Η βρύση του χωριού μου είναι ξεχωριστή.
Μπροστά της δεν μπορεί να συγκριθεί καμιά από τα γύρω χωριά. Βαλμένη από το χέρι του Θεού βαθιά μέσα στην αγκαλιά του βουνού, κάτω από τις κοκκινόπετρες, ατενίζει, αιώνες τώρα, τον εύφορο κάμπο του Πετρίνου, που τον γονιμοποιεί συχνά πυκνά ο Ενιπέας ποταμός και εμπλουτίζει και τα υδροφόρα στρώματα. Βάρδα μην θυμώσει οπότε τα πνίγει όλα...
Και θυμώνει συχνά πυκνά ο αφιλότιμος.
Η βρύση παλιότερα αποτελούσε το σημείο αναφοράς κάθε δραστηριότητας του χωριού.
Εκεί οι γυναίκες έπλεναν τα ρούχα.
Κάθε γυναίκα άναβε φωτιά περιμετρικά της βρύσης για να ζεστάνει το νερό και με τον κόπανο κυρίως (το σαπούνι ήταν λιγοστό) καθάριζε τα ρούχα της. Οι άνδρες και κυρίως τα παιδιά πότιζαν τα άλογά τους. Εγώ συνήθως πότιζα ένα άλογο το οποίο στη θέα του νερού ορμούσε στην ποτίστρα τρομάζοντας τις γυναίκες, οπότε μου τα έψελναν για τα καλά.
Όλο το χωριό υδρεύονταν από τη βρύση που αποτελούσε και το νυφοπάζαρο.. ΄
Όλες οι κοπέλες φορώντας τις πλουμιστές ποδιές τους και καλοχτενισμένες πήγαιναν να πάρουν νερό, ξέροντας ότι παραμόνευαν τα παλικάρια με το πρόσχημα του ποτίσματος, να τις δούνε και καιρό τω δέον τι να στείλουν την προξενήτρα.
Η μεταφορά του νερού γινότανε συνήθως με στάμνες και γκιούμια.
Τα γκιούμια τα φόρτωναν στα γαϊδουράκια και τις στάμνες τις τοποθετούσαν στο κεφάλι!
Ναι στο κεφάλι!!!
Είχαν ένα ύφασμα καταλλήλως διαμορφωμένο, το έβαζαν στο κεφάλι και πάνω του τοποθετούσαν την στάμνα. Θυμάμαι με πόσο καμάρι περπατούσαν φροντίζοντας η σπονδυλική στήλη να είναι πάντοτε κάθετη προς το έδαφος, διαφορετικά θα έπεφτε η στάμνα.
Από την εικόνα αυτή φαίνεται εμπνεύστηκε ο λαϊκός μας ποιητής τους στίχους:
Σαν πάπια χήνα περπατείς
σαν πέρδικα στα πλάγια....
Εγώ καθόμουν και τις θαύμαζα μη μπορώντας να εξηγήσω τότε γιατί δεν έπεφτε η στάμνα!
Οι εικόνες από τη βρύση στη μνήμη μου είναι πολλές, αλλά ας σταματήσω εδώ.
Κωνσταντίνος Γαλλής
Μπροστά της δεν μπορεί να συγκριθεί καμιά από τα γύρω χωριά. Βαλμένη από το χέρι του Θεού βαθιά μέσα στην αγκαλιά του βουνού, κάτω από τις κοκκινόπετρες, ατενίζει, αιώνες τώρα, τον εύφορο κάμπο του Πετρίνου, που τον γονιμοποιεί συχνά πυκνά ο Ενιπέας ποταμός και εμπλουτίζει και τα υδροφόρα στρώματα. Βάρδα μην θυμώσει οπότε τα πνίγει όλα...
Και θυμώνει συχνά πυκνά ο αφιλότιμος.
Η βρύση παλιότερα αποτελούσε το σημείο αναφοράς κάθε δραστηριότητας του χωριού.
Εκεί οι γυναίκες έπλεναν τα ρούχα.
Κάθε γυναίκα άναβε φωτιά περιμετρικά της βρύσης για να ζεστάνει το νερό και με τον κόπανο κυρίως (το σαπούνι ήταν λιγοστό) καθάριζε τα ρούχα της. Οι άνδρες και κυρίως τα παιδιά πότιζαν τα άλογά τους. Εγώ συνήθως πότιζα ένα άλογο το οποίο στη θέα του νερού ορμούσε στην ποτίστρα τρομάζοντας τις γυναίκες, οπότε μου τα έψελναν για τα καλά.
Όλο το χωριό υδρεύονταν από τη βρύση που αποτελούσε και το νυφοπάζαρο.. ΄
Όλες οι κοπέλες φορώντας τις πλουμιστές ποδιές τους και καλοχτενισμένες πήγαιναν να πάρουν νερό, ξέροντας ότι παραμόνευαν τα παλικάρια με το πρόσχημα του ποτίσματος, να τις δούνε και καιρό τω δέον τι να στείλουν την προξενήτρα.
Η μεταφορά του νερού γινότανε συνήθως με στάμνες και γκιούμια.
Τα γκιούμια τα φόρτωναν στα γαϊδουράκια και τις στάμνες τις τοποθετούσαν στο κεφάλι!
Ναι στο κεφάλι!!!
Είχαν ένα ύφασμα καταλλήλως διαμορφωμένο, το έβαζαν στο κεφάλι και πάνω του τοποθετούσαν την στάμνα. Θυμάμαι με πόσο καμάρι περπατούσαν φροντίζοντας η σπονδυλική στήλη να είναι πάντοτε κάθετη προς το έδαφος, διαφορετικά θα έπεφτε η στάμνα.
Από την εικόνα αυτή φαίνεται εμπνεύστηκε ο λαϊκός μας ποιητής τους στίχους:
Σαν πάπια χήνα περπατείς
σαν πέρδικα στα πλάγια....
Εγώ καθόμουν και τις θαύμαζα μη μπορώντας να εξηγήσω τότε γιατί δεν έπεφτε η στάμνα!
Οι εικόνες από τη βρύση στη μνήμη μου είναι πολλές, αλλά ας σταματήσω εδώ.
Κωνσταντίνος Γαλλής
13 σχόλια:
Εξαιρετική η περιγραφή σου Θείε για ακόμη μια φορά...Εύγε!!!
Καλημέρα ! Κε Κώστα. Να το ...γνωρίσουμε ! κι εμείς το Χωριό σας.
Κύριε Τσιχτή, να την γνωρίσετε, έχετε πολλά να διδαχθείτε από την τεχνοτροπία της βρύσης, που αν και εγκαταλελειμμένη σήμερα από τους συγχωριανούς μου μηδέ και εμού εξαιρουμένου, διατηρεί κάτι από το μεγαλείο του παρελθόντος. Θα την εντοπίσετε από τα πολλά πλατάνια και το καμπαναριό της Εκκλησίας.
ένα σύντομο οδοιπορικό στα χωριά του Δήμου Παλαμά ........την είδα την άνοιξη που πήγα στο χωριό "Θερμή παράκληση εφόσον κ.Κώστα θίξατε το θέμα,είναι σήμα κατατεθέν του χωριού ,είναι πολιτιστικό στοιχείο του τόπου.. ότι μπορεί και τώρα ακόμα να επισκευαστεί,ας γίνει σύντομα,ας αναλάβει δράση ο Σύλλογος γυναικών και όλοι οι χωριανοί,από το υστέρημά του ο καθένας μπορεί...........
΄Αγιος ο λογος σας, Κα ΄Αννα, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, αν και βρίσκομαι πολύ μακρυά. Επιβάλλεται όλοι να συνδράμουμε.
η απόσταση μηδενίζεται αν υπάρχει εθελοντισμός,μην πτοείστε........
κύριε Κώστα ... μας συγκινήσατε !!! Το ''σημείο αναφοράς'' όπως σωστά λέτε για τη βρύση , το ''νυφοπάζαρο'', η προξενήτρα , ' κατέληγαν σ 'αυτή τη Photo που αποτυπώθηκε 5 -6 μέτρα πιό πάνω απ' τη βρύση , τον Νοέμβιο του 1955 . Είναι ο γάμος του πατέρα μου με ''μπροστάρη'' στο χόρο τον αδελφό του Λεωνίδα . ... να είστε καλά . Υ.Γ. το ύφασμα στο κεφάλι για τη στάμνα που λέτε ... έτσι για την ιστορία , θυμάμαι ... ''πιτιλόγα'' το λέγαμε !!!
Ευχαριστώ , Κωνσταντίνε, ας κάνουμε κάτι για την αναπαλαίωση της Βρύσης, όπως πολύ σωστά επισημαίνει η κ.΄΄ Αννα Κουσιαντζά.Και όπως καταλαβαίνεις το βάρος πέφτει σε σας τους κοντινούς. Εγώ είμαι πρόθυμος να συνεισφέρω οικονομικά.
εμείς οι ... ''κοντινοί '' είδαμε και απόειδαμε ... είμαι απογοητευμένος , ξέρω τι λέω , κάπου το πάω . Σακλά κάποια στιγμή θα κοινοποιήσω στην ομάδα τη δημοσίευση που έκανε ο κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ & κάπου εκεί θα αναφέρω και τα ονόματα ... γιά ψάξε όμως !!!
Κωνσταντίνε αντιλαμβάνομαι την οργή σου, αν ερμηνεύω σωστά την κατάσταση, ωστόσο τους αντιρρησίες τους αφήνουμε πίσω και προχωράμε.. Και χωρίς να κάνω τον κουβαρδά, διότι τα εισοδήματά μου περιορίζονται σε μια κουτσουρεμένη σύνταξη, εισφέρω για την αναπαλαίωση της Βρύσης 1000 εευρώ. Εσείς να συτήσετε μιά επιτροπή από όσους προθυμοποιούνται και να ανοίξετε έναν κοινό λογαριασμό στη eurobank για κατάθεση των εισφορών και όλα θα πάνε καλά. Ευχαριστώ.
Κωστα με συγκινησες!
Ποσες εικονες γλυκες με το πεπλο του χρονου με ζωντάνεψες! και πρωτη της μανας μου να κατεβαινει με τη σκαφη με τα πλυμενα ρουχα στο κεφαλη και τη σταμνα με το δροσερο νερο στη μεση. Να εισαι καλα!
Κυριε Κώστα η αναφορά σας για το συγκεκριμένο σημείο του χωριού μας είναι συγκινητική. Αν και πολύ νεότερος έχω κάποιες φωτογραφικές μνήμες από την ποιο πάνω βρύση όπου η γιαγιά μου με την μητέρα μου πλένετε τις βελετζες στην κοπάνα. Συν χαίρω την προσφορά σας . Μακάρι να εισακουστεί η αναφορά σας από το σύνολο του χωριού και να γίνει κάτι. Εύγε! !!!!!!
Συμφωνώ με την ιδέα να ανοιχτεί κάποιος λογαριασμός. Θα πρέπει οι πολιτιστικός σύλλογος γυναικών να αναλάβει το θέμα για να υπάρχει αξιοπιστία και διαφάνεια. Σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι που θα είναι δυσκολοπιστοι. Για να δούμε τι μέλλει γενέσθαι.
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής