Η τύχη τ΄όφερε τότε να βρίσκομαι στην Αθήνα.
Είχα εισαχθεί στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησις κατόπιν εξετάσεων και καθημερινά περνούσα μπροστά από το Πολυτεχνείο για να πηγαίνω στην Σχολή. Και για ενημέρωση των νέων δημόσιων υπαλλήλων, η Σχολή ήταν διετούς διάρκειας και είναι ακόμη, όλα πληρωμένα από το Κράτος και ο μισθός μισθός. Και το κυριότερο αποφοιτούσες με πολλές γνώσεις και στους πρώτους έδιναν και υποτροφία για την Αγγλία για περαιτέρω εξειδίκευση, υποτροφία την οποία επέτυχα αλλά δεν έκανα χρήση για καθαρά οικογενειακούς λόγους.
Αλλά επί του θέματος:
Η κατάληψη άρχισε την 15ην ημέρα Τετάρτη και η εξέγερση έγινε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου. Στην εξουσία βρίσκονταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, πρόεδρος της "Δημοκρατίας" δικτατορικό δικαίω και διορισμένος Πρωθυπουργός ο Σπύρος Μαρκεζίνης. Κουμάντο όπως απεδείχθη έκανε ο αόρατος αρχηγός της ΕΣΑ, Ιωαννίδης.
Τα πράγματα εξελίχθηκαν ομαλά μέχρι την Παρασκευή το βράδυ και μάλιστα κάθε μέρα το Πολυτεχνείο γέμιζε με περισσότερους φοιτητές κυρίως, ώστε την Παρασκευή καρφίτσα να έριχνες δεν θα έπεφτε κάτω. Ο κόσμος ευαισθητοποιημένος στο έπακρον τροφοδοτούσε τους φοιτητές με τρόφιμα και άλλα χρειώδη. Μάλιστα επί της οδού Στουρνάρη, παρακείμενης οδού του πολυτεχνείου, ήταν το σπίτι της αειμνήστου Σωτηρίας Βέμπο, το οποίο ήταν συνέχεια ανοικτό για τους φοιτητές 24 ώρες το 24ωρο όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, είχε τότε η μακαρίτισσα η Βέμπο ένα είδος ασυλίας και το καθεστώς από φόβο για τις λαϊκές αντιδράσεις δεν την ενοχλούσε.
Η έφοδος στο Πολυτεχνείο έγινε την Παρασκευή το βράδυ.
Εγώ έμενα στην Κυψέλη και κατά το βραδάκι βγήκαμε για φαγητό προς την Αχαρνών με τον συγκάτοικό μου αείμνηστο Γεώργιο Σιάκκα, δασολόγο από την Βερδικούσα Ελασσόνας, και ακούγαμε τον θόρυβο των τανκς και σποραδικούς πυροβολισμούς και τον κόσμο να τρέχει αλλόφρων.
Την άλλη ημέρα, Σάββατο 18 Νοεμβρίου, ξεκινήσαμε για την Σχολή και περάσαμε μπροστά από το Πολυτεχνείο, η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν απελπιστική. Η κεντρική Λεωφόρος Αχαρνών έρημη και παντού χαλάσματα, η κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου ισοπεδωμένη από τις ερπύστριες και στην πιο πέρα γωνία μια μεγάλη κηλίδα ως ένα τετραγωνικό μέτρο αποξηραμένου αίματος!
Με τα πολλά φθάσαμε στη Σχολή επί της Ευαγγελιστρίας απέναντι από την Μητρόπολη.
Κατά τις 10-11 πρωινής ώρας κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος από τον Παπαδόπουλο και το κέντρο της Αθήνας κατακλύζεται από αστυνομικούς και νεολαίους να φωνάζουν στεντορία τη φωνή:
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ.
Χάος, όλοι να τρέχουν και οι αστυνομικοί να ρίχνουν δακρυγόνα.
Προσωπικά δεινοπάθησα λόγω αλλεργίας και με πολλές δυσκολίες πήραμε τον ηλεκτρικό της Κηφισιάς και καταλήξαμε στην Λυκόβρυση, όπου έμενε ο μακαρίτης Θεόδωρος Ντάλλες, γεωπόνος από την Αρναία, (καλός φίλος) όπου ήταν και η οικογένειά μου ( η αείμνηστη σύζυγός μου και τα δύο μου παιδιά).
Μετά από 8 ημέρες γίνεται το αντιπραξικόπημα του Ιωαννίδη, συλλαμβάνεται ο Παπαδόπουλος και φυλακίζεται στο Λαγονήσι, Ο Μαρκεζίνης καθαιρείται (δεν πρόλαβε να σαραντίσει ως Πρωθυπουργός) και την πρωθυπουργία αναλαμβάνει ο Ανδρουτσόπουλος.
Αυτά τα ολίγα.
Το θέμα σιγά σιγά θα απασχολήσει την Ιστορία η οποία και θα το κρίνει και είμαι βέβαιος αυστηρά.
Κωνσταντίνος Γαλλής
Γεωπόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής