλλη στους φθαρμένους και όταν τελειώσουν όλα αυτά τα "εγχώρια", ρίχνουν μέσα και λίγο Μέρκελ, και "ξένο δάχτυλο".
Σ’ αυτά είναι "μανούλες".

Τόσα χρόνια στο γκουρμπέτι της πλύσης εγκεφάλων παίζουν με τη ψυχολογία των ταλαιπωρημένων Ελλήνων σαν την γάτα με το ποντίκι. Φυσικά απέναντί τους έχουν τον Έλληνα της κουτοπονηριάς και της αρπαχτής που οι ίδιοι του διδάξανε, και που όμως δεν πήρε μυρουδιά πως έχει να κάνει με επαγγελματίες της προπαγάνδας και της εικονικής πραγματικότητας.
Έλα όμως που κάποτε τα πράγματα φτάνουν σε αδιέξοδο.
Τι να εκφραστείς, και τι να εκφράσεις δημοκρατικά όταν δεν έχεις να φας;
Τόσο πεζά κι απλά.
Κι αυτό το έρμο το φαί έχει τρομερές ιδιοτροπίες.
Δεν μπορείς να το φας "μουχλιασμένο".
Δεν μπορείς να μαζέψεις την πείνα του μήνα ας πούμε, και να φας όταν πληρωθείς, γιατί μέχρι που να συμβεί αυτό, "δεύτε τελευταίον ασπασμόν".

Θα βγει όμως λέει ο Πρωθυπουργός που έχει τρομερή πειστικότητα, ώστε να μας πείσει αρχικά να τρώμε μια φορά την μέρα, μετά μέρα παρά μέρα και άμα χρειαστεί να πιάσουμε τα προαπαιτούμενα, δυο φορές την βδομάδα.
Ξέρω εγώ;
Όλα πιθανά είναι σ’ αυτό το τόπο...μπορεί και να τα καταφέρει!
Εδώ κατάφερε σε μια βραδιά και έκανε το ΟΧΙ – ΝΑΙ.
Σημασία πάντως έχει, μέσα σ’ αυτόν τον παραλογισμό και την παραπλάνηση που ζούμε, άμα τα "κακαρώσουμε" όλοι απ’ την πείνα και την ανέχεια, δεν θα είναι λιμοκτονία, αλλά απλώς μια κατάληξη μαζικής δίαιτας....

Παύλος Σαμαράς