Σάββατο 11 Απριλίου 2015

Εκτελέσαμε πάλι το καθήκον μας...

ΩΡΑΙΑ!
Οι Έλληνες αποδείξαμε και φέτος ότι είμαστε ένας βαθειά θρησκευόμενος λαός.
Ως ευσεβείς Χριστιανοί εκτελέσαμε πάλι το καθήκον μας.
Όσοι μπορέσαμε βάλαμε τα καλά μας και παρακολουθήσαμε ζωντανά και με κατάνυξη τη νεκρώσιμη ακολουθία του Κυρίου στην εκκλησία της ενορίας μας.
Μετά, ξεχυθήκαμε στα μπουζούκια, τα ουζερί, τις ταβέρνες, τα μπαρ… όπως ακριβώς θα κάναμε εάν πενθούσαμε -πχ- τον βιολογικό μας πατέρα. Οι υπόλοιποι, παρακολουθήσαμε το Θείο δράμα – επίσης ζωντανά - από την τηλεόραση (δια μέσου ευγενικών χορηγών) όταν οι διαφημίσεις μας το επέτρεπαν.

Τέλος, η γνωστή ταινία του Τζεφιρέλι μας υπενθύμισε για (?) φορά τι έγινε την εποχή εκείνη, ενώ «ο τελευταίος πειρασμός» του Καζαντζάκη (και η ταινία του Σκορτσέζε) αγνοείται επιδεικτικά μάλλον επειδή ποτέ δεν άρεσε στην εκκλησία μας. Η πραγματεία της πάλης μεταξύ του πνεύματος και της σάρκας αλλά και δηλώσεις όπως: "Δεν προσπαθώ να βρω πώς ήλθαμε σ' αυτό τον κόσμο. Προσπαθώ να βρω γιατί ήλθαμε. Ποιος είναι ο σκοπός μας", έφεραν την εκκλησία μας στο σημείο ακόμη και να εμποδίσει την κηδεία του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα.

Κατά τη γνώμη μου τόσο το βιβλίο όσο και η ταινία με το soundtrack είναι εκπληκτικά.
Ομολογώ ότι με συγκίνησε περισσότερο η ταινία του Σκορτσέζε, παρά η πασίγνωστη του Τζεφιρέλι. Από την άλλη πλευρά, οι λόγοι που η εκκλησία μας πολέμησε με τέτοια μανία τον Καζαντζάκη μου είναι κατανοητοί.

Ευάγγελος Θανασούλης

4 σχόλια:

Σ. Σπυρόπουλος είπε...

Ο Καζαντζάκης πολέμησε την Εκκλησία.

Σ. Σπυρόπουλος είπε...

Ακόμα και στον τάφο του εξυμνεί το τίποτα...
Στον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη χαράχθηκε, όπως το θέλησε ο ίδιος, η επιγραφή: Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος.
Ταλαίπωρος άνθρωπος.

Ευάγγελος Θανασούλης είπε...

Δεν ήταν μόνο η εκκλησία που κυνήγησε τον Καζαντζάκη. Ήταν κάθε είδους "εθνικόφρονες" (ζηλωτές;) που τον κατηγόρησαν ως ανθέλληνα και προδότη επειδή επιστρέφοντας από τη Σοβιετική Ένωση έδωσε μια διάλεξη υπέρ του μοντέλου της χώρας αυτής. Η ομιλία αυτή προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό και εξελίχθηκε σε διαδήλωση με αποτέλεσμα να επέμβει η αστυνομία και να τον συλλάβει. Ακόμη και όταν προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας οι παντός είδους "εθνικόφρονες" - και άλλοι υμνητές του Χίτλερ επί κατοχής - έκαναν τα πάντα για να μην του δοθεί. Τελικά το βραβείο πήρε ο Ισπανός ποιητής Χιμένεθ.
Κατηγορήθηκε επίσης και από κάποιους ομότεχνους ως καριερίστας, αλλά ο ίδιος επέμενε να είναι πέρα απ' όλα αυτά. Παρέμενε ασυμβίβαστος χωρίς να μπαίνει σε καλούπια.
Απομένει το ερώτημα: Πρέπει ν' απαγορεύουμε στους ανθρώπους να σκέφτονται και να κρίνουν; Πρέπει να εκδιώκουμε μετά μανίας και να στιγματίζουμε κάθε άνθρωπο ο οποίος δεν συνάδει με τις θέσεις και τις αρχές μας; Που είναι η δημοκρατία μας;
Δεν ήταν όμως μόνο ο Καζαντζάκης που έπεσε θύμα μιας απολυταρχίας που προσπαθούσε να διατηρήσει τα προνόμιά της με τέτοιες ενέργειες. Ήταν και ο Ρήγας Φεραίος, ο Υψηλάντης, ο Ανδρέας Λασκαράτος, ο Εμμανουήλ Ροΐδης... Άνθρωποι που σήμερα η αξία του έργου τους είναι αδιαμφισβήτητη...

Eftychia-Effie Angelou είπε...

Ο Καζαντάκης πολέμησε την διαφθορά και την ψεύτικη = ανύπαρκτη φιλανθρωπία της εκκλησίας ( η οποία όπως όλοι ξέρουμε υπάρχει ανέκαθεν!!!). Ήταν ο πιο απογοητευμένος πιστός που υπήρξε ποτέ. Θα το καταλάβετε αν διαβάσετε Καζατζάκη.

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.

Ο διαχειριστής