Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017

Διακοπές...με το τρακτέρ!!!

Aπλά πράγματα...
Παλιά, πολύ παλιά, (τον προηγούμενο αιώνα) όταν ήμουν παιδί, τέλος Αυγούστου πήγαινα στη θάλασσα!!
Όχι για πολλές μέρες, ένα δυο σαββατοκύριακα μας έφταναν!
Χαρά που έκανα!!
Ήμουν τυχερή που πήγαινα, κάποιοι άλλοι φίλοι μου δεν ήξεραν πως ήταν η θάλασσα παρά μόνο από φωτογραφίες.
Κανόνιζαν τη μέρα αναχώρησης οι μεγάλοι μιας και τελείωναν με τα ποτίσματα, και εμείς τα μικρά ψάχναμε για τα σωσίβια και τα μαγιό χωμένα στο πατάρι, μιας και κάθε χρόνο τον ίδιο καιρό έβγαιναν στην επιφάνεια τα θαλασσινά αξεσουάρ.
Οι γυναίκες μαγείρευαν φαγητά (διήμερο θα πηγαίναμε, φαγητό για μια βδομάδα είχαμε!) και οι άντρες έψαχναν ψησταριές και κάρβουνα.
Βόλτα στη θάλασσα χωρίς ψήσιμο, δεν έλεγε.
Την ημέρα αναχώρησης όλα ήταν έτοιμα!
Ραντεβού στο σταυροδρόμι από το χάραμα, όλοι μαζί, με τα τσιμπράγκαλά του ο καθένας, περιμένοντας το μεταφορικό μέσο του γείτονα.
Το ΤΡΑΚΤΕΡ! μαζί με την πλατφόρμα παρακαλώ!
Στρώναμε μια βελέντζα κάτω (να μη κοπανιόμαστε από τα γκάπα γκούπα) για να είναι μαλακά και ανεβαίναμε όλοι πάνω στην πλατφόρμα γύρω γύρω και στη μέση η πραμάτεια μας!
Μια ώρα δρόμος σήμερα μέχρι το Βόλο, τον κάναμε 5-6 ώρες!
Φτάναμε το μεσημέρι σχεδόν.
Λίγο πριν την Αγχίαλο έκανε την εμφάνισή της η θαλασσίτσα!
"ΘΑΛΑΣΣΑΑΑ" "ΘΑΛΑΣΣΑΑΑΑΑ" φωνάζαμε εμείς τα μικρά, όρθια πάνω στην πλατφόρμα, και οι μανάδες μας μας τραβολογούσαν από τα χέρια να κάτσουμε στη βελέντζα μη και πέσουμε κάτω στο δρόμο.
Έπεφτε και καμιά ανάστροφη άμα δεν υπακούγαμε στις εντολές τους.
Δεν μας ένοιαζε!
Τρυπώναμε ανάμεσα στα μπράτσα τους που μας είχαν κάνει κεφαλοκλείδωμα και βγάζαμε τα κεφάλια σαν τα χελωνάκια για να δούμε τη θάλασσα που ήταν γεμάτη γαλάζιο νερό!!
Φτάνοντας στην Αγχίαλο, ψάχναμε ένα μέρος να έχει δεντρά, παχύ ίσκιο, να στήσουμε το καραβάνι μας.
Σταματούσε το τρακτέρ και κατέβαινε το γκρουπ μέσα σε φωνές και ουρλιαχτά.
Οι άντρες πηδάγανε από τις παραπέτες της καρότσας, τους ακολουθούσαμε κι εμείς τα μικρά κι ας μας μάλωναν μη σπάσουμε κανένα πόδι κι αντί για μπάνιο μας τρέχουν στο νοσοκομείο.
Οι γυναίκες, πιο συνεσταλμένες. τους έβαζαν καρέκλα να πατήσουν για να κατέβουν.
Μια και δυο εμείς πετούσαμε τα ρούχα, (τα μαγιό τα είχαμε φορεμένα από την ώρα που ξυπνούσαμε το χάραμα για να είμαστε έτοιμοι. Μια φορά κοιμήθηκα με το μαγιό από τη χαρά μου!) και τρέχαμε να πέσουμε στο δροσερό νερό.
Οι γυναίκες έστρωναν τα χαλιά κατάχαμα και οι άντρες έστειναν την τέντα για να μεσημεριάσουμε. (Σιγά μη μεσημεριάζαμε!! ;)
Το βράδυ βγαίναμε από το νερό κι αυτό γινόταν δέρνοντας.
Άπλωναν τα φαγητά, κεφτεδάκια, πίτες, αβγά, ψωμί, τυρί, ντομάτες, καρπούζια, πεπόνια και ότι άλλο άντεχε εκτός ψυγείου, ενώ οι ψησταριές άναβαν και τα κοψίδια γέμιζαν την παραλία τσίκνα.
Όσοι είχαν καλάμια ψάρευαν και έκαναν διαγωνισμό για το ποιος έπιασε το μεγαλύτερο ψάρι. και δώστου κρασί και τσίπουρο, και βίβα και γεια μας, και κανένα τραγούδι ανάμεσα.
Το βράδυ βάζαμε τα στρωσίδια κάτω στη σειρά σε κύκλο για να κοιμηθούμε.
Τι ξενοδοχείο πεντάστερο και κουραφέξαλα.
Χιλιάστερο είχαμε τότε εμείς.
Μετρούσαμε τα αστέρια και είχαμε και τις μανάδες μας να λένε πως θα βγάλουμε μπαστραβίτσες στα δάχτυλα άμα το ξανακάνουμε. Μας άλειφαν με ξύδι για να μη μας τσιμπάνε τα κουνούπια και άρχιζαν ιστορίες με φαντάσματα και νεράιδες για να μας φοβίσουν και να κοιμηθούμε.
Εκείνοι γελούσαν και εμείς τρυπώναμε κάτω από τα σεντόνια.
Το κύμα μας νανούριζε και ούτε καταλαβαίναμε πότε ξημέρωνε.
Την επόμενη μέρα από το πρωί μέχρι την ώρα που θα φεύγαμε είμασταν μέσα στην αγκαλιά της θάλασσας και παίζαμε με τα κύματα.
Σαν έφτανε το απόγευμα και βλέπαμε τους γονείς μας να ξεστήνουν και να μαζεύουν τα τσιμπράγκαλα με δάκρυα (άλλα μέσα από τη θάλασσα) τους παρακαλούσαμε να μείνουμε λίιιιιγο ακόμη...
Μας φόρτωναν δαρμένα πάνω στην πλατφόρμα και μας γύριζαν στο χωριό.
"Του χρόνου πάλι" μας έλεγαν, αλλά ξέραμε πως έλεγαν ψέματα!
Μέχρι να άνοιγαν τα σχολεία θα μας ξαναπήγαιναν άλλη μια φορά.....
(η φωτογραφία μου φάνηκε αστεία, αλλά μου θύμισε το παρελθόν)
Καλό απόγευμα......

Για το "Ιτέα Καρδίτσας"

Σούλα Παπαλάμπρου
      Συγγραφέας



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.

Ο διαχειριστής