Μικρό παιδί στη Θεσσαλονίκη, δίχως πλήρη συναίσθηση των πεπραγμένων γύρω μου.
Εκείνο το βράδυ καθόμασταν μπροστά στη τηλεόραση.
Αλλά ήταν ένα βράδυ διαφορετικό από τα άλλα.
Η αγωνία και ο φόβος ήταν ζωγραφισμένα στα πρόσωπα όλων.
Κανείς δε κυκλοφορούσε έξω.
Ενας φίλος μας είχε ξεμείνει σπίτι, δεν τολμούσε να γυρίσει σπίτι του.
Οταν προσπαθούσα να μιλήσω, με διέκοπταν απότομα....Δε καταλάβαινα γιατί.
Ώσπου στην τηλεόραση φάνηκε η προσγείωση ενός αεροπλάνου.
Μια σκάλα πλησίασε και η πόρτα άνοιξε. Ένας ψηλός, αγέρωχος κύριος εμφανίστηκε εκεί πάνω. Θυμάμαι τη μάνα μου να δακρύζει.
- Ήρθε τελικά, ψιθύρισε.
Λίγο μετά ο κύριος εκείνος έβγαζε λόγο.
Ακόμα και καθισμένος, ήταν πάντα το ίδιο εντυπωσιακός.
Λίγο καιρό μετά ο ίδιος κύριος έβγαινε σε ένα μπαλκόνι, μιλούσε και χαιρετούσε το πλήθος, που τον επευφημούσε.
Καραμανλή τον έλεγαν και όλοι μιλούσαν για αυτόν.
Έλεγαν ότι έφερε τη Δημοκρατία στη χώρα μας....Δεν ήξερα πια ήταν αυτή....Ούτε που είχε χαθεί. Ήξερα όμως πως πια κανείς δε φοβόταν να κυκλοφορήσει στο δρόμο, ούτε και μιλούσε για πόλεμο.
1981, 18...Οκτωβρίου.
Είμαστε με τη μάνα μου μέσα σε ένα λεωφορείο....Γυρίζουμε από το χωριό που είχε πάει να ψηφίσει.
Κάνουμε όλο το ταξίδι όρθιοι για την Λάρισα...Πουθενά θέση.
Το λεωφορείο να σταματάει συνέχεια....Αυτοκίνητα, κόσμος πολύς, κορναρίσματα, φασαρία.
"ΑΛΛΑΓΗ" φωνάζουν όλοι, "Ο ΛΑΟΣ ΔΕ ΞΕΧΝΑ ΤI ΣΗΜAIΝΕΙ ΔΕΞΙΑ..."
Κρατάνε αφίσες και πανό με τη φωτογραφία ενός κυρίου ελαφρώς παχουλού και σχεδόν καραφλού. Παπανδρέου τον έλεγαν....Έφερε τη Δημοκρατία είπαν.
Δεν είπα τίποτα αλλά σκεφτόμουν ότι μάλλον θα είχε χαθεί, ξανά.
Ίσως να φταίγαμε εμείς γιατί δεν τη κρατήσαμε, ίσως να βγήκε έξω και να έχασε το δρόμο.
Δεν ήξερα....Απλά κοιτούσα.
Και πέρασαν τα χρόνια....Και μεγάλωνα και καταλάβαινα πια.
Καιρό άκουγα συνθήματα και παρακολουθούσα καβγάδες.
Αλλαγή οι από δω, απαλλαγή οι από κει....Εφιάλτες, δοσίλογοι οι από δω, κομούνια, κλέφτες οι από κει....Οι κυβερνήσεις αλλάζανε συνέχεια και ο κόσμος επευφημούσε.
Και να οι συγκεντρώσεις και να τα πούλμαν και να το Σύνταγμα γεμάτο....Και στα πολιτικά γραφεία ουρά μεγάλη....Για να πιάσεις δουλειά, να πάρεις δάνειο, να ζητήσεις μετάθεση, να έρθεις με απόσπαση από τα σύνορα στην Αθήνα.
Χαμένες ευκαιρίες, χρέη, καμένη γη έλεγαν όλοι ότι παρέλαβαν.
Και σκάνδαλα και ειδικά δικαστήρια και συγκυβέρνηση και οικουμενική και Κατσίκης και Μητσοτάκης και ξανά Παπανδρέου.
Και μετά ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου αποδήμησαν εις Κύριον και ανέλαβαν άλλοι.
Και το χρηματιστήριο σκαρφάλωσε σε ύψη ασύλληπτα και γίνανε όλοι πλούσιοι.
Δείγμα μιας ευημερούσας οικονομίας έλεγε ο τότε πρωθυπουργός. Σημίτη τον λέγανε αυτόν.
Μικροσκοπικός φαινόταν, με κάτι ελιές στο πρόσωπο, δύο φορές νίκησε στις εκλογές.
Και πέρασαν τα χρόνια.
Άλλος Καραμανλής και άλλος Παπανδρέου ανέλαβαν…
Και ήρθαν Ολυμπιακοί Αγώνες, Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, διαγωνισμοί τραγουδιού και όλοι περήφανοι για τη Πατρίδα μας τραγουδούσαμε αγγαλιασμένοι στους δρόμους.
«Ας κρατήσουν οι χοροί...»
Και όλες οι χώρες μιλούσαν για το «Ελληνικό θαύμα».
Μια τόσο μικρή χώρα να κατορθώνει τόσα πολλά και όλοι να θέλουν να έρθουν να μείνουν και να δουλέψουν εδώ, να γίνουν έλληνες και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους πάνω σε τούτη τη γη.
2014..
53 χρονών πια.
Κοιτάζω γύρω μου και στεναχωριέμαι.
Κρίση οικονομική λένε όλοι....Λεφτά δεν υπάρχουν και ο κόσμος πεινάει....Άνθρωποι αυτοκτονούν καθημερινά, περιουσίες χάνονται, σπίτια και αυτοκίνητα πουλιούνται για ένα κομμάτι ψωμί.
Το κράτος μας πτώχευσε.
Και εξακολουθεί να παίρνει δανεικά.
Και δεν έχει να πληρώσει καλά-καλά μισθούς και συντάξεις, να συντηρήσει στρατό, νοσοκομεία και σχολεία.
"Σας σώσαμε..." λένε οι μεν, "Μας καταδικάσατε..." λένε οι δε.
"Θα είχατε βουλιάξει χωρίς εμάς..." λένε οι μεν, "Θα είχαμε σωθεί χωρίς εσάς..." λένε οι δε.
"Θα μας καταστρέψετε..." λένε οι μεν, "Εμείς θα σας σώσουμε..." λένε οι δε.
"Εσείς κλέψατε τη χώρα..." λένε οι μεν, "Οχι εμείς, εσείς είστε κλέφτες..." φωνάζουν οι δε.
Και κανείς πια δεν είναι περήφανος για τη Πατρίδα μας.
Και κανείς δε θέλει να μείνει εδώ πια.
Και όλοι ψάχνουν δουλειά σε άλλες χώρες.
Και πολιτικοί και κληρικοί καταλήγουν στη φυλακή για καταχρήσεις και για απάτες.
Και όλοι δηλώνουν αθώοι και κανείς δεν έχει ευθύνη.
Και όλοι αυτοί, πολιτικοί, κυβερνώντες και μη, έχουν περιουσίες τεράστιες, καταθέσεις στο εξωτερικό, ακίνητα, εταιρίες.
Και όλοι αυτοί δεν είχαν τίποτα από αυτά το ΄74
Και σε λίγο θα έχουμε ξανά εκλογές.
Και πάλι οι ίδιοι ζητάνε τη ψήφο μας.
Να μας σώσουν ξανά λένε.
Να μας βγάλουν από το αδιέξοδο, να γίνουμε χώρα περήφανη και ανεξάρτητη, ξανά…!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής