Ο χρόνος παίζει μαζί μας σαν τη γάτα με το ποντίκι.
Μας παίρνει μυρωδιά όπου κι αν κρυφτούμε, μας κυνηγάει αλύπητα, μας πιάνει στα νύχια του, αφήνει πάνω μας τα σημάδια του.
Ξεφεύγουμε, αλλά σε λίγο το κυνηγητό ξαναρχίζει, και πάλι απ' την αρχή.
Αλλά κι εμείς δεν καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, περνάμε στην αντεπίθεση: καταστρέφουμε τον χρόνο, όπου κι αν τον βρούμε.
Και για να λέμε την αλήθεια, καλά κάνουμε....
Και καλά να μην κάνουμε, από τη στιγμή που ως εργαζόμενοι πληρώνουμε τον «χρονοφόρο» μας στο επιλεγόμενο...παραγωγικό σύστημα, τον χρόνο που μας περισσεύει, τον ελεύθερο χρόνο μας δικαιούμεθα να τον καταστρέφουμε κατά βούλησιν.
Ως παθητικοί θεατές της ζωής των άλλων ή της ζωής γενικώς.
Ή, ακόμα χειρότερα, ως παθητικοί τηλεθεατές της ζωής...
Μπορεί ωστόσο να υπάρχει και νοσταλγία, και λύπη, για τον χαμένο χρόνο.
Ακόμα και θυμός, στην περίπτωση των εξουσιαστών - καταστροφέων χρόνου.
Ναι, μιλάμε για την εγκληματική καταστροφή του πολιτικού χρόνου.
Του χρόνου του πρωθυπουργού απ' τον πρωθυπουργό, του υπουργού απ' τον υπουργό, του βουλευτή απ' τον βουλευτή, κ.λπ., κ.λπ. Που έχουν ως συνέπεια την καταστροφή του χρόνου διακυβέρνησης της χώρας, τν ακινησία του χρόνου του ελληνικού Δημοσίου, το σκότωμα του κρατικού χρόνου κ.λπ., κλπ.
Και τελικά, την καθυστέρηση της χώρας, την παράταση της κρίσης, της φτώχιας της εξαθλίωσης της μιζέριας.
Ας ευχηθούμε, λοιπόν, το 2014 να μην είναι ένας ακόμα χαμένος χρόνος...!!!
Μας παίρνει μυρωδιά όπου κι αν κρυφτούμε, μας κυνηγάει αλύπητα, μας πιάνει στα νύχια του, αφήνει πάνω μας τα σημάδια του.
Ξεφεύγουμε, αλλά σε λίγο το κυνηγητό ξαναρχίζει, και πάλι απ' την αρχή.
Αλλά κι εμείς δεν καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, περνάμε στην αντεπίθεση: καταστρέφουμε τον χρόνο, όπου κι αν τον βρούμε.
Και για να λέμε την αλήθεια, καλά κάνουμε....
Και καλά να μην κάνουμε, από τη στιγμή που ως εργαζόμενοι πληρώνουμε τον «χρονοφόρο» μας στο επιλεγόμενο...παραγωγικό σύστημα, τον χρόνο που μας περισσεύει, τον ελεύθερο χρόνο μας δικαιούμεθα να τον καταστρέφουμε κατά βούλησιν.
Ως παθητικοί θεατές της ζωής των άλλων ή της ζωής γενικώς.
Ή, ακόμα χειρότερα, ως παθητικοί τηλεθεατές της ζωής...
Μπορεί ωστόσο να υπάρχει και νοσταλγία, και λύπη, για τον χαμένο χρόνο.
Ακόμα και θυμός, στην περίπτωση των εξουσιαστών - καταστροφέων χρόνου.
Ναι, μιλάμε για την εγκληματική καταστροφή του πολιτικού χρόνου.
Του χρόνου του πρωθυπουργού απ' τον πρωθυπουργό, του υπουργού απ' τον υπουργό, του βουλευτή απ' τον βουλευτή, κ.λπ., κ.λπ. Που έχουν ως συνέπεια την καταστροφή του χρόνου διακυβέρνησης της χώρας, τν ακινησία του χρόνου του ελληνικού Δημοσίου, το σκότωμα του κρατικού χρόνου κ.λπ., κλπ.
Και τελικά, την καθυστέρηση της χώρας, την παράταση της κρίσης, της φτώχιας της εξαθλίωσης της μιζέριας.
Ας ευχηθούμε, λοιπόν, το 2014 να μην είναι ένας ακόμα χαμένος χρόνος...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.
Ο διαχειριστής